ยังรักกันอยู่ไหม...
เขียนโดย 
mintmathuros
วันที่ 20 กรกฎาคม พ.ศ. 2557 เวลา 13.15 น.
แก้ไขเมื่อ 31 สิงหาคม พ.ศ. 2557 10.51 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
16) ตอนที่ 16 ความลับของเรา
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
" ป๊อปเป็นอะไรหรือเปล่าทำไมดูเงียบๆๆไปคะ " ฟางที่เห็นสามีหนุ่มดูเงียบๆๆ ก็เดินเข้าไปถามอย่างเป็นห่วง ป๊อปปี้ละออกจากความคิดของตัวเอง
" อ่ะอ๋อ เปล่าหรอกครับ เหนื่อยนิกหน่อยน่ะ วันนี้ฟางสวยมากเลยน่ะ " ป๊อปปี้พูดแล้วมองไปที่ฟาง ฟางยิ้ม
" ขอบคุณคะ ชมแบบนี้ก็เขินแย่สิ " ฟางพูดก่อนจะหันหลังกลับเพื่อที่จะเดินไปอาบน้ำ
" อาบด้วยคนสิ " ป๊อปปี้เดินเข้าไปกอดฟางจากด้านหลังก่อนจะกระซิบทีู่ของฟาง
" บะบ้า ไม่เอาหน่าา " ฟางร้องห้ามแต่ไม่ทัน ป๊อปปี้อุ้มฟางเดินเข้าไปในห้องนำ้ทันที
หน้าห้องหอ..
" อ้าวยัยแพทแกจะแอบฟังยัยฟางอ่อ " เกลเดินผ่านมาเห้นเพื่อนสาวที่ยืนนิ่งอยู่หน้าห้องหอของเพื่อนสาวอีกคน
" อย่างกับแกไม่อยากอ่ะ " แพทตอบเกลยิ้มๆๆ เกลหัวเราะก่อนจะวิ่งมาเอาหูแนบประตู แพทยืนมองยิ้มบางๆ
" โหย.ไม่ได้ยินอะไรเลย ช่างเถอะ ว่าแต่แกเหอะเป้นไงมั่งสบายดีเปล่าไม่ได้เจอกันนาน " เกลพูดกับแพท แพทยิ้มแล้วพยักหน้า
" สบายดีสิจร๊ นี่ใคร นี่คุรแพทสาวแซบสุดสวย น่ะจร๊ " แพทพูดติดตตลก จนเกลหัวเราะก่อนที่เกลจะลากแพทให้เดินออกจาตรงนั้น แพทเองก็ไม่วายหันมามองประตูห้องหอของเพื่อนสาวที่เธอรักอีกครั้ง
ภายในห้อง...
" ปะป๊อป อื้อออ " ฟางร้องเรียกชื่อสามีหนุ่ม ที่กำลังวนเวียนอยู่กับกลีบกุหลาบแสนสวยของเธอ ป๊อปปี้ยิ้มก่อนจะล๊อกขาฟางเอาไว้
" ปะ ป๊อปไม่เอาน่ะ อ๊ะ "ฟางพยายามร้องห้ามสามีหนุ่ม แต่แรของเะอคงจะห้ามอะไรมไ่ได้ป๊อปปกดหน้าลงไประหว่างกลางของฟางแล้วใช้ลิ้นรัว อย่าสนุกและโหยหา
" อ๋าาา " ฟางร้องออกมาอย่างเสียวซ่าน ก่อนจะปล่อยน้ำหวานออกมาแต่ก็ถูกป๊อปปี้ฉฉวยไปจนหมด ป๊อปปี้เลื่อนขึ้นมาจูบปากร่างบางอย่างร้อนแรงก่อนจะค่อยๆๆเปลี่ยนเป็นอ่อนโยน
"อื้ออ อ๊ะ " ฟางที่กำลังเคลิบเคลิ้ม แล้วก็ต้องกระตุกเมื่อป๊อปปี้สอดแกนกลางเข้าไปในตัวของหญิงสาว
" ฮึกฮืออ ป๊อปฟางเจ็ย " ป๊อปปละออกจากปากของฟาง ฟางก็ร้องออกมาอย่างทรมาน ป๊อปปี้บีบเคล้นอกอวบอิ่มที่ไม่ใหญ่และไม่ได้เล็กของภรรยาสาวเพื่อจะลดความเจ็ยของภรรยาสาวได้บ้าง
" อ๊ะ อ๋าาอ๊ะ " ฟางร้องออกมาอย่างเสียวซ่าน ก่อนที่ป๊อปจะแช่แกนกลางเอาไว้สักพักก่อนจะกมลงดูดอกสวยของฟาง ก่อนจะค่อยๆขยับแกนกายอย่างช้า แล้วค่อยๆๆ เพิ่งแรงเร็วขึ้น ฟางจิกไปทั่วแผ่นหลังของแฟนหนุ่ม จนเลือดซึม
" อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ " ฟางร้องตามจังหวะรักสวาทของตัวเองและคนรัก จนปีอปปี้ยิ้มกริ่ม ก่อนที่ป๊อปปี้จะเปลี่ยนให้ฟาง มาอยู่บนตัวของตัวเองแทน
" ปะ ป๊อป " ฟางตกใจเล็กน้อยป๊อปปี้ยิ้มกริ่ม ก่อนจะดึงฟางลงมาบดจูบอย่างร้องแรง ก่อนจะขยับแกนกายตามจังหวะ ฟางเองก็ขยับตาม เช่นเดียวกัน ทำให้ป๊อปปี้นไม่ไหวพลิกร่างบางให้มานอนอยู่่ใต้ร่างอีกครั้ง
" อ๊ะ อ๊ะอ๋าา ....." ป๊อปปี้และฟางร้องออกมาพร้อมกัยเมื่อทั้งสองถึงฝั่งฝัน ก่อนที่ป๊อปจะปล่อยน่ำรักเข้าไปสู่ในช่องทางรักของหญิงสาว ก่อนจะค่อยๆๆ ถอดแกนกายออกจากลำตัวของหญิงสาว แ้ลวก้มลงมอง ภรรยาสาว ที่หน้าแดงจัด กำลังหายใจหอบอยู่ให้ร่างของตัวเอง
" ไม่ต้องมามองเลยน่ะ ฟางเจ็บ " ฟางพูดเมือสบตากับแฟนหนุ่ม ป๊อปปี้ขำ ก่อนจะก้มลงจูบฟางอีกครั้ง
" บอกแล้วไง ว่าถึงคืนนี้เมื่อไร จะเอาใหลุกไม่ไหวเลยคอยดู "ป๊อปปี้กระซิบที่ข้างหูของฟาง ก่อนจะคบเม้นที่ติ่งหูของร่างบางจนฟางเองขนลุกซู่
" มะไม่เอาแล้วน่ะ " ฟางพยายามดันป๊อปปี้ออกจากตัวเองแต่มีหรือที่ป๊อปปี้จะยอม ก่อนที่ทั้งสองคนจะบรรเลงเพลงรักในยามค่ำคืนนี้ไปอย่างมีความสุข
02.00น. ป๊อปขอเจอหน่อยได้ไหม..
เสียงข้อความดังขึ้น แต่ก็ไร้การตอบสนอง เพราะณ เวลานี้ความสุขของเขาคือการได้อยู่กับคนที่เขารัก ไม่มีใครสามารถแยกเขาออกจากเธอไำด้แน่นอน
เช้าวันรุ่งขึ้น
" อะไรเนี่ยยัยฟางน่ะยัยฟาง บอกแล้วนิน่าว่าถ้าไม่ไหวให้โทรบอก ฮึ่ย " เกลเดินมาบ่นที่โต๊ะอาหาร ก่อนจะหยิบขนมปังมาทานอย่างเสียอารมร์
" เอาหน่าพี่เกล ท่าทางพี่ป๊อปจะหนัก ฮ่าาา " เฟย์พูดเมื่อเห้นป๊อปปี้เดินมาทางโต๊ะอาหาร
" หนักหรอเพื่อน 555 " โทโมะแซวเพื่อนชายที่เดินลงมา ป๊อปปี้ยิ้มๆๆไม่ได้ตอบอะไรกลับไป แต่เขากลับไปสบตากับ แพท แล้วเลี่ยงเดินไปในด้านครัว
" เดี่ยวเอาไข่ลวกให้ฉันสัก 2 ฟองน่ะ เอาอีก1ฟองแยกกัน แล้วก็เอาเป็นข้าวต้มกุ้งละกัน เอาขึ้นไปบนห้อง " ป๊อปปี้เดินเข้ามาสั่งรายการอาหารกับคนใช้
" ป๊อป... " เสียงใสดังมาจากด้านหลัง ป๊อปปี้หันไปมอง ก่อนจะส่งสายตาเย็นชาไปให้
" แพทมีเรื่องจะคุยด้วย .... ได้ไหม " แพทพูดเสียงอ่อยๆๆ ป๊อปปี้มองแพทนิ่งๆ ก่อนจะเดินออกไปทางสวนหลังบ้าน แพทยิ้มแล้วเดินตามไป
" แพทคิดถึงป๊อปน่ะ " ทันทีที่เดินมาถึงหลังบ้าน แพทก็โผเข้ากอดป๊อปปี้ ป๊อปปียืนนิ่งให้แพทกอด
" ปล่อยเถอะแพท เดี๋ยวฟามาเห้น " ป๊อปปี้แกะมือแพทออก แพทมองป๊อปปี้อย่างตัดพ้อ
" ทำไมต้องเป็นฟาง " แพทพูดพร้อมน้ำตา ป๊อปปี้เดินเข้าไปใกล้ๆก่อนจะค่อยๆๆเช็ดน้ำตาให้แพท
" เรื่องของเราจบมานานแล้วแพท ตอนนี้ปีอปคือสามีของฟาง ป๊อปรัก ....." แพทไม่อยากฟังที่ป๊อปปี้พยายามจะพูดเลยดึงป๊อปปี้มาจุบ ป๊อปปี้โอบเอวแพทเอาไว้เช่นเดียวกับแพทที่เอามือคล้องคอ ป๊อปปี้เอาไว้
" อย่าบอกว่ารักคนอื่นได้ไหม แพทขอโทษ ฮึกฮืออ " แพพทปล่อยป๊อปปี้แล้วปล่อยโฮ ป๊อปปี้มองสาวที่ก้มหน้าร้องไห้หงุด
" อื้อออ...." แพทตกใจเล็กน้อยที่ป๊อปปี้ดึงเธอเข้ามาจูบอีกครั้ง แต่จูบครั้งนี้เป็นูบที่อ่อนโยนและโหยหา
ภายในบ้านน..
" อ้าวยัยฟาง ไหนป๊อปบอกว่าแกไม่ไหวไง " เกลทักเมื่อเห็นเพื่อนสาวเดินลงมา
" ได้ไงละ นัดพวกแกไว้แล้วนินา ไหนมีอะไรกิบ้าง " ฟางที่พยายามเดินให้เป็นปกติมากที่สุดแต่ทำไงได้ ก็มันเจ็บนี่นา
" โอ๊ยยไหวหรอเพื่อน นี่ขนาดเดินยังขนาดนี้ " เกลเดินเข้าไปช่วยพยุงเพื่อนสาวเช่นเดียวกับแก้ว
" ไหวสิ โถ่ ...." ฟางพูดแล้วมองหาเพื่อนสาวอีกคน แล้วก็สามีหนุ่มของเธอ
" แล้ว แพทกับป๊อปละหายไปไหน " ฟางถาม
" ยัยแพทไม่รู้อ่ะ แต่ป๊อปเห้นบอกว่าจะเข้าไปสั่งอาหารไว้ให้ภรรยาสาวว " แก้วลากเสียงยาวจนฟางเขินหน้าแดง
" งั้น เดี๋ยวฟางมาน่ะ " ฟางพูดก่อนจะค่อยๆลุกเดินไปทางหลังบ้าน
" จะตายไหมเนี่ย เมื่อวานก็ลืมรดน้ำด้วยสิ " ฟางค่อยๆๆเดินมาทางหลังบ้าน เพราะเมื่อวานเธอลืมรดน้ำต้นไม้สุดรักสุดหวงของตัวเองเลยว่าจะเดินมารดสะก่อน ที่จะลืมอีกครั้ง...
" ฟาง!!! " ................
เอ้าวันแรกก็มีชู้แล้วหรอ เฮียย ฮ่าาา ไม่มีเม้นเลย เสียใจจจริงๆๆน่ะ อิอิ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
