{Bad Girl} อดีตร้าย แรงแค้น PF

9.9

เขียนโดย BabyBeam

วันที่ 5 กรกฎาคม พ.ศ. 2557 เวลา 17.36 น.

  4 ตอน
  87 วิจารณ์
  9,999 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 27 กรกฎาคม พ.ศ. 2557 12.17 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

3) ตอนที่ 3 กำลังเริ่มต้น

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
 
 
 
"ฟางพร้อมไหม" กวินเดินมาให้กำลังใจหลังเวที เนื่องจากฟางออกแบบผลงานใหม่ แล้วต้องโชว์ชุดโดยเพื่อนรักของเธอ
 
 
 
 
 
 
"พร้อมซะยิ่งกว่าพร้อมอีกค่ะคุณพ่อ" ฟางยิ้ม
 
 
 
 
 
 
 
"จ้ะคุณลูก เรียกซะเราแก่เลยนะ" กวินพูดทั้งคู่ขำกัน
 
 
 
 
 
 
 
“กว่าจะได้โอกาสแบบนี้ งานใหญ่ใช่เล่นเลยนะ” ฟางพูดพร้อมหันมองรอบๆ
 
 
 
 
 
 
 
“สู้ๆน้า เค้าเป็นกำลังใจให้ฟางเสมอ” กวินชูสองนิ้ว
 
 
 
 
 
 
 
“ขอบคุณน้า ที่อยู่ข้างกันมาโดยตลอด” ฟางยิ้มให้ โดยที่ไม่รู้ว่ามีสายตาคู่
หนึ่งจ้องมองอยู่
 
 
 
 
 
 
 
"เฮ้ย ตื่นเต้นๆๆ" แก้วสาวเปรี้ยวอมหวาน ที่กำลังเป็นนางแบบในสังกัด RS
และเป็นเพื่อนรักของฟางกำลังนั่งถูมือเผื่อจะลดความตื่นเต้นลงไปบ้าง
 
 
 
 
 
 
 
"ไม่ต้องตื่นเต้นนะแก สู้ๆ" ฟางพูดพรางจับบ่าของเพื่อนรักไว้แน่น
 
 
 
 
 
 
 
"ชุดของแกสวยมาก เก่งจริงนะเพื่อน" แก้วชูนิ้วโป้งขึ้นมาแล้วทำตาหยี ทำให้
ฟางถึงงกับยิ้มกว้าง
 
 
 
 
 
 
 
"แน่นอน แต่แกควงนายแบบสุดหล่อออกงานแบบนี้ ระวังนักข่าวล้อมหน้า
ล้อมหลังไม่รู้ตัวนะครัช  แล้วอย่าลืมแต่งเมื่อไรแจกการ์ดด้วยนะ เอ้อไม่สิ ฉัน
ต้องเป็นเพื่อนเจ้าสาว ><" ฟางทำหน้าตื่นเต้น จึงโดนแก้วผลักหัวไปทีนึง
 
 
 
 
 
 
 
"ไม่มีวันนั้นหรอก ฝันไปเถอะนะ แล้วเขาก็ไม่ใช่นายแบบด้วย เป็นเกย์"
ประโยคหลังแก้วกระซิบ 
 
 
 
 
 
 
 
"ฮะ เกย์ หล่อๆแบบนั้นอ่ะนะ" ฟางพูดตะโกน
 
 
 
 
 
 
 
"เบาๆสิ ก็เกย์ไง มันเลยเป็นไปไม่ได้อิสอิมพอสสิเบิ้ล เข้าใจ๊”
 
 
 
 
 
 
 
 
“จ้ะ เข้าใจ - -”
 
 
 
 
 
 
 
“พร้อมหรือยังครับ ถ้าไม่พร้อมนี่ป๊อดนะขอบอก” ชายหนุ่มปริศนาเดินออกมา
ฟางส่งยิ้มให้ต่างกับแก้วที่เชิดหน้าใส่
 
 
 
 
 
 
 
“พร้อมนานแล้วย่ะ ใครป๊อดๆ ปั๊ดศอก” แก้วพูดพร้อมกับจะง้างศอกชกชาย
หนุ่ม  เขารีบเอามือมาบัง
 
 
 
 
 
 
 
“ผมไปก่อนนะครับคุณฟาง หวังว่าคงได้เจอกันอีกนะครับ” ชายหนุ่มพูดพร้อม
ยื่นมือมาจับมือฟางแล้วจะจูบหลังมือ
 
 
 
 
 
 
 
“แอ่ะแฮ่มๆ” กวินกระแอมเมื่อเห็นชายหนุ่มคนนั้นมาทำลุ่มล่ามกับว่าที่ภรรยา
ในอนาคตของตน  เขาตกใจรีบปล่อยมือฟางทันที
 
 
 
 
 
 
 
“เข้าคิวนะครับ” ทีมงานเดินมาบอก แก้วกับชายหนุ่มปริศนาก็เดินออกไป
เตรียมตัว
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ฟางนะฟาง เค้าหึงนะรู้ไหม อย่าให้ใครทำกับฟางแบบนี้อีก กวินไม่ชอบ”
กวินงอนแล้วยืนหันหลังให้กับฟาง
 
 
 
 
 
 
 
 
“อย่างอนสิคุณพ่อ” ฟางง้อ แต่ไม่เป็นผล
 
 
 
 
 
 
จุ๊บ
 
 
 
 
 
 
 
“ฟาง” กวินร้องออกมาเบาๆเมื่อฟางเดินเข้ามาจุ๊บปากของตน
 
 
 
 
 
 
 
“หายงอนนะ คืนนี้เดี๋ยวให้นอนกอดคืนหนึ่ง” ฟางพูด กวินตาลุกวาวเพราะ
ปกติถึงแม้จะนอนห้องเดียวกัน แต่กวินต้องไปนอนโซฟาข้างๆเตียงเสมอ
 
 
 
 
 
 
 
“ครับ หายงอน” กวินกับฟางยิ้มให้กัน
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ตอนนี้ สิ่งที่ทุกคนรอคอยก็มาถึง มาพบกับผลงานของคุณธนัญธรญ์เลยค่ะ
วันนี้นะคะมาแนวการอนุรักษ์ธรรมชาตินะคะ” พิธีกรกล่าวประกาศบนเวที แก้ว
ถอนหายใจดังเฮือก แล้วก้าวขึ้นไปบนเวทีอย่างสง่างาม
 
 
 
 
 
 
 
“ว้าว” ทุกคนในงานถึงกับตะลึงปนอึ้ง เพราะเห็นชุดที่สวยมาก เป็นชุด
กระโปรงสีเขียวมีลวดลายสวยงาม กระโปรงด้านหน้าสั้น แต่ด้านหลังยาวลาก
พื้น บวกกับผู้ใส่ซึ่งผิวขาวใสสุขภาพดี ทำให้ชุดนี้ดูโดดเด่นมากยิ่งขึ้น นักข่าว
ยืนล้อมถ่ายรูปอยู่หน้าเวทีอย่างล้นหลาม  สร้างความประหลาดใจให้กับผู้เข้า
ชมเป็นอย่างมาก
          จากนั้น ชายหนุ่มปริศนาก็เดินออกมา เสื้อกล้ามที่อยุ่ด้านในตัดกับ
เสื้อสีฟ้าอ่อน กางเกงก็เป็นแนวเดฟ ทั้งคู่เดินออกมาอย่างสง่างาม และเดิน
เกาะแขนกันไปถึงหน้าเวที
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
เสร็จงาน
 
 
 
 
 
 
“ขอบใจแกมากๆนะที่มาเป็นนางแบบให้ฉัน คุณก็ด้วย” ฟางหันไปขอบคุณ
แก้วและชายหนุ่ม
 
 
 
 
 
 
 
“ไม่เป็นไรเพื่อนกัน”
 
 
 
 
 
 
 
“เกือบลืม ฉันกับกวินจะแต่งงานปลายเดือนหน้า อย่าลืมแกต้องเป็นเพื่อนเจ้า
สาวด้วยนะ” ฟางยิ้มเขิน
 
 
 
 
 
 
 
“ได้แน่นอนจ้ะ ยินดีด้วยนะ แต่จะทำยังไงดีล่ะ นักข่าวกรูกันเข้ามาอีกแน่
แล้วจะได้ออกไปไหมเนี่ย” แก้วบ่นกับตัวเอง
 
 
 
 
 
 
 
“ไปด้านหลังก็ได้” ฟางแนะนำให้ ชายหนุ่มจับมือแก้วแล้ววิ่งออกไปทันที
ฟางอมยิ้ม
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“อุ้ย” ขณะที่ฟางกำลังเดินกลับบ้าน ก็ได้พบกับชายชราคนหนึ่ง เขามายืนดัก
หน้าเธอ
 
 
 
 
 
 
 
“ความวิบัติ ความหายนะกำลังจะมาถึง เธอคือผู้กำหนดและผู้ทำลายทุกอย่าง
มันกำลังจะกลับมา 555” ชายชราหัวเราะเสียงดัง และเดินออกไป
 
 
 
 
 
 
 
 
“ท่าจะบ้า ลุงคนนี้ ความหายนะ ความวิบัติ โอ้ย ช่างมันเถอะ กลับบ้านดีกว่า”
 
 
 
 
 
 
 
 

 
เอาแล้ว ชายชราพูดอะไรล่ะนั่น 
ชายหนุ่มปริศนาคือใคร ให้ทาย
สนุกหรือเปล่า เม้นด่วนนนน
อาทิตย์นึงอาจอัพแค่ 1-2 ครั้ง ไม่ว่ากันนะ
 
 
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.6 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา