[2'Brother]รักเฮี้ยนๆของนายไร้ร่าง
9.9
เขียนโดย 
TKda
วันที่ 3 มิถุนายน พ.ศ. 2557 เวลา 22.36 น.
35 ตอน
1033 วิจารณ์
50.98K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 20 กรกฎาคม พ.ศ. 2557 22.00 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
แชร์นิยายฟิคชั่น
23) หน้าหวานหายไป
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"นี่หน้าหวาน เอ่อคือชั้นจะเปลื่ยนเจลลดไข้ให้นายได้มั้ยอ่ะ"แก้วถามเพราะกลัวว่าโทโมะจะปวดหัวอีก
"ตรงนี้หรอครับ"โทโมะจับหน้าผากก็พูด
"อื้อ"แก้วพูดเเล้วพยักหน้า
"ครับ"โทโมะพูดเเล้วยิ้มแก้วจึงเดินเข้ามาใกล้ก่อนจะหายใจข้าลึกๆ เเล้วเปิดผมหน้าม้าโทโมะขึ้นก่อนจะค่อยๆแกะออกอย่างช้าๆ โทโมะไม่มีอาการปวดหัวเหมือนเดิมเเล้วกลับยิ้มให้แก้วอย่างอ่อนโยน
"จะ..เจ็บมั้ย"แก้วถาม
"ไม่ครับ"โทโมะตอบไปทั้งที่ตอนนี้มันปวดหัวมากๆ แต่ก็ไม่เท่าครั้งนั้นที่แก้วเปิด โทโมะยิ้มให้แก้ว
"ถ้างั้นเดี๋ยวแปะอันใหม่ให้นะ"แก้วพูดเเล้วไปเอาเจลลดไข้มาแปะใหม่
"เเล้วมดไปไหนล่ะครับ"โทโมะถาม
"ไม่รู้สิ หายไปเลยอ่ะ"แก้วพูด
"เเล้วเชือกที่ว่าหาเจอหรือยังครับ"โทโมะถาม
"ยังอ่ะ"แก้วพูดแล้วเบ้ปาก
"ถ้างั้นเราไปหากันเถอะครับ"โทโมะพูดแล้วจะลุกขึ้นเเต่แก้วกลับดันตัวให้นั่งลงเหมือนเดิม
"ไม่ต้องเลยนายป่วยอยู่"แก้วพูดเเล้วชี้หน้า
"เเต่.."
"ไม่มีเเต่อะไรทั้งนั้น ไม่ต้องทำอะไรทั้งนั้นแหละ เดี๋ยวชั้นหาเองดีกว่า นายนอนพักผ่อน"แก้วพูด
"ไม่เอา"โทโมะพูดขึ้น
"ไม่เอาไม่ได้ นอนอยู่นี่เาใจมั้ยว่าชั้นเป็นห่วงนาย"แก้วพูด
"ผมก็เป็นห่วงคุณ ถ้าคุณไปผมก็จะไป ผมไม่ให้คุณไปคนเดียวโดยที่ไม่มีผมหรอกนะ ผมไม่ยอม"โทโมะพูดเเล้วมองหน้าแดง แก้วหน้าแดงเเล้วถอยห่างโทโมะ
"ชั้นไม่เป็นไรหรอกน่า ถึกแบบนี้น่ะ"แก้วพูด
"ถึกแค่ไหน ผมก็เป็นห่วงอยู ถ้าไม่มให้ผมไป คุณต้องไม่ไป เเต่ถ้าคุณจะไปผมก็จะไป"โทโมะพูดเสียงเเข็ง
"นายมันดื้น"แก้วพูดเเล้วผลักไหลาโทโมะ
"^_^"โทโมะได้เเต่ยิ้มให้แก้ว
"ไหนอยากทำอะไรอีกนึเปล่า วันนี้ชั้นจะตามใจวันนึก็เเล้วกัน"แก้วพูด
"ผมไปไหนก็ได้ถ้ามีคุณ"โทโมะพูดเเล้วยิ้ม
"ไอ้บ้า พูดแบบนี้ชั้นก็คิดนะ.."แก้วพูดเบาๆ
"ผมก็คิดครับ"โทโมะหายตัวมาอยู่ข้างหลังแก้วเเล้วพูด
"O//////O"
"^^"
"คิดบ้าอะไรของนายเล่า"แก้วพูดแล้วผลักอกโทโมะ โทโมะจับอกตัวเองเเล้วทำหน้าเจ็บปวด เเต่ก็ต้องยิ้มให้แก้ว
"นะ..นายเป็นอะไรรึเปล่า"แก้วถามเพราะเห็นโทโมะดูสีหน้าไม่ค่อยดี
"เปล่าครับ"โทโมะพูดเเล้วยิ้มให้
"ชั้นว่าหมู่นี้ชั้นจับตรงไหน นายก็เจ็บ นายเป็นอะไรกันเเน่หน้าหวาน"แก้วถามเเล้วเดินเข้ามาหาโทโมะ
"ผมไม่เป็นอะไรหรอกครับ"โทโมะพูด
"นายจะไม่เป็นอะไรได้ยังไง อาการของนายมันแปลกๆตั้งเเต่นายไม่สบายเเล้วนะ"แก้วพูดสงสัย
"ร่างกายผม..คง.."โทโมะยังพูดไม่จบอยู่ๆร่างของโทโมะก็เริ่มจางลง
"หน้าหวาน นายเป็นอะไรน่ะ"แก้วตกใจที่เห็นร่างของโทโมะ อยู่ๆก็จางลงไป
"ผม.."โทโมะพยายามจะพูด
"นายเป็นอะไร นายจะไปไหนน่ะ หน้าหวาน หน้าหวาน หน้าหวาน!!"แก้วตะโกนเรียกสุดเสียงเมื่ออยู่ๆโทโมะก็จงหายไปต่อหน้าต่อตา
"ทำแบบนี้เเล้วจะได้ผลหรอค่ะคุณแม่"เฟย์ถามแม่ที่อยู่ๆก็พาผู้มีความรู้เรื่องวิญญาณมา
"ไม่ลองก็ไม่รู้นะลูก"แม่พูดเเล้วตั้งในดู
"เเต่เฟย์ว่าไม่เห็นจะมีประโยชน์เลย ทำแบบนี้อีกอย่างมันก็ไม่ดีด้วยนะค่ะ โทโมะไม่ได้ไปไหนสักหน่อย"เฟย์พูดเเล้วเดินไปหาหมอที่กำลังทำพิธี
"หยุดได้เเล้วค่ะ"เฟย์พูดหมอที่กำลังทำพิธีจึงลืมตาขึ้นมาทันที
"อะไรกันเจ้ากล้ามาขัดการทำพิธีเราหรอ เจ้ารู้มั้ยว่าคู่หมั้นของเจ้ากำลังจะมาน่ะ"
"ไม่รู้อะไรทั้งนั้นแหละค่ะ กลับไปเถอะค่ะ เฟย์จะดูแลโทโมะต่อ คุณแม่ค่ะเฟย์ขอโทษนะค่ะที่ต้องทำแบบนี้เเต่เฟย์ว่าโทโมะไม่ได้ไปไหนทั้งนั้น"เฟย์พูด
"เอ่อ จ้ะ"แม่พูดเเล้วยิ้มให้
"เเล้วค่าจ้างข้าล่ะ"
"เดี๋ยวชั้นจะจ่ายให้เอง"เฟย์พูด
"หน้าหวาน หน้าหวาน นี่นายอยู่ไหนน่ะ นายอย่าหาไปแบบนี้สิ หน้าหวาน"แก้วตะโกนเรียกโทโมะทั้งในบ้านเเละนอกบ้านก็ยังไม่มีวี่เเววที่โทโมะจะกลับมา
"หน้าหวานนายกลับมานะ"แก้วเริ่มใจไม่ดี นั่งลงที่ปลายเตียงเเล้วจับหัวเข่า
ฟรึ่บ!
"O_O!!"
หมับ!
"O[]O"
เอ๊ะจะเจอะไรนะ ?? ต้องรอลุ้นกันน้าาาา
เม้นเยอะๆน้าาาา
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10.0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10.0 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
