Prince and Devil เรื่องนี้มีนางร้ายเป็นนางเอก ! ;)

 
   
 
 
 
           
 
 
             แชะ !
 
 
 
 
 
 
 
             " เฟย์ ขอแสงหน่อยๆ เออ เอาแสงอีกดิวะ " 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
                 " เอ่อ.. คะ ค่ะ ๆ " เฟย์พยักหน้างึกๆงักๆตามคำสั่งของรุ่นพี่ทึมงาน 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
                  เฮ้ออ ก็ใครมันจะไปรู้ล่ะว่าการเป็นทีมงานของกองถ่ายมันจะเหนื่อยขนาดนี้น่ะ ถึงเธอจะตัวสูง แต่เธอก็เป็นผู้หญิงนะ ไอ้แผ่นแสงสีขาวอะไรนี่มันก็มีน้ำหนักด้วย เธอยกไม่ไหวหรอก ! 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
                    " พักๆ พักก่อนสักสิบนาทีครับ " เขื่อนสั่งพักก่อนจะมองไปยังร่างโปร่งของเฟย์ที่เดินไปพักกินน้ำอย่างเหนื่อยๆ 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
                     เฟย์นั่งมองแก้วน้ำในมืออย่างเหนื่อยใจ หลายครั้งที่เธอนึกท้อ แต่พอนึกหน้าน้องชายที่ตัวเองต้องส่งเรียนมันทำให้เธอต้องลุกขึ้นสู้อีกครั้ง ที่เธอมาหางานที่มีเงินดีๆทำแบบนี้เพราะเธอจะต้องส่งน้องชายตัวป่วนของเธอทั้งสามให้เรียนให้จบ เพราะไม่ต้องการให้น้องต้องมาลำบากแบบเธอ 
 
 
 
 
 
 
                     
 
 
                  น้องชายคนแรก.. เรียนอยู่ ม. 5 เหมือนจะดูแลตัวเองได้ แต่นี่น่ะตัวป่วน ! เข้าห้องปกครองเป็นว่าเล่น จนเป็นหวานใจห้องปกครองไปแล้ว - - ทำให้เธอต้องปวดหัวตามแก้เรื่องที่น้องชายก่อไว้อย่างเอาเป็นเอาตาย
 
 
 
 
                
 
 
 
                  น้องชายคนที่สอง.. เรียนอยู่ ป. 4 ยังเด็กยังเล็ก ดูแลตัวเองไม่ได้ แถมยังเป็นวัยที่กำลังเจริญเติบโตต้องกินอาหารให้ครบห้าหมู่ และออกกำลังกายบ่อยๆ เป็นวัยที่สมควรได้รับความสุขมากที่สุด !
 
 
 
 
 
 
 
 
                   น้องชายคนสุดท้อง.. เพิ่งเข้าเรียนอนุบาล 1 เป็นบุคคลที่เธอควรให้ความสำคัญมากที่สุด แถมเธอยังต้องเสียเงินจ้างพี่เลี้ยงมาดูแลอีก 
 
 
 
 
 
 
                   การที่เธอต้องมาหาเงินเลี้ยงน้องทั้งสามคนมันช่างเหนื่อยยิ่งนักกับหญิงสาวอายุเพียง 22 ปีอย่างเธอ ! เธอยอมลาออกจากมหา'ลัยที่กำลังศึกษาอยู่เพื่อมาหางานทำเลี้ยงน้องๆของเธอเลยนะ อุตส่าห์ทิ้งอนาคตที่จะไปเป็นนางแบบ... 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
                   พูดแล้วก็เศร้า T^T 
 
 
 
 
 
 
 
 
                     " มานั่งอู้อะไร ? " เสียงเข้มดังขึ้นทำให้เธอหลุดจากความคิดแล้วหันมาสบตาชายมาใหม่
 
 
 
 
 
 
 
 
 
                    " คุณเขื่อน..? " 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
                    " ฉันถามเธออยู่นะ :) "
 
 
 
 
 
 
 
 
                  " เอ่อ.. เฟย์แค่นึกอะไรเพลินๆน่ะค่ะ " เธอตอบพร้อมยิ้มแหยๆ 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
                    " คิดอะไร เล่าให้ฟังได้หรือเปล่า ^^ " 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
                         " เอ่อ.. " 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
     
                     " ฮ่า ๆ ฉันล้อเล่นน่ะ ^^ ว่าแต่กินอะไรมาหรือยัง "
 
 
 
 
 
 
 
    
                     "..."
 
 
 
 
 
 
 
                    " ไปกินข้าวเป็นเพื่อนหน่อยสิ ฉันหิวแล้วล่ะ "
 
 
 
 
 
 
 
 
 
                    "..?"
 
 
 
 
 
 
 
                    "เอาน่า ตามมา ! " ว่าแล้วเขื่อนก็ลากเฟย์ให้เดินไปตามเขาทันที โดยไม่ลืมที่จะหันไปบอกลูกน้องว่าบ่ายๆจะเข้ามาถ่ายทำงานถ่ายแบบนี้ต่อ ?
 
 
 
 
 
 
 
 
 
                     อีกด้านหนึ่ง..
 
 
 
 
 
 
 
 
                     " ไม่คิดจะปลุกกันเลยงั้นสิ " แก้วเอ่ยขึ้นเมื่อเดินเข้ามาถึงตัวโทโมะ พร้อมยื่นน้ำที่เธอซื้อติดมาด้วยให้เขาดื่ม
 
 
 
 
 
 
 
 
 
                     " ก็เห็นว่าเหนื่อย ? " 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
                    " เพราะใครกันล่ะ - - " 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
                 " หึๆ... " 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
               " แต่คุณสัญญาแล้วนี่นะ.. ว่าจะ รับผิดชอบ แก้วน่ะ " แก้วพูดยิ้มๆ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
                " ผมพูดคำไหนคำนั้น ไม่ต้องห่วงหรอก " โทโมะพูดพร้อมลูบหัวแก้วเบาๆอย่างเอ็นดู ทำให้คนรอบข้างที่แอบมองการกระทำของทั้งคู่ถึงกับอึ้งเลยทันที
 
 
 
 
 
 
 
 
                 เพียงไม่นานร่างสูงของนางแบบสาวสวยก็เดินเข้ามาแทรกกลางระหว่างเธอกับโทโมะ เกล นางแบบสาวสวยชื่อดังที่ได้มาถ่ายแบบคู่กับโทโมะ ที่ใครๆก็พากันดูออกว่าเกลนั้นตกหลุมรักโทโมะเข้าแล้วเต็มเปา 
 
 
 
 
 
 
                  เกลฉีกยิ้มให้แก้วก่อนจะคล้องแขนโทโมะเพื่อเป็นการเย้ย ทำให้แก้วหน้าตึงแต่ไม่แสดงอารมณ์ออกมา
 
 
 
 
 
 
 
 
                " คุณแก้วสินะคะ เกลเคยได้ยินชื่อเสียงคุณมาเหมือนกัน เจอตัวจริง สวยมากเลยนะคะ " 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
                   " ขอบใจ เธอก็ไม่เท่าไหร่นี่ " แก้วพูดพร้อมปรายตามองเกลอย่างดูถูก
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
                     หึ หน้าตาก็งั้นๆ รูปร่างก็ไม่สู้เธอ ดูก็รู้ว่าใช้เส้น !
 
 
 
 
 
 
 
                  เกลได้แต่มองแก้วอย่างไม่พอใจเมื่อเจอกับคำพูดร้ายกาจของเธอ แก้วตีหน้านิ่งก่อนจะผลักเกลออกจากโทโมะจนเกลเซล้มลงกับพื้นท่ามกลางสายตาคนหลายคนในสตูดิโอแห่งนี้ ในใจอยากจะทำมากกว่านี้ด้วยซ้ำ ถ้าไม่ใช่ว่าเธอกำลังไว้หน้าให้โทโมะอยู่ 
 
 
 
 
 
 
 
                  " พอดีฉันต้องการ ของฉัน คืนน่ะค่ะ ไม่ชอบเวลามีตัวอะไรมาเกาะ "
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
                   " นังแก้ว ! / แก้ว ! " ทั้งเกลและโทโมะร้องเรียกแก้วพร้อมกันเมื่อเธอเอ่ยวาจาอันร้ายกาจนั้นออกมา
 
 
 
 
 
 
 
 
 
                  โทโมะมองแก้วอย่างไม่พอใจ เมื่อเห็นว่าแก้วเริ่มแสดงกิริยาแย่ๆนั่นออกมาเพียงเพราะมันคืออาการ 'หึง' ซึ่งมันไม่สมควรเลยด้วยซ้ำที่เธอจะต้องมาใช้กำลังและอารมณ์ในการตัดสินปัญหาแบบนี้ 
 
 
 
 
 
 
 
                   " ขอโทษเกลซะ " โทโมะสั่งเสียงเรียบแต่แฝงความโกรธไว้ภายใน
 
 
 
 
 
 
 
                   " ไม่ ! " แก้วตอบเสียงแข็งอย่างไม่ยอมแพ้ 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
                  " แก้ว ! เธอคงจะขอโทษเกลซะนะ เพราะเธอทำเขาก่อนน่ะ "
 
 
 
 
 
 
 
 
 
                   " ก็มันมายุ่งกับคุณน่ะ ! แก้วไม่ชอบ แก้วไม่ชอบให้ใครมายุ่งกับผู้ชายของแก้ว มันไม่มีสิทธิ์ " 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
                    " เงียบซะ !!! " โทโมะตวาดออกมาอย่างไม่พอใจจนแก้วถึงกับอึ้ง
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
                  เจ้าชายของวงการบันเทิงที่ไม่เคยตะคอกหรือตวาดใครมาก่อน.. ตอนนี้เขากำลังตวาดเธอ ... เหอะ ! 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
                      " ทำไม ? หรือคุณชอบมันล่ะ ชอบมันงั้นสิ " 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
                      " อย่าทำให้ผมโกรธ "
 
 
 
 
 
 
 
 
   
                      " แล้วตอนนี้ไม่ได้โกรธแก้วงั้นสิ ? "
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
                      " เลิกยั่วโมโหผมสักที ! "
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
                      " มันดีตรงไหนถึงทำให้คุณต้องมาตวาดแก้วแบบนี้ !! " แก้วตวาดกลับอย่างเหลืออด 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
                      "!!!"
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
                      " มันไม่ใช่ เมีย คุณสักหน่อย ! เพราะคนที่เป็น เมีย คุณมันคือแก้วนะ ! ทำไมต้องไปสนใจมันด้วยล่ะ " 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
                         แชะ ๆ !
 
 
 
 
 
 
 
 
 
                      เสียงชัตเตอร์ดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง และแล้ว.. เธอก็นึกแผนเลวร้ายอะไรออก แผนที่จะทำให้ยัยนางแบบต้องอับอาย เพียงเพราะยัยนี่ทำให้โทโมะต้องตวาดใส่เธอ ! ยัยนี่มันผิด ผิดเต็มๆ ในขณะที่เธอต้องเป็นฝ่ายถูกต้องเสมอ !
 
 
 
 
 
 
 
                     แควกกกกกกก !!!
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
                     เสื้อผ้าของเกลถูกฉีกขาดดิ้นในพริบตา ด้วยฝีมือของหญิงสาวร่างบางมีนามว่าแก้ว นางมารร้ายของวงการบันเทิงได้แผงฤทธิ์ออกมาให้ได้เห็นกันอย่างทั่วหน้าแล้ว ! และทีนี้ล่ะ... ยัยนี่จะต้องตกเป็นข่าวหน้าหนึ่ง ให้อับอายไปตามๆกันจนไม่กล้ามาสู้หน้าคนอีกเลย
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
                    " กะ .. กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด !!!!! "
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
                    ขวับบบ !
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
                   " ตามผมมา เรามีเรื่องต้องคุยกัน ! " โทโมะกระซิบให้ได้ยินกันแค่สองคนก่อนจฉุดกระชากให้แก้วเดินตามเขาไปอย่างเลี่ยงไม่ได้
 
 
 
 
 
 
 
 
 
                   เหอะ.. !