เรื่องรักๆฉบับห้ามlove!
เขียนโดย 
TKda
วันที่ 18 มิถุนายน พ.ศ. 2557 เวลา 19.35 น.
แก้ไขเมื่อ 31 สิงหาคม พ.ศ. 2557 17.00 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
34) บอกรัก
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
"นี่วันนี้น่ะ ช่วยพาไอ้โทโมะไปไกลๆเลยนะ ไปนานๆด้วยยิ่งดี"ป๊อปปี้สั่ง
"ชั้นจะช่วยนายนะ ไม่ได้ให้มาสั่งเอาๆแบบนี้"ฟางบ่นเพราะป๊อปปี้พูดแบบนี้เป็นสิบรอบ
"เอ้า! ไรอ่ะ อย่างอนสิ อ่ะๆก็ได้ๆ เนี้ยเดี๋ยวชั้นจะพาแก้วไปหาที่เหมาะๆนะ"ป๊อปปี้พูดแล้วยิ้มเพ้อฝัน ฟางมองภาพนั้นก่อนจะซึมลงไปทันที
"อืม โชคดี"ฟางพูดก่อนจะเดินไปนั่งที่โต๊ะม้าหินอ่อนหน้าคณะเพราะโทโมะชอบมานั่งรอแ้ก้วตรงนี้
"ไว้เดี๋ยวกลับไปจะไปหานะ"ป๊อปปี้พูดทิ้งท้ายก่อนจะวิ่งเข้าไปหาแก้ว
"ชั้นสัญญานะ ชั้นจะทำครั้งนี้ครั้งสุดท้ายอย่าโกรธกันเลยนะแก้ว...โทโมะ"ฟางพูดด้วยความรู้สึกผิด ท้งที่ตั้งใจไว้แล้วจะไม่ทำลายความรักของเพื่อนและน้องชายที่รักทั้งสองแต่จะทำยังไงได้ ในเมื่อคนที่เธอรักมากมาขอไว้แบบนี้
"ทำไมช้าจังเลยป๊อป"แก้วพูดแล้วมองหน้าป๊อปปี้ที่วิ่งมาเพราะเขาบอกให้เธอยืนรอเกือบสิบนาทีแล้ว
"ป๊อปขอโทษทีนะ พอดีลืมของนิดหน่อย"ป๊อปปี้พูดยิ้มๆ
"แล้วฟางล่ะ"แก้วถามแล้วมองหาฟาง
"ฟางหรอ ยัยนั่นบอกว่าวันนี้จะไม่กลับกับชั้นน่ะสิ เห็นบอกว่านัดโทโมะไว้นี่แหละ"ป๊อปปี้พูดโกหกแก้วนิ่งไปทันที
"หรอ...ป๊อปมีอะไรล่ะ"แก้วรีบเปลื่ยนน้ำเสียงทันที นัดกับฟางตั้งแต่เมื่อไหร่ทำไมไม่เห็นรู้เลย
"คือ แก้วพอว่างั้ยเย็นนี้"ป๊อปปี้ถามอย่างเขินๆ
"ว่าง ทำไมหรอ"แก้วตอบทันทีเพราะยังไงซะโทโมะก็นัดฟางไว้แล้วนิ ทำไมจะไปบ้างไม่ได้
"คือ ไปดูหนังกันมั้ย"ป๊อปปี้ถาม
"หลังหรอ เอาสิอยากดูพอดี กำลังเบื่อๆ"แก้วพูดยิ้มๆ
"หรอ ถ้างั้นไปเลยมั้ย จะได้กลับบ้านไม่ค่ำมาก"ป๊อปปี้พูดแล้วยิ้ม
"ไปสิ"แก้วพูดแล้วเดินตามป๊อปปี้ไป
"อ้าวฟาง"โทโมะที่วิ่งมาหาแก้วที่หน้าคณะ ก็เห็นฟางนั่งอยู่จึงเข้าไปทักอย่างเหนื่อยหอบ
"อ้าวโทโมะกำลังรอเลย"ฟางพูดแล้วลูกขึ้นยืน
"รอ? รอโทโมะทำไม?"โทโมะถามอย่างมึนงง
"เอ่อ...ช่างเถอะว่าแต่มารอแก้วหรอ แก้วไปแล้วนะ"ฟางพูด
"ไปไหน? ไปได้ยังไง? ไปกับใคร?"โทโมะรีบถาม
"ช้าๆสิ ไปไหนฟางไม่รู้ ไปยังไงก็ไม่รู้ ไปกับป๊อปอ่ะ เห็นหลังไวๆเมื่อกี้ ฟางตามไปไม่ทันมีประชุม"ฟางพูดโกหก
"ป๊อปปี้ อีกแล้วหรอ"โทโมะบ่นอุบฟางได้ยินที่โทโมะบ่นก่อนจะซึมลงไปด้วยความรู้สึกผิด
"ฟางกลับด้วยได้มั้ย"ฟางถามแล้วยิ้ม
"อื้ม ได้สิมีเรื่องอยากจะคุยพอดี"โทโมะพูดทำให้ฟางขมวดคิ้วก่อนจะเดินตามโทโมะไปอย่างงๆ
"หนังสนุกเนาะ"ป๊อปปี้พูดเมื่เดินออกมาจากโรงหนังพร้อมแก้ว
"อื้ม สนุกมากเลยล่ะ"แก้วพูดแต่ไม่ได้สนใจเรื่องหนังเลยสักนิด
"เอ่อ แก้ว คือป๊อปมีเรื่องจะบอก เอ่อ คือ..."ป๊อปปี้อึกอักแล้วมองซ้ายมองขวา
"มีอะไรหรอ"แก้วถาม
"ไปคุยที่อื่นได้มั้ยอ่ะ"ป๊อปปี้พูดก่อนจะจับมือแล้วลากแก้วไปในที่ที่อับคน
"คุยได้ยังอะ?"แก้วถามยิ้มๆกับท่าทางของป๊อปปี้ที่ดูแปลกตาไป
"เอ่อ คืองี้นะ ถ้าป๊อปพูดไปจะไม่่ตัดเพื่อนใช่มั้ย แล้วเอ่อ คือแบบว่าแก้วไม่โกรธ ไม่เกลียดป๊อปนะ"ป๊อปปี้พูดเร็วด้วยความตื่นเต้น
"เดี๋ยวๆ ใจเย็นๆ มีอะไรทำไมแก้วจะต้องเกลียด ต้องโกรธด้วยล่ะ"แก้วห้ามแล้วถาม
"เอ่อ คือ"ป๊อปปี้อึกอัก
"..."แก้วเงียบรอฟังคำถามจากป๊อปปี้อย่างใจจดใจจ่อ
"ป๊อปชอ..."ป๊อปปี้กำลังจะพูดแต่เสียงโทรศัพท์แก้วดังขึ้นมาก่อน
"แป๊ปนึงนะป๊อป"แก้วพูดก่อนจะรับสาย
"ค่ะ...อ้าวพ่อ...จะกลับแล้ว!...เอ่อค่ะๆ ตามใจเถอะค่ะ ถ้าไม่มีอะไรแล้วงั้นแก้ววางนะค่ะ สวัสดีค่ะ"แก้วพูดก่อนจะวางสาย
"ไหนป๊อปจะพูดอะไรนะ ชอๆ อะไรสักอย่างเนี่ย"แก้วทวนอีก
"เฮ้อ! คือป๊อปชอบแก้วนะ ชอบมาตั้งนานแล้ว เป็นแฟนกับป๊อปมั้ย"ป๊อปปี้ถอดหายใจก่อนจะหลับตาพูดอย่างเขินอาย แก้วมองป๊อปปี้ก็อึ้งอ้าปากค้าง
"ปะ...ป๊อป"แก้วอึ้งแล้วมองหน้าป๊อปปี้ที่ค่อยๆลืมตาขึ้นมา
"คืด เป็นมั้ย"ป๊อปปี้ถามอย่างกล้าๆ กลัวๆ
"ป๊อปแก้วขอโทษ"แก้วพูดด้วยความรู้สึกผิด
"..."ป๊อปปี้เงียบลงไปทันทีเพราะรู้ว่าคำตอบต้องไม่ได้เป็นอย่างที่คาดไว้แน่ๆ
"คือแก้วไม่ใช่ไม่ชอบป๊อปนะ แต่แก้วชอบป๊อปแบบเพื่อนมากกว่า"แก้วพูด
"..."
"แก้วขอโทษนะ แก้วคงเป็นผู้หญิงที่ไม่เหมาะกับป๊อปหรอก"แก้วพูดแล้วมองป๊อปปี้
"ทำไมล่ะ"ป๊อปปี้ที่เงียบอยู่นานก็ถามขึ้น
"แก้วมีคนที่แก้วรักอยู่แล้ว แก้วขอโทษ แต่แก้วว่าฟางน่าจะดูแลป๊อปได้ดีกว่าแก้ว..."แก้วที่กำลังพูดแต่ป๊อปปี้ก็แทรกเข้ามาก่อน
"ถ้าไม่รับรัก อย่าเอาแ้วไปเปรียบกับใครโดยเฉพาะฟาง เพราะมันไม่เหมือนกันนะแก้ว"ป๊อปปี้พูดเสียงเศร้าลงไปอย่างกลั้นสะอื้นเต็มที่
"ทำไมล่ะ แก้วขอโทษ"
"แก้วจะไม่เกลียดป๊อปใช่มั้ย ที่ป๊อปคิดกับแก้วเกินเพื่อน"ป๊อปปี้เงยหน้าขึ้นมาถามแก้วอึ้งทันทีเพราะป๊อปปี้มีน้ำตาที่ไหนออกมาจากตาตู่สวยชวนน่าหลงไหลคู่ั้นั้น ซึ่งนับเป็นครั้งแรกที่เคยเห็น
"...ป๊อป"
"อย่าเกลียดป๊อปเลยนะ"ป๊อปปี้พูดแล้วมองแก้วอย่างปวดร้าว การที่โดนปฏิเสธรักแรกแล้วเขายังไม่พร้อมที่จะเสียแก้วไปตลอด
"ไม่เลยป๊อป...ไม่เลย แก้วจะเกลียดเพื่อนคนสำคัญแบบป๊อปได้ยังไง ไม่เลย"แก้วพูดแล้วส่ายหน้าช้าๆ ก่อนจะเข้ามาจะก่อนป๊อปปี้แต่ป๊อปปี้กลับถอยหนี
"ถ้าอย่างนั้น อย่ากอดหรือให้คำปลอบกับป๊อปขอร้อง กลับเถอะป๊อปจะไปส่ง"ป๊อปปี้พูดตัดบทยิ่งทำให้แก้วรู้สึกผิดมองตามป๊อปปี้แต่ก็ยอมเดินตามมา
เอี๊ยด...
โทโมะเบรกรถที่สนามที่หนึ่งซึ่งไม่มีผู้คนเดินผ่านเลยแม้แต่คนเดียวเพราะมันคือสนามส่วนตัวของเขาที่ซื้อมา
"พาฟางมาที่นี่ทำไมอะ"ฟางถามแล้วยิ้มอย่างงๆ
"ตอนนี้เราอยู่กันสองคนแล้วนะ"โทโมะพูดแล้วหันข้างมามองฟาง
"...?..."
"บอกมาดีกว่าว่าทำแบบนี้แล้วได้อะไร"โทโมะถามอย่างรู้ทันในสิ่งที่ฟางกำลังทำ
"อะไรหรอ"ฟางยังไงยืนกระต่ายขาเดียวไม่ยอมรับ
"รู้นะว่าเจ็บ"
"..."
"แต่ถ้าทำแบบนี้ไปเรื่อยๆ มันจะไม่ได้มีแค่ฟางกับป๊อปปี้ที่เจ็บ โทโมะกับแก้วก็จะเจ็บด้วย"โทโมะพูดอีกฟางมองโทโมะอย่างรู้ตัววัน ณ จุดนี้เธอควรจะหยุด
"ขอโทษ...ฮึก..."ฟางพูดขอโทษทั้งน้ำตาด้วยความรู้สึกผิด
หมับ!
โทโมะดึงฟางมากอดทันทีเพราะเขาเองก็ไม่ชอบให้ผู้หญิงคนไหนมาร้องไห้ต่อหน้าเขาแบบนี้
"อย่าร้องไห้ รู้ว่าจำใจทำ เข้าใจ ไม่ได้ว่าอะไรแค่ขอร้อง หยุดทีได้มั้ย"โทโมะพูด
"ฮึก...ขอโทษ...ขอโทษ"ฟางพูดแล้วกอดโทโมะตอบ
"โอเค โอเค"โทโมะพูแล้วลูบผมฟางเพื่อปลอบ
"ฟางขอโทษโทโมะ ฟางขอโทดษ...ฮึก ฟางจะไม่ทำแล้วฟางสัญญาครั้งนี้ครั้งสุดท้ายแล้ว"ฟางพูดแล้วร้องไห้หนังขึ้นโทโมะได้แต่ส่ายหน้าแล้วลูบผมฟางต่อแล้วไม่พูดอะไร กลัวว่าคนตัวเลกในอ้อมกอดจะไม่หยุดร้องไห้
ตอนนี้ไรท์เริ่มตัดๆมาเท่าที่สำคัญๆ ย่อๆมาบ้างอะไรบ้าง 555
ตอนนี้เอาเป็นว่าเสริมดราม่านิด(นิดจริงๆ555) ยังไงก็มาดูกับป๊อปปี้ที่โดนหักอกจะเป็นยังไง โทโมะที่รู้ความจริงแล้วจะเป็นยังไง ต้องติดตามมมม อะจึ้ยๆ 555
ขอโทษน้าาา ที่เมื่อวานไม่ได้มาอัพ
แต่ยังไงก็อย่าหนีกันไปไหนน้าาา เม้นเยอะๆ โหวตแยะๆ 555
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
