ยังรักกันอยู่ไหม...
เขียนโดย mintmathuros
วันที่ 20 กรกฎาคม พ.ศ. 2557 เวลา 13.15 น.
แก้ไขเมื่อ 31 สิงหาคม พ.ศ. 2557 10.51 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
15) ตอนที่ 15 แก๊งค์นางฟ้า...
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
หลายวันผ่านไป ป๊อปปี้ก็มารับมาส่งฟางไปดูของต่างๆๆเพื่อเตรียมตัวในการแต่งงาน และวันนี้ก็เป็นวันสุดท้ายที่เขาและเธอจะได้เป็นอิสระหรือว่าเป็นโสดนั่นเอง ป๊อปปี้เลยออกไปสังสรรค์กับเพื่อนๆๆอย่างโทโมะและเขื่อน โดยที่ฟางแก้ว และเฟย์ก็ไปเท่ยวเช่นกันแต่ทั้งสองฝั่งแยกกันไป
" ว่าไงครับว่าที่เจ้าบ่าว จะแต่งแล้วมึงเพาว์เพาว์ลงหน่อยก็ได้ " เขื่อนเดินเข้ามาแซวเพื่อนชายที่นั่งดื่มอยู่กับสาวสวย
" อะไรกันคะ นี่ป๊อปจะแต่งงานหรอ " สาวสวยข้างกายป๊อปปี้ถามอย่างเอาเรื่อง ป๊อปปี้ไม่ได้ตอบแค่ยิ้มเล็กน้อยก่อนจะดื่มต่อ
" เรื่องของฉันเถอะ " ป๊อปปี้พูดก่อนจะดื่ม ต่อ หญิงสาวคนนั้นหงุดหงิดเล็กน้อยก่อนจะบริการป๊อปปี้ต่อ
" ไงโทษทีว่ะเพิ่งไปส่งแก้วมา " โทโมะเดินเข้ามาด้วยท่าทีกระหืดกระหอบ ก่อนจะนั่งลงข้างๆเขื่อน
" แก้ว แก้วไปไหนว้ะ " เขื่อนถามอย่าสงสัย
" แก้วไปปาร์ตี้อ่ะดิ ช่างเหอะ เฟย์กับฟางก็ไปคงไม่มีอะไรหรอก " โทโมะพูด ป๊อปปี้มองนิดหนึงก็ไม่ได้ติดใจอะไรเพราะฟางก็บอกเขาไว้ตั้งแต่เมื่อเย็นแล้ว
" งั้นวันนี้ไหนๆๆป๊อปก็มาแล้วอยู่กับพิมทั้งคืนเลยนะคะ " พิมอ้อนป๊อปปี้พร้อมกับคลอเคลียกับชายหนุ่ม เขื่อนและโทโมะมองหน้ากันแล้วยิ้มๆ
" ได้สิ... " ป๊อปปี้ไม่ปฏิเสธพร้อมกับก้มลงจูบพิมอย่างร้อนแรง
" ใจเย็นๆๆก็ได้มึง ไปต่อกันเถอะไปกูอิจฉาเว้ย " เขื่อนแซว ก่อนดื่มแล้วมองไปทางโต๊ะฝั่งตรงข้ามของพวกเขามีสาวอึ๋มยืนมองมาทางเขาก็แอบยิม้มให้
" เฮ้ยยยยย อย่าหนักนะมึง พพรุ่งนี้งานแต่งน่ะเว้ย " โทโมะพูดไล่หลังป๊อปปี้ที่เดินโอบพิมขึ้นไปชั้นบนของผับ
" ฟาง ยินดีด้วยน่ะแก " เสียงเพื่อนสาวของสาวหวาน เดินเข้ามาแสดงความยินดีกับเพื่อนสาวในงานแต่งงาน
" ขอบใจมากน่ะเกล คิดถึงมากเลยน่ะรู้ป่าว " ฟางเดินเข้ากอดเพื่อนสาวที่ได้ได้เจอกันมานาน
" ฮ่าาา ฉันก็คิดถึงแกเหมือนกันนั่นละ นี่แกไม่รู้ว่าวันนี้ยัยแพทจะมาเปล่าอ่ะ " เกลพูดฟางทำหน้างอ
"นั่นสิ ฟางพยายามติดต่อไปก็ไม่ได้ หวังว่าแพทจะมาน่ะฟางคิดถึงมากเลยอ่ะ " ฟางยิ้มให้กับเกล
" ฮ่าานั่นดิ สามเสือสาว ฮ่าาา รวมตัวกันอีกครั้งคงบ้าตายอ่ะแก ฮ่าาา " เกลยืนหัวเราะกับฟางอย่างมีความสุขก่อนที่ป๊อปปี้จะเดินเข้ามาหาฟาง
" ดูแลเพื่อนเกลดีดีนะคะพี่ป๊อป " เกลพูดกับป๊อปปี้ ป๊อปปี้ยิ้มแล้วสบตากับฟางอย่างหวานซึ้ง
" ไม่ต้องเป็นห่วง พี่จะดูแลอย่างดี " ป๊อปปี้พูดก่อนจะโอบเอวฟางแล้วถ่ายรูปกับเพื่อนๆๆของฟางและแขกคนอื่นๆๆ
" ฟาง..... " เสียงปริศนาเรียกชื่อเจ้าสาวของงานที่กำลังยืนยิ้มคุยกับแขกคนอื่นกับเจ้าบ่าวอยู่ ฟางค่อยๆๆหันไปมองก็ต้องตกใจ เมื่อเห็นเพื่อนสาวที่เธอภาวนาให้เธอมางาน
" แพทททท... " ฟางรีบวิ่งเข้าไปกอดแพท โดยที่แพทเองก็ยื่นแขนอ้ารับฟางเช่นกัน แต่ในขณะที่เจ้าสาวกำลังดีใจนั้น เจ้าบ่าวในงานกลับค่อยๆๆหุบยิ้มลงอย่างช้า เมื่อได้พบกับผู้ที่มาใหม่
" แกหายไปไหนมา ฉันติดต่อหาแกไม่ได้เลยรู้ไหม " ฟางพูดหลังจากทีคลายกอด แพท แพทยิ้มให้ฟางก่อนจะมองไปทางป๊อปปี้แล้วยิ้มบางๆให้
" ยัยแพท..... อร๊ายยฉันคิดถึงแกที่สุดเลย ว่ะ " เกลวิ่งเข้ามากอดทั้งฟางและแพท จนทั้งสองสาวเกือบล้ม ก่อนที่สามสาวจะหัวเราะออกมา
" แก้วนั่นเพื่อนฟางหรอ " โทโมะที่ยืนข้างป๊อปปี้ก็ถามแฟนสาว แก้วยิ้ม
" ใช่ เห็นยัยฟางเล่าให้ฟังว่าเกลกับแพทอ่ะเป็นเพื่อนสนิทสมัยเรียนมัธยม เป็นแก๊งค์นางฟ้าประจำโรงเรียนอ่ะแหละ " แก้วเล่าให้โทโมะฟัง และแน่นอนคนที่ยืนอยู่แถบั้นก็ได้ยินด้วยเช่นกัน
" ช่ายยย แก๊งค์นางฟ้า หรือจะเป็นสามสาวสามสไตล์ก็ได้นะ ฮ่าา " เฟย์พูดลอยแล้วหัวเราะเมื่อนึกถึงสมัยก่อน
" ยังไงอ่ะ " ป๊อปปี้ถามต่อ
" ก็พี่ฟาง พี่แพท พี่เกลอ่ะ ได้ฉายาว่าแก๊งค์นางห้าก็จริง แต่สามสาวเนี่ยคนละสไตล์เลย ตอนแรกเฟย์ก็งงนะ วันที่พี่ฟางพาเพื่อนมาที่บ้าน คือแต่ละคนคนละสไตล์เลย อย่างคนแรกพี่เกล พี่เกลจะเป็นสาวมั่น พร้อมลุยทุกอย่าง เอาง่ายๆเป็นสาวแกร่งประจำกลุ่ม ฮ่าา ไหนจะพี่แพท ส่วนสาวคนนี้อ่ะ เป็นสาวเปรี้ยวอ่อนหวาน แต่เห็นอย่างนี้อ่ะแซวบจะตาย ส่วนคนสุดท้าย ก็สาวหวานประจำกลุ่ม อ่อนหวาน เมื่อก่อนอ่ะพี่ฟางจะชอบโดนแกล้งบ่อยๆ เพราะมีแต่พวกอิจฉา ก็ทำไงได้ละพี่สาวเฟย์ออกจะสวย " เฟย์เล่าไปยิ้มไป
" แล้วไงต่ออ่ะแก " แก้วพูดต่อเมื่อเห็นเฟย์หยุดไป
" ก็มีพี่แพทกับพี่เกลเนี่ยอ่ะหละ ที่ช่วยตลอด ทำให้พวกพี่เขาเป็นเพื่อนที่รักกันมากเลย ระยะหลังเนี่ย ต่างคงต่างแยกย้ายกันไปเลยไม่ค่อยได้ติดต่อกันอ่ะแหละ " เฟย์พูดจบก๋นะจชวนแก้วเดินเข้าไปหาฟาง แพทและเกล
" เป็นไรไปว้ะไอ้ป๊อป " โทโมะเห็นเพื่อนชายเขามองแขกคสนทิของเจ้าสาวตัวเองนิ่งก้ถาม
" เปล่าหรอก " ป๊อปปี้พูดจบก่อนจะเลี่ยงเดินเข้าไปหาแขกคนอื่นภายในงานแทน
" อะไรของมันว้ะ " โทโมะมองตามอย่างไม่เข้าใจก่อนจะเดินไปหาแฟนสาว
" พรุ่งนี้ไปเที่ยวกันน่ะแก " ฟางชวนแพท และเกล
" อะไรกันย้ะ นี่วันแต่งงานของแกน่ะ พรุ่งนี้จะลุกไหวเรอะ ฮ่าา " เกลแซวฟาง
" อะไรเล่า นะนะแพทไปเที่ยวกันน่ะ " แพทยิ้มแล้วพยักหน้า
" ไปด้วยดิ " เฟย์เดินเข้ามาแทรกกลางระหว่างแพทและฟาง
" ไม่เจอกันาน สวยขึ้นเยอะเลยน่ะเฟย์ แล้วนี... " แพทยิ้มให้เฟย์แล้วหันไปทางแก้ว แก้วยิ้มเล็กน้อย
" อ๋อ นี่แก้วเพื่อนเฟย์กับพี่ฟางเองคะ แก้วนี่พี่แพท เพื่อนพี่ฟาง " แก้วยิ้ทให้กับแพทเช่นเดียวกับแพทที่ยิ้มห้ฟาง
" แล้วเจ้าบ่าวแกละฟาง " แพทถามฟาง ฟางยิ้มก่อนจะมองหาปีอปปี้แต่กลับไม่พบ
" อืม สงสัยเข้าไปในงานหน่ะ งั้นเดี๋ยวฟางขอตัวก่อนดีกว่านะ ใกล้พิธีละ ตามสบายน่ะแล้ะไปหา " ฟางพูดก่อนจะเดินเข้าไปหาป๊อปปี้
" เอาละครับ ก็มาในช่วงพิธีแล้วน่ะครับ เจ้าบ่าวกับเจ้าสาวของเรานี่ ทั้งสวยทั้งหล่อเหมาะสมกันจังเลยน่ะครับ " พิธีกรพูดใส่ไมค์เพื่อรอระหว่างที่ป๊อปปี้พาฟางขึ้นมาบนเวที
" ครับ เอาเริ่มแรกดีกว่า เจ้าบ่าวรู้สึกอย่างไรครับ เมื่อเจอหน้าเจ้าสาวในครั้งแรก " พิธีกรถามคำถามตามสคลิปก่อนจะส่งไมล์ให้ป๊อปปี้ ป๊อปปี้รับมาแล้วยิ้มให้ฟาง ก่อนจะมองไปทางด้านล่าง
" สำหรับความรู้สึกในตอนแรกที่ผมพบเธอ ฟางเป็นผุ้หญิงที่โดดเด่น เธอเป้นผู้หญิงที่น่าทะนุทะนอม จนทำให้ผมอยากจดูแลเธอไปตลอดชีวิตครับ " ป๊อปปี้พูด
" ฮิ้ว... อิจฉาเจ้าสาวแล้วสิครับ แล้วอย่างนี้เจ้าบ่าวมีอะไรจะพูดกับเจ้าสาวไหมครับ "
" ผมสัญญาว่าจะรักและดูแลผู้หญิงคนนี้ไปตลอดชีวิต ให้สมกับที่เธอมอบชีวิตไว้ให้ผมได้ดูแล ป๊อปรักฟางนะ " ป๊อปปี้พูดกับฟางอย่างหวานซึ้ง จนฟางน้ำตาซึม
" ขอบคุณนคะคะ " ฟางพูดเบาๆให้กับป๊อปปี้พร้อมกับยิ้ม อย่างซึ้งใจป๊อปปี้ค่อยบรรจงเช็ดน้ำตาให้เจ้าสาวของเขาอย่างอ่อนโยน
" จูบเลย จูบเลย... " เสียงแขกในงานต่างเรียกโฮ่ร้องให้เจ้าบ่าวกับเจ้าสาวโชว์หวาน ฟางยิ้มเขินๆๆให้กับป๊อปปี้ ป๊อปปี้ยิ้มก่อนจะค่อยๆๆบรจงจูบที่อ่อนหวาน ให้กับเจ้าสาวแสนสวยของเขา
" เอาละครับถึงเวลาของสาวโสดกันแล้ววว เชิญเลยครับบ " เสียงพิธีกร พูดก่อนทีสาวโสดจะวิ่งกรุูเข้ามาใี่หน้าเวทีจนฟางและป๊อปปี้หัวเราะ
" ไม่ไปหน่อยหรอแก้ว " โทโมะถามแฟนสาวที่ยืนมองสาวโสดคนอื่นๆ วิ่งเข้าไปรอหน้าเวที แต่แฟนสาวของตัวเองกลับยืนมองนิ่ง
" ไม่อ่ะ ไม่ได้หรอกแล้วอีกอย่าง แก้วก็ไม่ค่อยเชื่อเท่าไร " แก้วพูดอย่างไม่ใส่ใจ จนโทโมะแอบเซ็ง
" เอาละนะ " ฟางพูดก่อนจะยืนหันหลัง และแล้วช่อดอกไม้ก็ตกไปเป็นของ
" แพททททท " เกลกระโดตามเพื่อจะคว้าดอกไม้แต่มันกลับหลุดมือไปอยู่ในมือของเพื่อนสาวอีกคนที่ยืนมองนิ่งๆๆ
" ฮ่าา แพท " ฟางยืนหัวเราะ แพทยิ้มขำๆๆให้กับคนอื่นๆๆก่อนจะสบตาป๊อปปี้แล้วยิ้มบางๆ
" รักกันมากน่ะลูก ดูแลกันและกันะ " พ่อของป๊อปปี้พูดกับทั้งสอง ในเวลาที่เข้าหอ
" ครับพ่อ " ปีอปปี้และฟางก้มลงกราบเท้าผู้ใหย่ ก่อนที่พ่อแม่ของทั้งสองฝ่ายจะออกไป เหลือเพียงแต่เพื่อนๆๆ ของพวกเขา
" อย่าหนักน่ะเว้ยไอ้ป๊อป " โทโมะพูดกระเซ้าเย้าแหย่ป๊อปปปี้ ป๊อปปี้หัวเราะในลำคอ ก่อนที่โทโมะจะโดนแก้วลากออกจากห้องไป เหลือเพียงเฟย์ เกล และแพทเท่านั้น
" แพรุ่งนี้เจอกันนัแก ถ้าแกลุกไม่ไหวโทรบอกก่อนนะยะ จะได้ไม่ต้องตื่นแต่งตัว เข้าใจ๊ " เกลเดินเข้ามากอดฟางแล้วพูดก่อนจะเดินออกจากห้องไป
" เฟย์รักพี่ฟางน่ะ " เฟย์พูดก่อนจะปาดน้ำตาทิ้งแล้วยิ้มให้กับพี่เขยของตัวเองแล้วเดินออกจากห้องไป
" ขอให้มีความสุขมากๆน่ะเพื่อน... " แพทเดินเข้ามากอดฟางพร้อมกับพูด สายตาของเธอมองไปยังชายหนุ่ม ที่ยืนอยู่ด้านหลังของฟาง
" ขอบใจมากน่ะแพท " ฟางพูดก่อนจะโอบกอดเพื่อนรักอย่างมีความสุข
" ฉันรักแกมากน่ะฟาง " แพทพูดพร้อมกับสบตาป๊อปปี้ ป๊อปปี้มองหญิงสาวที่ขึ้นชื่อว่าเป้นเพื่อนสนิทของภรรยาสาว อย่างนิ่งๆๆ ก่อนที่แพทจะคลายกอดฟางแล้วยิ้มเดินออกไป จาก้อง
เอาแล้วละสิ อิอิ มันต้องมีอะไรแน่แน่ เลยชิมิ ไปละ ไว้มาอัพใหม่ อย่าลืมเม้นน่ะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ