รักเราต่างกัน
เขียนโดย 
putthathida
วันที่ 20 กรกฎาคม พ.ศ. 2557 เวลา 07.43 น.
แก้ไขเมื่อ 9 สิงหาคม พ.ศ. 2557 09.03 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
6) สามคู่
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความณ บ้านจิระคุณ
"เขื่อน ไปรับหนูโบว์ด้วยนะลูก"วิมล(แม่ของเขื่อน)บอก
"ครับแม่"เขื่อนตอบ
"โชคดีเว้ยไอเขื่อน"โทโมะพูดก่อนจะเอามือตบหลังเขื่อนทีนึง
ณ บ้านโบว์
"ไปกันเลยไม๊ครับโบว์"เขื่อนถาม
"ค่ะ"โบว์ตอบด้วยน้ำเสียงอ่อนหวาน ก่อนจะขึ้นรถเขื่อนไป
"วันนี้พี่เขื่อนดูดีมากเลยนะคะ"โบว์ชม เนื่องจากวันนี้เป็นวันรับน้องของมหาลัย
"นี่โบว์เป็นคนแรกเลยนะเนี่ยที่ชมพี่อ่ะ"
"5555จริงหรอคะเนี่ย"ทั้งสองได้แต่ขำกันจนลืมมองทางข้างหน้า
"พี่เขื่อน!!!"โบว์ร้องออกมาเมื่อเห็นหญิงสาวคนนึงที่กำลังปั่นจักรยานอยูด้านหน้ารถ
"เห้ย!!!"เขื่อนรีบเหยียบเบรกรถทันที
"กรี้ดดดด"หญิงสาวที่ปั่นจักรยานอยู่ก็ล้มลงพร้อมจักรยานคันนั้น
"โอ้ยยย"หญิงสาวค่อยๆเปิดกระโปรงนักศึกษาดูก็พบว่าเป็นแผลอยู่
"ขอโทษด้วยนะครับ"เขื่อนกับโบว์รีบลงมาดูทันที
"คุณขับรถยังไงคะเนี่ย!"หญิงสาวเงยหน้ามามองเขา
"ยัยตัวยุ่ง/ไอ้เขื่อนแตก!"เมื่อทั้งสองพบหน้ากันก็เกิดสงครามขึ้นทันที
"นี่นาย!สินะที่ขับรถชนฉันอ่ะ"เธอตะคอกใส่เขา
"เธอหน่ะสิปั่นจักรยานไม่ดูทางเลยหรอ"เขื่อนเถียงกลับ
"ฉันไม่ผิด!นายนั่นแหละผิด!"เธอเถียงต่อเช่นกัน
"เธอนี่ไม่เปลี่ยนเลยนะยัยตัวยุ่ง!"เขื่อนพูด
"ฉันบอกกี่ครั้งแล้วห้ะ!ว่าฉันชื่อเฟย์อ่ะ"
"เธอหน่ะมันเป็นตัวยุ่ง ชื่อนี้แหละเหมาะกับเธอที่สุด!"เขื่อนล้อเฟย์
"ไอ้!ไอ้!เขื่อนแตก!"เฟย์ชี้หน้าว่าเขา
"เดี๋ยวค่ะ!นี่มันอะไรกันค่ะเนี่ย โบว์งงหมดแล้วนะ"โบว์พูดแทรกขึ้นทันที
"ไปเถอะครับโบว์"เขื่อนพูดจบก็ขึ้นรถ
"อ้าว!นี่นาย!!!ชนแล้วคิดจะหนีหรอ!ไอ้เขื่อนแตก!"เฟย์ตะโกนว่าเขื่อน ก่อนที่รถจะขับออกไป
"ไอ้บ้าเอ้ย!"เฟย์พูดด้วยอารมณ์หงุดหงิด
"เจ็บจังเลย"เฟย์ก้มมองที่เข่าของเธอที่เป็นแผลอยู่
"ผู้หญิงคนนั้นเป็นใครหรอคะพี่เขื่อน"โบว์ถาม
"อย่าสนใจเลยครับโบว์"เขื่อนบอก ทำให้โบว์ยิ่งสงสัยมากขึ้นไปอีก
"เอาเงินแกมาให้ฉัน"เสียงหญิงสาวอายุราว4oตะคอกใส่ผู้เป็นลูก
"แก้วไม่มีหรอกจ้ะแม่"แก้วบอกผู้เป็นแม่
"อ๋อ นี่พอแกได้ไปเรียนโรงเรียนดีๆแล้วไม่สำนึกบุญคุณฉํนใช่ไม๊ห้ะ!"ผู้เป็นแม่ดุหญิงสาว
"ไม่ใช่นะจ้ะแม่"แก้วบอก
"ยัยแก้ว ไปเรียนเถอะ!เดี๋ยวพี่จัดการแม่เอง"พี่สาวของเธอพูดขึ้น
"แต่..."กิ่งพยักหน้าเป็นสัญญาณว่าเธอจะจัดการเรื่องนี้เอง แก้วจึงยอมเดินออกไปทันที
"ไอแก้ว!แกนี่เหมือนพ่อแกไม่มีผิด!พอได้ดีก็ลืมฉันไปหมด!"แม่ของแก้วตะโกนบอกเธอด้วยความมึนเมา ในตอนนั้นน้ำตาของแก้วก็เริ่มไหลลง
"พอเถอะแม่!แก้วมันจะได้เรียนดีๆไม่ต้องมาคิดเรื่องแม่อยู่"กิ่งบอก
ณ มหาลัย
"ได้เวลาเรียนแล้วทำไมแก้วยังไม่มาเรียนอีกว้ะ"กั้งถาม เมื่อเห็นว่าแก้วยังไม่มา โทโมะจึงดูนาฬิกาอีกครั้ง
"ไปไหนของเธอนะ.."โทโมะรู้สึกกังวล
"เอาล่ะนักศึกษา วันนี้เราจะมาเริ่มเรียนกันเลยแล้วกันนะ"อาจารย์เข้ามาสอนพอดี
บนดาดฟ้า
"อ๋อนี่พอแกได้เรียนดีๆแล้วไม่สำนึกบุญคุณฉันใช่ไม๊ห้ะ"ผู้เป็นแม่ดุเธอ
"ไอเแก้ว!แกนี่เหมือนพ่อแกไม่มีผิดพอได้ดีก็ลืมฉันกันหมด!"
"แม่ แก้วขอโทษ"แก้วพูดแล้วน้ำตาก็ไหลไม่ขาดสาย เธอยืนอยู่บนดาดฟ้าสักพักแล้วกอดตัวเอาด้วยความโดดเดี่ยว
"ขอบคุณมากเลยค่ะคุณลุุงที่ให้พวกเราพักที่นี่"ฟางบอกเขา
"ไม่เป็นไร รถเสร็จแล้วนะอยู่ทางด้านโน้น"คุณลุงบอกแล้วชี้ไปที่รถ
"ไปกันเถอะ"ป๊อปปี้พูดก่อนที่ทั้งสองจะเดินไปที่รถ
"เฮ้อในที่สุดก็ได้กลับบ้านสักที"ฟางบอก ก่อนที่รถจะขับออกไป
"เฮ้อออ อากาศดีจังเลย"ฟางพูด
"นี่นาย ฉันขอยื่นมืออกไปได้ไม๊อ่ะ"เนื่องจากรถนี้เป็นเบ๊นส์ ที่เปิดหลังคาได้ ฟางเลยขอเขา
"ฉันก็ไม่ได้ห้ามนะ"ป๊อปปี้บอกแล้วยิ้มออกทันที ฟางค่อยๆยื่นมืออกไปเพื่อรับลม
จบไปอีกตอน ตอนหน้าครบสามคู่แน่นอนค่ะ ชอบกันบ้างรึเปล่า ขอเม้นนน และโหวตตตต ด้วยนะคร้าาา
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
