หนทางสู่กลางใจเธอ
เขียนโดย prettyice
วันที่ 11 สิงหาคม พ.ศ. 2557 เวลา 12.27 น.
แก้ไขเมื่อ 11 สิงหาคม พ.ศ. 2557 17.39 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
1) ระยะเริ่มต้น
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"นี่ๆ เห็นข่าวแล้วยัง ที่โทโมะออกมาประกาศว่าจะลาออกจากวงการแด้นส์น่ะ "หญิงสาวคนนึงพูดกับฝูงเพื่อนของหล่อน
"จริงหรอไหนๆๆ "
"นี่ไง เค้าบอกว่า โทโมะ นักเต้นระดับชาติ ได้ออกมาแถลงข่าวลาออกจากวงการแด้นส์ด้วยเหตุผลใดไม่ทราบ ...แหม่ ช่างน่าเสียดายจริงๆ " หล่อนอ่านหนังสือพิมพ์ข่าวของโทโมะให้เพื่อนทุกคนฟัง
"หว้าา น่าเสียดายชะมัด "
"ใช่ๆๆ น่าเสียดายเนาะ "
เสียงซุบซิบดังลั่นจนหญิงสาวที่มีนามว่า "แก้ว" บังเอิญเดินมาได้ยินพอดี
"โทโมะเนี่ยนะ จะหยุดการแข่งขันเต้นระดับชาติ " หญิงสาวอึ้งเมื่อได้ยินเช่นนั้น
ในขณะเดียวกันฝั่งโทโมะเองก็เครียดกับเรื่องที่เกิดขึ้นไม่น้อย
"นายมั่นใจแล้วหรอ ว่าจะเลิกการแข่งขันเต้นน่ะ " เพื่อสนิทของเขา "ธามไท" ถามด้วยความเป็นห่วง
"ฉันขอตัว " โทโมะเลือกที่จะไม่ตอบอะไรทั้งนั้น เขาลุกเดินออกไป
โทโมะยืนพิงกำแพงแล้วนึกถึงเหตุการณ์แม่ของเขา
"ฮัลโหล ว่าไงครับแม่ " โทโมะรับโทรศัพท์จากแม่ของเขา
"ลูกอยู่ไหนหรอ "
"ผมกำลังจะขึ้นแข่งครับแม่....แค่นี้ก่อนนะ " โทโมะตัดสินใจวางสายทิ้งแล้วเดินขึ้นเวที
จนกระทั่งการแข่งขันจบลง
"ผู้ชนะในการแข่งครั้งนี้คือ.....โทโมะ!! วิศวะ ไทยานนท์ครับ! จากโรงเรียนชายเสนาวิทยา(คิดเอง อิอิ )"
"ฮู้วววววว กรี๊ดดดดด " เสียงกรี๊ดกร๊าดเพื่อแสดงความดีใจแกโทโมะอย่างปลื้มปริ่ม
ภายในหลังเวที
"โทโมะค่ะ มีสายด่วนจากโรงพยาบาลโทรมาบอกว่า....แม่ของคุณ...."สตาฟไม่กล้าที่จะบอกเขา
"แม่ผมเป็นอะไร "
"แม่ของคุณ....เสียชีวิตแล้วค่ะ "
โทโมะอึ้ง เขาทรุดตัวลงกับพื้นแล้วร้องห่มร้องไห้แทบขาดใจตาย
กลับมายังปัจจุบัน
"แม่ครับ....ผมลาออกจากการเป็นนักเต้นแล้วนะครับ....ผมอยากบอกแม่ว่า.....ผมขอโทษ..." น้ำตาลูกผู้ชายที่ไหลออกมาอย่างน่าเวทนาเปี่ยมทั้งสองแก้มของเขา.....เขากำสร้อยคอของแม่ที่เขากำลังสวมอยู่ไว้จนแน่น
"นี่ๆ แกดูข่าวนี่สิ โทโมะนักเต้นระดับชาติ ได้ออกมาแถลงข่าวว่าจะไม่ทำการแข่งเต้นอีกต่อไป "
นักเรียนหญิงคนหนึ่งอ่านหนังสือพิมพ์เรื่องของโทโมะให้เพื่อนผู้หญิงอีกจำนวนมากฟัง
" ไม่ๆๆๆ นะ ฉันอยากเห็นโทโมะเทพบุตรของฉันเต้นอีกครั้งอ่ะแก "
"นั่นสิๆ เพราะเหตุการณ์อุบัติเหตุของแม่โทโมะแหง่ๆเลย "
แก้วนึกถึงเรื่องที่สาวๆพูดซุบซิบกันทำให้เธอกลุ้มเป็นอย่างมาก แก้งนั่งมองตัวเองหน้ากระจกอีกครั้ง
"โทโมะ....คุณจะยอมแพ้แบบนี้ไม่ได้ " แก้วหยิบกรรไกร แล้วเริ่มทำการตัดผมอันยาวสะลวยของเธอทีล่ะนิด ทีละนิด
"เธอว่าไงนะ! เธอจะลาออกหรอ " ผ.อ. โรงเรียนของแก้วตกใจเมื่อแก้วมาขอเขาลาออก
"ค่ะ หนูตัดสินใจแล้ว "แก้วบอก
หญิงสาวยืนหน้าโรงเรียนชายล้วน....ใช่ แก้วตัดสินใจปลอมตัวย้ายมาอยู่โรงเรียนชายเสนาวิทยา สิ่งที่เธอต้องการทำคือ....
"โทโมะ รอฉันก่อนนะ ฉันจะช่วยนายเอง " เธอพึมพำขณะที่มองรั้วประตูโรงเรียนของโทโมะก่อนที่จะเดินเข้าไปทีล่ะก้าว
"ว้าวววว โรงเรียนใหญ่จริงๆแฮะ " แก้วเดินดูบริเวณรอบๆ โรงเรียนเธอรู้สึกประทับใจกับโรงเรียนนี้มาก
"โอ๊ย!! " แก้วเดินชนอะไรบางอย่างทำให้เธอล้ม
"เห้ย นี่ๆๆ นายเป็นใครกันเนี่ย นายไม่ได้อยู่โรงเรียนนี้ใช่ไม๊ห่ะ " รุ่นพี่ในโรงเรียนชายเสนาคนหนึ่งที่มีชื่อว่า "กวิน" เขาถามแก้วด้วยสีหน้าตกใจ
"เอ่อ...เอ่อ...ฮ่ะ คือ ผมพึ่งย้ายมาใหม่น่ะฮ่ะ " แก้วพูดด้วยน้ำเสียงที่ดูเกร็งๆ เพราะเธอพยายามปกปิดตัวตนเอาไว้
"อ๋อ นักเรียนใหม่นี่เอง นายคงเป็นนักเรียนที่ชื่อว่า....แก้ว ? ใช่ไม๊ "กวินถาม
"ใช่ๆ ฮ่ะ "
"นี่นายเป็น...ผู้ชายจริงๆรึเปล่า...ดูท่าทางหน่อมแน้มพิกล " กวินมองแก้วตั้งแต่หัวจรดเท้า
"อะไรกันล่ะฮ่ะ! ผมผู้ชายแท้จริงๆนะฮ่ะ " แก้วยืดอกเพื่อยืนยันตน
"งั้น นายตามฉันมานี่ " กวินบอกแล้ว เดินนำหน้าแก้วเพื่อนำทาง
"อาจารย์ครับ นี่นักเรียนใหม่ที่ชื่อแก้วครับ ผมพามาส่ง " กวินบอกกับครูโฟร์
"สวัสดีฮ่ะ ผมชื่อแก้ว ชื่อจริงชือ...." แก้วไม่ยอมพูดเพราะชื่อจริงของแก้วเป็นผู้หญิงมากแต่แล้วก็...
"จริญญา ศิริมงคลสกุล "ครูโฟร์ตอบให้เธอเเทน
"เห้ยๆๆ อะไรกันว้าา ผู้ชายอะไรชื่อ จริญญา โหยย ผู้ยิ้ง ผู้หญิง " กวินฟังแล้วแกล้งพูดเยาะเย้ยแก้ว
"เอาล่ะ กวินเธอออกไปก่อน ฉันขอคุยกับแก้วเป็นการส่วนตัว " ครูโฟร์ว่า กวินจึงยอมออกไป
"ตอนนี้ก็ไม่มีใครอยู่ในห้องแล้ว บอกมาสิว่าเธอปลอมตัวมาเพื่ออะไร " ครูโฟร์ถามตรงๆ
แก้วยืนอ้าปากค้าง
ชอบกันไม๊ ถ้าชอบก็เม้นนร้าาา ตอนนี้เบื่อๆเลยหาเรื่องใหม่มาแต่ง อิอิ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ