Hello soul mate
เขียนโดย 
Chapond
วันที่ 15 กรกฎาคม พ.ศ. 2557 เวลา 01.53 น.
แก้ไขเมื่อ 2 สิงหาคม พ.ศ. 2557 23.54 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
17) 17 ปากที่ไม่ตรงกับใจ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
“สนุกมากเลยเนาะป๊อปว่ามั้ย”แคทที่ควงป๊อปปี้เดินเข้ามาในบ้านแล้วพูดคุยกันอย่างสนุกสนาน
ทำให้ฟางที่นอนไม่หลับนั่งอยู่ที่ห้องรับแขกปิดทีวีแล้วเดินนออกมาเห็นทั้งคู่พูดคุยกันกระหนุงกระ
หนิง ภาพนี้มันทำให้เธอจุกที่อก เพราะพอแคทซื้อเสื้อผ้าที่ร้านของเฟย์เสร็จก็ขอตัวออกไปดูหนัง
รอบดึกและพึ่งกลับมา
“จ้า เอาของไปเก็บกันเถอะแล้วอาบน้ำแล้วก็นอนได้แล้ว”ป๊อปปี้ส่ายหน้ามองแคทก่อนจะพูด
“ไปอาบก่อนเลยนะป๊อป คืนนี้พระจันทร์สวยขอถ่ายรูปเก็บไว้ก่อน”แคทไล่ป๊อปปี้เข้าบ้านไปแล้ว
หอมแก้มป๊อปปี้ฟอดนึงทำให้ฟางชะงัก
“ว้าย”ฟางที่มองภาพที่แคทหอมแก้มป๊อปปี้แล้วจะถอยหลังเข้าบ้านแต่ดันหัวชนกำแพง
“เอ้า ฟาง ตายล่ะ เป็นไงบ้าง นี่ยังไม่นอนอีกหรอ”แคทรีบไปหาฟางแล้วถามฟาง
“เอ่อ พอดีดูหนังเพลินไปน่ะ เลยมาหาอะไรกินแล้วได้ยินเสียงน่ะ”ฟางพูด
“ตายจริง ขอโทษนะที่แคทเสียงดัง รบกวนฟางแย่เลย”แคทรีบขอโทษ
“จ้า ไม่เป็นไรหรอก นี่ไม่เที่ยวกันมาหรอ สนุกมั้ย”ฟางพูดแล้วถามต่อ
“อื้อ ป๊อปพาแคทไปดูหนังแล้วไปกินก๋วยเตี๋ยวด้วยกัน แหะๆ ถึงจะเป็นอะไรที่ธรรมดาแคทว่าป๊อป
เป็นผู้ชายที่น่ารักมากเลยนะ เหมือนจะเป็นคนไม่ใส่ใจแต่จริงๆแล้วเค้าใส่ใจเทคแคร์เราดีมาก
เลย”แคทพูดถึงป๊อปปี้ให้ฟางฟังทำให้ฟางซึม คิดถึงสมัยที่คบกัน ที่เธอชอบว่าว่าป๊อปปี้ไม่เคยใส่ใจ
เธอเลยสักครั้ง แต่ป๊อปปี้ก็จะวันสำคัญของเธอได้เสมอ
“ใช่ ป๊อปเค้าเป็นคนดีมากเลยนะ แคทรู้มั้ยแคทโชคดีมากเลยนะที่เจอกับป๊อป เพราะหมอนี่เค้าเป็น
คนรักแฟนมาก ถ้าคบกับเค้าแล้วอย่าปล่อยเค้าเป็นอันขาดนะ”ฟางพูด
“เอ๋ แล้วฟางรู้ได้ไงว่าป๊อปเป็นคนรักแฟนมาก”แคทหันมาถามฟางทันที
“เอ่อ เคยเป็นเพื่อนกันน่ะ แค่เพื่อนสมัยเรียน ไม่ค่อยสนิทอะไรมากหรอก แต่เคยเห็นตอนเค้าเทค
แคร์แฟนน่ะ เค้าดูแลดีมากเลยนะ”ฟางรีบโกหกเฉไฉไป
“โห แคทน่าจะรู้จักป๊อปเร็วๆ อิจฉาเธอคนนั้นจัง เอ แล้วแฟนเก่าป๊อปคือใครหรอ”แคทถามต่อ
“ฟางจำไม่ค่อยได้น่ะว่าเค้าเป็นใคร หาว ตายละ ดึกละเดี๋ยวฟางขอตัวไปนอนก่อนนะพรุ่งนี้ไป
ทำงานเช้า”ฟางพูดแล้วรีบเดินขึ้นห้องไป
“ป๊อปเริ่มใหม่ไปแล้ว เราก็ต้องเริ่มใหม่ได้แล้วสิฟาง”ฟางขึ้นมาบนห้องก็พูดกับตัวเองเศร้าๆ
“โทโมะ นี่เราต้องแต่งตัวกันขนาดนี้เลยหรอ”แก้วถามเมื่อถูกโทโมะจับใส่เดรสสั้นและใส่ส้นสูง
“แหงล่ะ ถึงจะแค่เทสหน้ากล้อง เราต้องมีความมั่นใจ ดูให้เป็นสาวมั่น ผู้จัดจะได้หันมาสนใจเรา”โท
โมะพูดแล้วโอบเอวแก้วเตรียมตัวเดินเข้าไปในสตูดิโอ แก้วสังเกตที่วันนี้โทโมะเทคแคร์เธอดีเป็น
พิเศษ
“โอ้โห โทโมะนี่น่ะหรอแฟนเรา สวยมากสมกับที่พูดไว้เลยนะเนี่ย”เสียงของชายคนหนึ่งเดินมาพูด
“ขอบคุณฮะ แล้วนี่น้าไปไหนแล้วล่ะ”โทโมะยิ้มก่อนจะถามถึงน้าเพื่อนแม่ของโทโมะที่มาฝากงาน
ไว้
“อยู่ด้านใน ไปรอเลยนะ เดี๋ยวพี่ไปเตรียมอุปกรณ์ แล้วเจอกันนะน้องแก้ว”ชายคนนั้นพูดแล้วเดินไป
“เค้ารู้จักแก้วได้ไงอ่ะ”แก้วมองถามแล้วถามด้วยความสงสัย
“อ๋อ เค้าชื่อพี่กานต์เป็นตากล้องฝีมือดีของนิตยสารน้าเป็ดเลยนะ เอ่อ น้าเป็ดเป็นเพื่อนแม่โทโมะ
เองน่ะ”โทโมะพูดแล้วเดินพาแก้วไปแนะนำให้รู้จักคนนั้น คนโน้นรอบสตูดิโอ
“โอ้โห พอเจอตัวจริงนี่สวยมากเลยนะเนี่ยโทโมะ แถมลุคสาวมั่นแบบนี้ถูกใจน้าจริงๆ”น้าเป็ดเดินมา
ทัก
“เห็นมั้ยล่ะน้า คนงี้ผมเลือกเองกับมือ ตาแหลมใช่ม้า”โทโมะพูดคุบกับน้าเป็ดด้วยความสนิทสนม
แก้วมองโทโมะที่ร่าเริงมากแล้วพูดคุยโปรโมตตัวเองให้คนนั้นคนนี้รู้จักผิดกับตอนที่แก้วแต่งตัวชิลๆ
เป็นตัวแก้วมาก
“เอาล่ะ เดี๋ยวน้องแก้วไปยืนตรงนั้นแล้วโพสท่าอะไรก็ได้ที่เป็นตัวน้องแก้วนะ”พี่กานต์พูดก่อนจะ
เรียกแก้วที่เปลี่ยนชุดเป็นเสื้อสายเดี่ยวสีขาวกับกางเกงขาสั้นให้ไปยืนตรงหน้ากล้อง แก้วเก้ๆกังๆ
“เอา โพสเลยลูก มั่นใจๆหน่อย”น้าเป็ดที่นั่งข้างโทโมะรีบพุด แก้วยึงเท้าสะเอวยิ้มแบบเป็น
ธรรมชาติ
“ไม่เอาๆ ขอเป็นแบบหน้าจิกให้กล้องแล้วเผยอปากเซ็กซี่ๆนะลูก”น้าเป็ดตะโกนมา แก้วชะงักหันไป
มองโทโมะ
“ทำตามที่น้าเป็ดเค้าบอกล่ะแก้ว”โทโมะพูดแล้วหันไปคุยกับน้าเป็ด แก้วจึงถ่ายรูปต่อจนเสร็จ
“เห้อ นี่น่ะหรอ งานในวงการที่เราอยากได้”แก้วที่เทสหน้ากล้องเสร็จก็เดินมาพูดกับตัวเองในห้อง
แต่งตัว
“เช็คหน้า เช็คตัวเองอีกรอบหรอ ไม่ต้องหรอก ถึงจะโทรมเป็นเด็กกะโปโลยังไงเธอก็ได้งานนี้อยู่
แล้ว”นางแบบคนหนึ่งเข้ามาพูด“นี่เธอพูดแบบนี้หมายความว่าไง”แก้วหันไปถามนางแบบคนนั้น
อย่างไม่เข้า
“ก็รู้จักทั้งสตู แถมแฟนก็สนิทกับ บก.นิตยสารไม่แปลกหรอกถ้าจะได้ขึ้นปก ยัยเด็กเส้น”นางแบบ
คนนั้นเหยียด
“ชั้นไม่ใช่เด็กเส้นนะ”แก้วหันขวับไปว่า
“อ๋อ หรอแต่คนที่ได้ควงโทโมะนี่น้อยคนนะที่ควงได้นาน นี่คงจะใช้ตัวเข้าแลกล่ะสิถึงได้มัดอยู่หมัด
แบบนี้ งี้ล่ะ เป็นธรรมดาของวงการนี้ ถ้าไม่เป็นลูกคนมีอำนาจ ก็เอาตัวเข้าแลก แล้วเจอกันเด็ก
เส้น”นางแบบคนนั้นพูดก่อนจะมองแก้วเหยียดๆแล้วเดินไป แก้วชะงัก นึกถึงตอนโทโมะจีบเธอ และ
เป็นแฟนกันมีอะไรกัน หลังจากนั้นเธอก็ได้งาน
“อยู่นี่เอง เดี๋ยวไปกินข้าวกัน น้าเป็ดเค้าอยากคุยกับแก้วนะ”โทโมะเดินเข้ามาในห้องแต่งตัวแล้วพูด
“ไปกินข้าวหรอ ทำไมทำอย่างกับแก้วได้งานนี้แล้วว่างั้น”แก้วหันไปมองหน้าโทโมะแล้วถาม
“ก็ไปกินข้าวก่อนไง เดี๋ยวน้าเป็ดจะบอกอีกที เป็นอะไรรึเปล่าครับที่รัก”โทโมะพูดแล้วเดินมาโอบ
เอวแก้ว
“เปล่าหรอก ไปกินข้าวเลยก็ได้”แก้วไม่รู้จะพูดยังไงก็ยอมไปกินข้าวตามที่โทโมะชวน
“เห้อ ถ้าร้านขายดีแบบนี้ตลอดไปก็โอเลยสิเนาะ”มีนพูดพลางสเก็ตแบบเสื้อคอเล็กชั่นใหม่
“โห ถ้าขายดีก็ต้องทำงานหนักเพิ่มอีกน่ะสิมีน”เฟย์พูดพลางจัดเรียงเสื้อล็อตใหม่
“แต่บางคนแม้จะทำงานหนักอย่างน้อยก็มีคนมาดูแลถึงที่”มีนพูดแล้วชี้ไปที่หน้าร้านที่ปิดแล้วมีจงเบ
ยืนอยู่ด้านหน้า
“ขายดีแบบนี้ พี่กะอยู่แล้วว่าสาวๆต้องมัวเห่องานใหม่ พี่เลยทำอาหารมาให้”จงเบพูดแล้วแกะ
อาหาร
“แหม ให้พวกเรารึว่าให้ใครเป็นพิเศษรึเปล่าคะ”มีนแกล้งแซวเพราะมีแต่กับข้าวของโปรดเฟย์ทั้งนั้น
“บ้า พี่จงเบก็ทำมาเผื่อทุกคนนั่นล่ะ เอ่อ เดี๋ยวไปเข้าห้องน้ำแปปนะ”เฟย์ยิ้มก่อนจะลุกขึ้นออกมา
เข้าน้ำที่ห้าง ซึ่งตอนนี้เป็นเวลาใกล้ปิดห้างทำให้คนเดินห้างเริ่มน้อยลง
“ไง”เขื่อนทักเฟย์เมื่อออกมาจากห้องน้ำ
“นายมาทำอะไรที่นี่น่ะ”เฟย์มองหน้าเขื่ออย่างตกใจแล้วมองซ้ายขวากลัวว่าเขื่อนจะทำอะไรเธออีก
“นี่ไม่ต้องระวังขนาดนั้น ชั้นไม่ทำอะไรเธอหรอกน่า”เขื่อนพูดก่อนจะล้วงเข้าไปในเสื้อสูทแล้วยื่น
กล่องใบหนึ่งให้
“อะไร ระเบิดหรอ”เฟย์มองอย่างไม่ไว้ใจ
“ชั้นไม่ใช่พวกก่อการร้ายนะ รับไปเถอะ ถือว่าเป็นของขวัญวันเปิดร้าน”เขื่อนพูดแล้วยัดกล่องใส่ใน
มือเฟย์แล้วเดินไป
“อะไรน่ะเฟย์”จงเบถามเมื่อเฟย์เข้ามาในร้าน
“เอ่อ เจอเพื่อนน่ะค่ะแล้วเค้าเอาของขวัญมาให้”เฟย์ตอบสั้นๆ
“ไปเอาของหลังร้านดีกว่า”มีนพูดยิ้มๆก่อนจะเดินหนีไป สักพักเพลงแจ้สช้าๆคลอออกมา
“ยัยมีนนี่นึกพิเรนท์อะไรเนี่ย”เฟย์ที่เอากล่องของขวัญเขื่อนไว้ที่กระเป๋าตัวเองแล้วพูดก่อนจะหันมา
เจอจงเบ
“เฟย์พี่ให้”จงเบพูด
“ขอบคุณค่ะมีอะไรรึเปล่าคะ”เฟย์ถามเมื่อเห็นอาการจงเบแปลกๆ
“พี่มาถามใจตัวเองดีๆแล้วว่าพี่เริ่มคิดกับเฟย์มากกว่าน้องสาว เฟย์จะรังเกียจมั้ยครับถ้าพี่จะขอ
จีบ”จงเบพูด
“โอปป้า”เฟย์อึ้ง “ให้พี่ได้เข้าไปดูแลหัวใจของเฟย์ได้มั้ยครับ”จงเบพูดอีกครั้งแล้วจับมือเฟย์ไว้
“เอ่อ ก็ได้ค่ะ”เฟย์เมื่อสบสายตาจริงจังของจงเบก็ตกลงก่อนที่มีนที่แอบฟังหลังร้านจะออกมายินดี
ด้วย
“เฟย์”เขื่อนที่มาแอบดูเฟย์ที่มุมเดิมก็พูดเมื่อเห็นจงเบและเฟย์ยิ้มให้กันก่อนจะเดินออกไป
“แต้งกิ้วมากเลยนะธาม ขับรถกลับดีๆนะ”ฟางที่กลับมาจากทำงานแล้วโบกมือลาธามไทที่มาส่งแล้ว
เดินเข้าบ้าน
“ไง วันนี้กลับบ้านเช้าดีนิ”ป๊อปปี้ที่เล่นกีต้าร์อยู่ก็ทักฟาง แต่ไม่สบตาฟางตามเดิม
“อื้อ แล้วนี่แคทไปไหนแล้วล่ะ”ฟางตอบแล้วมองหาแคท
“เค้าไปช้อปปิ้งกับเพื่อนเค้า”ป๊อปปี้ตอบและยังไม่สนใจฟางเหมือนเดิม
“ความจริงนายน่าจะไปกับเค้านะ ไปถือของให้แคทก็ได้ จะได้ไม่ต้องนั่งเบื่อแบบนี้”ฟางทันทีป๊อปปี้
ลุกพรวด
“ชั้นจะนั่งเบื่ออยู่นี่แล้วจะทำไม เลิกผลักไสไล่ชั้นไปไหนซักที”ป๊อปปี้ตะคอกใส่ฟางแล้วเดินเข้าไป
ในบ้าน
“ชั้นไม่ได้ผลักไสไล่ใครนะ นายน่ะมีแฟนแล้วนายควรไปเทคแคร์ดูแลเค้าดีๆสิไม่ใช่มาทำตัวเหมือน
เดิมแบบนี้”ฟางเดินตามมาว่าป๊อปปี้ในบ้านเพราะเธอเองก็ไม่ชอบใจที่ป๊อปปี้เดินหนีแบบนี้
ปัง
ป๊อปปี้โยนกีต้าร์ตัวโปรดลงพื้นจนพัง
“ตลอดที่คบกันชั้นก็ไม่เอาไหนในสายตาของเธอสินะ ถึงได้ไล่ชั้นไปหาคนอื่นเพื่อตัวเองจะได้ไป
คบกับเด็กนั่นอย่างสบายใจ อ้อ ชั้นก็ลืมไปว่าเด็กนั่นน่ะดีพร้อมหมด เธอคงจะอยากได้จนตัวสั่น ไม่
งั้นคงไม่ไล่ชั้นไปพ้นๆแบบนี้หรอก”ป๊อปปี้ว่า
“นี่อย่าเอาธามมาเกี่ยวเรื่องนี้นะป๊อปปี้”ฟางเองตกใจและรีบพูด
“ทำไม พูดถึงมันไม่ได้เลยรึไง อ๋อ รักมันปกป้องมันล่ะสิ เออ ชั้นมันก็ไม่ใช่คนดีเพอเฟ็กนี่ ชั้นมัน
ห่วยไม่เอาไหน ทำอะไรก็ไม่ได้เรื่อง ขอให้เธอให้โอกาสแต่เธอก็ไล่ชั้น”ป๊อปปี้โมโหตะคอกว่าฟาง
ออกมาอย่างอัดอั้นและน้อยใจ
เพี้ยะ
ด้วยความฟางตกใจฟางเผลอตบหน้าป๊อปปี้จนหน้าหัน
“เลิกบ้าเลิกว่าตัวเองซักที จำเอาไว้ว่าตอนนี้นายคือแฟนของแคทแล้ว รักแคทให้มากๆซะ”ฟางว่า
“ได้ ถ้านี่คือความต้องการของเธอชั้นก็จะทำ”ป๊อปปี้พูดนิ่งๆก่อนจะดึงฟางมาแนบลำตัว
“แต่ก่อนไป นี่จะถือว่าเป็นค่าที่เธอตบชั้นละกัน”ป๊อปปี้พูดจบก็ดึงฟางไปจูบอย่างร้อนแรงทันที
ฉับบบบ
จะแค่จูบหรือมากกว่านั้นต้องติดตาม
คู่เขื่อนเฟย์ ต่อไปเฟย์จะเอาคืนเขื่อนละ ส่วนโทโมะแก้ว หวานกันมากเลยขอเริ่มดราม่าละนะจ้ะ55555
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
