{Bad Girl} อดีตร้าย แรงแค้น PF
เขียนโดย 
BabyBeam
วันที่ 5 กรกฎาคม พ.ศ. 2557 เวลา 17.36 น.
แก้ไขเมื่อ 27 กรกฎาคม พ.ศ. 2557 12.17 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
4) ตอนที่ 4 คิดงาน
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
"ฟาง เหนื่อยไหมวันนี้ แล้วงานเป็นอย่างไรบ้าง ลูกค้าชมหรือติ
แล้วงานใหม่จะมาอีกวันไหน มีอะไรให้ช่วยมะ.." เมื่อฟางเดินทาง
กลับมายังคอนโด ชายหนุ่มก็ซักถามจนหญิงสาวตอบคำถามแทบไม่ทัน
"หยุดก่อน มีอะไรก็ค่อยๆพูดค่อยๆถาม อย่างซัดทีเดียว ฟางตอบ
ไม่ถูกลืม!!!" ฟางยกมือเบรกเพื่อให้ชายหนุ่มหยุดพักก่อน
"สรุปงานที่ไปช่วยกับคุณภาณุอะไรนั่นนะ ได้ความว่าอะไรบ้าง"
กวินเอ่ยถาม หญิงสาวทำหน้าบึ้ง เพื่อแสร้งความจริงเรื่องที่ว่า
ตนเองทำได้ดี
"ลูกค้าบอกมาว่างานของเรายังไม่ดีพอ ฮึก สีสันของสีผ้าและเนื้อผ้า
ยังไม่สดใส แต่เขาบอกว่า..." ฟางเว้นไว้เพื่อให้ชายหนุ่มที่นั่งจ้อง
ตาอยู่ลุ้น
"ว่า?!?" ชายหนุ่มยังสงสัย ความสงสัยได้ออกมาทางสีหน้าได้
อย่างชัดเจน
"ว่าฟางล้อเล่น ที่จริงแล้วออเดอร์มาเพียบ" ฟางพูดพร้อมทำท่าประกอบ
กวินส่ายหน้าช้าๆ แล้วเข้าไปกอดฟางอย่างหลวมๆ
"เก่งที่สุด ภรรยาใครน้าา" กวินโน้มหน้าเข้ามาหวังจะจูบฟาง
แต่ทว่า...
"เหม็น ไปอาบน้ำเถอะ" หญิงสาวหยุดความคิดที่จะกระทำของชายหนุ่ม
แล้วผลักให้เขาเดินไปอาบน้ำ
"ไม่อาบด้วยกันเหรอ" ชายหนุ่มตะโกนออกมาจากห้องน้ำ หญิงสาว
รีบปิดประตู หลังจากนั้นหญิงสาวก็ถอนหายใจออกมา
"เฮ้อ" ฟางถอนหายใจ เมื่อนึกถึงเหตุการณ์ที่อยู่กับคุณภาณุ
พิมงั้นหรอ เธอยังค้างคาใจกับเรื่องนี้ ความคุ้นชื่อ ชื่อนี้เหมือน
กับเธอเคยได้ยินที่ไหน แต่เธอก็ดันนึกขึ้นได้ ว่าโจทย์ในการ
ตัดชุดส่งภายในอาทิตย์หน้าเท่านั้น
กร๊อบ แกร๊บ(เสียงขยำกระดาษ)
“ทำไมคิดแบบไม่ออกเลยนะ” ขณะที่ฟางนั่งอยู่บนโต๊ะทำงาน
เธอได้ลองนึกงานที่ต้องทำแต่ทำยังไงก็ทำไม่ออก จนกระดาษ
ที่ถูกขยำเกลื่อนกลาดอยู่เต็มห้อง
“บนทางเดินแห่งความฝันนี้ อาจไม่มีพรมแดงปูทาง” กวินเดิน
ผิวปากออกมาจากห้องน้ำ ด้วยเพลงธีมที่ตัวเองเคยร้องออดิชั่น
และแข่งขัน
“โอ้ย!!” ฟางยกมือกุมขมับของตน ความเจ็บแปลบๆเกิดขึ้นมา
ชายหนุ่มหยุดผิวปากแล้วเดินมาหาหญิงสาว
“เป็นอะไรรึเปล่าฟาง หรือว่าอาการหอบกำเริบ หายใจออกไหม
อย่าเพิ่งชักนะฟาง เดี๋ยวกวินไปหายามาให้ เอ่อแล้วยาอยู่หน่ะ...”
ด้วยความเป็นห่วงชายหนุ่มจึงถามรัวจนหญิงสาวฟังไม่รู้เรื่อง
“กวิน ฟางว่ากวินเริ่มไม่เป็นคนแล้วนะ ฟางแค่ปวดหัวนิดหน่อยเอง
พูดซะยาวเลยนะ” หญิงสาวบ่น แล้วนวดขมับเพื่อบรรเทาอาการ
“ก็คนมันเป็นห่วง แฟนแบบนี้หายาก นอนด้วยก็ไม่ได้ อยู่ด้วยกัน
ยังต้องนอนบนโซฟา กินก็จุ แถม...” ก่อนที่จะชายหนุ่มจะพรรณนา
ไปมากกว่านี้ หญิงสาวก็หันขวับมาก่อน
“นี่จะชมหรือจะด่า ว่ามาเลย” ฟางแหงนหน้ามองมองอย่างท้าทาย
ความสดใส ความเพี้ยน และความโก๊ะของหญิงสาวนี่แหล่ะ
ทำให้เธอพิชิตใจเขาได้
“ก็ไม่รู้ว่ารักรักแล้วต้องไปที่ไหนกัน..” ชายหนุ่มร้องเพลงอย่าง
สบายอารมณ์เพื่อเปลี่ยนเรื่องและกวนบาทาหญิงสาว หญิงสาว
เมื่อไม่รู้จะทำอย่างไรก็กลับมาคิดงานของตนเองต่อ
ต่อมาอีกวัน.. อัน อัน อัน (เอกโค่เพื่อ?!?)
“โอ้ย อีตาบ้า ประสาทชะมัดเลย เจอกันวันหลังนะจะฟาดหางให้
หนักเลย” เฟย์ เพื่อนสาวของฟางและแก้วได้นั่งบ่นพึมพำเสียงดัง
จนเพื่อนๆหันมามองกันเป็นตาเดียว พร้อมกับคิดในใจว่า‘เป็นอะไร
ของมันเนี่ย’
“นั่นสิเห็นผู้หญิงสวยแล้วทำเป็นมอง ตาเยิ้มเป็นมันเลยนะ คอยดู
เจอกันเมื่อไหร่ ไม่ตายดีแน่” แก้วพูดหลังจากที่หันกลับไป ฟาง
มองเพื่อนทั้งสองแล้วขมวดคิ้ว
ปัง
“เงียบๆหน่อยได้ไหม ฉันจะคิดงาน” ฟางวางถ้วยกาแฟบนโต๊ะอย่างแรง
จนเพื่อนสะดุ้ง แล้วเงียบสงบปากสงบคำอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน
“เฮ้ยพวกแกๆ ดูพี่ธามที่เป็นเดือนมหาลัยกับแต้งกิ้วดิวะ ตอนแรก
นะกัดกันอย่างกับสุนัข ตอนนี้รักกันกระหนุงกระหนิง แถมยังมีเจ้า
ตัวเล็กในท้องด้วยนะ” แก้วสะกิดเฟย์และฟางให้หันไปมองคู่รักที่
นั่งดื่มเครื่องดื่มกันอย่างกระหนุงกระหนิง
“เออเนอะ พี่ธามก็รวย แต่แต๊งกิ้วนี่จนโคตร แต่มารักกันยังไงไม่รู้เนาะ”
เฟย์เสริม ฟางนึกถึงคำพูด นึกถึงความต่างที่สามารถมาลงตัวกันได้
ทำให้เธอนึกงานออก
“เฮ้ย ขอบใจพวกแกมาก ไม่มีพวกแก ฉันคงคิดคอนเสพงานไม่
ออกจริงๆ ขอบใจมากนะ” ฟางกล่าวขอบคุณเพื่อนๆ แล้ววิ่งออก
ไปจากร้านยิ้มแก้มปริ
“ทิ้งไว้ให้ฉันจ่ายตังค์อีกแล้วยัยฟาง เดี๋ยวคิดบัญชีให้หมด” แก้วบ่น
ออกมาเมื่อเพื่อนของตนตั้งถ้วยกาแฟไว้
เย้ อัพเสร็จไปอีกตอนนะจ้ะ ขอโทษนะที่นานๆอัพ
แต่ติดสอบกลางภาคพอดี ต้องเตรียมตัวนิดนึง
แต่ก็มีย่องเบาออกมาเล่น 555
กวินนี่บ่นเหมือนพ่อฟางเข้าเรื่อยแล้วนะ 555
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
