Hello soul mate

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“อื้อ”ฟางตกใจกับการกระทำของป๊อปปี้อย่างมาก เธอทั้งทุบทั้งตีป๊อปปี้ให้หยุดแต่ไม่มีท่าทีจะหยุด
เลย
 
 
 
 
 
 
 
“ยะ อย่านะป๊อป ทำบ้าอะไรน่ะ”ฟางร้องเมื่อถูกป๊อปปี้อุ้มพาดบ่าเข้ามาในห้องนอนก่อนจะถูกเหวี่ยง
ลงเตียง
 
 
 
 
 
 
 
“จะไปไหน”ป๊อปปี้รีบรั้งฟางไว้ไม่ให้ฟางไปไหนแล้วกดลงเตียงอีกครั้ง
 
 
 
 
 
 
“นี่จะทำอะไรอ่ะป๊อป อย่าทำอะไรบ้าๆนะ ไม่อย่างงั้นคนที่จะเสียใจจะเป็นแคท อื้อ”ฟางพูดไม่ทัน
จบป๊อปปี้ก็จูบอีกครั้ง
 
 
 
 
 
 
 
“มัวแต่ห่วงแคท แล้วทำไมไม่คิดล่ะว่าใจของป๊อปมันจะเจ็บแค่ไหนที่ถูกฟางไล่แบบนี้”ป๊อปปี้ถอน
จูบมาก่อนจะตัดพ้อ
 
 
 
 
 
 
“แล้วคิดหรอว่าเรากลับไปคบกันเราจะไม่เลิกกัน เวลาที่เราคบกันน่ะ เรา2คนต่างกันทั้งแนวคิดและ
สังคมเราเข้ากันไม่ได้ป๊อปก็รู้ ป๊อปอ่ะเจอแคทแล้วคู่กับแคทก็ดีแล้ว เหมาะกันจะตาย”ฟางพูด
 
 
 
 
 
 
“ตัวเองเลยจะเหมาะกับธามไทว่างั้น จริงสิไอ้เด็กนั่น ทั้งรวยกว่า ไฮโซมีหน้ามีตาในสังคมนิ”ป๊อปปี้
พูด
 
 
 
 
 
 
“นี่ป๊อปเห็นฟางเป็นคนเห็นแก่เงินขนาดนั้นเลยหรอ”ฟางที่น้อยใจป๊อปปี้บ้างก็พูด
 
 
 
 
 
“แล้วทำไมไม่เลือกป๊อปล่ะ ป๊อปเองก็รวยเหมือนกันนะ ทำไมไม่ให้โอกาสป๊อป”ป๊อปปี้น้อยใจปน
หวงก็ก้มลงซุกไซร้ตามซอกคอของฟาง ก่อนจะทำรอยคิสมาร์กตีตราแล้วแกะกระดุมเสื้อของฟาง
ออกมาจนหมดสาบเสื้อ
 
 
 
 
 
 
 
“ก็เพราะว่าฟางอยากให้ป๊อปมีความสุขในชีวิตคู่ไง สิ่งที่ป๊อปบอกว่าอยากรีเทิร์นกับฟางมันก็แค่
อารมณ์ชั่ววูบที่แฟนเก่ามาอยู่ใกล้กัน ฟางเห็นแล้วถึงป๊อปไม่มีฟาง ป๊อปคบแคทป๊อปก็อยู่ได้แถมมี
ความสุขอีกต่างหาก”ฟางพูดเมื่อป๊อปปี้จูบไปทั่วตัวแล้วไล้ลงมาที่หน้าท้องแบนราบ พลางคิด
น้อยใจ ถึงแม้จะหวานจะดูเหมือนรักกัน แต่ก็เข้ากันไม่ได้
 
 
 
 
 
 
 
“แล้วรู้ได้ไงว่าตลอดเวลาที่ป๊อปเคยคบฟางป๊อปไม่มีความสุข ป๊อปไม่ได้ฝืนใจหรือแสร้งแกล้งทำว่า
ตัวเองมีความสุขหรอกนะ ป๊อปชอบผู้หญิงมีสเปคแบบแคทก็จริง แต่คนที่ป๊อปรักป๊อปใช้หัวใจสัมผัส
มัน ป๊อปไม่ได้มองคนจากภายนอกนะ ที่ป๊อปไม่แสดงออกเวลาที่ไปไหนกับฟาง ทำตัวขวางโลก
เวลาอยู่กับเพื่อนฟางทำให้ฟางต้องอาย ป๊อปขอโทษที่เอาแต่ใจ แค่เพียงฟางให้โอกาสป๊อปก็จะ
ปรับตัว”ป๊อปปี้พูดระบายออกมาถึงความผิดพลาดตัวเองแล้วน้ำตาไหล ไม่กล้ามองหน้าฟาง หยุด
การกระทำทั้งหมด ฟางชะงัก ก่อนจะลุกขึ้นมานั่งข้างๆแล้วเอื้อมมือไปเช็ดน้ำตาให้ป๊อปปี้
 
 
 
 
 
 
 
“ฟางเข้าใจป๊อปนะ ฟางเข้าใจความรู้สึก ความต้องการหมดทุกอย่างเลย”ฟางกอดปลอบป๊อปปี้ที่
ร้องไห้เพราะตัวเองทันที
 
 
 
 
 
 
“ทำไมไม่ให้โอกาสป๊อปล่ะ”ป๊อปปี้พูดออกมาอย่างตัดพ้อ ฟางยิ่งกอดแน่น ก่อนน้ำตาตัวเองจะไหล
ออกมา ถ้ามาถามหัวใจตัวเองตอนนี้เธอบอกได้เลย เธอยังรักผู้ชายคนนี้ อยากเริ่มใหม่ แต่ทำไงได้
เธอไล่เค้าไปเอง เค้าเป็นแฟนกับแคทแล้ว
 
 
 
 
 
 
“ฟาง”ป๊อปปี้ดันตัวฟางออกมาเล็กน้อยก่อนจะสบตากัน แล้วโน้มไปจูบฟางอย่างอ่อนโยน โดยที่
ฟางเองก็ไม่ขัดขืนอีกแล้ว
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
ก๊อกๆ
 
 
 
 
 
“ป๊อปปี้ อยู่ในนี้รึเปล่า”แคทที่กลับมาจากด้านนอกเคาะประตูห้องนอน ฟางและป๊อปีป้ตกใจ
 
 
 
 
 
 
 
“เดี๋ยวฟางไปหลบแคทในตู้เสื้อผ้าก่อนนะ เดี๋ยวป๊อปจะพาแคทออกไปข้างนอกแล้วฟางออกไป
นะ”ป๊อปปี้รีบพูดก่อนจะให้ฟางรีบไปหลบในตู้เสื้อผ้าของเขาแล้วรีบไปเปิดประตูหาแคท
 
 
 
 
 
 
 
“เป็นไง เหนื่อยมั้ยทำไมรีบกลับมาล่ะ”ป๊อปปี้รีบถามแคทที่วางถุงช้อปปิ้ง
 
 
 
 
 
 
“พ่อกับแม่กลับมาแล้ว เค้ามาพร้อมผู้ชายคนนั้น ป๊อปทำไงดีแคทไม่อยากแต่งงาน”แคทพูดอย่าง
กังวลใจ
 
 
 
 
 
 
“ใจเย็นๆนะแคท บางทีเราพูดกับพ่อแม่ท่านอาจจะเห็นใจแคทก็ได้นะ”ป๊อปปี้พูดปลอบแคท
 
 
 
 
 
 
“มันไม่มีประโยชน์หรอกป๊อป ยังไงพ่อแม่ก็จะให้แคทแต่งงานกับกวินให้ได้ แคทไม่เอาป๊อป แคท
ไม่อยากแต่งงานกับหมอนั่น ไอ้เลว”แคทพูดออกมาอย่างอัดอั้นแล้วปล่อยโฮออกมาแล้วกอด
ป๊อปปี้แน่น
 
 
 
 
 
 
“อย่าร้องนะแคท แคทสงบสติอารมณ์ตัวเองไว้นะ ไม่แต่งจ้ะไม่แต่ง”ป๊อปปี้กอดปลอบแคท ทำให้
ฟางที่แอบมองจากช่องในตู้เสื้อผ้าก็อดสงสารไม่ได้ ถ้าป๊อปบอกเลิกล่ะ แคทไม่หนีเตลิดไปไหน
หรอ
 
 
 
 
 
 
 
“จริงสิ ตอนที่เข้ามาเมื่อกี้เหมือนแคทเห็นรองเท้าของฟางที่หน้าบ้าน”แคทพูดอย่างนึกได้
 
 
 
 
 
 
“เออ สงสัยยัยนั่นแวะมายืมของแล้วลืมใส่กลับไปแน่ๆเลย”ป๊อปปี้รีบพูด
 
 
 
 
 
 
 
“ยืมของ งั้นแสดงว่าป๊อปกับฟางดีกันแล้วล่ะสิ ดีจังที่ทั้งคู่ดีกัน แล้วนี่บอกแคทมานะ ทำไมกีต้าร์ถึง
พังแบบนั้น”แคทดีใจที่ป๊อปปี้และฟางดีดันก่อนจะรีบถามป๊อปปี้เรื่องกีต้าร์เพราะป๊อปปี้รักกีต้าร์มากนิ
 
 
 
 
 
 
 
“เอ่อ ป๊อปซุ่มซ่ามน่ะ จริงสิกีต้าร์ แคทเราไปดูกีต้าร์กัน”ป๊อปปี้เปลี่ยนเรื่องแล้วพาแคทออกไปนอก
ห้องเพื่อให้ฟางโดดออกจากหน้าต่างห้องออกไปได้
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“เหนื่อยมั้ยแก้วไปถ่ายแบบนิตยสารเพื่อนแม่มา”แม่โทโมะถามเมื่อแก้วไปช่วยแม่โทโมะทำความ
สะอาดบ้าน
 
 
 
 
 
 
“นิดหน่อยค่ะ แก้วก็นึกว่าเป็นนางแบบแล้วต้องโพสท่าแค่นี้ ความจริงเหนื่อยมากเลยค่ะ”แก้วพูด
 
 
 
 
 
“อดทนหน่อยนะลูก เห็นโทโมะบอกว่าแก้วอยากเป็นดารามากนิ รายนั้นนะพยายามดันแก้วทุกทาง
เลยนะ”แม่โทโมะพูด
 
 
 
 
 
“แต่จริงๆแล้วแก้วอยู่แบบนี้ก็ได้นะคะแม่ เหนื่อยโทโมะเค้าอ่ะค่ะแก้วเกรงใจ”แก้วพูดออกมาเพราะ
ตอนนี้เธอรู้สึกได้แล้วว่า วงการมายากับเธอนั้นมันไม่เข้ากันเหลือเกิน
 
 
 
 
 
 
 
“เดี๋ยวแก้วปัดฝุ่นห้องโทโมะแปปนะลูกเดี๋ยวแม่เอาของไปเก็บชั้นล่างก่อน”แม่โทโมะพูดแล้วเดิน
ออกจากห้องไป
 
 
 
 
 
 
 
“หน้านี่แบ้วแต่เด็กเลยนะผู้ชายคนนี้”แก้วมองรูปในห้องนอนแฟนหนุ่มแล้วยิ้ม ก่อนสายตาจะหันไป
เห็นรูปหนึ่งในกรอปรูปที่โทโมะถ่ายรูปคู่กับผู้หญิงคนหนึ่ง
 
 
 
 
“ใครกันนะ”แก้วมองรูปนั้นด้วยความสงสัย แต่แล้วก็เกิดความรู้สึกหวงผู้ชายคนนี้ขึ้นมา เพราะเมื่อลง
มาเปิดอัลบั้มด้านล่างกับแม่โทโมะ ก็สังเกตเห้นรูปคู่อีกหลายคู่
 
 
 
 
 
 
 
“แม่คะ คนนี้ใครกันหรอคะ”เมื่อยิ่งเห็นรูปมากขึ้นแก้วจึงตัดสินใจถามแม่โทโมะทันที
 
 
 
 
 
 
“อ๋อ คนนี้คือหนูหวายจ้ะ เป็นลูกสาวลูกค้าแม่เอง ตอนนี้ไปเรียนแคนาดาเดี๋ยวคงกลับแล้วล่ะ”แม่โท
โมะพูด
 
 
 
 
 
 
“เอ่อ เค้าเป็นแฟนกับโทโมะมาก่อนหรอคะ”แก้วลองถาม
 
 
 
 
 
“ไม่ใช่จ้า เล่นด้วยกันมาตั้งแต่เด็กๆ คู่นี้นี่เข้าขากันดีมากเลยนะ”แม่โทโมะอธิบายเพราะรู้ดีว่าแก้ว
กำลังหึง
 
 
 
 
 
 
 
“อะไรครับแม่ๆ นี่แอบเม้าท์ผมให้แก้วฟังรึเปล่าเนี่ย”โทโมะเดินมาถามแม่ตัวเอง
 
 
 
 
 
 
“แหม ร้อนตัวหรอจ้ะที่รัก ก็แค่ถามเรื่องหวายเพื่อนโทโมะจากแม่โทโมะไง”แก้วแซว แต่โทโมะ
ชะงักนิดนึง
 
 
 
 
 
 
“ก็แค่เพื่อนน่ะที่รัก แม่ครับเดี๋ยววันนี้ผมโชว์ฝีมือเองนะครับ”โทโมะรีบพูด
 
 
 
 
 
 
“แหม พอพาแฟนเข้าบ้านนี่รีบโชว์ฝีมือเอาใจเลยนะพ่อตัวแสบ”แม่โทโมะแซวก่อนทั้ง3คนจะนั่ง
ทานอาหารด้วยกัน แก้วมองโทโมะที่เทคแคร์เธอดีจนเธออดยิ้มออกมาไม่ได้กับความรักที่โทโมะมี
ให้
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“เดี๋ยววันนี้เฟย์ว่าเฟย์จะทำกับข้าวให้พี่ฟางซะหน่อย โอปป้าว่าไงคะ”เฟย์พูดเมื่อมาเดินซื้อของกับ
จงเบ
 
 
 
 
“เอาสิจ้ะ งั้นเดี๋ยวพี่ช่วยเฟย์เลือกซื้อของนะ”จงเบพูดแล้วเดินเข้าซุปเปอร์มาเก็ตมาพร้อมเฟย์
 
 
 
 
 
 
 
 
“อ๊ะ นั่นมันยัยเนยนิ”เฟย์ชี้ไปที่เนยที่กำลังเดินอยู่กับชายที่เธอเห็นวันก่อน
 
 
 
 
“เอ๊ะ แล้วทำไมไม่อยู่กับเจ้าเขื่อนล่ะ”จงเบพูดอย่างสงสัย เฟย์ฟังเช่นนั้นก็รีบเดินไปหา
 
 
 
 
 
 
“อุ๊ยตาย ก็นึกว่าใคร หลีกไปนะยะ”เนยที่กระหนุงกระหนิงอยู่กับทีเจก็ว่าเฟยืเมื่อถูกเฟย์ขวางทาง
 
 
 
 
 
 
“ไม่หลีก นี่มันอะไรกัน เขื่อนไปไหนกัน เธอมาเดินกับคนอื่นได้ไง”เฟย์รีบถาม
 
 
 
 
 
 
“แล้วทำไมยะ ชั้นเดินกับใครแล้วจะทำไม ชั้นต้องถามหล่อนมากกว่าว่าได้เขื่อนคืนไปแล้วยังจะมา
หาเรื่องชั้นอีกหรอ”เนยว่า
 
 
 
 
 
“ได้เขื่อนคืน นี่เธอหมายความว่าไง”เฟย์ชะงักแปลกใจกับคำพูดเนย
 
 
 
 
 
 
“ที่ชั้นทะเลาะกับเขื่อนเพราะว่าแก แกมันนางมาร เลิกกันแล้วก็ออกไปจากชีวิตเขื่อนซักทีสิ เขื่อน
ไม่เคยลืมแกเลยนังเฟย์ ที่ชั้นทะเลาะกับเขื่อนและเลิกกันก็เพราะแก นังมารร้าย”เนยว่าใส่เฟย์แล้ว
หนีไปกับทีเจ
 
 
 
 
 
 
 
“ไม่จริงน่า”เฟย์อึ้งเพราะทุกทีที่เธอเจอเขื่อน เขื่อนเองก็ดีแต่ทำร้ายเธอเสมอมา
 
 
 
 
 
“เฟย์อยากจะไปคุยกับเขื่อนมั้ย”จงเบได้ยินทุกอย่างแล้วเดินมาถาม
 
 
 
 
 
 
 
“บ้าหรอโอปป้า ยัยเนยต้องเสียสติแล้วแน่ๆเพราะเวลาเขื่อนเจอเฟย์ เขื่อนไม่เคยทำอะไรให้เฟย์รู้
เลยว่าเค้ายังไม่ลืมเฟย์ นี่หมอนั่นคงจะไปเจอสาวคนใหม่ละหนียัยเนยไปล่ะไม่ว่า”เฟย์พูดไม่เขื่อที่
เนยพูดก่อนจะเดินหนี จงเบมองเฟย์นิ่งไม่พูดอะไรก่อนจะยอมเดินตามเฟยืไปซื้อของต่อ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“แน่ใจนะแคทว่าจะไม่ออกไปด้วยกันน่ะ”ป๊อปปี้ถามแคทเมื่อเขาจะออกเอากีต้าร์ไปซ่อม
 
 
 
 
“อื้อ กันไว้ก่อนกลัวว่าพ่อแม่จะมาพาตัวแคทไป”แคทพูดแล้วเดินออกมาส่งป๊อปปี้ข้างนอก
 
 
 
 
 
“แหมเพื่อนเดี๋ยวนี้ตัวติดกันใหญ่เลยนะครับ”ป๊อปปี้แซวเมื่อเห็นโทโมะและแก้วนั่งข้างกัน
 
 
 
 
 
“แหงล่ะ เดี๋ยวพรุ่งนี้ต้องพาแก้วไปแคสโฆษณาอยู่ วันนี้จะพาไปสปาขัดผิวดูแลผิวก่อน”โทโมะพูด
 
 
 
 
 
“เอ่อ โทโมะไม่ต้องขนาดนั้นก็ได้มั้ง”แก้วพูด
 
 
 
 
“ต้องทำแก้วเพราะมันเป็นการดูแลผิวพรรณตัวเองนะ”โทโมะรีบพูด
 
 
 
 
 
 
“แหม น่ารักจังเลยนะคะแก้ว ที่โทโมะมาดูแลแก้วดีแบบนี้”แคทพูดแซว แก้วได้แต่ยิ้มเจื่อนๆเพราะ
เรื่องความสวยความงาม การแต่งตัวเข้าสังคมนั้น มันขัดกับเธอเหลือเกิน
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“อ้าวทุกคน สวัสดีครับ”ธามไทในชุดสูทเดินออกเข้ามาในบ้านทักทุกคน
 
 
 
 
“ว้าวธาม จะพาฟางไปไหนอีกแล้วคะเนี่ย”แคททักธามไท
 
 
 
 
 
“วันนี้พ่อแม่ผมเค้าจะพาฟางไปทานอาหารค่ำน่ะครับ จองเรือไว้แล้ว”ธามไทพูดแล้วยิ้มก่อนที่ฟาง
จะเดินออกมา
 
 
 
 
 
“ว้าวฟาง สวยจังเลยค่ะ”แคทชม
 
 
 
 
 
 
“เป็นไงครับ ชุดนี้ธามเลือกเองเลยนะ”ธามไทรีบพูดทำให้ป๊อปปี้ชะงักมองฟางในชุดเดรสยาวสีชมพู
หวาน
 
 
 
 
 
 
“แหมๆ วันก่อนวันก่อนไปทานอารหารจีนกับพ่อแม่ วันนั้นไปดินเนอร์บนดาดฟ้าโรงแรมชมวิว
กรุงเทพ คราวนี้พาฟางไปทานข้าวกับครอบครัวแล้วล่องแม่น้ำเจ้าพระยา แหมโรแมนติกแบบนี้ขอ
แต่งงานเลยมั้ยคะ”แก้วพูด
 
 
 
 
 
 
“บ้าน่าแก้ว”ฟางรีบพูดก่อนจะเงยหน้าสบสายตาที่ป๊อปปี้มองฟางนิ่งไม่พูดอะไร
 
 
 
 
 
 
“จริงอย่างที่แก้วพูดนะคะ สวีทกันแบบนี้คงจะได้ฟังข่าวดีไวๆแน่ๆ”แคทพูดแซวบ้างยิ่งทำให้ป๊อปปี้
เจ็บกว่าเดิม
 
 
 
 
 
“งั้นก็ยินดีล่วงหน้าเลยละกันนะกับว่าที่คู่บ่าวสาวที่สมบูรณ์แบบ”ป๊อปปี้พูดแล้วเดินออกจากบ้านไป
 
 
 
 
 
 
“ป๊อป”ฟางมองตามแผ่นหลังของป๊อปปี้ที่เดินออกไปก็พึมพำเบาๆ
 
 
 
 
 
 
ที่ป๊อปไม่ทำอะไรเพราะป๊อปรักและถนอมฟางไว้ตั้งแต่เรียนไง55 มาดูกันว่าฟิวส์ป๊อปจะขาดมั้ยน้อออ 
 
บอกเลย เฟยืงอนนานแน่ๆ ส่วนหวายกำลังจะมา 555 ใบ้เลยนะว่าแก้วเองก็ไม่ยอมเหมือนกัน