รักเราต่างกัน

    ณ บ้านจิระคุณ
 
    "เขื่อน ไปรับหนูโบว์ด้วยนะลูก"วิมล(แม่ของเขื่อน)บอก
 
 
    "ครับแม่"เขื่อนตอบ
 
 
    "โชคดีเว้ยไอเขื่อน"โทโมะพูดก่อนจะเอามือตบหลังเขื่อนทีนึง
 
 
    
   ณ บ้านโบว์
 
    "ไปกันเลยไม๊ครับโบว์"เขื่อนถาม
 
  
   "ค่ะ"โบว์ตอบด้วยน้ำเสียงอ่อนหวาน ก่อนจะขึ้นรถเขื่อนไป
 
 
   "วันนี้พี่เขื่อนดูดีมากเลยนะคะ"โบว์ชม เนื่องจากวันนี้เป็นวันรับน้องของมหาลัย
 
 
   "นี่โบว์เป็นคนแรกเลยนะเนี่ยที่ชมพี่อ่ะ"
 
 
   "5555จริงหรอคะเนี่ย"ทั้งสองได้แต่ขำกันจนลืมมองทางข้างหน้า
 
 
   "พี่เขื่อน!!!"โบว์ร้องออกมาเมื่อเห็นหญิงสาวคนนึงที่กำลังปั่นจักรยานอยูด้านหน้ารถ
 
 
   "เห้ย!!!"เขื่อนรีบเหยียบเบรกรถทันที
 
 
   "กรี้ดดดด"หญิงสาวที่ปั่นจักรยานอยู่ก็ล้มลงพร้อมจักรยานคันนั้น
 
 
   "โอ้ยยย"หญิงสาวค่อยๆเปิดกระโปรงนักศึกษาดูก็พบว่าเป็นแผลอยู่
 
 
   "ขอโทษด้วยนะครับ"เขื่อนกับโบว์รีบลงมาดูทันที
 
 
   "คุณขับรถยังไงคะเนี่ย!"หญิงสาวเงยหน้ามามองเขา
 
 
   "ยัยตัวยุ่ง/ไอ้เขื่อนแตก!"เมื่อทั้งสองพบหน้ากันก็เกิดสงครามขึ้นทันที
 
 
   "นี่นาย!สินะที่ขับรถชนฉันอ่ะ"เธอตะคอกใส่เขา
 
 
   "เธอหน่ะสิปั่นจักรยานไม่ดูทางเลยหรอ"เขื่อนเถียงกลับ
 
 
   "ฉันไม่ผิด!นายนั่นแหละผิด!"เธอเถียงต่อเช่นกัน
 
 
   "เธอนี่ไม่เปลี่ยนเลยนะยัยตัวยุ่ง!"เขื่อนพูด
 
 
   "ฉันบอกกี่ครั้งแล้วห้ะ!ว่าฉันชื่อเฟย์อ่ะ"
 
 
   "เธอหน่ะมันเป็นตัวยุ่ง ชื่อนี้แหละเหมาะกับเธอที่สุด!"เขื่อนล้อเฟย์
 
 
   "ไอ้!ไอ้!เขื่อนแตก!"เฟย์ชี้หน้าว่าเขา
 
 
   "เดี๋ยวค่ะ!นี่มันอะไรกันค่ะเนี่ย โบว์งงหมดแล้วนะ"โบว์พูดแทรกขึ้นทันที
 
 
   "ไปเถอะครับโบว์"เขื่อนพูดจบก็ขึ้นรถ
 
 
   "อ้าว!นี่นาย!!!ชนแล้วคิดจะหนีหรอ!ไอ้เขื่อนแตก!"เฟย์ตะโกนว่าเขื่อน ก่อนที่รถจะขับออกไป
 
 
   "ไอ้บ้าเอ้ย!"เฟย์พูดด้วยอารมณ์หงุดหงิด
 
 
   "เจ็บจังเลย"เฟย์ก้มมองที่เข่าของเธอที่เป็นแผลอยู่
 
   
   "ผู้หญิงคนนั้นเป็นใครหรอคะพี่เขื่อน"โบว์ถาม
 
 
   "อย่าสนใจเลยครับโบว์"เขื่อนบอก ทำให้โบว์ยิ่งสงสัยมากขึ้นไปอีก
 
 
 
 
  "เอาเงินแกมาให้ฉัน"เสียงหญิงสาวอายุราว4oตะคอกใส่ผู้เป็นลูก
 
 
  "แก้วไม่มีหรอกจ้ะแม่"แก้วบอกผู้เป็นแม่
 
 
   "อ๋อ นี่พอแกได้ไปเรียนโรงเรียนดีๆแล้วไม่สำนึกบุญคุณฉํนใช่ไม๊ห้ะ!"ผู้เป็นแม่ดุหญิงสาว
 
 
   "ไม่ใช่นะจ้ะแม่"แก้วบอก
 
 
   "ยัยแก้ว ไปเรียนเถอะ!เดี๋ยวพี่จัดการแม่เอง"พี่สาวของเธอพูดขึ้น
 
 
   "แต่..."กิ่งพยักหน้าเป็นสัญญาณว่าเธอจะจัดการเรื่องนี้เอง แก้วจึงยอมเดินออกไปทันที
 
 
   "ไอแก้ว!แกนี่เหมือนพ่อแกไม่มีผิด!พอได้ดีก็ลืมฉันไปหมด!"แม่ของแก้วตะโกนบอกเธอด้วยความมึนเมา ในตอนนั้นน้ำตาของแก้วก็เริ่มไหลลง
 
 
   "พอเถอะแม่!แก้วมันจะได้เรียนดีๆไม่ต้องมาคิดเรื่องแม่อยู่"กิ่งบอก
 
 
 ณ มหาลัย
 
   "ได้เวลาเรียนแล้วทำไมแก้วยังไม่มาเรียนอีกว้ะ"กั้งถาม เมื่อเห็นว่าแก้วยังไม่มา โทโมะจึงดูนาฬิกาอีกครั้ง
 
 
   "ไปไหนของเธอนะ.."โทโมะรู้สึกกังวล
 
 
   "เอาล่ะนักศึกษา วันนี้เราจะมาเริ่มเรียนกันเลยแล้วกันนะ"อาจารย์เข้ามาสอนพอดี
 
 
บนดาดฟ้า
 
   "อ๋อนี่พอแกได้เรียนดีๆแล้วไม่สำนึกบุญคุณฉันใช่ไม๊ห้ะ"ผู้เป็นแม่ดุเธอ
 
 
   "ไอเแก้ว!แกนี่เหมือนพ่อแกไม่มีผิดพอได้ดีก็ลืมฉันกันหมด!"
 
 
   "แม่ แก้วขอโทษ"แก้วพูดแล้วน้ำตาก็ไหลไม่ขาดสาย  เธอยืนอยู่บนดาดฟ้าสักพักแล้วกอดตัวเอาด้วยความโดดเดี่ยว
 
 
    
 
   "ขอบคุณมากเลยค่ะคุณลุุงที่ให้พวกเราพักที่นี่"ฟางบอกเขา
 
 
   "ไม่เป็นไร รถเสร็จแล้วนะอยู่ทางด้านโน้น"คุณลุงบอกแล้วชี้ไปที่รถ
 
 
   "ไปกันเถอะ"ป๊อปปี้พูดก่อนที่ทั้งสองจะเดินไปที่รถ
 
 
    "เฮ้อในที่สุดก็ได้กลับบ้านสักที"ฟางบอก ก่อนที่รถจะขับออกไป
 
 
    "เฮ้อออ  อากาศดีจังเลย"ฟางพูด
 
  
    "นี่นาย ฉันขอยื่นมืออกไปได้ไม๊อ่ะ"เนื่องจากรถนี้เป็นเบ๊นส์ ที่เปิดหลังคาได้ ฟางเลยขอเขา
 
 
    "ฉันก็ไม่ได้ห้ามนะ"ป๊อปปี้บอกแล้วยิ้มออกทันที  ฟางค่อยๆยื่นมืออกไปเพื่อรับลม

จบไปอีกตอน ตอนหน้าครบสามคู่แน่นอนค่ะ ชอบกันบ้างรึเปล่า ขอเม้นนน และโหวตตตต ด้วยนะคร้าาา