Hello soul mate

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“แคท ค่อยๆนะ”ป๊อปปี้เห็นว่าแคทฟื้นแล้วก็ค่อยๆประคองแคทลุกขึ้นนั่ง แคทเมื่อเห็นหน้าป๊อปปี้ก็
เบือนหน้าหนีร้องไห้
 
 
 
 
 
 
“ป๊อปรู้นะว่าตอนนี้แคทอาจจะโกรธ เกลียดป๊อปไปแล้ว แต่ป๊อปอยากจะมาขอโทษกับเรื่องราว
ทั้งหมด ที่ปีอปไม่บอกแคทไม่ใช่ว่าป๊อปโกหก แต่เพราะป๊อปเห็นแคทป่วย ป๊อปเลยต้องเก็บเรื่องนี้
เป็นความลับไว้”ป๊อปปี้พูด
 
 
 
 
 
 
“แล้วป๊อปคิดบ้างมั้ยว่าแคทจะเจ็บแค่ไหน เมื่อมารู้ความจริงแบบนี้”แคทพูดแต่ไม่สบตาป๊อปปี้เลย
 
 
 
 
 
 
 
“ป๊อปขอโทษแคท ขอโทษจริงๆ ป๊อปรู้ว่าสิ่งที่ป๊อปทำมันเลวร้ายมาก และก็เป็นต้นเหตุทำให้แคท
เสียลูกไป”ป๊อปปี้พูด
 
 
 
 
 
“อะไรนะ ลูกงั้นหรอ”แคทหันมามองป๊อปปี้อย่างตกใจ
 
 
 
 
“ใช่ แคทท้องได้2เดือน แต่ต้องแท้งเพราะว่าป๊อปเอง”ป๊อปปี้พูด
 
 
 
 
 
 
“ดี ให้เค้าไปซะเถอะ ไม่ต้องมาอยู่กับแคท ลูกที่เกิดจากสิ่งเลวๆที่มันทำไว้”แคทกำมือแน่นด้วย
ความเกลียดกวิน
 
 
 
 
 
“แคท ตอนที่แคทอยู่ที่ห้องฉุกเฉิน ป๊อปได้มีโอกาสเจอกวิน แล้วคุยกัน เค้าบอกว่าเค้ารักแคท
ตั้งแต่แรกพบ เค้าทนไม่ได้ที่แคทมีคนรักแล้ว เค้าเลยเผลอทำเรื่องเลวร้ายนั้นกับแคท”ป๊อปปี้พูด
 
 
 
 
 
 
 
“ไม่ต้องอีก แคทไม่ฟัง ป๊อปอย่าพูดถึงมัน”แคทนึกถึงภาพที่แคทถูกข่มขืนก็ปิดหูร้องไห้
 
 
 
 
 
 
“แต่เค้ารักแคทนะ เค้าอยากจะรับผิดชอบแคท แคทถ้าจะไม่ให้อภัยป๊อป แต่ให้อภัยกวินได้
มั้ย”ป๊อปปี้พูด
 
 
 
 
 
 
 
“ชีวิตนี้แคทจะไว้ใจใครได้อีก ถูกทำร้ายซ้ำแล้วซ้ำเล่า ไม่เว้นแต่คนที่แคทรักที่สุด”แคทหันมา
สบตาป๊อปปี้แล้วพูดพร้อมน้ำตาไหลออกมา ป๊อปปี้อึ้งแล้วเอื้อมมือเช็ดน้ำตาให้แคท
 
 
 
 
 
 
 
“ป๊อป แคทขอถามอีกครั้งนะ ตลอดเวลาที่คบกัน ป๊อปรักแคทบ้างมั้ย”แคทถาม
 
 
 
 
 
“ป๊อปเคยชอบแคท แต่เมื่อป๊อปอยู่กับฟางมันทำให้ป๊อปรู้ว่าป๊อปไม่เคยลืมฟางเลย ป๊อปขอโทษ
แคท”ป๊อปปี้พูดทำให้แคทร้องไห้ปล่อยโฮออกมา ป๊อปปี้ดึงแคทไปกอด
 
 
 
 
 
 
“อย่าร้องไห้ให้คนเลวๆแบบนี้ได้มั้ย แคทเป็นคนดี กวินเค้าก็รักแคทมาก แม้เค้าจะเคยทำพลาดแต่
เค้าก็รักแคทคนเดียว ไม่เคยนอกใจแคทเลยนะ”ป๊อปปี้พูดเตือนสติแคท ทำให้แคทสงบลง แล้วดู
แลแคทให้แคททานยาจนแคทหลับอีกครั้ง
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“แคทหลับแล้วหรอ”กวินที่ยืนรอหน้าห้องถามป๊อปปี้ที่ออกมา
 
 
 
 
 
“ความจริงต่อจากนี้คุณกวินจะเข้าไปตอนที่แคทเค้าตื่นก็ได้นะ”ป๊อปปี้เห็นกวินที่ชอบเข้าไปดูแลแค
ทยามหลับก็พูด
 
 
 
 
 
“แคทเค้าคงไม่อยากเห็นหน้าผม”กวินพูด
 
 
 
 
 
“แต่ผมทำร้ายแคท นอกใจแคทยิ่งกว่าคุณ คุณน่ะรักแคทแค่คนเดียว ผมว่าถ้าทั้งคู่ลองคุยกัน เปิด
ใจให้กันผมเขื่อว่าแคทเค้าจะต้องให้อภัยคุณแน่”ป๊อปปี้ให้กำลังใจกวินก่อนจะเดินออกมาจากโรง
พยาบาล แล้วกลับมาที่บ้านเช่า
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“เป็นยังไงบ้างป๊อป อยู่ที่นี่สบายดีมั้ย”ลุงช้างรีบออกมาต้อนรับป๊อปปี้ ป๊อปปี้ชะงักเมื่อเห็นลุงช้าง
และป้ากลับมา
 
 
 
 
 
 
“เอ่อ สบายดีครับ แล้วนี่ลุงกับป้ากลับมานานแล้วหรอครับ”ป๊อปปี้ถามเมื่อเดินเข้ามาในบ้าน
 
 
 
 
 
“ใช่จ้ะ ป้ากับลุงกลับมาเมื่อบ่าย หนูฟางกับพ่อเค้าไปรับพวกเรามาจากสนามบินจ้ะ”ป้าพูด
 
 
 
 
 
“แล้วนี่ฟางไปไหนแล้วหรอครับ”ป๊อปปี้พูดพลางชะเง้อมองหาฟาง
 
 
 
 
“รายนั้นไปทานข้าวกับครอบครัวน่ะ ไม่แน่ใจเหมือนกันว่าคืนนี้จะกลับมานอนที่นี่รึเปล่า”ลุงช้างบอก
ทำให้ป๊อปปี้ที่ได้ยินว่าฟางอาจจะไม่มานอนที่นี่ก็ซึมแล้วเดินกลับไปที่บ้านเช่าตัวเอง
 
 
 
 
 
 
 
“เธอคงไม่อยากเจอชั้นแล้ว แต่ชั้นอยากเจอเธอเหลือเกินฟาง”ป๊อปปี้พูดแล้วกอดกีต้าร์ที่ฟางเขียน
ข้อความไว้ก่อนเผลอหลับไปบนโซฟาข้าวนอก
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“อ้าวฟาง ป้าก็นึกว่าเราจะไม่กลับมาแล้วซะอีก คืนนี้จะมานอนที่ห้องหรอลูก”ป้าพูดเมื่อเปิดประตูให้
ฟางเข้าบ้าน
 
 
 
 
 
 
“ว่าจะมานอนที่นี่น่ะค่ะ เพราะดึกมากแล้วเดี๋ยววันพรุ่งนี้ค่อยขนของย้ายกลับบ้าน”ฟางตอบ
 
 
 
 
 
“เอาข้าวเอาของกลับไป แล้วก็เอาหัวใจกลับไปด้วยนะฟาง”ลุงช้างพูดเมื่อฟางเดินมาที่ห้องรับแขก
 
 
 
 
 
 
“ลุงช้าง พูดอะไรอ่ะ ฟางไม่เข้าใจ”ฟางพูดแล้วมองหน้าลุงตัวเอง
 
 
 
 
 
 
“ก็ไอ้หนุ่มที่เช่าบ้านตรงนั้นไงล่ะ แหม คิดหรอว่าลุงจะไม่รู้เรื่องเรากับป๊อปปี้น่ะ”ลุงช้างหันมาพูดกับ
ฟาง
 
 
 
 
 
 
“มันจบไปแล้วค่ะ ฟางเลิกกับเค้านานแล้ว”ฟางพูดแล้วจะเดินหนี
 
 
 
 
 
 
 
“ถ้าจะเลิกกันแล้วทำไมต้องเก็บรูปคู่ไว้ในห้องนอนล่ะ”ลุงช้างพูด ไม่ใช่แค่เรื่องรูปในห้องที่ป้าเปิด
เจอในห้องฟาง แต่รวมถึงเรื่องที่พ่อแม่ฟางเล่าให้เขาฟัง ว่าหลานสาวคนนี้มีคนรักชื่อป๊อปปี้ และบัง
เอิญว่าป๊อปปี้ก็มาเช่าบ้านอยู่ที่นี่
 
 
 
 
 
 
“ลุงช้าง อย่ารื้อฟื้นเลยค่ะ ป๊อปเค้ามีคนรักอยู่แล้ว ฟางกับป๊อปไม่มีวันจะกลับมารักกันได้หรอก
ค่ะ”ฟางพูดแล้ววิ่งขึ้นไปบนห้องนอนตัวเอง ลุงกับป้ามองหน้ากันก็ส่ายหน้าเบาๆ
 
 
 
 
 
 
“ขอโทษนะป๊อป แต่เราไม่ควรจะทำผิดต่อแคทกันมากกว่านี้เลย”ฟางมองดูรูปที่อยู่ในกล่องที่เธอ
เก็บไว้แล้วพูดออกมาเศร้าๆ รัก แต่เพราะสิ่งที่เธอทำกับเพื่อนเธอมันผิดและทำให้เธอรู้สึกผิดมาก นี่
คงเป็นทางออกที่ดีที่สุดแล้วล่ะ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“เดินทางดีๆนะครับ ลุงช้าง คุณป้า”ป๊อปปี้ที่ตื่นมาแล้วเปิดประตูให้ลุงกับป้าไปทำบุญที่วัดแล้วปิด
ประตู พบว่าฟางกำลังจะออกไปทำงาน ทั้งคู่มองหน้ากันนิ่งๆ ก่อนที่ฟางจะเมินหนีไป แต่ป๊อปปี้ดัก
ไว้
 
 
 
 
 
 
 
“ให้ไปส่งมั้ย”ป๊อปปี้พยายามพูดชวนฟาง
 
 
 
 
 
"เอาเวลาไปดูแลแคทที่โรงพยาบาลซะเถอะ”ฟางเชิดใส่
 
 
 
 
 
 
“แต่แคทมีกวินอยู่แล้วนะ ทำไมป๊อปต้องไปด้วยล่ะ”ป๊อปปี้พูดเพื่อจะอธิบายเรื่องของแคทกับเขาให้
ฟางฟัง
 
 
 
 
 
 
 
“กวินก็แค่คู่หมั้น แต่ป๊อปคือคนที่แคทเค้ารัก เก็บเวลาที่ยืนคุยกับฟางไปดูแลแคทซะเถอะ”ฟางเดิน
หนีแต่ป๊อปปี้รั้งแขนไว้
 
 
 
 
 
 
“ไม่ ฟาง อย่าทำแบบนี้ เรารักกันไม่ใช่รึไง ทำแบบนี้ไป ฟางกำลังฝืนความรู้สึกตัวเองอยู่นะ”ป๊อปปี้
พูด
 
 
 
 
 
 
 
“ฟางไม่ได้ฝืน เราตกลงกันแล้วนะป๊อป ว่าเราต้องเลิกกันเพื่อความสบายใจของแคท”ฟางตวาด
ป๊อปปี้
 
 
 
 
 
 
“เพื่อความสบายใจของแคท แล้วนี่ฟางไม่เห็นแก่ป๊อปบ้างหรอ”ป๊อปปี้พูดออกมาอย่างตัดพ้อ
 
 
 
 
 
 
“เราเห็นแก่ตัวกันมามากพอแล้วนะ ป๊อปปล่อยฟางไปซะเถอะ”ฟางพูดแล้วขืนตัวออกจากป๊อปปี้
 
 
 
 
 
“ไม่ ขอร้อง อย่าทำแบบนี้กับป๊อปได้มั้ย ป๊อปรักฟางนะ”ป๊อปปี้ดึงฟางไปกอดแน่น
 
 
 
 
 
“ปล่อย นะป๊อป ฟางจะไปทำงาน”ฟางดิ้นไปมาในอ้อมกอดป๊อปปี้
 
 
 
 
“ไม่ ป๊อปจะไม่ปล่อยฟางไปไหนทั้งนั้น ฟาง ฟางอย่าหนีป๊อปไปได้มั้ย ป๊อปรักฟางนะ”ป๊อปปี้ไม่
ยอม
 
 
 
 
 
“ปล่อย ฟางบอกให้ปล่อยไงล่ะป๊อป”ฟางร้องก่อนจะผลักป๊อปปี้หัวโขกกับกำแพงอย่างแรง
 
 
 
 
 
 
 
“ถ้าทำขนาดนี้ ฟางคงรังเกียจกันมากสินะ”ป๊อปปี้รู้สึกได้ว่ามีเลือดไหลมาจากปลายคิ้วที่แตกก็อึ้ง
แล้วพูด
 
 
 
 
 
 
 
“ก็เพราะว่าป๊อปพูดไม่รู้เรื่องไงล่ะ อย่าทำแบบนี้อีก เรา2คนไม่ควรจะรักกันอีกแล้ว”ฟางตกใจแต่
ต้องฝืนทำแข็งใจไว้
 
 
 
 
 
 
 
“ถ้าฟางยืนยันจะพูดแบบนี้ ป๊อปคงต้องยอมฟางสินะ แต่ป๊อปอยากบอกฟางไว้นะ ว่าฟางคือแฟนที่ป๊
อปรักมากที่สุด แม้ป๊อปจะไม่เคยใส่ใจฟางเวลาที่คบกัน แต่ป๊อปอยากบอกนะว่าทั้งหัวใจป๊อปเลือก
ฟางไปแล้ว ป๊อปรักได้แค่ฟางคนเดียว จะให้ป๊อปเปลี่ยนใจไปรักใครใหม่ ป๊อปทำไม่ลงหรอก”ป๊อปปี้
พูดออกมาทั้งน้ำตา
 
 
 
 
 
 
 
“พูดจบแล้วก็ไปไหนก็ไป ฟางไม่อยากเจอหน้าป๊อปอีก”ฟางฝืนทำตัวเข้มแข็งแล้วหันหลังไม่มอง
ป๊อปปี้ก่อนจะพูดขึ้น
 
 
 
 
 
 
 
 
“ได้ ถ้าฟางไม่อยากเจอป๊อปอีกแล้ว งั้นป๊อปก็จะไม่มาให้ฟางเห็นหน้าอีกแล้ว”ป๊อปปี้นิ่งก่อนจะพูด
ขึ้นแล้วเดินออกจากบ้านไป
 
 
 
โครม
 
 
 
 
ฟางที่ทรุดนั่งร้องไห้ตรงนั้นสักพักได้ยินเสียงเหมือนรถชนก็วิ่งออกไปนอกบ้าน
 
 
 
 
 
 
 
 
“ป๊อปปี้”ฟางแทบเข่าอ่อนเมื่อเห็นคนที่เธอไล่มาเมื่อกี้ นอนจมกองเลือดอยู่กลางถนน
 
 
 
 
 
 
 
 
เอาละไง คนที่รักฟางจริงอย่างป๊อปปี้กลายเป็นแบบนี้ แล้วจะเป็นไงต่อล่ะทีนี้
 
 
บอกเเล้วตอนหน้าพีค อย่าลืมเม้นโหวตกันนะ เพราะไรเตอร์ใกล้จะเอาเรื่องใหม่มาลงแล้วน้า รับรอง สนุกแน่