หนทางสู่กลางใจเธอ
เขียนโดย prettyice
วันที่ 11 สิงหาคม พ.ศ. 2557 เวลา 12.27 น.
แก้ไขเมื่อ 11 สิงหาคม พ.ศ. 2557 17.39 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
2) เหนื่อยใจ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความแก้วอ้าปากค้างง
"ครูพูดอะไรฮ่ะ ปลอมตงปลอมตัวอะไรกันฮะ ผมน่ะผู้ชายจริงๆ " แก้วยังยืนยัยว่าเธอคือผู้ชาย
"ครูเป็นผู้หญิงนะ ทำไมครูจะไม่รู้ล่ะ " ครูโฟร์ว่า
"เอ่อ...เฮ้อ! หนูยอมรับก็ได้ค่ะ แต่! ครูอย่าเอาเรื่องนี้ไปบอกใครนะค่ะ ถ้าทุกคนรู้เรื่อง หนูต้องถูกไล่ออกแน่เลยค่ะ " แก้วบอก
"แล้วทำไมล่ะ ทำไมเธอถึงต้องปลอมตัว " โฟร์ถาม
"ก็เพราะ....."แก้วยอมเล่าเรื่องทุกอย่างให้ครูโฟร์ฟัง
ภายในห้องเรียน
" แฮ่มๆๆ เอาล่ะ นักเรียนทุกคน! วันนี้มีนักเรียนใหม่เพิ่มมา เข้ามาแนะนำตัวสิ " โฟร์บอก แก้วจึงเดินเข้าในห้อง
"สวัสดี..."ในขณะที่แก้วแนะนำตัว สายตาเธอดันหันไปเห็น....โทโมะ นั่งอยู่ด้วย ทำให้แก้วอึ้ง
เมื่อครูโฟร์เห็นท่าไม่ดีจึงรีบเตือนปรามให้แก้วแนะนำตัวต่อ
"แฮ่มๆ นักเรียนใหม่ แนะนำตัวสิค่ะ "
"เอ่อ...เอ่อ ผมชื่อแก้ว....จริญญา ศิริมงคลสกุลฮ่ะ "แก้วแนะนำตัวจบปุ๊บ นักเรียนชายต่างหัวเราะกันยกใหญ่
"55555 ผู้ชายชื่อแก้วว่ะ 55555 "
"ผู้ชายอะไรว่ะ ชื่อจริญญา กูล่ะขำ55555 " ทุกคนขำแก้วจนท้องแข็ง มีเพียงโทโมะ ที่นั่งเงียบไม่ขำกับเพื่อน ในตอนนั้นแก้วแอบเหลือบมองโทโมะทุกๆนาที เธอไม่สนเสียงหัวเราะของใครทั้งนั้น
"นักเรียน!! หยุดขำเดี๋ยวนี้! เอาล่ะ จริญญา เธอไปนั่งข้าง วิศวะซะ"ครูโฟร์สั่ง
"ผมหรอฮ่ะ " แก้วชี้ตัวเองเธองง
"จะงงอะไรล่ะ ครูบอกว่าจริญญา เธอน่ะสิ " ครูโฟร์บอก
"ครับๆ" แก้วเดินตรงไปหาโทโมะแล้วนั่งลงใกล้ๆเขา
"สวัสดี นายชื่อโทโมะใช่ไม๊ "แก้วถาม แต่สิ่งที่ได้รับคือ ความเงียบที่ไม่เสียงตอบใดๆทั้งนั้น
"เอ่อ...หวัดดี ฉันชื่อแก้วนะ นายเป็นอะไรรึเปล่า " แก้วถาม
"อย่ามายุ่งกับฉัน " โทโมะตอบ
"ฉันได้ยินข่าวแล้วนะ แล้วทำไมนายถึง..."
"โถ่เว้ย!! ฉันบอกว่าอย่ามายุ่งกับฉันไงว่ะ!! " โทโมะตะคอกใส่แก้วเสียงดัง ก่อนที่เขาจะเดินออกจากห้องไป
"วิศวะ! วิศวะ! จริงๆเล้ย เด็กคนนี้เนี่ย " ครูโฟร์พึมพำ
แก้วมองแผ่นหลังของโทโมะที่กำลังเดินออกไปอย่างหัวเสีย มันทำให้เธออยากรู้เรื่องราวความจริงมากขึ้น
พักเที่ยง
"แฮ่มๆ ขอฉันกินข้าวด้วยคนดิ " แก้วเดินมาหาโทโมะแล้วนั่งลงข้างๆเขา
"ใครว่ะ นายเป็นนักเรียนใหม่หรอ "ธามไทเพื่อนสนิทของโทโมะถาม
"ใช่ ฉันเป็นนักเรียนใหม่ ฉันชื่อแก้ว "
"แก้ว? ฮ่าๆๆ ชื่อแก้วทำไมชื่อเหมือนผู้หญิงเลยอ่ะ " ธามไทถามไปขำไป
"ไม่รู้ดิ งั้นฉันโทรบอกแม่เลยดีมั๊ย 555 " แก้วพูดกึ่งขำ เธอทำเพื่ออยากให้โทโมะหัวเราะบ้าง
"5555 เฮ้ย ขำว่ะ " ธามไทหัวเราะตามแก้ว
"ฉันบอกนายแล้วใช่ไม๊ ว่าอย่ายุ่งกับฉัน " โทโมะเก็บอารมณ์แต่เขาพูดด้วยน้ำเสียงบีบคั้นฟังแล้วน่ากลัว เขาถามแก้ว
"ฉันแค่อยากเป็นเพื่อนกับนายนิ รับฉันเข้ากลุ่มด้วยดิ "แก้วขอโทโมะ
โทโมะไม่ตอบอะไรแต่คนที่ตอบคือธามไท
"เอาดิ พวกเรารับนาย "
"จริงดิ "แก้วดีใจ
"ใครบอกนาย ฉันยังไม่ได้พูดซักคำ " โทโมะพูดด้วยสีหน้าบึ้งตึงแล้วลุกออกจาากโต๊ะอาหารไป
"นี่นาย! รอฉันด้วย " แก้ววิ่งตามโทโมะไปทันที
"นี่นาย ฉันอยากเป็นเพื่อนกับนายจริงนะ....เว้ย " แก้วพยายามพูดให้เหมือนผู้ชายที่สุด
"เอาตรงๆเลยนะ ฉันไม่ชอบหน้านาย! ฉันไม่ชอบ เข้าใจไม๊! "โทโมะตะคอกใส่แก้วแล้วเขาก็เดินหนีแก้วไปอีกครั้ง
"เฮ้อ! " แก้วได้แต่ยืนถอนหายใจเธอหนักใจกับนิสัยของโทโมะเป็นอย่างมาก
ไม่เข้าใจตรงไหนก็เม้นบอกนะ แต่ถ้าชอบก็เม้นได้จร้าาาา
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ