[2'Brother]รักเฮี้ยนๆของนายไร้ร่าง

9.9

เขียนโดย TKda

วันที่ 3 มิถุนายน พ.ศ. 2557 เวลา 22.36 น.

  35 ตอน
  1033 วิจารณ์
  50.99K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 20 กรกฎาคม พ.ศ. 2557 22.00 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

26) ความรู้สึกที่เริ่มก่อตัว

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

"แอ๊ะ!..."มีเสียงรบกวนจากใครบางคนทำให้แก้วเเละโทโมะผละออกจากกันอย่างรวดเร็ว
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"มด"แก้วเรียกชื่อมดเเล้วหลบสายตาล้อเลียนของมด
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"ขะ..เข้ามาตั้งเเต่เมื่อไหร่ครับ"โทโมะพูดเเล้วเบือนหน้าหนีมดเช่นกัน
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"ทำไรกันอ่ะ เค้าเห็นนะ"มดพูดด้วยน้ำเสียงล้อเลียน
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"บ้าไม่ได้ทำ"แก้วเเละโทโมะต่างปฏิเสธพร้อมกัน
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"เอ๊ะ..พูดพร้อมกัน เเถมยังเหมือนกันอีก"หมดพูดเเล้วชี้หน้าแก้วกับโทโมะ แก้วกับโทโมะมองหน้ากันก่อนจะหน้าแดงเเล้วหันหลังชนกัน
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"ฮะๆ เวลาคนเค้าเขินกันมันเป็นแบบนี้นี่เอง"มดพูดเเล้วหัวเราะมองแก้วเเละโทโมะ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"ไอ้บ้าหน้าหวานเพราะนายคนเดียวเลย"แก้วหันมาว่าโทโมะ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"ผมขอโทษ ผมไม่รู้"โทโมะพูดเเล้วก้มหน้าตอบ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"ไอ้บ้านายนี่นะ หึ้ย"แก้วพูดเเล้วเขินหน้าแดงเข้าไปใหญ่
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"ฮ่ะๆ ไม่ต้องเขินเรา เราไม่บอกใครหรอกน่า"มดพูดเเล้วขำในท่าทีของทั้งสองคน
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"แหงล่ะ ถึงบกใครเค้าจะมาฟัง ถึงอยากฟังก็ไม่ได้ยิน"แก้วพูด
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"ก็เค้าเป็นผีนิ อย่าให้เค้าเป็นคนนะ จะเเฉให้มดเลยนิ"มดพูดเเล้วกอดอกงอน
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"นี่งอนเป็นเด็กไปได้"แก้วพูดง้อ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"ง้อเเล้วหรอเนี้ย"มดพูด
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"ใช่นิสิ้ เร็วๆหายงอนน่า"แก้วพูดเเล้วชู้วก้อย
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"ก็ได้ๆ"มดพูดแล้วจะเกี่ยวก้อยกับแก้วแต่ก็ไม่ได้
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"ลืมไปเลย เกี่ยวกลางอากาศก็ได้เนาะ"มดพูดเเล้วเกี่ยวก้อยกับแก้วทั้งที่นังไม่โดนมือกันเเต่ก็ยิ้มให้กัน
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"ลืมผมเลย"โทโมะพูดขึ้น
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"อ้าว"มดพูดเเล้วมองหน้าโทโมะ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"นายน่ะ ไปนอนได้เเล้วไป๊"แก้วไล่
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"ผมก็นอนกับคุณนิครับ"โทโมะพูด
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"ไอ้บ้า"แก้วว่าเเล้วหน้าแดง
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"ฮะๆ ไม่อยากจะสวิตเวลาคนเค้าจีบกัน ไปดีกว่า"มดพูดเเล้วหายตัวไป
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"เอ่อ.."โทโมะมองหน้าแก้วเเล้วรีบหลบสายตาด้วยความเขิน
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"นะ..นอนก่อนนะ"แก้วพูดเเล้วรีบคลานขึ้นเตียงเเล้วนอนหลับตาทันที
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"ได้ปลดปล่อยเเล้วรู้สึกยังไงบ้างล่ะเรา"เขื่อนถามเฟย์
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"ก็ดีค่ะ เฟย์ไม่ได้ออกมาแบบนี้นานเเล้ว"เฟย์พูดเเล้วมองบรรยากาศตอนกลางคืน
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"เเต่ว่าที่นี่สวยดีนะค่ะ สงบเเล้วก็เงียบ ดาวก็สวยอีกต่างหาก พี่เขื่อนรู้จักที่นี่ได้ไงค่ะ"เฟย์ถาม
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"ใช่ที่นี่น่ะสวย พี่ชอบมาตอนเครียดๆ จำได้มั้ยตอนเด็กเฟย์ก็เคยมานิ"เขื่อนพูด
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"จริงด้วย รั้วตรงนั้นที่พี่เขื่อนปีนเเล้วเป้าขาด ฮ่ะๆเฟย์จำได้ๆ"เฟย์พูดเเล้วยิ้มเมื่อนึงถึงความหลังที่เคยเล่นกันเขื่อน
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"โธ่ จำที่พี่ไม่น่าอายสิ"เขื่อนกุมขมับเเล้วส่ายหน้าอายๆ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"ฮ่ะๆ เท่ห์จะตายไปค่ะ"เฟย์พูดขำๆ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"นี่เราไม่ได้ออกมาแบบนี้นานเเล้วนะเนี้ย"เขื่อนพูด
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"เฟย์ไม่ได้มารีสอร์ทนี้นานเเล้วเท่าไหร่เเล้วนะ เกือบปีเเล้วสิ"เฟย์พูดเเล้วมองรีสอร์ท
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"ก็มาบ่อยๆสิ มาปลดปล่อยบ้าง"เขื่อนพูดเเล้วกวาดสายตามองจนมาจ้องตากับเฟย์
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
".."เฟย์เงียบเเล้วมองหน้าเขื่อน เหมือนออะไรดลใจให้ทั้งคู่เข้าใกล้กันเรื่อยๆ จนเขื่อนประกบปากกับเฟย์ในที่สุด
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"อื้อ!"เฟย์ร้องท้วงเมื่อจะหมดอากาศหายใจเขื่อนรีบผละออกทันทีเพราะเสียงร้องท้วงทำให้เขื่อนมีสติ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"เอ่อ..พี่ขอโทษนะ"เขื่อนพูดเเล้วรีบลุกเดินหนีไป เฟย์ๆด้เเต่มองตามอย่างไม่พูดอะไร ไม่เข้าใจ่าทำไมถึงไม่ปฏิเสธ หรือโกรธในสิ่งที่เขื่อนทำ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"นี่นายอย่าเบียดสิ"แก้วพูด
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"ก็ผมหนาวนิครับ คุณเอาผ้าห่มไปหมดเลย"โทโมะพูด
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"ก็ไหนนายบอกมากกว่านี้ก็เคยมาเเล้วไง"แก้วหันหน้ามาพูด
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"ก็นั่นมันตอนที่ผมไม่มีคุณ เเต่ตอนนี้ผมมีคุณผมรู้สึกอบอุ่นขึ้นมานิครับ"โทโมะพูดเเล้วมองหน้าแก้ว
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
".."แก้วเงียบเเล้วมองตาโทโมะ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"ผมขอผ้าหมได้มั้ยครับ"โทโมะพุดขึ้นแก้เขินเมื่อรู้สึกว่าแก้วจ้องตัวเองนานเกินไป
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"จึ้"แก้วจิปากอย่างสบถ ก่อนจะแบ่งผ้าห่มให้โทโมะ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"ขอบคุรครับ"โทโมะพูดเเล้วยิ้มเล็กน้อยก่อนจะห่มผ้าให้ตัวเอง
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"อืม"แก้วพูดเเล้วพยักหน้า
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"ฝันดีนะครับ"โทโมะพุด
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"อืม ฝันดี"แก้วพูดเเล้วหลับตาลง โทโมะมองแก้วอยู่เนิ่นานก่อนจะหลับตาไป 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

 
 
 
 
มาอัพให้เเล้วคร้าบบบบบ ><
 
 
 
 
เม้นกันเยอะๆน้าาา
 
 
 
 
 

 
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10.0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10.0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา