รักเราต่างกัน
เขียนโดย 
putthathida
วันที่ 20 กรกฎาคม พ.ศ. 2557 เวลา 07.43 น.
แก้ไขเมื่อ 9 สิงหาคม พ.ศ. 2557 09.03 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
5) สองต่อสอง PF
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"นี่เธอ ไปหาอะไรทานไม๊"ป๊อปปี้ถามเธอ เพราะตอนนี้ก็ดึกแล้ว
"เอาสิ"หญิงสาวตอบ
ระหว่างทาง
"เธอยังไม่บอกฉันเลยนะว่าเธอชื่ออะไร"เขาถาม
"ฟาง"เธอบอก
"ทำไมถึงยอมบอกชื่อกับฉันล่ะ ครั้งที่แล้วเธอยังไม่บอกฉันเลย"
"ฉันก็แค่..."ฟางพูดไม่จบก็มีเสียงแปลกๆดังขึ้น
ติ้ด ติ้ด ติ้ดๆๆๆ
"เสียงอะไรอ่ะ"ฟางสงสัยมองไปรอบๆรถ
"สงสัยน้ำมันจะหมดหน่ะ!"ป๊อปปี้บอกด้วยน้ำเสียงกังวลเล็กน้อย
"น้ำมันหมดหรอ!"ฟางตกใจ ในที่สุดรถก็หยุดทันที
เอี้ยดดดดดดด
"แถวนี้ไม่มีปั้มน้ำมันด้วยสิ"ป๊อปปี้พูด
"แล้วเราจะทำยังไงดีล่ะ"ฟางถาม
"เราคงต้องเดิน เธอเดินไหวรึเปล่าล่ะ"ป๊อปปี้ถามด้วยความเป็นห่วง
"ฉันไม่ใช่คนอ่อนแอหรอกนะ แค่นี้สบายมาก"ฟางพูดโดยไม่กังวลเลยสักนิด
"หึ ถ้านั้นเราเดินไปกันเลย"ป๊อปปี้พูดจบก็เดินนำไปก่อน
"อ้าว นายรอฉันด้วยสิ่!!"ฟางรีบวิ่งตามไปทันที
"นี่นาย!!!"ฟางรีบคว้าแขนของป๊อปปี้
"มีอะไร"
"แล้วรถล่ะ.."ฟางพูดแล้วหันไปดูรถที่จอดอยู่ตรงนั้น
"ตรงนี้ไม่มีสัญญาณ ถ้ามีสัญญาณฉันจะโทรเรียกให้ช่างมาซ่อมอีกที"ป๊อปปี้พูด
"อย่างนั้นหรอ...ว่าแต่เราจะพักกันที่ไหนล่ะ"ฟางถาม
"เอ้ะ!!!นั่นไง!!มีที่พักด้วยอ่ะนาย!!!"ฟางดีใจจนกระโดดโรดเต้นเหมือนเด็กๆ
"นี่เธอ จะดีใจอะไรขนาดนั้นห้ะ"ป๊อปปี้แอบยิ้มกับท่าทางของฟาง
"รีบไปกันเหอะ"ฟางรีบวิ่งนำไปทันที
ณ บ้านจิระคุณ
"ผมก็ไม่แน่ใจเหมือนกันแต่เท่าที่ผมรู้คือ เธอเรียนเก่งจนมีคนอุปถัมให้เธอเข้ามาเรียนที่นี่"
"่ทางบ้านของเธอทั้งพ่อและแม่ไม่เคยพูดจาดีๆกับเธอเลยสักครั้ง"
โทโมะนึกถึงเรื่องของแก้ว
"ใครกันนะที่อุปถัมเธอเข้ามาเรียนที่นี่"โทโมะนึกสงสัย
"พี่โมะ ยังไม่นอนอีกหรอ มัวนึกถึงเรื่องของเด็กที่ชื่อแก้วอยู่ล่ะสิ"เขื่อนแซว
"ไอบ้าเอ้ย!"โทโมะขว้างหมอนใส่เขื่อน
"อ้าว555พี่ไม่ต้องเขิลหรอกน่า ผมเป็นน้องของพี่นะจะไม่รู้ได้ไง ว่าแต่ผมชักจะอยากรู้แล้วสิว่าผู้หญิงคนนั้นเป็นยังไงนะถึงทำให้โทโมะของเราอยากรู้ถึงขนาดนี้"เขื่อนเข้าไปพูดใกล้ๆหูโทโมะไม่หยุด
"ยังไม่หยุดอีกหรอว้ะ!!"โทโมะผลักหน้าเขื่อนไปไกลๆ
"ครับๆๆ"เขื่อนแอบขำกับท่าทางของโทโมะ
ณ ที่พักแห่งหนึ่ง
"คุณลุงคะพอจะมีห้องว่าง2ห้องไม๊คะ"ฟางถาม
"มีอยู่ห้องเดียว"ลุงบอก
"ห้องเดียวหรอคะ"ฟางถามอีกครั้ง
"ใช่ เหลือห้องเดียว ตกลงจะพักไม๊"ลุงถาม
"เอ่อ..ไม่.."ฟางจะปฎิเสธ
"ไม่มีปัหาครับคุณลุง ขอกุญแจห้องด้วยครับ"ป๊อปปี้พูดแทรกขึ้นทันที
"เอ้ะ!นะ..นาย"ป๊อปปี้รีบคว้าแขนฟางเดินไปที่ห้องทันที
ปัง!
"เฮ้ออออ ได้นอนสักที"ทันทีที่ป๊อปปี้เข้าห้องเขาก็เอนตัวลงนอนทันที
"นี่นาย ทำไมถึง..."
"นอนๆไปเหอะน่า แถวนี้ไม่ค่อยมีที่พักอยู่ด้วย"ป๊อปปี้พูด
"แต่..."
"อ่ะนี่ เปลี่ยนซะ"ป๊อปปี้โยนเสื้อตัวหนึ่งให้ฟาง
"เสื้อ?"ฟางสงสัย
"ฉันเห็นมันขายอยู่ข้างหน้าเลยซื้อมา2ตัว"ป๊อปปี้บอก
"เสื้อคู่.."ฟางหน้าแดงทันทีที่เห็น
"มันขายแต่แบบนี้ ฉํนซื้อมาให้ เธอก็ใส่ซะ"ป๊อปปี้พูดจบเขาก็เริ่มถอดเสื้อของตัวเองทันที
"กรี้ดดด นี่นาย!!ทำอะไรอ่ะ"ฟางรีบปิดตาแล้วหันหน้าหนีทันที
"ก็เปลี่ยนเสื้อไง ฉันใส่เสื้อเดิมแล้วอึดอัด"ป๊อปปี้แอบขำฟาง
"เปลี่ยนละ..แล้วทำมะ..ไมไม่บอกฉันล่ะ!"ฟางพูดติดๆขัดๆ
"นี่เธอ เธอหันมาได้แล้ว"ป๊อปปี้บอก
"ไม่!นายจะแกล้งฉันอีกใช่ไม๊ล่ะ"ฟางไม่ไว้ใจเขา
"หึ นี่ฟาง..เธอหันมาได้แล้ว ฉันไม่แกล้งเธอแล้วน่า"ป๊อปปี้พูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน ทำให้ฟางเงียบ แล้วค่อยๆหันมาหาเขา
"เปิดตาสิ่"ป๊อปปี้บอก จนฟางค่อยๆเปิดตาขึ้น สายตาของทั้งสองจับจ้องกันในเวลาอันชั่วครู
"เอ่อ..ฉันจะเปลี่ยนเสื้อผ้า นายออกไปก่อน"ฟางรีบหลบสายตานั้นทันที
"อื้ม รีบๆล่ะ"ป๊อปปี้บอก ก่อนที่เขาจะออกจากห้อง
ปัง!
ทันทีที่ป๊อปปี้ออกนอกห้อง เขาก็ค่อยๆยิ้มออกมาทันที
"เฮ้ออออ"ฟางถอนหายใจเฮือกนึง แล้วจับใจตัวเองที่เต้นแรงมาก
"เป็นอะไรของเธอเนี่ยฟาง..."เธอบอกกับตัวเอง
เมื่อแต่งตัวเสร็จ
"นี่อาหาร"คุณลุงหยิบอาหารมาเสิร์ฟให้ที่โต๊ะทันที
"น่ากินมากเลย หนูจะทานให้อร่อยเลยค่ะ"ฟางพูดจบก็เริ่มทานทันที
"จริงสิ พ่อหนุ่มเรื่องรถหน่ะพรุ่งนี้ก็เสร็จแล้วล่ะนะ"คุณลุงบอกป๊อปปี้
"ขอบคุณมากครับลุง"ป๊อปปี้บอก
"เรื่องรถ?"ฟางสงสัย
"ฉันบอกให้เรื่องรถกับคุณลุง โชคดีที่ที่นี่มีอู่ซ่อมรถอยู่ใกล้ๆลุงแกเลยบอกให้ลูกน้องไปเอารถมาเติมน้ำมันหน่ะ"ป๊อปปี้บอก
"ดีจังเลย แปลว่าพรุ่งนี้เราก็ได้กลับกันแล้วล่ะสิ"ฟางยิ้มให้ป๊อปปี้ด้วยสีหน้าดีใจสุดๆ
"อร่อยจัง"ฟางกินข้าวคำโต
"นี่เธอหิวขนาดนั้นเลยหรอ"ป๊อปปี้ถาม
"ความจริงแล้วฉันหน่ะ ชอบข้าวผัดมากเลย ตอนเด็กๆนะ ฉันไม่ชอบเอามากๆเลยข้าวผัดอ่ะฉันมีกจะเรียกมันว่าอุจาระเน่า555 จนพอฉันอายุ5ขวบตอนนั้นฉันหิวมากๆๆๆๆ แต่ที่บ้านมีแต่ข้าวผัดจานเดียว 555 แม่บอกว่าถ้าไม่กินข้าวผัดนะแม่ฉันจะไม่ซื้อบาร์บี้ให้ 555แล้วหลังจากที่ฉันได้กินข้าวผัดนะฉันขอแม่เพิ่มอีก3จาน จนตอนนี้ฉันล่ะช้อบชอบ นึกแล้วก็ตลกตัวเองกะแค่บาร์บี้อันเดียวก็ทำให้ฉันยอมกินสิ่งที่ฉันไม่ชอบ"ในขณะที่ฟางเล่า ป๊อปปี้ก็เอาแต่จ้องหน้าเธอแล้วแอบยิ้มตลอด
"น่ารักจัง"ป๊อปปเผลอพูดออกมา
"ฉันรู้อยู่แล้วน่า"ฟางบอก
"เอ้ะ!.."ฟางเริ่มรู้สึกตัว ก็อึ้งแล้วมองไปหาป๊อปปี้
"หึ"ป๊อปปี้ยิ้มให้เธอทำเอาฟางหน้าแดง
จบไปอีกตอน ตอนหน้าเขื่อนเฟย์แน่นอนนน ชอบกันไม๊คร้าาาา ถ้าชอบอย่าลืมเม้นนน และโหวตตตตให้ไรเตอร์ด้วยน้ะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
