เรื่องรักๆฉบับห้ามlove!

9.7

เขียนโดย TKda

วันที่ 18 มิถุนายน พ.ศ. 2557 เวลา 19.35 น.

  45 ตอน
  1062 วิจารณ์
  74.44K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 31 สิงหาคม พ.ศ. 2557 17.00 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

34) บอกรัก

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"นี่วันนี้น่ะ ช่วยพาไอ้โทโมะไปไกลๆเลยนะ ไปนานๆด้วยยิ่งดี"ป๊อปปี้สั่ง
 
 
 
 
 
 
"ชั้นจะช่วยนายนะ ไม่ได้ให้มาสั่งเอาๆแบบนี้"ฟางบ่นเพราะป๊อปปี้พูดแบบนี้เป็นสิบรอบ
 
 
 
 
 
 
"เอ้า! ไรอ่ะ อย่างอนสิ อ่ะๆก็ได้ๆ เนี้ยเดี๋ยวชั้นจะพาแก้วไปหาที่เหมาะๆนะ"ป๊อปปี้พูดแล้วยิ้มเพ้อฝัน ฟางมองภาพนั้นก่อนจะซึมลงไปทันที
 
 
 
 
 
 
"อืม โชคดี"ฟางพูดก่อนจะเดินไปนั่งที่โต๊ะม้าหินอ่อนหน้าคณะเพราะโทโมะชอบมานั่งรอแ้ก้วตรงนี้
 
 
 
 
 
 
"ไว้เดี๋ยวกลับไปจะไปหานะ"ป๊อปปี้พูดทิ้งท้ายก่อนจะวิ่งเข้าไปหาแก้ว
 
 
 
 
 
 
"ชั้นสัญญานะ ชั้นจะทำครั้งนี้ครั้งสุดท้ายอย่าโกรธกันเลยนะแก้ว...โทโมะ"ฟางพูดด้วยความรู้สึกผิด ท้งที่ตั้งใจไว้แล้วจะไม่ทำลายความรักของเพื่อนและน้องชายที่รักทั้งสองแต่จะทำยังไงได้ ในเมื่อคนที่เธอรักมากมาขอไว้แบบนี้
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"ทำไมช้าจังเลยป๊อป"แก้วพูดแล้วมองหน้าป๊อปปี้ที่วิ่งมาเพราะเขาบอกให้เธอยืนรอเกือบสิบนาทีแล้ว
 
 
 
 
 
 
"ป๊อปขอโทษทีนะ พอดีลืมของนิดหน่อย"ป๊อปปี้พูดยิ้มๆ
 
 
 
 
 
 
"แล้วฟางล่ะ"แก้วถามแล้วมองหาฟาง
 
 
 
 
 
 
"ฟางหรอ ยัยนั่นบอกว่าวันนี้จะไม่กลับกับชั้นน่ะสิ เห็นบอกว่านัดโทโมะไว้นี่แหละ"ป๊อปปี้พูดโกหกแก้วนิ่งไปทันที
 
 
 
 
 
 
"หรอ...ป๊อปมีอะไรล่ะ"แก้วรีบเปลื่ยนน้ำเสียงทันที นัดกับฟางตั้งแต่เมื่อไหร่ทำไมไม่เห็นรู้เลย
 
 
 
 
 
 
"คือ แก้วพอว่างั้ยเย็นนี้"ป๊อปปี้ถามอย่างเขินๆ
 
 
 
 
 
 
"ว่าง ทำไมหรอ"แก้วตอบทันทีเพราะยังไงซะโทโมะก็นัดฟางไว้แล้วนิ ทำไมจะไปบ้างไม่ได้
 
 
 
 
 
 
"คือ ไปดูหนังกันมั้ย"ป๊อปปี้ถาม
 
 
 
 
 
 
"หลังหรอ เอาสิอยากดูพอดี กำลังเบื่อๆ"แก้วพูดยิ้มๆ
 
 
 
 
 
 
"หรอ ถ้างั้นไปเลยมั้ย จะได้กลับบ้านไม่ค่ำมาก"ป๊อปปี้พูดแล้วยิ้ม
 
 
 
 
 
 
"ไปสิ"แก้วพูดแล้วเดินตามป๊อปปี้ไป
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"อ้าวฟาง"โทโมะที่วิ่งมาหาแก้วที่หน้าคณะ ก็เห็นฟางนั่งอยู่จึงเข้าไปทักอย่างเหนื่อยหอบ
 
 
 
 
 
 
"อ้าวโทโมะกำลังรอเลย"ฟางพูดแล้วลูกขึ้นยืน
 
 
 
 
 
 
"รอ? รอโทโมะทำไม?"โทโมะถามอย่างมึนงง
 
 
 
 
 
 
"เอ่อ...ช่างเถอะว่าแต่มารอแก้วหรอ แก้วไปแล้วนะ"ฟางพูด
 
 
 
 
 
 
"ไปไหน? ไปได้ยังไง? ไปกับใคร?"โทโมะรีบถาม
 
 
 
 
 
 
"ช้าๆสิ ไปไหนฟางไม่รู้ ไปยังไงก็ไม่รู้ ไปกับป๊อปอ่ะ เห็นหลังไวๆเมื่อกี้ ฟางตามไปไม่ทันมีประชุม"ฟางพูดโกหก
 
 
 
 
 
 
"ป๊อปปี้ อีกแล้วหรอ"โทโมะบ่นอุบฟางได้ยินที่โทโมะบ่นก่อนจะซึมลงไปด้วยความรู้สึกผิด
 
 
 
 
 
 
"ฟางกลับด้วยได้มั้ย"ฟางถามแล้วยิ้ม
 
 
 
 
 
 
"อื้ม ได้สิมีเรื่องอยากจะคุยพอดี"โทโมะพูดทำให้ฟางขมวดคิ้วก่อนจะเดินตามโทโมะไปอย่างงๆ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"หนังสนุกเนาะ"ป๊อปปี้พูดเมื่เดินออกมาจากโรงหนังพร้อมแก้ว
 
 
 
 
 
 
"อื้ม สนุกมากเลยล่ะ"แก้วพูดแต่ไม่ได้สนใจเรื่องหนังเลยสักนิด
 
 
 
 
 
 
"เอ่อ แก้ว คือป๊อปมีเรื่องจะบอก เอ่อ คือ..."ป๊อปปี้อึกอักแล้วมองซ้ายมองขวา
 
 
 
 
 
 
"มีอะไรหรอ"แก้วถาม
 
 
 
 
 
 
"ไปคุยที่อื่นได้มั้ยอ่ะ"ป๊อปปี้พูดก่อนจะจับมือแล้วลากแก้วไปในที่ที่อับคน
 
 
 
 
 
 
"คุยได้ยังอะ?"แก้วถามยิ้มๆกับท่าทางของป๊อปปี้ที่ดูแปลกตาไป
 
 
 
 
 
 
"เอ่อ คืองี้นะ ถ้าป๊อปพูดไปจะไม่่ตัดเพื่อนใช่มั้ย แล้วเอ่อ คือแบบว่าแก้วไม่โกรธ ไม่เกลียดป๊อปนะ"ป๊อปปี้พูดเร็วด้วยความตื่นเต้น
 
 
 
 
 
 
"เดี๋ยวๆ ใจเย็นๆ มีอะไรทำไมแก้วจะต้องเกลียด ต้องโกรธด้วยล่ะ"แก้วห้ามแล้วถาม
 
 
 
 
 
 
"เอ่อ คือ"ป๊อปปี้อึกอัก
 
 
 
 
 
 
"..."แก้วเงียบรอฟังคำถามจากป๊อปปี้อย่างใจจดใจจ่อ
 
 
 
 
 
 
"ป๊อปชอ..."ป๊อปปี้กำลังจะพูดแต่เสียงโทรศัพท์แก้วดังขึ้นมาก่อน
 
 
 
 
 
 
"แป๊ปนึงนะป๊อป"แก้วพูดก่อนจะรับสาย
 
 
 
 
 
 
"ค่ะ...อ้าวพ่อ...จะกลับแล้ว!...เอ่อค่ะๆ ตามใจเถอะค่ะ ถ้าไม่มีอะไรแล้วงั้นแก้ววางนะค่ะ สวัสดีค่ะ"แก้วพูดก่อนจะวางสาย
 
 
 
 
 
 
"ไหนป๊อปจะพูดอะไรนะ ชอๆ อะไรสักอย่างเนี่ย"แก้วทวนอีก
 
 
 
 
 
 
"เฮ้อ! คือป๊อปชอบแก้วนะ ชอบมาตั้งนานแล้ว เป็นแฟนกับป๊อปมั้ย"ป๊อปปี้ถอดหายใจก่อนจะหลับตาพูดอย่างเขินอาย แก้วมองป๊อปปี้ก็อึ้งอ้าปากค้าง
 
 
 
 
 
 
"ปะ...ป๊อป"แก้วอึ้งแล้วมองหน้าป๊อปปี้ที่ค่อยๆลืมตาขึ้นมา
 
 
 
 
 
 
"คืด เป็นมั้ย"ป๊อปปี้ถามอย่างกล้าๆ กลัวๆ
 
 
 
 
 
 
"ป๊อปแก้วขอโทษ"แก้วพูดด้วยความรู้สึกผิด
 
 
 
 
 
 
"..."ป๊อปปี้เงียบลงไปทันทีเพราะรู้ว่าคำตอบต้องไม่ได้เป็นอย่างที่คาดไว้แน่ๆ
 
 
 
 
 
 
"คือแก้วไม่ใช่ไม่ชอบป๊อปนะ แต่แก้วชอบป๊อปแบบเพื่อนมากกว่า"แก้วพูด
 
 
 
 
 
 
"..."
 
 
 
 
 
 
"แก้วขอโทษนะ แก้วคงเป็นผู้หญิงที่ไม่เหมาะกับป๊อปหรอก"แก้วพูดแล้วมองป๊อปปี้
 
 
 
 
 
 
"ทำไมล่ะ"ป๊อปปี้ที่เงียบอยู่นานก็ถามขึ้น
 
 
 
 
 
 
"แก้วมีคนที่แก้วรักอยู่แล้ว แก้วขอโทษ แต่แก้วว่าฟางน่าจะดูแลป๊อปได้ดีกว่าแก้ว..."แก้วที่กำลังพูดแต่ป๊อปปี้ก็แทรกเข้ามาก่อน
 
 
 
 
 
 
"ถ้าไม่รับรัก อย่าเอาแ้วไปเปรียบกับใครโดยเฉพาะฟาง เพราะมันไม่เหมือนกันนะแก้ว"ป๊อปปี้พูดเสียงเศร้าลงไปอย่างกลั้นสะอื้นเต็มที่
 
 
 
 
 
 
"ทำไมล่ะ แก้วขอโทษ"
 
 
 
 
 
 
"แก้วจะไม่เกลียดป๊อปใช่มั้ย ที่ป๊อปคิดกับแก้วเกินเพื่อน"ป๊อปปี้เงยหน้าขึ้นมาถามแก้วอึ้งทันทีเพราะป๊อปปี้มีน้ำตาที่ไหนออกมาจากตาตู่สวยชวนน่าหลงไหลคู่ั้นั้น ซึ่งนับเป็นครั้งแรกที่เคยเห็น
 
 
 
 
 
 
"...ป๊อป"
 
 
 
 
 
 
"อย่าเกลียดป๊อปเลยนะ"ป๊อปปี้พูดแล้วมองแก้วอย่างปวดร้าว การที่โดนปฏิเสธรักแรกแล้วเขายังไม่พร้อมที่จะเสียแก้วไปตลอด
 
 
 
 
 
 
"ไม่เลยป๊อป...ไม่เลย แก้วจะเกลียดเพื่อนคนสำคัญแบบป๊อปได้ยังไง ไม่เลย"แก้วพูดแล้วส่ายหน้าช้าๆ ก่อนจะเข้ามาจะก่อนป๊อปปี้แต่ป๊อปปี้กลับถอยหนี
 
 
 
 
 
 
"ถ้าอย่างนั้น อย่ากอดหรือให้คำปลอบกับป๊อปขอร้อง กลับเถอะป๊อปจะไปส่ง"ป๊อปปี้พูดตัดบทยิ่งทำให้แก้วรู้สึกผิดมองตามป๊อปปี้แต่ก็ยอมเดินตามมา
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
เอี๊ยด...
 
 
 
 
 
 
โทโมะเบรกรถที่สนามที่หนึ่งซึ่งไม่มีผู้คนเดินผ่านเลยแม้แต่คนเดียวเพราะมันคือสนามส่วนตัวของเขาที่ซื้อมา
 
 
 
 
 
 
"พาฟางมาที่นี่ทำไมอะ"ฟางถามแล้วยิ้มอย่างงๆ
 
 
 
 
 
 
"ตอนนี้เราอยู่กันสองคนแล้วนะ"โทโมะพูดแล้วหันข้างมามองฟาง
 
 
 
 
 
 
"...?..."
 
 
 
 
 
 
"บอกมาดีกว่าว่าทำแบบนี้แล้วได้อะไร"โทโมะถามอย่างรู้ทันในสิ่งที่ฟางกำลังทำ
 
 
 
 
 
 
"อะไรหรอ"ฟางยังไงยืนกระต่ายขาเดียวไม่ยอมรับ
 
 
 
 
 
 
"รู้นะว่าเจ็บ"
 
 
 
 
 
 
"..."
 
 
 
 
 
 
"แต่ถ้าทำแบบนี้ไปเรื่อยๆ มันจะไม่ได้มีแค่ฟางกับป๊อปปี้ที่เจ็บ โทโมะกับแก้วก็จะเจ็บด้วย"โทโมะพูดอีกฟางมองโทโมะอย่างรู้ตัววัน ณ จุดนี้เธอควรจะหยุด
 
 
 
 
 
 
"ขอโทษ...ฮึก..."ฟางพูดขอโทษทั้งน้ำตาด้วยความรู้สึกผิด
 
 
 
 
 
 
หมับ!
 
 
 
 
 
 
โทโมะดึงฟางมากอดทันทีเพราะเขาเองก็ไม่ชอบให้ผู้หญิงคนไหนมาร้องไห้ต่อหน้าเขาแบบนี้
 
 
 
 
 
 
"อย่าร้องไห้ รู้ว่าจำใจทำ เข้าใจ ไม่ได้ว่าอะไรแค่ขอร้อง หยุดทีได้มั้ย"โทโมะพูด
 
 
 
 
 
 
"ฮึก...ขอโทษ...ขอโทษ"ฟางพูดแล้วกอดโทโมะตอบ
 
 
 
 
 
 
"โอเค โอเค"โทโมะพูแล้วลูบผมฟางเพื่อปลอบ
 
 
 
 
 
 
"ฟางขอโทษโทโมะ ฟางขอโทดษ...ฮึก ฟางจะไม่ทำแล้วฟางสัญญาครั้งนี้ครั้งสุดท้ายแล้ว"ฟางพูดแล้วร้องไห้หนังขึ้นโทโมะได้แต่ส่ายหน้าแล้วลูบผมฟางต่อแล้วไม่พูดอะไร กลัวว่าคนตัวเลกในอ้อมกอดจะไม่หยุดร้องไห้
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

 
 
 
 
ตอนนี้ไรท์เริ่มตัดๆมาเท่าที่สำคัญๆ ย่อๆมาบ้างอะไรบ้าง 555
 
 
ตอนนี้เอาเป็นว่าเสริมดราม่านิด(นิดจริงๆ555) ยังไงก็มาดูกับป๊อปปี้ที่โดนหักอกจะเป็นยังไง โทโมะที่รู้ความจริงแล้วจะเป็นยังไง ต้องติดตามมมม อะจึ้ยๆ 555
 
 
ขอโทษน้าาา ที่เมื่อวานไม่ได้มาอัพ
 
 
แต่ยังไงก็อย่าหนีกันไปไหนน้าาา เม้นเยอะๆ โหวตแยะๆ 555
 
 
 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา