Hello soul mate

9.3

เขียนโดย Chapond

วันที่ 15 กรกฎาคม พ.ศ. 2557 เวลา 01.53 น.

  35 ตอน
  323 วิจารณ์
  73.96K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 2 สิงหาคม พ.ศ. 2557 23.54 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

29) 29 ทำใจไม่ได้เลยเมื่อเธอไป Poppy&Fang Part

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“แคท ค่อยๆนะ”ป๊อปปี้เห็นว่าแคทฟื้นแล้วก็ค่อยๆประคองแคทลุกขึ้นนั่ง แคทเมื่อเห็นหน้าป๊อปปี้ก็

เบือนหน้าหนีร้องไห้

 

 

 

 

 

 

“ป๊อปรู้นะว่าตอนนี้แคทอาจจะโกรธ เกลียดป๊อปไปแล้ว แต่ป๊อปอยากจะมาขอโทษกับเรื่องราว

ทั้งหมด ที่ปีอปไม่บอกแคทไม่ใช่ว่าป๊อปโกหก แต่เพราะป๊อปเห็นแคทป่วย ป๊อปเลยต้องเก็บเรื่องนี้

เป็นความลับไว้”ป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

 

 

“แล้วป๊อปคิดบ้างมั้ยว่าแคทจะเจ็บแค่ไหน เมื่อมารู้ความจริงแบบนี้”แคทพูดแต่ไม่สบตาป๊อปปี้เลย

 

 

 

 

 

 

 

“ป๊อปขอโทษแคท ขอโทษจริงๆ ป๊อปรู้ว่าสิ่งที่ป๊อปทำมันเลวร้ายมาก และก็เป็นต้นเหตุทำให้แคท

เสียลูกไป”ป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

 

“อะไรนะ ลูกงั้นหรอ”แคทหันมามองป๊อปปี้อย่างตกใจ

 

 

 

 

“ใช่ แคทท้องได้2เดือน แต่ต้องแท้งเพราะว่าป๊อปเอง”ป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

 

 

“ดี ให้เค้าไปซะเถอะ ไม่ต้องมาอยู่กับแคท ลูกที่เกิดจากสิ่งเลวๆที่มันทำไว้”แคทกำมือแน่นด้วย

ความเกลียดกวิน

 

 

 

 

 

“แคท ตอนที่แคทอยู่ที่ห้องฉุกเฉิน ป๊อปได้มีโอกาสเจอกวิน แล้วคุยกัน เค้าบอกว่าเค้ารักแคท

ตั้งแต่แรกพบ เค้าทนไม่ได้ที่แคทมีคนรักแล้ว เค้าเลยเผลอทำเรื่องเลวร้ายนั้นกับแคท”ป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่ต้องอีก แคทไม่ฟัง ป๊อปอย่าพูดถึงมัน”แคทนึกถึงภาพที่แคทถูกข่มขืนก็ปิดหูร้องไห้

 

 

 

 

 

 

“แต่เค้ารักแคทนะ เค้าอยากจะรับผิดชอบแคท แคทถ้าจะไม่ให้อภัยป๊อป แต่ให้อภัยกวินได้

มั้ย”ป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

 

 

 

“ชีวิตนี้แคทจะไว้ใจใครได้อีก ถูกทำร้ายซ้ำแล้วซ้ำเล่า ไม่เว้นแต่คนที่แคทรักที่สุด”แคทหันมา

สบตาป๊อปปี้แล้วพูดพร้อมน้ำตาไหลออกมา ป๊อปปี้อึ้งแล้วเอื้อมมือเช็ดน้ำตาให้แคท

 

 

 

 

 

 

 

“ป๊อป แคทขอถามอีกครั้งนะ ตลอดเวลาที่คบกัน ป๊อปรักแคทบ้างมั้ย”แคทถาม

 

 

 

 

 

“ป๊อปเคยชอบแคท แต่เมื่อป๊อปอยู่กับฟางมันทำให้ป๊อปรู้ว่าป๊อปไม่เคยลืมฟางเลย ป๊อปขอโทษ

แคท”ป๊อปปี้พูดทำให้แคทร้องไห้ปล่อยโฮออกมา ป๊อปปี้ดึงแคทไปกอด

 

 

 

 

 

 

“อย่าร้องไห้ให้คนเลวๆแบบนี้ได้มั้ย แคทเป็นคนดี กวินเค้าก็รักแคทมาก แม้เค้าจะเคยทำพลาดแต่

เค้าก็รักแคทคนเดียว ไม่เคยนอกใจแคทเลยนะ”ป๊อปปี้พูดเตือนสติแคท ทำให้แคทสงบลง แล้วดู

แลแคทให้แคททานยาจนแคทหลับอีกครั้ง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“แคทหลับแล้วหรอ”กวินที่ยืนรอหน้าห้องถามป๊อปปี้ที่ออกมา

 

 

 

 

 

“ความจริงต่อจากนี้คุณกวินจะเข้าไปตอนที่แคทเค้าตื่นก็ได้นะ”ป๊อปปี้เห็นกวินที่ชอบเข้าไปดูแลแค

ทยามหลับก็พูด

 

 

 

 

 

“แคทเค้าคงไม่อยากเห็นหน้าผม”กวินพูด

 

 

 

 

 

“แต่ผมทำร้ายแคท นอกใจแคทยิ่งกว่าคุณ คุณน่ะรักแคทแค่คนเดียว ผมว่าถ้าทั้งคู่ลองคุยกัน เปิด

ใจให้กันผมเขื่อว่าแคทเค้าจะต้องให้อภัยคุณแน่”ป๊อปปี้ให้กำลังใจกวินก่อนจะเดินออกมาจากโรง

พยาบาล แล้วกลับมาที่บ้านเช่า

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เป็นยังไงบ้างป๊อป อยู่ที่นี่สบายดีมั้ย”ลุงช้างรีบออกมาต้อนรับป๊อปปี้ ป๊อปปี้ชะงักเมื่อเห็นลุงช้าง

และป้ากลับมา

 

 

 

 

 

 

“เอ่อ สบายดีครับ แล้วนี่ลุงกับป้ากลับมานานแล้วหรอครับ”ป๊อปปี้ถามเมื่อเดินเข้ามาในบ้าน

 

 

 

 

 

“ใช่จ้ะ ป้ากับลุงกลับมาเมื่อบ่าย หนูฟางกับพ่อเค้าไปรับพวกเรามาจากสนามบินจ้ะ”ป้าพูด

 

 

 

 

 

“แล้วนี่ฟางไปไหนแล้วหรอครับ”ป๊อปปี้พูดพลางชะเง้อมองหาฟาง

 

 

 

 

“รายนั้นไปทานข้าวกับครอบครัวน่ะ ไม่แน่ใจเหมือนกันว่าคืนนี้จะกลับมานอนที่นี่รึเปล่า”ลุงช้างบอก

ทำให้ป๊อปปี้ที่ได้ยินว่าฟางอาจจะไม่มานอนที่นี่ก็ซึมแล้วเดินกลับไปที่บ้านเช่าตัวเอง

 

 

 

 

 

 

 

“เธอคงไม่อยากเจอชั้นแล้ว แต่ชั้นอยากเจอเธอเหลือเกินฟาง”ป๊อปปี้พูดแล้วกอดกีต้าร์ที่ฟางเขียน

ข้อความไว้ก่อนเผลอหลับไปบนโซฟาข้าวนอก

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“อ้าวฟาง ป้าก็นึกว่าเราจะไม่กลับมาแล้วซะอีก คืนนี้จะมานอนที่ห้องหรอลูก”ป้าพูดเมื่อเปิดประตูให้

ฟางเข้าบ้าน

 

 

 

 

 

 

“ว่าจะมานอนที่นี่น่ะค่ะ เพราะดึกมากแล้วเดี๋ยววันพรุ่งนี้ค่อยขนของย้ายกลับบ้าน”ฟางตอบ

 

 

 

 

 

“เอาข้าวเอาของกลับไป แล้วก็เอาหัวใจกลับไปด้วยนะฟาง”ลุงช้างพูดเมื่อฟางเดินมาที่ห้องรับแขก

 

 

 

 

 

 

“ลุงช้าง พูดอะไรอ่ะ ฟางไม่เข้าใจ”ฟางพูดแล้วมองหน้าลุงตัวเอง

 

 

 

 

 

 

“ก็ไอ้หนุ่มที่เช่าบ้านตรงนั้นไงล่ะ แหม คิดหรอว่าลุงจะไม่รู้เรื่องเรากับป๊อปปี้น่ะ”ลุงช้างหันมาพูดกับ

ฟาง

 

 

 

 

 

 

“มันจบไปแล้วค่ะ ฟางเลิกกับเค้านานแล้ว”ฟางพูดแล้วจะเดินหนี

 

 

 

 

 

 

 

“ถ้าจะเลิกกันแล้วทำไมต้องเก็บรูปคู่ไว้ในห้องนอนล่ะ”ลุงช้างพูด ไม่ใช่แค่เรื่องรูปในห้องที่ป้าเปิด

เจอในห้องฟาง แต่รวมถึงเรื่องที่พ่อแม่ฟางเล่าให้เขาฟัง ว่าหลานสาวคนนี้มีคนรักชื่อป๊อปปี้ และบัง

เอิญว่าป๊อปปี้ก็มาเช่าบ้านอยู่ที่นี่

 

 

 

 

 

 

“ลุงช้าง อย่ารื้อฟื้นเลยค่ะ ป๊อปเค้ามีคนรักอยู่แล้ว ฟางกับป๊อปไม่มีวันจะกลับมารักกันได้หรอก

ค่ะ”ฟางพูดแล้ววิ่งขึ้นไปบนห้องนอนตัวเอง ลุงกับป้ามองหน้ากันก็ส่ายหน้าเบาๆ

 

 

 

 

 

 

“ขอโทษนะป๊อป แต่เราไม่ควรจะทำผิดต่อแคทกันมากกว่านี้เลย”ฟางมองดูรูปที่อยู่ในกล่องที่เธอ

เก็บไว้แล้วพูดออกมาเศร้าๆ รัก แต่เพราะสิ่งที่เธอทำกับเพื่อนเธอมันผิดและทำให้เธอรู้สึกผิดมาก นี่

คงเป็นทางออกที่ดีที่สุดแล้วล่ะ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เดินทางดีๆนะครับ ลุงช้าง คุณป้า”ป๊อปปี้ที่ตื่นมาแล้วเปิดประตูให้ลุงกับป้าไปทำบุญที่วัดแล้วปิด

ประตู พบว่าฟางกำลังจะออกไปทำงาน ทั้งคู่มองหน้ากันนิ่งๆ ก่อนที่ฟางจะเมินหนีไป แต่ป๊อปปี้ดัก

ไว้

 

 

 

 

 

 

 

“ให้ไปส่งมั้ย”ป๊อปปี้พยายามพูดชวนฟาง

 

 

 

 

 

"เอาเวลาไปดูแลแคทที่โรงพยาบาลซะเถอะ”ฟางเชิดใส่

 

 

 

 

 

 

“แต่แคทมีกวินอยู่แล้วนะ ทำไมป๊อปต้องไปด้วยล่ะ”ป๊อปปี้พูดเพื่อจะอธิบายเรื่องของแคทกับเขาให้

ฟางฟัง

 

 

 

 

 

 

 

“กวินก็แค่คู่หมั้น แต่ป๊อปคือคนที่แคทเค้ารัก เก็บเวลาที่ยืนคุยกับฟางไปดูแลแคทซะเถอะ”ฟางเดิน

หนีแต่ป๊อปปี้รั้งแขนไว้

 

 

 

 

 

 

“ไม่ ฟาง อย่าทำแบบนี้ เรารักกันไม่ใช่รึไง ทำแบบนี้ไป ฟางกำลังฝืนความรู้สึกตัวเองอยู่นะ”ป๊อปปี้

พูด

 

 

 

 

 

 

 

“ฟางไม่ได้ฝืน เราตกลงกันแล้วนะป๊อป ว่าเราต้องเลิกกันเพื่อความสบายใจของแคท”ฟางตวาด

ป๊อปปี้

 

 

 

 

 

 

“เพื่อความสบายใจของแคท แล้วนี่ฟางไม่เห็นแก่ป๊อปบ้างหรอ”ป๊อปปี้พูดออกมาอย่างตัดพ้อ

 

 

 

 

 

 

“เราเห็นแก่ตัวกันมามากพอแล้วนะ ป๊อปปล่อยฟางไปซะเถอะ”ฟางพูดแล้วขืนตัวออกจากป๊อปปี้

 

 

 

 

 

“ไม่ ขอร้อง อย่าทำแบบนี้กับป๊อปได้มั้ย ป๊อปรักฟางนะ”ป๊อปปี้ดึงฟางไปกอดแน่น

 

 

 

 

 

“ปล่อย นะป๊อป ฟางจะไปทำงาน”ฟางดิ้นไปมาในอ้อมกอดป๊อปปี้

 

 

 

 

“ไม่ ป๊อปจะไม่ปล่อยฟางไปไหนทั้งนั้น ฟาง ฟางอย่าหนีป๊อปไปได้มั้ย ป๊อปรักฟางนะ”ป๊อปปี้ไม่

ยอม

 

 

 

 

 

“ปล่อย ฟางบอกให้ปล่อยไงล่ะป๊อป”ฟางร้องก่อนจะผลักป๊อปปี้หัวโขกกับกำแพงอย่างแรง

 

 

 

 

 

 

 

“ถ้าทำขนาดนี้ ฟางคงรังเกียจกันมากสินะ”ป๊อปปี้รู้สึกได้ว่ามีเลือดไหลมาจากปลายคิ้วที่แตกก็อึ้ง

แล้วพูด

 

 

 

 

 

 

 

“ก็เพราะว่าป๊อปพูดไม่รู้เรื่องไงล่ะ อย่าทำแบบนี้อีก เรา2คนไม่ควรจะรักกันอีกแล้ว”ฟางตกใจแต่

ต้องฝืนทำแข็งใจไว้

 

 

 

 

 

 

 

“ถ้าฟางยืนยันจะพูดแบบนี้ ป๊อปคงต้องยอมฟางสินะ แต่ป๊อปอยากบอกฟางไว้นะ ว่าฟางคือแฟนที่ป๊

อปรักมากที่สุด แม้ป๊อปจะไม่เคยใส่ใจฟางเวลาที่คบกัน แต่ป๊อปอยากบอกนะว่าทั้งหัวใจป๊อปเลือก

ฟางไปแล้ว ป๊อปรักได้แค่ฟางคนเดียว จะให้ป๊อปเปลี่ยนใจไปรักใครใหม่ ป๊อปทำไม่ลงหรอก”ป๊อปปี้

พูดออกมาทั้งน้ำตา

 

 

 

 

 

 

 

“พูดจบแล้วก็ไปไหนก็ไป ฟางไม่อยากเจอหน้าป๊อปอีก”ฟางฝืนทำตัวเข้มแข็งแล้วหันหลังไม่มอง

ป๊อปปี้ก่อนจะพูดขึ้น

 

 

 

 

 

 

 

 

“ได้ ถ้าฟางไม่อยากเจอป๊อปอีกแล้ว งั้นป๊อปก็จะไม่มาให้ฟางเห็นหน้าอีกแล้ว”ป๊อปปี้นิ่งก่อนจะพูด

ขึ้นแล้วเดินออกจากบ้านไป

 

 

 

โครม

 

 

 

 

ฟางที่ทรุดนั่งร้องไห้ตรงนั้นสักพักได้ยินเสียงเหมือนรถชนก็วิ่งออกไปนอกบ้าน

 

 

 

 

 

 

 

 

“ป๊อปปี้”ฟางแทบเข่าอ่อนเมื่อเห็นคนที่เธอไล่มาเมื่อกี้ นอนจมกองเลือดอยู่กลางถนน

 

 

 

 

 

 

 

 

เอาละไง คนที่รักฟางจริงอย่างป๊อปปี้กลายเป็นแบบนี้ แล้วจะเป็นไงต่อล่ะทีนี้

 

 

บอกเเล้วตอนหน้าพีค อย่าลืมเม้นโหวตกันนะ เพราะไรเตอร์ใกล้จะเอาเรื่องใหม่มาลงแล้วน้า รับรอง สนุกแน่

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.6 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.7 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา