ยังรักกันอยู่ไหม...
เขียนโดย mintmathuros
วันที่ 20 กรกฎาคม พ.ศ. 2557 เวลา 13.15 น.
แก้ไขเมื่อ 31 สิงหาคม พ.ศ. 2557 10.51 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
14) ตอนที่ 14
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
เช้าวันรุ่งขึ้น ฟางและแก้วก็เตรียมแต่งตัวเพื่อที่จะมาถ่ายแบบให้กับเพื่อนสนิทอย่างภูมิ เพราะภูมิเป็นดีไซน์เน่อร์ชื่อดัง แต่เรื่องชุดที่พวกเธอต้องใส่ดูท่าทางจะเป็นอุปสรรคของพวกเธอสะแล้ว
" อะไรกัน นี่มันบิกีนี่ชัดๆๆ ไหนบอกชุดธรรมดาไงฟาง " ป๊อปปี้โวยวายทันทีเมื่อเห็นแฟนสาวเดินออกมาจากห้องแต่งตัวแล้วยืนยิ้มแหยให้เขา
" นั่นดิว้ะ ไปเปลี่ยนเลยน่ะแก้ว แล้วจะมองแฟนผมอีกนานไหมครับ " โทโมะพูดก่อนจะหันไปพูดเสียงเข้มใส่ตากล้อง แล้วก็คนงานแถวนั้นที่กำลังเซ็ตฉากอยู่
" เอาหน่าแป๊ปเดียวเอง " แก้วพูดก่อนจะเดินมาคล้องแขนโทโมะ จะให้พวกเธอบอกได้ไงละถ้าบอกก็ไม่ต้องถ่ายกันพอดีแล้วอีกอย่างงานนี้เพื่อนของพวกเธอก็ขอเอาไว้สะด้วยมีหรือจะปฏิเศธได้
" แป๊ปเดียวแต่ให้คนอื่นมองตรงนู้นตรงนี้แฟนตัวเองก็ไม่ดีเท่าไรนักหรอก ไปเปลี่ยนสะ" โทโมะพูดอย่างไม่สบอารมณ์
" ไม่!! ไปเถอะฟางไปหาไอ้ภุมิกันดีกว่า " แก้วเชิดใส่โทโมะก่อนจะเดินไปจับมือฟางให้เดินไปหาภูมิ
" อะไรว้ะ เออดีอยากให้คนอื่นมองก็เชิญ " โทโมะพูดตามอย่างหัวเสีย ป๊อปปี้เดินมายืนข้างโทโมะและยิ้มบางๆๆ
" หึงดิมึง " ป๊อปปี้พูดเบาๆๆ โทโมะมองหน้าป๊อปปี้ก่อนจะรีบปฏิเศธ
" ใครหึง บ้านมึงดิ " โทโมะพูดก่อนจะเดินไปหาแก้วฟางและเฟย์ที่ยืนอยู่กับภูมิ
ครืดดดด ครืดดดดด ป๊อปปี้มองตามแผ่นหลังของเพื่อนชายก่อนจะเดินตามไปแต่ก็ต้องหยุดเมื่อโทรศัพท์ของตัวเองสั่น ก็หยิบขึ้นมาดูพบกับข้อความ จากคนคนเดิม ที่เขาคุยกับเธอมาตั้งแต่เมื่อคืน โขว์ขึ้นมา ป๊อปปี้เงยหน้ามองแฟนสาวที่อยู่ในวงล้อมของเพื่อนและคนอื่นๆๆ ก่อนจะก้มลงมาตอบ
ป๊อป เราอยากเจอป๊อป ....ได้ไหม !!
ขอโทษนะ...ป๊อปไม่ว่างจริงๆ !! มีอะไรก็ทักมาละกัน
อืม ไม่เป็นไรอยู่กับฟางสินะ แค่นี้ก็ขอบคุณมากแล้วละ....
" ป๊อปทำอะไรอยู่คะ " ฟางที่ยืนคุยกับเพื่อนๆอยู่เห้นแฟนหนุ่มเธอทำหน้าเครียดๆๆ มองโทรศัพท์ก็เดินเข้ามาทักทำให้ป๊อปปี้สะดุ้งเล็กน้อยก่อนจะทำตัวเป็นปกติ แล้วเลี่ยงเก็บโทรศัพท์
" อ่ะ อ๋อเปล่าครับ แล้วนี่จะถ่ายกันหรือยัง " ป๊อปปี้พูดก่อนจะโอบใหล่แฟนสาวแล้วเดินไปทางโทโมะ
" ก็คงจะใกล้แล้วละคะ " ฟางสงสัยแต่ก็ตอบคำถามของแฟนหนุ่มไป หลังจากนั้นแก้วและฟางก็ถ่ายแบบกันอย่างสนุกสนาน จนเสร็จ
" ฟางงงงงง แก้ววววว ขอบใจพวกแกมากเลยน่ะ " ภูมิวิ่งเข้าไปหาเพื่อนสาวทั้งสองก่อนจะกอดคอเพื่อนสาวของเขา จนทั้งสองหนุ่มที่ยืนดูเหตุการณ์ตาลุกวาว
" โอ๊ยยย พอแล้วแกฉันหนัก ตัวอย่างกับหมีความ ฮ่าาา หรือง่ายๆๆ กะเทยความอ่ะแก ฮ่าาาาาา...... " แก้วพูดกับเพื่อนสาวในคราบผู้ชายติดตลก จนฟางเองก็หัวเราะตามไปด้วย ภูมิมองหน้าแก้วอย่างเคืองๆๆ
" ย่ะ ใครจะไปหล่อเทพบุตรอย่างแฟนพวกแกละ" ภูมิพูดกลับ
" แน่นอน ฮ่าาาา.... " แก้วพัวเราะกลับ ภูมิเห็นเพื่อนสาวหัวเราะใส่ก็หมันไส้ วิ่งไล่หวังจะอุ้มไปทุ่มใส่น้ำ แต่แก้วเองก็รู้จัวทันวิ่งหนีทันที โดยที่มีฟางตามไปด้วย
" อร๊ายย หยุ๊ดด หยุดเลยนะยัยหมีควาย "แก้ววิ่งมาทางตากล้องและพนักงานคนอื่นๆๆที่กำลังเตรียมเก้บของ ก่อนจะพูดกับภูมิ คนอื่นๆที่ได้ยินก็หัวเราะกับชายาของเจ้านาย
" หมีความฮ่าาาอุ๊บส์ ฮ่าาาา " ตากล้องพูดทวนชื่ออีกครั้ง ก่อนจะพยายามเก้บเสีียงหัวเราะเพราะภูมิชี้มาทางเขา แต่ก็อดไม่ได้ แก้วหัวเราะยิ้ม ท้องแข็ง ฟางเลยเดินไปหาแฟนหนุ่มและแฟนเพื่อนสาว
" เหนื่อยไหม " ป๊อปปี้ยื่นผ้าเช็ตตัวให้แฟนสาว ก่อนจะถามอย่างเป็นห่วย ฟางส่ายหน้า ก่อนจะหันไปมองแก้วที่ยังคงวิ่งหนีเพื่อนชายอยู่
" ว๊ายยย ไอ้ภูมิแกไปจับยัยฟางดิ้ ยัยฟางก็พูดอะ " แก้วโวยวายเมื่อโดนเพื่อนชายจับได้แล้วจะลากให้ลงน้ำ ก็ชี้ไปทางฟางที่ยืนอยู่กับโทโฒะและป๊อปปี้
" ไม่ต้องไปโบ้ยให้ยัยฟางเลย เดี๋ยวมันก็โดนแต่คนแรกต้องเป็นแกยัยแก้ว ตายยยยยย " ภูมิพูดจบก็อุ้มแล้วแล้วเดินไปที่ทะเลก่อนจะโยนแก้ลงไปอย่างง่ายดายย
" อร๊ายยยยเดี๋ยว... หยุดก่อนภูมิฟางไม่เกี่ยวด้วยเลยนะ " ฟางรีบตะโกนเมื่อเห้นว่าเพื่อนชายของเธอวิ่งมาทางเธอ ก่อนจะหลบอยู่หลังป๊อปปี้ ป๊อปปี้บยิ้ม
" ไม่ต้องเลย ไอ้ภูมิจับ " แก้วที่ลุกจากน้ำแล้วเดินตามภูมิมา ก็สั่งเพื่อนชยก่อนที่ภูมิจะจับฟางแต่จับไม่ได้เพราะฟางวิ่งหนีไปก่อน โทโมะ ป๊อปปี้มองสองสาวและครึ่งสาวครึ่งหนุ่มวิ่งเล่นกันก็หัวเราะ
ตู้มมมม
" แฮ่ก แฮ่กก ไอ้พี่ภูมิมมมมมมมม " ฟางตะโกนเสียงดังเมื่อเธอโดนโยนใส่ทะเล ก็ยืนขึ้นแล้วชี้เพื่อนสาวของเธอ
" ฮ่าาา พอเหอะฟางไปอาบน้ำกันเถอะ เหนื่อยแล้วว่ะ " แก้วพูดปนเสียงหัวเราะ ฟางเชิดใส่แก้วก่อนจะเดินหนี ไปในโรงแรม แก้วและภูมิเหวอนิดหน่อยก่อนจะรีบเดินตามไป
" แก้ว เดี่ยว... ใส่ก่อน ไอ้พวกปลาไหลจะได้ไม่มอง " โทโมะรีบวิ่งตามแก้วไปก่อนจะรั้งข้อมือแฟนสาวแล้วเอาเสื้อคุมใส่ไว้ให้ แก้วมองโทโมะก่อนจะยิ้มนิดๆๆ ภมิมองแก้วอย่างล้อๆๆ
" แล้วฟางละแก้ว " ป๊อปปี้ที่เดินตามเข้ามาไม่เห้นฟางก็ถาม แก้วส่ายหน้า
" ไม่รู้อ่ะตามไม่ทัน สงสัยเดินเข้าไปแล้วอ่ะแหละ " แก้วพูด ป๊อปปี้รีบเดินจ้ำเข้าไปทันที
" ฟางงง... " ป๊อปปี้ที่เดินเข้ามาเห้นฟางยืนคุยกับหนุ่มคนหนึ่งก็เดินเข้าไปเรียกชื่อฟางเสียงดังจนเจ้าตัวหันมามอง
" มีอะไรหรือเปล่าป๊อป " ฟางหันมามอง
" ไม่หนาวหรือไงตัวก็เปียกยังใส่บิกีนี่อีก เอาไปใส่สะ แล้วนี่ใคร " ป๊อปปี้พูดก่อนจะยื่นเสื้อคลุมใหแฟนสาว
" ขอบคุณคะ นี่แพนคะ เพื่อนฟางเอง แพนนี่ป๊อปปี้แฟนฟางเอง " ฟางยิ้มให้กับป๊อปปีแล้วหันไปตอบแพน แพนยิ้มให้ป๊อปปี้อย่างเป็นมิตร ผิดกัป๊อปปี้ที่ยืนมองแพนนิ่ง
" งั้นแพนไปก่อนน่ะฟาง เดือนหน้าเจอกันนะ " แพนยิ้มหวานให้ฟาง ก่อนที่จะยิ้มให้ป๊อปปี้แล้วเดินออกไป ฟางมองตามก่อนจะเตรียมเดินกลับไปที่ห้อง
" จะไปไหนกับมันน่ะฟาง " ป๊อปปี้เดินฟางเข้ามาภายในห้อง ก็รีบถาม ฟางหันมามอนิดนึงก่อนจะส่ายหัว
" มันไหนป๊อป นั่นเพื่อนฟางน่ะ เขาชื่อแพน..." ฟางหันมาบอกกับป๊อปปี้
" แพน ชื่ออย่างกับผู้หญิงเหอะ " ป๊อปปี้พูด
" เป็นอะไรไปคะ นั่นเพื่อนฟางนะ แล้วเดือนหน้าฟางก็มีงานเลี้ยงรุ้นด้วย " ฟางพุดก่อนจะหยิบผ้าเช็ดตัวเพื่อนจะไปอาบน้ำก่อนจะหันมามองป๊อปปี้ที่นั่งอยู่ปลายเตียงทำหน้าหงิก
" เลิกทำหน้าบูดแล้วออกไปได้แล้วฟางจะอาบน้ำน่ะป๊อป " ป๊อปปี้หันมามองร่างบางที่ยืนทำตาแป๋วใส่เขา ไหนจะหุ่นที่อกเป็นอกเอวเป็นเอว มันน่าจับกดสะกะไร ยิ่งตอนนี้ฟางส่บิกีนี่มันยิ่งทำให้เขาเห้นรูปร่างของแฟนสาวได้ชัดเจนยิ่งขึ้น
" มองอะไรอ่ะป๊อป " ฟางถามอย่างเขินๆๆ ที่ดดนแฟนหนุ่มจ่้อง
" สวยน่ะเนี่ย " ป๊อปปี้ชมฟาง
" ไอ้บ้า ไปเลยออกไปเลยน่ะ " ฟางตะโกนว่าป๊อปปี้ ป๊อปปี้หัวเราะก่อนจะเดินออกไป รอที่เค้าเตอร์
ห้องโทโมะ แก้ว...
" เฮ้อ... เดี่ญวไอ้ป๊อปก็แต่งงานละ แก้วไมอยากใส่ชุดเจ้าสาวแหมือนฟางบ้างหรอ" โทโฒะเดินตามแฟนสาวเข้ามาภายในห้องก็รีบเดินเข้ามากอดจากด้านหลัง
" ถามว่าอยากไหม ก็อยากนะ " แก้วตอบ
" งั้นก็.... แต่งงานกันไหมละ " โทโมะกระซิบที่ข้างหูของแก้ว จนร่างบางหน้าแดง
" ไม่เอาหรอก แก้ว...ยังไม่พร้อม " แก้วพูดก่อนจะแกะมือของแฟนหนุ่มแล้วเดินเข้าไปอาบน้ำ โทโมะมองตามอย่างเซ็งๆๆ ก่อนจะหยิบโทรศัพท์ออกมาแชทคุยกับใครบางคเพื่รอแฟนสาว
" แก้วเจ็บจนกลัวไปหมดแล้วละโทโมะ..." แก้วแอบแง้มประตูดูแฟนหนุ่มที่กำลังคุยกับใครบางคนผ่านโทรศัพท์แล้วยิ้มหัวเราะก็พูดอย่างเสียใจ เธอไม่กล้าวางใจได้ว่าถ้าเธอแต่งงานไปเธอจะเป็นยังไง มันอาจะเลวร้ายมากกว่าที่เป็นอยู่สะอีก
วันนี้เฟย์ไม่ได้ไปดูพี่สาวและเพื่อนสาวของเธอถ่ายแบบเพราะต้องออกไปเจอลูความของกาย ตอนแรก ชายหนุ่มไม่ยอมให้เธอไปด้วยแต่ด้วยที่ความดื้อของเธอ ทำให้กายต้องยอม
" เดี๋ยวเฟย์นั่งอยู่แถวนี้ก่อนนะคะ เดี๋ยวพี่มา " กายพูดกับเฟยเฟย์ยิ้มนิดหนึงก่อนที่กายจะเดินหายเข้าไปในห้องสืบสวน เฟย์นั่งรอสักพัก ก๋เห็ฯเด็กคนหนึ่งเดินไปทางสระน้ำก็รีบเดินตามไป
" เดี๋ยวจ้ะหนุ เดี๋ยวตกน้ำนะ " เฟย์พูดก่อนจะวิ่งไปอุ้มเด็กคนนั้นไว้ทัน
" โอ๋ๆๆ ไม่เอาไม่ร้องน่ะคะเด็กน้อย " เฟย์ยืนโอ๋เด็กสาว ที่ร้องไห้งอแง อยู่ในอ้อมกอด เขื่อนที่มาตามหาเด็กสาวที่ถูกโจรลักพาตัวมา แล้วโดนจับได้ เพราะเขา ก็มาเห็นเฟย์กำลังยืนโอ๋เด็กน้อยอยู่ก็อมยิ้ม
" ไม่เอาไม่ร้องนะคะ เด็กดีต้องไม่ร้องไห้นะคะ " เฟย์พูดกับเด็กน้อย เด็กน้อยปาดน้ำตาทิ้ง เฟย์คลี่ยิ้ม
" ฮืออ แม่ แม่ " เด็กน้องร้องไห้เรียกหาแม่ จนเฟย์เองก็สงสาร เขื่อนเดินเข้ามา
" เลิกร้องได้แล้วนะครับ มาหาพ่อมา " เขื่อนพูดก่อนจะอุ้มเด็กน้อยมาจากเฟย์ เฟย์อึ้ง พ่อหรอ...
" นี่คุณ..เป็นพ่อของเขาหรอคะ " เฟย์พูดกับเขื่อนอย่างสงสัย
" หึ... " เขื่อนไม่ตอบก่อนจะเดินเข้าไปในตัวอาคาร เฟย์โมโหที่เขื่อนทำเป็นหยิ่งใส่เธอก็เดินตามเพื่อจะเข้าไปเอาเรื่อง
" นี่คุณ ตกลงว่าเด็กคนนี้เป็นลูกของคุณแล้ว ใครเป็นแม่เขา " เฟย์พูดใส่เขื่อน เขื่อนหัวเราะอย่างชอบใจ อย่างน้อยร่างบางก็ยังให้ความสนใจเขาอยู่
" เฟย์มีอะไรหรือเปล่า " กายที่เดินออกมาพร้อมทนายความและลูกความก็ถามเฟย์เมื่อเฟ้นเขื่อนที่ยืนอุ้มเด็กน้อยอยู่
" เปล่าหรอกคะพี่กาย " เฟย์หันมองเขื่อนแล้วเดินเข้าไปหากาย
" แล้วเราจะเอายังไงกับเด็กคนนี้ดีละครับ " เจ้าหน้าที่คนหนึ่งพูดขึ้่น
" ผมรับดูแลเองครับ " เขื่อนพูดแล้วมองเด็กในอ้อมกอดด้วยสายตาอ่อนโยน จนเฟย์ก็ยิ้มตาม
" เดี่ยวนะคะ นี่เด็กคนนี้คือใครแล้วยังไงเฟ์งงง " เฟย์ร่ายยาว
" เด็กคนนี้ถูกลักพาตัวมาน่ะเฟย์ แล้วคุณภัทรดนัยเขาก็ไปช่วยัทนก่อนที่โดนไอ้พวกโจรมันส่งไปขาย " กายพูด กับเฟย์เฟย์หันไปมองเด็กน้อย ที่อยู่ในอ้อมกอดของผู้ชายที่คยเป็นแฟน ของตัวเองก็สงสร
" ผมต้องทำยังไงบ้างครับ " เขื่อนถามเจ้าหน้าที่ เรียกสติของเฟย์กลับมา
" งั้นก็เรียบร้อยแล้วนะครับ ผมพาเด็กไปอยู่กับได้เลยใช่ไหใม " เขื่อนพูด เจ้าห้าที่ยิ้ม เด็กคนนี้เขื่อนได้รับอุปการะเรียบร้อย พร้อมกับตั้งชื่อแล้วเปลี่ยนนามสกุลให้ใช้ โดยให้ชื่อว่า ณดา เสตสุวรรณ หรือน้องฝ้าย อายุ 5 ขวบ
" กลับกันเลยไหมครับ " กายเดินเข้ามาหาเฟย์ที่แอบยืนมองเขื่อนกับน้องฝ้ายอยู่ห่าง เฟย์สะดุ้งเล็กน้อยก่อนจะหันไปยิ้มให้กาย
" คะ... " เฟย์ยิ้มก่อนที่จะเดินออกจากที่นั่นไป ขณะเดียวกับเขื่อนและน้องฝ้ายที่กำลังจะกลับพอดี ทำให้ทั้งสองเจอกันอีกครั้ง
" ปะป๋าาา มะม๋าา " เด็กน้อยกะตุแขนเขื่อนที่กำลังจะเปิดรถแล้วชี้ไปทางเฟย์ที่กำลังขึ้นรถของกายไปออกไป เขื่อนมองตามแล้วยิ่งๆ
" ไม่ใช่หรอกครับ เรามีป๋าคนเดียวก็พอแล้วเนาะ " เขื่นพูด ก่อนจะพาตัวเล็กขึ้นรถเพื่อพากลับไปที่พักของเขาก่อน
" คนอย่างนายจะดูแลเด้กได้หรอ... " เฟย์พูดเบาๆๆ เมื่อขึ้นรถออกมาแล้วก็นั่งทบทวน เหตุารณืที่ผ่านมาไม้กี่ชั่วโมง ก็อดเป็นห่วงเขื่อน และเด็กน้อยคนนั้นไม่ได้เพราะชายหนุ่มเป็นคนอารมณ์ร้อน แถมตอนที่คบกับเธอยังไม่ค่อยจะถูกกับเด็กอีกตั้งห่าง ...
ไม่สนุกแน่เลย แต่ก็ขอบคุณยอดอ่านน่ะ อิอิอิ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ