{Bad Girl} อดีตร้าย แรงแค้น PF

 

 

 

เอี๊ยด  โครม

 

 

 

 

          รถยนต์ของหญิงสาวเกิดเข้าไปปะทะกับก้นกับรถคันหนึ่ง ทำให้

เจ้าของรถที่กำลังนั่งคุยโทรศัพท์กับแฟนสาวอยู่ในรถถึงกับอารมณ์เสียกันเลย

ทีเดียว

 

 

 

 

"นี่คุณ ขับรถไงเนี่ย" ชายหนุ่มเดินมาเคาะประจก หญิงสาวลดกระจกลง

 

 

 

 

"คุณนี่ก็นะ ฉันก็ขับรถของฉันอยู่ดีๆ คุณนั่นแหล่ะที่มาขวางฉัน" หญิงสาวไม่

เคยยอมรับผิด ทำไมจะต้องมายอมรับผิดกับตาบ้านี่ด้วย

 

 

 

 

"จ่ายมาเลย" ชายหนุ่มแบมือ ด้วยความที่หญิงสาวหมั่นไส้จึงปิดกระจกหนีบ

มือ

 

 

 

 

"ไม่จ่าย แบร่" ฟางแลบลิ้นใส่ แล้วหยิบบัตรบางอย่างยื่นให้

 

 

 

 

"?!?" 

 

 

 

 

"โทรหาประกันซะ ฉันรีบ" ฟางหยิบกระเป๋าและงานก่อนที่จะโทรให้แฟนหนุ่ม

มารับที่เกิดเหตุ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"ฟาง สายห้านาทีแล้วนะ" เมื่อมาถึง กวินก็พูดพร้อมยื่นงานและข้าวกล่องให้

 

 

 

 

"ค่ะ คุณพ่อ เคร่งครัดเชียว ฉันคุยกับลูกค้าได้แหละน่า" ฟางรับงานแล้วรีบวิ่ง

ขึ้นไปบนชั้นสี่

 

 

 

 

ผลัก ปัง แฮกๆ

 

 

 

 

"ขอโทษนะคะที่ทำให้คุณรอนาน พอดีเกิดอุบัติเหตุนิดหน่อยค่ะ คุณภาณุ"

เมื่อมาถึงฟางก็รีบขอโทษและจัดเตรียมงานโดยไม่มองหน้าลูกค้าเลย

 

 

 

 

 

“ไม่เป็นไรครับ ผมก็เพิ่งมาถึงเหมือนกะ.... เฮ้ย นี่คุณ”  ชายหนุ่มเมื่อเห็น

หญิงสาวเงยหน้าขึ้นมาก็ตกใจ ทั้งคู่เริ่มชี้หน้ากัน

 

 

 

 

 

“นี่คุณ/นี่คุณ ทำไมโลกมันกลมอย่างนี้เนี่ย” หลังจากที่มองหน้ากันทั้งคู่ก็เริ่ม

แผนงานโดยที่ไม่เอาความคิดส่วนตัวมาปนกับงาน

 

 

 

 

“งานของคุณดีมากแล้ว แต่ควรปรับตรงนี้หน่อยนะ การใช้เนื้อผ้าก็มีความสำคัญนะ” ชายหนุ่มได้อธิบายและชี้แนะงานให้กับหญิงสาว

 

 

 

 

“คุณว่าตรงนี้ลูกค้าจะชอบไหมคะ โจทย์คือการอนุรักษ์ธรรมชาติและสิ่ง

แวดล้อม ถ้าเราจะใช้ผ้าสีฟ้ากับสีเขียวเป็นหลักก็ดีนะคะ คุณว่าไหม” ฟางถาม

ชายหนุ่ม

 

 

 

 

“ก็โอเคครับ ฮ้าว” ชายหนุ่มขณะที่พูดก็หาวนอน ทำให้หญิงสาวข้างกายถึง

กับตกใจ

 

 

 

 

“เดี๋ยวดิฉันไปหาอะไรให้ดื่มแก้ง่วงนะคะ”  ฟางยิ้ม แล้วเดินออกไปด้านนอก

 

 

 

 

“คุณภาณุคะ อะอ้าว” ฟางที่ไปชงกาแฟ เมื่อกลับมาถึงกลับกลายเป็นชาย

หนุ่มหลับคางานเสียแล้ว

 

 

 

 

“...”

 

 

 

 

“เวลาหลับก็หน้าตาน่ารักดีนะ ต่างกับปาก” ฟางพูดกระแทกกระทั้นใส่ชาย

หนุ่ม แต่เธอไม่คิดว่าเขาเพียงแค่พักสายตา

 

 

 

 

“คุณธนัญธรญ์ ผมได้ยิน” ชายหนุ่มยันตัวเองขึ้นมา ทำให้ฟางสะดุ้ง

 

 

 

 

“หรอคะ ฉันพูดอะไรหรอ ไม่เห็นจะรู้เลย” ฟางทำเป็นไม่รู้เรื่อง

 

 

 

 

“คุณ แล้วเงินค่าซ่อมรถผมล่ะ” ชายหนุ่มวกกลับมาเรื่องก่อน

 

 

 

 

“ฉันไม่จ่าย ก็คุณขับขวางทางฉันเอง” หญิงสาวยังไม่แคร์

 

 

 

 

“ผมไม่รู้จะทำอย่างไรกับคุณดี” เขาถอนหายใจ

 

 

 

 

“โอเค ถือว่าสงสาร ฉันจ่ายให้ก็ได้” หญิงสาวพูดตัดบท

 

 

 

 

“นี่คุณ จ่ายเงินฟาดหัวผมหรอ” ชายหนุ่มอารมณ์ขึ้น

 

 

 

 

 

“คุณคะ พอฉันไม่จ่ายก็ด่า พอจะจ่ายให้ก็หาว่าเอาเงินฟาดหัว สรุปจะเอายังไง”

 

 

 

 

“จ่ายก็ได้” เขาเพลาเสียงลงเมื่อเห็นท่าทีว่าหญิงสาวจะอารมณ์ฉุน

 

 

 

 

 

“มาเริ่มงานต่อค่ะ นอกเรื่องกันมามากแล้วนะ” หญิงสาวพูด ทั้งคู่เริ่มทำงาน

กันต่อจนถึงตอนพักเที่ยง ซึ่งทุกคนในที่ทำงานก็ได้มาทักทายและชวนฟาง

ไปทานข้าว แต่ในเมื่องานไม่เสร็จ เธอก็จะไม่ไปไหนทั้งนั้น ชายหนุ่มที่เริ่มหิว

ข้าวก็เลยชวนหญิงสาว

 

 

 

 

“ไปหาอะไรทานเถอะคุณ” ชายหนุ่มเอ่ยเรียก พร้อมทำท่าลูบท้อง

 

 

 

 

“...” หญิงสาวเงยหน้าขึ้นมามองนิดนึง ก่อนที่จะก้มลงไปทำงานต่อ

 

 

 

 

“คุณครับ ผมหิวแล้วนะ ไปทานข้าวเที่ยงเป็นเพื่อนกับผมก่อน”

 

 

 

 

“ฉันไม่หิวค่ะ” หญิงสาวพูดปฏิเสธ

 

โครก คราก  แต่ท้องดันไม่เหมือนกับสิ่งที่พูด

 

 

 

 

“ไปกันเถอะ” ชายหนุ่มลากหญิงสาวลงมาข้างล่าง โดยที่หญิงสาวได้ลืม

อาหารที่ว่าที่สามีทำไว้ให้

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“อิ่มไหมคุณ” ชายหนุ่มหันมาถาม

 

 

 

 

“อิ่มสิยะ ก็เงินฉันนี่” หญิงสาวคิดในใจก่อนจะพูดว่า “อิ่มมากๆเลยค่ะ”

 

 

 

 

“วันหลังพาพิมมาร้านนี้ดีกว่า” ชายหนุ่มพูด หญิงสาวชะงัก พิมงั้นเหรอ

 

 

 

 

“ค่ะ” เธอตอบรับไปโดยที่ใจยังสับสนและงุนงงอยู่

 

 

 

 

 

 

ฟางลืมกล่องข้าวที่กวินอุตส่าห์ทำได้ยังไงกัน

คุณภาณุมีอิทธิพลต่อจิตใจฟางขนาดนั้น?!?

เม้นให้หน่อยนะ เรื่องใหม่แล้วจ้าา