Hello soul mate
เขียนโดย 
Chapond
วันที่ 15 กรกฎาคม พ.ศ. 2557 เวลา 01.53 น.
แก้ไขเมื่อ 2 สิงหาคม พ.ศ. 2557 23.54 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
30) 30 ขอโทษ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
“ฮือๆ ป๊อป อย่าเป็นอะไรนะป๊อป ตอนนี้ถึงโรงพยาบาลแล้วนะ”ฟางวิ่งร้องไห้ตามรถเข็นเข้าไปใน
ห้องฉุกเฉินแล้วนั่งลงร้องไห้สะอึกสะอื้นตรงหน้าห้อง
“พี่ฟาง เฮียเป็นยังไงบ้างพี่”ไปป์ที่รู้เรื่องจากฟางก็รีบวิ่งนำพ่อแม่ของป๊อปปี้เข้ามาหาฟาง
“ยังไม่ออกมาเลยไปป์ ฮือๆ มันเป็นเพราะพี่เอง ฮือๆ”ฟางร้องไห้สะอึกสะอื้น
“เท่าที่แม่ฟังเรื่องจากไปป์ มันเป็นอุบัติเหตุนะฟาง หนูอย่าคิดมากเลยนะ”แม่ป๊อปปี้พูดให้ฟางตั้งสติ
“แต่ฟางทะเลาะกับป๊อป ไล่ให้ป๊อปไปพ้นๆ ถ้าฟางไม่ทะเลาะกับป๊อป ป๊อปคงไม่เป็นแบบนี้”ฟาง
ร้องไห้
“ไม่เป็นไรนะฟาง แม่เชื่อว่าป๊อเค้าต้องไม่เป็นอะไร”แม่ป๊อปปี้ดึงฟางไปกอดปลอบใจ
“ป๊อปปี้”แก้วและโทโมะที่รีบวิ่งมาคนละทางร้องเรียกพร้อมกันก่อนจะหันมาชะงักแล้วรีบวิ่งไปหา
ฟาง
“ฮือๆแก้ว เพราะชั้นเอง ป๊อปปี้ถูกรถชนเพราะว่าทะเลาะกับชั้น ฮือๆ”ฟางร้องไห้หนัก ทำให้แก้วอด
สงสารไม่ได้
“ทะเลาะกันได้ยังไง วันก่อนก็แคทโดนรถชน วันนี้ป๊อปโดนรถชน นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่”โทโมะ
พูด
“เพราะเรื่องของแคท แคทรู้ว่าป๊อปกับฟางแอบกลับมาคบกันแล้ว เลยเสียใจเตลิดจนรถชน มันคือ
ความผิดของฟาง ฟางเลยตัดสินใจบอกเลิกกับป๊อป แต่ป๊อปไม่ยอมเลิก เราทะเลาะกันก่อนฟางจะ
ไล่ป๊อปไป เลยทำให้ป๊อปถูกรถชน”ฟางร้องไห้
“นี่มันเคราะห์ซ้ำอะไรเกี่ยวกับคู่แกเนี่ยฟาง จะรักกันทั้งทีทำไมมีแต่อุปสรรคนะ”แก้วพูด
“เพราะอุปสรรคทั้งหมดมันเกิดมาจากฟาง ฟางเองมัวแต่ปากแข็ง ไม่ยอมทำตามหัวใจตัวเอง มัวแต่
ผลักไสไล่ส่ง พอรู้ตัวว่ารักก็ไม่อยากให้แคทเสียใจเลยต้องร่วมกันปิดบัง ทุกอย่าง ความผิดทุก
อย่างมันเกิดจากฟางเอง”ฟางเอาแต่โทษตัวเองร้องไห้ ก่อนที่ทุกอย่างจะโงนเงนแล้วเป็นลมไป
“ฟาง ตายแล้ว เอาไงดีเนี่ย หมอ เพื่อนชั้นเป็นลมค่ะหมอ”แก้วร้องตกใจก่อนจะรีบพาฟางไปหา
หมอ
“เดี๋ยวคุณอากับคุณน้า ดื่มอะไรร้อนๆก่อนนะคะ”แก้วที่ทำหน้าที่ดูแลพ่อแม่ป๊อปปี้แทนฟางเอาชา
ร้อนให้พ่อแม่ดื่ม
“พี่โทโมะ นี่ก็ชั่วโมงกว่าแล้วทำไมหมอไม่พาเฮียออกมา”ไปป์ที่เริ่มใจไม่ดีก็ถามโทโมะ
“แกต้องใจเย็นๆเข้มแข็งไว้นะ ไอ้ป๊อปมันแข็งแรงจะตายแค่นี้มันไม่ตายง่ายๆหรอก”โทโมะปลอบใจ
น้องชายเพื่อน
“ใช่ค่ะน้องไปป์ พี่ชายน้องคนนี้เค้าเข้มแข็งมาก ไม่ยอมแพ้อะไรง่ายๆหรอก”แก้วเดินมานั่งข้างไปป์
แล้วพูด
“แต่ไปป์มาคิดดูแล้วนะ ทำไมเฮียกับพี่ฟาง รักกันแล้วทำไมไม่บอกพี่แคทเค้า เพราะการโกหกมัน
ไม่ดี แล้วคนที่ถูกหลอกเค้าก็จะเป็นคนที่เสียใจที่สุดแบบนี้”ไปป์พูดทำให้แก้วและโทดมะชะงักมอง
หน้ากัน
“ใช่ คนที่เสียใจที่สุดคือคนที่ถูกหลอก เผลอๆเค้าอาจจะไม่มีวันให้อภัยอีกแล้วก็ได้”แก้วพูดนิ่งๆ
“แต่ถ้าคนเราผิดแล้วรู้ตัวว่าผิด มันก็น่าจะมีการให้อภัยกันสิ”โทโมะแย้งแล้วก็จ้องหน้าแก้วนิ่ง
“นี่พวกพี่พูดเรื่องเดียวกับผมมั้ยเนี่ย เดี๋ยวผมว่าไปนั่งกับพ่อแม่ดีกว่า”ไปป์พูดแล้วลุกขึ้นก่อนจะเดิน
ไปนั่งกับพ่อแม่
“เดี๋ยวสิ จะไปไหน”โทโมะรั้งมือแก้วเมื่อแก้วลุกหนี แก้วจึงเตะหน้าแข้งโทโมะทีนึงแล้วหนี ชาย
หนุ่มกุมหน้าแข้งด้วยความเจ็บก่อนจะขอตัวพ่อแม่ป๊อปปี้รีบตามแก้วไป
“ปล่อยชั้นนะ อยากโดนอีกรึไง”แก้วโวยวายเมื่อถูกโทโมะดึงแขนรั้งไว้ก็พูดขู่ แต่โทโมะดึงแก้ว
เข้าไปในห้องหนึ่ง
“แก้ว เราจะกลับมาพูดกันดีๆแล้วไม่ได้หรอ”โทโมะพูดแล้วมองหน้าแก้วด้วยความรู้สึกผิด
“ก็บอกแล้วไงว่าคุณจะอ้อนวอนชั้นสักเท่าไหร่ ชั้นก็ไม่มีวันให้อภัยคุณ แล้วที่ชั้นมานี่เพราะว่าเพื่อน
ชั้น ถ้าไม่ใช่ป๊อปปี้กับฟางชั้นไม่มีวันมาเจอหน้าคุณหรอก”แก้วว่าแล้วจะเดินหนี
“ชั้นผิดไปแล้วแก้ว ชั้นรักเธอนะ”โทโมะดึงแก้วมาจากด้านหลัง แล้วพูด
“ปล่อยชั้นนะ ชั้นเกลียดคุณ ปล่อย”แก้วดิ้นไม่ยอมโทโมะแล้วว่าชายหนุ่ม
“ไม่ แก้ว ชั้นขอร้องเราคุยกันดีๆเถอะนะ”โทโมะยังไม่ยอมปล่อยตัวแก้ว
“หลอกชั้น พยายามทำให้ชั้นเหมือนหวาย พอชั้นไปน่าจะดีใจสิ ได้กลับไปรักกับคนที่คุณรัก”แก้ว
ประชด
“ชั้นกลับไปไม่ได้ ชั้นจะไปหาหวายทำไมในเมื่อเธอคือคนที่ชั้นรัก”โทโมะพูดทำให้แก้วชะงัก
“นี่จะมาโกหกให้ชั้นตายใจอีกล่ะ อย่ามาพูดพล่อยๆ ปล่อย”แก้วทำใจแข็งแล้วโวยวาย
“แก้ว ชั้นขอโทษ เธออย่าเป็นแบบนี้ได้มั้ย อย่าหมางเมินกับชั้น กลับมาเป็นเหมือนเดิมได้มั้ย ให้
ชั้นทำอะไรชั้นก็ยอม”โทโมะพูดขอร้อง แก้วนิ่งพยายามกลั้นไม่ให้น้ำตาไหล
“ทำอะไรก็ยอมใช่มั้ย หึ งั้นก็ไปจากชีวิตชั้น อย่างที่ชั้นบอกไงล่ะ อย่าได้มาเจอะเจอกันอีกจำไว้
ว่าต่อจากนี้ ชั้นจะไม่มีใจอ่อมยอมคุณอีกแล้ว ปล่อย”แก้วพูดเสียงแข็งก่อนจะผลักโทโมะออกไป
อย่างแรงแล้วเดินออกไป
“แล้วชั้นต้องทำยังไงให้เธอกลับมาเหมือนเดิม แก้ว”โทโมะมองตามแก้วก็ซึมเมื่อเห็นแก้วไม่มีท่าที
อ่อนลงเลย
“ป๊อป”ฟางลืมตาตื่นมาแล้วพบว่าตัวเองอยู่ในห้องพักแล้วมีสายน้ำเกลือระโยงระยางก็รีบกระชาก
สายน้ำเกลือแล้วรีบพุ่งออกจากห้องหมายจะไปหาป๊อปปี้
“พี่ฟาง พ่อแม่ ช่วยห้ามพี่ฟางหน่อย”ไปป์รีบเข้ามาในห้องแล้วร้องเรียกพ่อแม่ป๊อปปี้ แก้วและโท
โมะเข้ามาห้าม
“ยัยฟาง จะบ้ารึไง ดูสิเลือดออกหมดแล้ว”แก้วดุเพื่อนสาวก่อนจะรีบบอกให้พยาบาลมาเจาะสายน้ำ
เกลือให้ฟางใหม่
“ฟางไม่เป็นอะไรหรอกค่ะ ให้ฟางไปเฝ้าป๊อปปี้เถอะนะคะ นี่ป๊อปปี้จะเป็นยังไงบ้างก็ไม่รู้”ฟางพูด
“ตอนนี้ป๊อปเค้าออกมาจากห้องฉุกเฉินแล้วล่ะ แต่ยังนอนพักฟื้นที่ห้องพักพ่อว่าฟางน่าจะพักผ่อน
ให้ดีกว่านี้นะแล้วค่อยออกไปหาเจ้าป๊อปอีกห้องนึง”พ่อป๊อปปี้พูดฟางจึงยอมสงบแล้วนั่งลงบนเตียง
“เนี่ยล่ะนะ เพราะแกอ่ะเครียดเพราะคิดว่าทุกอย่างเป็นเพราะแก ทำให้แกเป็นลมไปแบบนี้”แก้วดุ
“เนี่ยต่อไปนี้หนูฟางต้องไม่เครียดนะลูกเพราะเราเองก็ไม่ได้ตัวคนเดียวแล้ว”แม่ป๊อปปี้พูด
“ไม่ได้ตัวคนเดียว นี่มันหมายความว่ายังไงคะแม่”ฟางชะงักแล้วถามแม่ป๊อปปี้อย่างไม่เข้าใจ
“คือตอนที่เธอเป็นลมน่ะ ทางหมอเค้าพาเธอไปตรวจดูอาการอย่างละเอียดเลยทำให้ได้รู้ว่าเธอน่ะ
ท้องได้3สัปดาห์แล้วนะฟาง”โทโมะพูดทำให้ฟางอึ้งนึกถึงคืนนั้นที่คอนโดที่ป๊อปปี้กับเธอมีอะไรกัน
“ฮึก หนูท้องงั้นหรอคะ หนูกับลังจะมีลูกกับป๊อปแท้ๆ แต่หนูกลับไล่เค้าไปทำให้เค้าต้องเป็นแบบ
นี้”ฟางเอามือลูบท้องตัวเองเบาๆ ก่อนจะพูดออกมาแล้วร้องไห้อีกครั้ง
“อย่าร้องสิฟาง พ่อกับแม่ก็ไม่ได้ว่าอะไรหนูนะ ตอนนี้ทางที่ดีหนูน่ะพักฟื้นอยู่ที่นี่ เดี๋ยวพ่อกับแม่จะ
ไปบอกพ่อแม่เราเอง แล้วถ้าป๊อปปี้ฟื้น ทางเราจะเร่งจัดงานแต่งงานให้เร็วที่สุดเลยนะ”พ่อป๊อปปี้พูด
ก่อนจะเดินออกไปกับแม่และไปป์เพื่อไปที่บ้านฟางเพื่อคุนเรื่องงานแต่งงาน
“แกอย่าคิดมากนะฟาง เดี๋ยวจะกระเทือนถึงลูก”แก้วจับมือให้กำลังใจเพื่อนรักไว้แน่น
“ดีใจด้วยนะฟาง ถ้าป๊อปมันฟื้นมามันรู้ว่าเธอกำลังจะมีลูกกับมัน มันต้องดีใจอยู่แล้วล่ะ ที่มีลูกกับคน
ที่มันรัก แล้วพวกเธอก็จะได้กลายเป็นครอบครัวเดียวกันนะ”โทโมะพูดทำให้ฟางหยุดร้องไห้ก่อนจะ
ให้ฟางพักผ่อน
“อะไรนะ นี่พี่ฟางท้องงั้นหรอเฟย์”เขื่อนที่ถูกเฟย์ลากมาที่ร้านของเธอก็ตกใจเมื่อเฟย์กลับมาเล่า
เรื่องราวให้มีนและเขื่อน
“นั่นน่ะสิ พี่ป๊อปก็ดันมาถูกรถชน แล้วพี่ฟางก็ดันท้อง ตายๆ”เฟย์คิดมาก
“แกน่ะ อย่าพึ่งคิดมากเรื่องพี่แกเลยเฟย์ แกน่ะเอาเรื่องตัวเองให้รอดก่อน เนี่ยพาเขื่อนมาแบบนี้
แล้วเดี๋ยวเธอต้องไปทานข้าวกับพี่จงเบเค้านะ ถ้าพี่เค้าเห็นเขื่อนไม่เป็นเรื่องหรอกหรอ”มีนพูดแล้ว
มองเฟย์และเขื่อน เพราะทั้งคู่เคยคบกัน ไหนจะจงเบที่เป็นแฟนใหม่ล่ะ เค้าต้องโวยวายแน่ๆที่เห็น
เขื่อนอยู่ในร้าน
“ไม่รู้ล่ะ ต่อไปนี้ชั้นจะไม่ยอมให้โอปป้าทำร้ายเขื่อนอีกแล้ว ถ้าจะไม่มีเหตุผล อัดเขื่อนต่อหน้าชั้นก็
ลองดูสิ”เฟย์พูด
“ถ้าแคร์กันมากพวกแกก็กลับไปคบกันดิ ไม่เข้าใจพวกแกจริงๆ”มีนมองเฟย์ที่พูดด้วยน้ำเสียงเป็น
ห่วงเขื่อนอย่างจริงจังไหนจะคอยเทคแคร์ดูแลเขื่อนดีก็พูดขึ้นแล้วเดินหนีไปหลังร้านทำให้เฟย์และ
เขื่อนมองหน้ากันชะงักก่อนจะหลบหน้ากันทันที เพราะหน้าทั้งคู่นั้นแดงมาก
“หึ เป็นแฟนพี่แท้ๆแต่กล้าเอาไอเขื่อนมาควงขนาดนี้เลยหรอเฟย์”จงมองจากนอกร้านเห็นเฟย์กับ
เขื่อนก็ไม่พอใจ
“แม่คุยกับพ่อแม่เราให้ละนะลูก เรื่องเราน่ะ พ่อแม่เค้าไม่ติดใจอะไรอยู่แล้วนะ เพราะถือซะว่าตา
ป๊อปเคยขอๆหนูตั้งแต่สมัยเรียนไว้ก่อนแล้ว ไว้ป๊อปปี้ฟื้นเมื่อไหร่ก็แต่งกันนะ”พ่อป๊อปปี้พูดเมื่อเดิน
เข้ามาในห้อง
“ส่วนนี่แม่ตุ๋นซุปไก่มาให้เรานะ จะได้บำรุงทั้งแม่ทั้งลูก”แม่ป๊อปปี้พูดแล้วเอาปิ่นโตวางไว้
“ฟางต้องขอบคุณพ่อกับแม่มากนะคะ พ่อแม่คะ ฟางอยากไปหาป๊อปปี้เค้าค่ะ ฟางอยากรู้ว่าป๊อปเค้า
จะเป็นยังไงบ้าง”ฟางไหว้ขอบคุณพ่อแม่ป๊อปปี้ก่อนจะพูด แก้วจึงเข็นฟางมาที่ห้องของป๊อปปี้
“ป๊อป”ทันทีที่ฟางเห็นสภาพป๊อปปี้ที่นอนบนเตียง ใบหน้ามีรอบช้ำจนม่วงจากการถูกรถชน ที่หางคิ้ว
มีแผลที่เธอผลักกระแทกก่อนจะเกิดอุบัติเหตุ ที่แขนต้องใส่เฝือกอ่อนไว้ ฟางแทบน้ำตาร่วงเมื่อเห็น
สภาพนี้
“สภาพภายนอกมีรอยฟกช้ำ แต่หมอตรวจภายในแล้วไม่มีอวัยวะภายในตรงไหนช้ำหรือห้อเลือดไม่
ต้องห่วงนะ เดี๋ยวป๊อปก็ฟื้นแล้วล่ะ”โทโมะที่อาสาเฝ้าป๊อปปี้ที่ห้องก็บอกอาการให้ฟางรู้
“ป๊อป ฟางขอโทษนะที่ทำให้ป๊อปต้องเจ็บตัวแบบนี้”ฟางจับมือข้างที่ไม่ใส่เฝือกป๊อปปี้มาแนบแก้ม
ตัวเองแล้วพูด ก่อนน้ำตาจะไหลออกมาด้วยความสงสารและรู้สึกผิดอย่างยิ่ง
“ป๊อป”ฟางรู้สึกได้ว่าป๊อปปี้ขยับตัวก็รีบเรียกทุกคน
“ป๊อปค่อยๆนะ”โทโมะและพ่อป๊อปปี้ค่อยๆช่วยป๊อปปี้ที่ฟื้นแล้วลุกขึ้นนั่ง
“เล่นเอาซะแม่ใจหายใจคว่ำเลยนะป๊อป ดีนะที่เราเป็นแค่นี้น่ะ”แม่ป๊อปปี้พูด ชายหนุ่มมองทุกคนใน
ห้องด้วยสายตางุนงง
“เอ่อ ป๊อปปี้ นายไม่คิดจะพูดอะไรเลยรึไง”แก้วสังเกตว่าป๊อปปี้เงียบก็รีบพูด
“นี่พวกคุณเป็นใคร ทำไมผมถึงมาอยู่ที่นี่ แล้วผมเป็นใคร”ป๊อปปี้พูดออกมาแล้วมองหน้าทุกคนด้วย
สายตาประหลาดเหมือนคนไม่รู้จักกันมาก่อน ฟางอึ้งเมื่อเห็นอาการป๊อปปี้
เอาละไง งานนี้พระเอกที่เคยรักนางเอกมากๆจำไม่ได้แล้ว
ต่อไปนี่จะต้องเจอฟางกับโทโมะง้อแก้วกับป๊อปปี้นะจ้ะ55555
เม้นกับโหวตเรื่องนี้หน่อยน้า ใกล้จบละๆ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
