Fic Naruto พันธสัญญาสีดำ ความเศร้า ความรัก ภาค1

9.3

เขียนโดย นิกซ์

วันที่ 17 กรกฎาคม พ.ศ. 2557 เวลา 07.27 น.

71 ตอน

68 วิจารณ์

93.30K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 16 สิงหาคม พ.ศ. 2564 21.50 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

59) Sasuke story : ความในใจที่มีต่อเธอ

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก

ผมชื่อ อุจิวะ ซาสึเกะ ทายาทคนสุดท้ายตระกูลอุจิวะ...
ในวันที่ผมสูญเสียทุกคนในครอบครัวไป...
ก็มีเธอที่เข้ามาปลอบใจผม
ให้กำลังใจผมให้มีชีวิตต่อไปบนโลกนี้
เธอคนนั้นถือว่าเป็นคนสวย...
ผิวขาวอมชมพู...ผมสีชมพู...ตาสีเขียวมรกต...ร่างบอบบาง...ที่สาวๆหลายคนต่างอิจฉา
เธอขี้อาย...เธออ่อนโยน...และอ่อนแอ...
แต่บางทีก็มีความเก่งในบางเรื่อง อย่างทักษะคาถาลวงตาและการควบคุมจักระ เธอทำได้ดี..จนเข้าขั้นอัจฉริยะเลย เเต่เธอกลับไม่มีความมั่นใจตัวเองเลยนี่สิ...
หลายครั้งที่ผมว่าเธอว่า..ีฝีมือแย่..ไม่เอาไหน...ถ้าว่างก็ไปฝึกวิชาดีกว่า...
นั่นน่ะผมไม่ได้ตั้งใจ
ผมแค่...
อยากให้เธอฝึกวิชานินจาให้เก่งขึ้น...
เพราะเธอจะได้ปกป้องตัวเองได้...
ผมรู้สึกผิดทุกครั้งที่ว่าเธอ...แต่ดูเธอไม่เคยโกรธผมเลยนี่สิ...
เธอยังส่งรอยยิ้มที่งดงามมาให้ผม...
เธอมักจะซ่อนความเจ็บปวด...
ความอ่อนแอเอาไว้ภายใต้รอยยิ้มเสมอ...
ไม่มีใครรู้ เธอไม่อยากให้ใครรู้...แต่ผมรู้...
นั่นทำให้ผมยิ่งรู้สึกผิดต่อเธอทุกครั้งที่พูดจาไม่ดีใส่เธอ...
ตอนผมถูกปีศาจครอบงำ...
จะกำจัดศัตรูที่บังอาจทำร้ายเธอ...
ทำให้เธอต้องเจ็บตัว...
ทำให้เธอต้องสูญเสียผมยาวที่สวยงามนั่น...
ไม่มีใครกล้าเข้ามาห้ามผม...
มีเพียงเธอ...
ที่เข้ามาห้ามผมทั้งน้ำตา...
ทั้งๆที่เธอเองก็กลัวผม ผมรู้ดี...
ความรู้สึกของเธอมันแสดงออกมาผ่านดวงตาสีมรกต...
ที่น้ำตากำลังไหลรินคู่นั้น...
นั่นทำให้ใจของผมกระตุกวูบ...
ยอมหยุดปีศาจที่จะครอบงำตัวเอง...
จนกระทั่ง...
ผมเลือกหนทางแห่งการล้างแค้น...
ละทิ้งหมู่บ้าน...
ละทิ้งเพื่อน...
ไปจากเธอ...
แต่...
เธอรู้...
ว่าผมจะไป...
เธอจึงมาห้ามผม...
ขอร้องไม่ให้ไป...
สารภาพความรู้สึกทั้งน้ำตา...
ขอตามผมไปด้วย...
ผมว่าเธอว่า 'เธอนี่มันรกโลกจริงๆ'
แววตาขอวเธอฉายแววเจ็บปวด...
นั่นทำให้ผมเองก็ปวดใจ...
แต่ผมไม่อยากให้เธอเข้ามาสู่เส้นทางแห่งการล้างแค้นนี้...
ผมจึงต้องพูดทำลายความรู้สึกของเธอ...
แต่ก็อดกระซิบขอบคุณความรู้สึกของเธอที่มีต่อผม...
ผมสัญญาต่อเธอในใจ...
ว่าจบเรื่องทุกอย่าง...
ผมจะกลับมาหาเธอเป็นคนแรก...
จะบอกรักเธอ...
จะโอบกอดเธอไว้แน่นๆ...
ไม่ให้เธอไปจากผมแน่นอน...
แต่เมื่อผมได้รู้ความจริงของพี่ชาย...
นั่นทำให้ความแค้นบดบังดวงตาของผม...
ผมกลายเป็นอาชญากรระดับS...
และผมเกือบจะฆ่าเธอเช่นเดียวกับที่เธอเกือบจะฆ่าผมได้...
แต่เธอทำไม่ลง...
นั่นทำให้ผมสับสนกับตัวเอง...
ระหว่างความรักที่มีต่อเธอกับความแค้นที่มีต่อหมู่บ้าน...
พอผมนึกย้อนไปตอนที่เธอจะฆ่าผม...
แววตาของเธอมันสะท้อนออกมาถึงความเจ็บปวด...
ไม่ว่าผมจะเลวแค่ไหนเธอก็ยังรักและเชื่อมั่นในตัวผม...
แต่พอผมรู้ตัวอีกที...
ตอนที่ผมทำร้ายเธอ...
จะฆ่าเธอ...
ทำให้หัวใจเธอแหลกสลาย...
จากความรักกลายเป็นความเกลียดชัง...
นั่นทำให้ผมเจ็บ...
เจ็บจนพูดไม่ออก...
พอปรับความเข้าใจกันได้...
ก็พบว่าเธอกำลังจะตาย...
ทำไมชะตากรรมช่างโหดร้ายกับเธอและก็ตัวผมด้วย...
แต่ผมไม่ยอมแพ้หรอกนะ...
ผมจะต้องหาทางเยียวยาเธอให้ได้...
ไม่ว่าจะต้องทำยังไง...
ผมก็จะช่วยเธอให้เธออยู่เคียงข้างผมตราบสิ้นลมหายใจ...

ตอนนี้ชื่อก็บอกอยู่นะคะว่าเป็นStory เป็นความรู้สึกของซาสึเกะที่มีต่อซากุระ ยอมรับว่าแต่งสดเลยค่ะ กำลังนั่งรถไปดูงานด้วย. ช่วงนี้อาจจะไม่ค่อยอัพ นิยาย ฟิคชั่น เรื่องสั้นบ่อยนะคะเพราะปี4แล้ว(ไวโคตร!) งานอาจจะเยอะนิดหนึ่งและช่วงนี้ หัวก็ตันๆเพราะต้องทำงานวิจัย แต่นิกซ์จัพยายามหาเวลามาอัพนะ ชอบก็เม้น กดไลท์ ให้คะแนนได้ตามใจชอบเลยนะคะ
รักคนอ่านทุกคนนะคะ

ตอน 58

สารบัญ

ตอน 60