Prince and Devil เรื่องนี้มีนางร้ายเป็นนางเอก ! ;)

 

   

 

 

 

           

 

 

             แชะ !

 

 

 

 

 

 

 

             " เฟย์ ขอแสงหน่อยๆ เออ เอาแสงอีกดิวะ " 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

                 " เอ่อ.. คะ ค่ะ ๆ " เฟย์พยักหน้างึกๆงักๆตามคำสั่งของรุ่นพี่ทึมงาน 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

                  เฮ้ออ ก็ใครมันจะไปรู้ล่ะว่าการเป็นทีมงานของกองถ่ายมันจะเหนื่อยขนาดนี้น่ะ ถึงเธอจะตัวสูง แต่เธอก็เป็นผู้หญิงนะ ไอ้แผ่นแสงสีขาวอะไรนี่มันก็มีน้ำหนักด้วย เธอยกไม่ไหวหรอก ! 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

                    " พักๆ พักก่อนสักสิบนาทีครับ " เขื่อนสั่งพักก่อนจะมองไปยังร่างโปร่งของเฟย์ที่เดินไปพักกินน้ำอย่างเหนื่อยๆ 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

                     เฟย์นั่งมองแก้วน้ำในมืออย่างเหนื่อยใจ หลายครั้งที่เธอนึกท้อ แต่พอนึกหน้าน้องชายที่ตัวเองต้องส่งเรียนมันทำให้เธอต้องลุกขึ้นสู้อีกครั้ง ที่เธอมาหางานที่มีเงินดีๆทำแบบนี้เพราะเธอจะต้องส่งน้องชายตัวป่วนของเธอทั้งสามให้เรียนให้จบ เพราะไม่ต้องการให้น้องต้องมาลำบากแบบเธอ 

 

 

 

 

 

 

                     

 

 

                  น้องชายคนแรก.. เรียนอยู่ ม. 5 เหมือนจะดูแลตัวเองได้ แต่นี่น่ะตัวป่วน ! เข้าห้องปกครองเป็นว่าเล่น จนเป็นหวานใจห้องปกครองไปแล้ว - - ทำให้เธอต้องปวดหัวตามแก้เรื่องที่น้องชายก่อไว้อย่างเอาเป็นเอาตาย

 

 

 

 

                

 

 

 

                  น้องชายคนที่สอง.. เรียนอยู่ ป. 4 ยังเด็กยังเล็ก ดูแลตัวเองไม่ได้ แถมยังเป็นวัยที่กำลังเจริญเติบโตต้องกินอาหารให้ครบห้าหมู่ และออกกำลังกายบ่อยๆ เป็นวัยที่สมควรได้รับความสุขมากที่สุด !

 

 

 

 

 

 

 

 

                   น้องชายคนสุดท้อง.. เพิ่งเข้าเรียนอนุบาล 1 เป็นบุคคลที่เธอควรให้ความสำคัญมากที่สุด แถมเธอยังต้องเสียเงินจ้างพี่เลี้ยงมาดูแลอีก 

 

 

 

 

 

 

                   การที่เธอต้องมาหาเงินเลี้ยงน้องทั้งสามคนมันช่างเหนื่อยยิ่งนักกับหญิงสาวอายุเพียง 22 ปีอย่างเธอ ! เธอยอมลาออกจากมหา'ลัยที่กำลังศึกษาอยู่เพื่อมาหางานทำเลี้ยงน้องๆของเธอเลยนะ อุตส่าห์ทิ้งอนาคตที่จะไปเป็นนางแบบ... 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

                   พูดแล้วก็เศร้า T^T 

 

 

 

 

 

 

 

 

                     " มานั่งอู้อะไร ? " เสียงเข้มดังขึ้นทำให้เธอหลุดจากความคิดแล้วหันมาสบตาชายมาใหม่

 

 

 

 

 

 

 

 

 

                    " คุณเขื่อน..? " 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

                    " ฉันถามเธออยู่นะ :) "

 

 

 

 

 

 

 

 

                  " เอ่อ.. เฟย์แค่นึกอะไรเพลินๆน่ะค่ะ " เธอตอบพร้อมยิ้มแหยๆ 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

                    " คิดอะไร เล่าให้ฟังได้หรือเปล่า ^^ " 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

                         " เอ่อ.. " 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

     

                     " ฮ่า ๆ ฉันล้อเล่นน่ะ ^^ ว่าแต่กินอะไรมาหรือยัง "

 

 

 

 

 

 

 

    

                     "..."

 

 

 

 

 

 

 

                    " ไปกินข้าวเป็นเพื่อนหน่อยสิ ฉันหิวแล้วล่ะ "

 

 

 

 

 

 

 

 

 

                    "..?"

 

 

 

 

 

 

 

                    "เอาน่า ตามมา ! " ว่าแล้วเขื่อนก็ลากเฟย์ให้เดินไปตามเขาทันที โดยไม่ลืมที่จะหันไปบอกลูกน้องว่าบ่ายๆจะเข้ามาถ่ายทำงานถ่ายแบบนี้ต่อ ?

 

 

 

 

 

 

 

 

 

                     อีกด้านหนึ่ง..

 

 

 

 

 

 

 

 

                     " ไม่คิดจะปลุกกันเลยงั้นสิ " แก้วเอ่ยขึ้นเมื่อเดินเข้ามาถึงตัวโทโมะ พร้อมยื่นน้ำที่เธอซื้อติดมาด้วยให้เขาดื่ม

 

 

 

 

 

 

 

 

 

                     " ก็เห็นว่าเหนื่อย ? " 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

                    " เพราะใครกันล่ะ - - " 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

                 " หึๆ... " 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

               " แต่คุณสัญญาแล้วนี่นะ.. ว่าจะ รับผิดชอบ แก้วน่ะ " แก้วพูดยิ้มๆ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

                " ผมพูดคำไหนคำนั้น ไม่ต้องห่วงหรอก " โทโมะพูดพร้อมลูบหัวแก้วเบาๆอย่างเอ็นดู ทำให้คนรอบข้างที่แอบมองการกระทำของทั้งคู่ถึงกับอึ้งเลยทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

                 เพียงไม่นานร่างสูงของนางแบบสาวสวยก็เดินเข้ามาแทรกกลางระหว่างเธอกับโทโมะ เกล นางแบบสาวสวยชื่อดังที่ได้มาถ่ายแบบคู่กับโทโมะ ที่ใครๆก็พากันดูออกว่าเกลนั้นตกหลุมรักโทโมะเข้าแล้วเต็มเปา 

 

 

 

 

 

 

                  เกลฉีกยิ้มให้แก้วก่อนจะคล้องแขนโทโมะเพื่อเป็นการเย้ย ทำให้แก้วหน้าตึงแต่ไม่แสดงอารมณ์ออกมา

 

 

 

 

 

 

 

 

                " คุณแก้วสินะคะ เกลเคยได้ยินชื่อเสียงคุณมาเหมือนกัน เจอตัวจริง สวยมากเลยนะคะ " 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

                   " ขอบใจ เธอก็ไม่เท่าไหร่นี่ " แก้วพูดพร้อมปรายตามองเกลอย่างดูถูก

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

                     หึ หน้าตาก็งั้นๆ รูปร่างก็ไม่สู้เธอ ดูก็รู้ว่าใช้เส้น !

 

 

 

 

 

 

 

                  เกลได้แต่มองแก้วอย่างไม่พอใจเมื่อเจอกับคำพูดร้ายกาจของเธอ แก้วตีหน้านิ่งก่อนจะผลักเกลออกจากโทโมะจนเกลเซล้มลงกับพื้นท่ามกลางสายตาคนหลายคนในสตูดิโอแห่งนี้ ในใจอยากจะทำมากกว่านี้ด้วยซ้ำ ถ้าไม่ใช่ว่าเธอกำลังไว้หน้าให้โทโมะอยู่ 

 

 

 

 

 

 

 

                  " พอดีฉันต้องการ ของฉัน คืนน่ะค่ะ ไม่ชอบเวลามีตัวอะไรมาเกาะ "

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

                   " นังแก้ว ! / แก้ว ! " ทั้งเกลและโทโมะร้องเรียกแก้วพร้อมกันเมื่อเธอเอ่ยวาจาอันร้ายกาจนั้นออกมา

 

 

 

 

 

 

 

 

 

                  โทโมะมองแก้วอย่างไม่พอใจ เมื่อเห็นว่าแก้วเริ่มแสดงกิริยาแย่ๆนั่นออกมาเพียงเพราะมันคืออาการ 'หึง' ซึ่งมันไม่สมควรเลยด้วยซ้ำที่เธอจะต้องมาใช้กำลังและอารมณ์ในการตัดสินปัญหาแบบนี้ 

 

 

 

 

 

 

 

                   " ขอโทษเกลซะ " โทโมะสั่งเสียงเรียบแต่แฝงความโกรธไว้ภายใน

 

 

 

 

 

 

 

                   " ไม่ ! " แก้วตอบเสียงแข็งอย่างไม่ยอมแพ้ 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

                  " แก้ว ! เธอคงจะขอโทษเกลซะนะ เพราะเธอทำเขาก่อนน่ะ "

 

 

 

 

 

 

 

 

 

                   " ก็มันมายุ่งกับคุณน่ะ ! แก้วไม่ชอบ แก้วไม่ชอบให้ใครมายุ่งกับผู้ชายของแก้ว มันไม่มีสิทธิ์ " 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

                    " เงียบซะ !!! " โทโมะตวาดออกมาอย่างไม่พอใจจนแก้วถึงกับอึ้ง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

                  เจ้าชายของวงการบันเทิงที่ไม่เคยตะคอกหรือตวาดใครมาก่อน.. ตอนนี้เขากำลังตวาดเธอ ... เหอะ ! 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

                      " ทำไม ? หรือคุณชอบมันล่ะ ชอบมันงั้นสิ " 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

                      " อย่าทำให้ผมโกรธ "

 

 

 

 

 

 

 

 

   

                      " แล้วตอนนี้ไม่ได้โกรธแก้วงั้นสิ ? "

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

                      " เลิกยั่วโมโหผมสักที ! "

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

                      " มันดีตรงไหนถึงทำให้คุณต้องมาตวาดแก้วแบบนี้ !! " แก้วตวาดกลับอย่างเหลืออด 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

                      "!!!"

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

                      " มันไม่ใช่ เมีย คุณสักหน่อย ! เพราะคนที่เป็น เมีย คุณมันคือแก้วนะ ! ทำไมต้องไปสนใจมันด้วยล่ะ " 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

                         แชะ ๆ !

 

 

 

 

 

 

 

 

 

                      เสียงชัตเตอร์ดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง และแล้ว.. เธอก็นึกแผนเลวร้ายอะไรออก แผนที่จะทำให้ยัยนางแบบต้องอับอาย เพียงเพราะยัยนี่ทำให้โทโมะต้องตวาดใส่เธอ ! ยัยนี่มันผิด ผิดเต็มๆ ในขณะที่เธอต้องเป็นฝ่ายถูกต้องเสมอ !

 

 

 

 

 

 

 

                     แควกกกกกกก !!!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

                     เสื้อผ้าของเกลถูกฉีกขาดดิ้นในพริบตา ด้วยฝีมือของหญิงสาวร่างบางมีนามว่าแก้ว นางมารร้ายของวงการบันเทิงได้แผงฤทธิ์ออกมาให้ได้เห็นกันอย่างทั่วหน้าแล้ว ! และทีนี้ล่ะ... ยัยนี่จะต้องตกเป็นข่าวหน้าหนึ่ง ให้อับอายไปตามๆกันจนไม่กล้ามาสู้หน้าคนอีกเลย

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

                    " กะ .. กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด !!!!! "

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

                    ขวับบบ !

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

                   " ตามผมมา เรามีเรื่องต้องคุยกัน ! " โทโมะกระซิบให้ได้ยินกันแค่สองคนก่อนจฉุดกระชากให้แก้วเดินตามเขาไปอย่างเลี่ยงไม่ได้

 

 

 

 

 

 

 

 

 

                   เหอะ.. ! 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

---