Hello soul mate
เขียนโดย 
Chapond
วันที่ 15 กรกฎาคม พ.ศ. 2557 เวลา 01.53 น.
แก้ไขเมื่อ 2 สิงหาคม พ.ศ. 2557 23.54 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
19) 19 แน่ใจหรอที่เธอให้ชั้นไป
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
“อาหารไม่อร่อยหรอจ้ะหนูฟาง ทำไมทาน้อยจัง”แม่ธามไทถามเมื่อเห็นฟางเอาแต่เขี่ยอาหาร ทาน
ข้าวก็ทานแค่นิดเดียว
“เอ่อ ฟางเกรงใจคุณท่านน่ะค่ะ พาฟางมาทานข้าวหลายครั้งแล้ว”ฟางพูดขึ้น
“เอ้า จะไปเกรงใจอะไรล่ะ อีกหน่อยก็จะเป็นครอบครัวเดียวกันแล้ว”พ่อธามไทพูดขึ้น ฟางเหวอ
ทันที
“เพราะว่าชั้นรักธาม ในเมื่อตาธามรักผู้หญิงคนไหนชั้นก็รักด้วย ชั้นเชื่อว่าเธอจะไม่ทำให้ลูกชั้น
เสียใจ”แม่ธามไทพูดทำให้ฟางนิ่งอึ้ง เพราะเมื่อถามในใจตัวเองแล้ว ลึกๆเธอกลับไม่ลืมป๊อปปี้เลย
“พี่ฟาง เราไปเต้นรำด้วยกันนะครับ”ธามไทพูดก่อนจะลุกขึ้นโค้งเชิญฟางไปเต้นรำด้วยกัน
“ป๊อป เป็นอะไรรึเปล่า รึว่าวันนี้แคททำกับข้าวไม่อร่อย”แคทถามเมื่อเห็นป๊อปปี้ไม่ยอมกินข้าว
เอาแต่เหม่อ
“อ๋อ พอดีมีเรื่องให้คิดน่ะแคทไม่มีอะไรหรอก”ป๊อปปี้ส่ายหน้าแล้วก้มลงกินข้าวผัดที่แคททำ
“สงสัยคิดเรื่องกีต้าร์ใช่มั้ย ไม่เป็นไรนะป๊อปเดี๋ยวซื้อใหม่ก็ได้เพราะตัวนั้นมันพังแล้วนิ”แคทเข้าใจว่า
ป๊อปปี้เศร้าเรื่องกีต้าร์ก็พูดขึ้น
“ไม่เป็นไรหรอกแคท เดี๋ยวป๊อปกลับบ้านไปเอาอีกตัวมาก็ได้”ป๊อปปี้พูด
“จ้า”แคทพูดก่อนจะนั่งทานข้าวด้วยกัน แล้วจู่ๆแคทก็เวียนหัวจะเป็นลม
“แคทเป็นยังไงบ้าง จริงสิ วันนี้หน้าซีดๆไปนะ นี่ทำงานหนักล่ะสิ”ป๊อปปี้รีบถามและประคองแคทไว้
“ไม่เป็นไรหรอก แคทสงสัยคิดมากน่ะ เนี่ยก็โดนพ่อมาอาญัติบัตรเครดิตไปแล้ว พวกท่านคงจะ
ตัดทางออกทุกทางของแคทเพื่อที่จะกลับบ้าน”แคทพูดแล้วเครียดหนักก่อนน้ำตาจะไหลออกมา
“อย่าเครียดนะแคท ไม่ต้องเครียด”ป๊อปปี้ปลอบแคท
“ป๊อป ป๊อปอย่าทิ้งแคทไปนะ แคทไม่เหลือใครแล้ว แคทอยู่กับป๊อปแคทสบายใจที่สุดเลยรู้
มั้ย”แคทโผเข้ากอดป๊อปปี้แน่น
“ครับ รู้ครับ อย่าคิดมากนะเดี๋ยวไปทานยาแล้วนอนเถอะนะ”ป๊อปปี้พูดแล้วประคองแคทเข้าไปใน
ห้องนอน
“ป๊อป แล้วป๊อปจะไปไหนอ่ะ คืนนี้โทโมะไม่กลับมานอนบ้านด้วยสิ”แคทถามเมื่อเห็นป๊อปปี้จะออก
จากบ้านเพราะโทโมะจะไปทำบุญกับแม่เลยไปนอนบ้านแม่พร้อมกับแก้วคืนนี้
“นอนเถอะ ป๊อปอยู่แถวนี้ล่ะ”ป๊อปปี้พูดก่อนจะปิดประตูห้องแล้วเดินออกมาข้างนอกที่ร้านเหล้าเล็กๆ
แถวหน้าปากซอย
“ป่านนี้เธอคงจะมีความสุขอยู่ในชีวิตที่สมบูรณ์แบบอย่างที่เธอต้องการสินะฟาง”ป๊อปปี้พูดอย่าง
เสียใจ
“พรุ่งนี้วันหยุดพอดี เราไปเที่ยวกันนะครับพี่ฟาง”ธามไทพูดขณะขับรถมาส่งฟางที่บ้าน
“เอ่อ ธาม ไปเที่ยวทุกอาทิตย์เลย พรุ่งนี้พี่ว่า พี่จะไปบ้านพ่อแม่น่ะ”ฟางรีบพูด
“จริงสิครับ ธามรุกพี่ฟางมากไปจนไม่มีเวลาส่วนตัวเลย ธามขอโทษนะครับพี่ฟาง”ธามไทพูดขึ้น
“อย่าคิดมากสิธาม คือพี่แค่เหนื่อยอยากไปพักบ้านพ่อแม่บ้างน่ะค่ะไม่ได้ไปหาท่านนานแล้ว”ฟาง
ตอบเมื่อเห็นธามไทเศร้า เธอสงสารธามที่แสนดีกับเธอเหลือเกิน
“ป๊อป”ฟางหันไปมองร้านเหล้าก่อนจะเข้าซอยหน้าบ้านก็ชะงักเมื่อเห็นป๊อปปี้เอาแต่ดื่มเหล้าก็ชะงัก
“พรุ่งนี้จะให้ผมไปส่งพี่ฟางมั้ยครับ”ธามไทพูดเมื่อมาส่งฟางที่หน้าบ้าน
“ไม่เป็นไรจ้ะธาม ธามกลับบ้านพักผ่อนมากๆนะ เสาร์อาทิตย์นี้ขอพักผ่อน”ฟางพูดขำๆตอบธามไท
“โห งั้นผมคงคิดถึงพี่ฟางมากแน่ๆเลย พี่ฟางอ่ะ”ธามไทยิ้มก่อนจะหยอดมุกกลับทำให้ป๊อปปี้ที่เดิน
เซมาได้ยินก็ชะงัก
“จ้า พอเถอะๆ ขับรถกลับดีๆนะ บาย”ฟางพูดก่อนจะโบกมือลาธามไทที่ขับรถไป
“ถ้าโบกขนาดนี้ทำไมไม่ไปนอนที่บ้านเลยล่ะ เพราะพ่อแม่เด็กนั่นก็เปิดทางแล้วนิ”ป๊อปปี้เดินมาใกล้
แล้วพูดประชด
“อะไรเนี่ยป๊อป ถ้าเมาแล้วก็ไปนอนเลยไป เมื่อกี้ฟางเห็นนะป๊อปไปกินเหล้าหน้าปากซอ
ยมาน่ะ”ฟางรีบพูด
“ทำไม สนใจกันด้วยหรอว่าป๊อปจะเป็นตายร้ายดีอะไร สนใจไอ้คนพรรคนี้ด้วยหรอ”ป๊อปปี้เมาแล้ว
พูด
“ป๊อปปี้ เบาๆสิ นี่มันกลางคืนแล้วนะ ดึกแล้วข้างบ้านเค้านอนหมดแล้ว เมาแล้วไปนอนไป๊”ฟางพูด
“ไม่ ป๊อปจะคุยคืนนี้และก็เดี๋ยวนี้ ถ้าคุยที่นี่ไม่ได้ก็ไปคุยที่อื่นละกัน”ป๊อปปี้ดึงและลากฟางขึ้นรถตัว
เองที่จอดข้างบ้านประจำก่อนจะขับรถด้วยความเร็วมาที่คอนโดตัวเอง
“ป๊อป นี่บ้าไปแล้วรึไง ขับรถมาทั้งที่เมาแบบนี้ ปล่อยนะ ฟางจะกลับบ้าน”ฟางดิ้นโวยวาย
“บอกแล้วไง ว่าป๊อปจะคุยให้มันรู้เรื่อง จบๆไปเลยตรงนี้ ตอนนี้”ป๊อปปี้ว่าฟางก่อนจะผลักฟางเข้ามา
ในห้อง เมื่อฟางเข้ามาด้านในและห้องถูกเปิดไฟ พบว่ามันมีรูปที่ป๊อปเคยวาดรูปเธอใส่เฟรมผ้าใบผืน
โตอยู่
“จะคุยอะไรก็รีบคุย เพราะถ้าเสร็จแล้วฟางจะได้กลับไปนอน พรุ่งนี้ต้องตื่นเช้า”ฟางรีบพูดเพื่อเปลี่ยนเรื่อง
“หึ ตื่นเช้า นี่จะควงกันไปไหนอีกล่ะห้ะ คู่รักสมบูรณ์แบบ”ป๊อปปี้พูดออกมาอย่างตัดพ้อ
“จะไปไหนมันก็เรื่องของฟาง ป๊อปไม่ต้องมายุ่งเพราะคนที่ป๊อปควรจะสนใจตอนนี้คือแคทไม่ใช่
ฟาง”ฟางพูด
“ชอบจังเลยนะไอ้การที่ละเลยความรู้สึกของคนอื่น หึดูถูกความรักป๊อปมากเลยนะ”ป๊อปปี้กระชาก
ฟางมาแนบลำตัวแล้วพูด
“นี่จะทำอะไรน่ะ ปล่อยนะป๊อป”ฟางดิ้นแล้วพยายามดันตัวหนีป๊อปปี้
“ป๊อปจับตัวไม่ได้ สะดีดสะดิ้ง แต่กับเด็กนั่นไปรับไปส่ง พาไปหาพ่อแม่เค้าประจำ ทำไมเดี๋ยวนี้ไป
อยู่กับไฮโซมีชีวิตหรูหรา ป๊อปจับตัวไม่ได้แล้วงั้นสิ ผู้หญิงก็แบบนี้สุดท้ายก็มองกันแต่
ภายนอก”ป๊อปปี้ว่าตะคอกใส่ฟาง
เพี้ยะ
ฟางรีบผลักป๊อปปี้ออกไปแล้วตบหน้าชายหนุ่มก่อนจะวิ่งหนี
“อย่าป๊อป”ฟางร้องเมื่อป๊อปปี้รั้งตัวเธอได้แล้วเหวี่ยงฟางลงไปกับเตียง
“อุตส่าห์ไม่ทำอะไรเพราะหวังว่าฟางจะกลับมารักกัน ดีในเมื่ออยากไปหาไฮโซนั่นก็อยากจะรู้
เหมือนกันว่าถ้าเด็กนั่นรู้ว่าฟางมาเจ้าของแล้วมันจะทำยังไง”ป๊อปปี้คลั่งก่อนจะฉีกทึ้งชุดเดรสฟาง
ขาดวิ่น
“หยุดนะป๊อป ป๊อปบ้าไปแล้ว อย่าทำแบบนี้”ฟางร้องเมื่อป๊อปปี้ซุกไซร้เธอพยายามทุบเพื่อเรียกสติ
แต่ป๊อปปี้กลับไม่หยุดกลับ จูบและตีตราจองฟางไปทั่วตัว จากรอยที่เคยหายกลับมาย้ำชัดอีก
“อ๊ะ ยะ หยุด”ฟางร้องเมื่อบราสีหวานถูกเหวี่ยงออกจาร่างบางไปพร้อมกับเดรสของเธอ ก่อนจะดูด
ป๊อปปี้ดูดเม้มอกสวย
“อย่านะป๊อป”ฟางร้องเมื่อป๊อปปี้ไม่หยุดแค่นั้น กางเกงชั้นในตัวสุดท้ายถูกรูดลงแล้วโยนทิ้งอย่างไม่
ไยดี
“อ๊ะ มะ ไม่”ฟางร้องคราง เรี่ยวแรงหายไปหมดเมื่อป๊อปปี้ฉีกขาฉกชิมน้ำหวานจากโพรงกลีบกุหลาบ
ของเธอ
“ในเมื่อพูดดีๆฟางไม่เคยเชื่อในตัวป๊อป ป๊อปก็ขอทำเลยละกัน”ป๊อปปี้ที่ถอดเสื้อผ้าตัวเองจนหมด
พูดก่อนจะเหวี่ยงฟางที่เปลือยเปล่าเหมือนตนพยายามจะหนีกลับลงเตียงก่อนจะกดทัยร่างบางด้วย
ตัวเขาเอง
“ยะ อย่า ป๊อป มันเจ็บ”ฟางร้องเมื่อถูกสอดใส่แกนกลางไปอย่างแรงแล้วร้องไห้ออกมา ป๊อปปี้
ได้ยินเสียงร้องไห้ของฟางก็ได้สติ แต่จะให้เขามาถอนตัวตอนนี้ก็ไม่ทันอีกแล้ว
“ฟาง ป๊อปขอโทษ”ป๊อปีป้พูดพร้อมจูบซับน้ำตาฟาง
“ป๊อปใจร้าย ปล่อย เอาออกไปฮือๆ”ฟางร้องไห้ยิ่งทำให้ป๊อปปี้กอดฟางไม่ปล่อย ป๊อปปี้แช่แกน
กลางในลำตัวฟางสักพักก่อนจะเริ่มรู้สึกว่าภายในตัวฟางเริ่มขยายตัวตอบรับกับร่างกายของเขาแล้ว
“ฟางอย่าร้องเลยนะ ฟางเป็นของป๊อปแล้ว คืนนี้ป๊อปขอนะ”ป๊อปปี้พูดก่อนจะจูบฟางอีกครั้งแล้ว
ค่อยๆขยับสะโพก
“อ๊ะ ฟาง”ป๊อปปี้ขยับสะโพกแล้วครางเป็นชื่อฟางออกมา
“อื้อ ป๊อป อ๊ะ”ฟางที่ในที่สุดก็ไม่อยากปิดกั้นความรู้สึกตัวเองอีกก็กอดป๊อปปี้แล้วร้องครางออกมา
“ฟาง อ๊ะอดทนอีกนิดนะ”ป๊อปปี้ร้องก่อนจะเร่งขย่มสะโพกเร่งจังหวะทำให้ฟางร้องครางออกมา
“อ๊ะ อ๊ะ อ๊า”ป๊อปปี้และฟางร้องครางออกมาเมื่อถึงฝั่งฝันพร้อมกันก่อนทั้งห้องจะได้ยินเพียงแค่เสียง
หอบหายใจของเขาและเธอ ป๊อปปี้มองฟางที่หอบหายใจใต้ร่างเขาก็ก้มลงจูบที่หน้าผากและกอด
ฟางแน่น
“ฟางเป็นของป๊อปแล้วนะ อย่าไปจากป๊อปนะ”ป๊อปปี้พูดแล้วกอดฟางแน่น
“ป๊อป เรากำลังทำผิดนะ แล้วแคทล่ะ แคทเป็นแฟนป๊อป”ฟางพูดก่อนความรู้สึกผิดชอบชั่วดีจะกลับ
มา
“แต่ป๊อปมีอะไรกับฟางแล้วป๊อปต้องรับผิดชอบนะ”ป๊อปปี้แม้จะรู้ตัวว่าผิดแต่เขาต้องรับผิดชอบฟาง
“ป๊อป แต่แคทเค้ามีป๊อปแค่คนเดียวนะ อื้อ”ฟางพยายามพูดแต่ป๊อปปี้กลับจูบปิดปากฟาง
“อย่าพูดเรื่องนี้ได้มั้ยฟาง คืนนี้ขอให้ป๊อปกอดฟางแบบนี้เถอะนะ”ป๊อปปี้ถอนจูบแล้วพูด ก่อนจะดึง
ผ้าห่มขึ้นมาห่มตัวของเขาและฟาง แล้วนอนกอดฟาง ฟางที่แอบกังวลเรื่องแคทก่อนจะหลับตาม
ป๊อปปี้ไป
“เป็นไงหนูแก้ว มาทำบุญกับคนแก่ เบื่อมั้ยลูก”แม่โทโมะถามเมื่อออกมาจากวัดกับแก้วและโทโมะ
“ไม่ค่ะ ตอนแก้วอยู่ที่บ้านแก้วก็ชอบไปทำบุญแบบนี้กับแม่ค่ะ”แก้วตอบแล้ะช้วยแม่โทโมะถือของ
“ดีจังเลย เวลาแม่มากับเจ้าโทโมะ2คนนะ รายนั้นอ่ะบ่นอยากกลับบ้านตลอดเลย”แม่โทโมะพูด
“อะไรครับแม่ ก็ผมต้องรีบไปเรียนนี่ครับตอนนั้น”โทโมะรีบพูดก่อนทั้ง3จะหัวเราะกัน
“เดี๋ยวกลับบ้านแล้วแม่จะทำราดหน้าทะเลให้เรานะ หนูแก้วด้วยอย่าพึ่งไป”แม่โทดมะพูดแล้วนั่งรถ
กลับมาบ้าน
“ทำไมบ้านเปิดไว้คะ”แก้วมองบ้านที่เปิดไว้ก็รีบพูด ทุกคนรีบเข้าไปในบ้าน
“นี่อะไรน่ะ”โทดมะแปลกใจที่เห็นเสื้อโค้ทยาวจากเมืองนอกและกระเป๋าเดินทางใบโต
“เซอร์ไพร์”เสียงของผู้หญิงคนหนึ่งโปล่มาจากที่ซ่อนแล้ววิ่งมากอดโทโมะทันที
“วะ หวาย อะไรเนี่ยกลับมาตั้งแต่เมื่อไหร่”โทดมะตกใจรีบดึงหวายออกแล้วหันไปมองแก้วที่ตกใจ
เช่นกัน
“ไปเรียนตั้งนาน มิสยู คิดถึงโทโมะมากเลย อ๊ะ คุณแม่สวัสดีค่ะ นี่เปลี่ยนคนใช้ใหม่แล้วหรอ
คะ”หวายพูดก่อนจะไหว้แม่โทโมะแล้วเหล่ตามองแก้วที่ยืนถือของให้แม่โทโมะแล้วพูด
“นี่หนูแก้วแฟนโทโมะจ้ะ”แม่โทโมะพูด
“อุ๊ปส์ โอ้มายก็อต โทโมะมีแฟนแล้ว ยินดีที่ได้รู้จักนะแก้ว”หวายทำเป็นตกใจก่อนจะเดินมาเช็ค
แฮนด์เพื่อแทนการทักทายกับแก้ว แล้วบีบมือแก้วแน่น แก้วมองหวายแปลกๆรู้สึกถึงความไม่ชอบ
มาพากลกับผู้หญิงคนนี้เหลือเกิน
เคลียร์กันดีๆไม่เคยอยู่ในพจนานุกรมของพระเอกนางเอกเลย5555
หวายมาเเล้วงานนี้แก้วเจอศึกหนักแน่
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
