[2'Brother]รักเฮี้ยนๆของนายไร้ร่าง

9.9

เขียนโดย TKda

วันที่ 3 มิถุนายน พ.ศ. 2557 เวลา 22.36 น.

  35 ตอน
  1033 วิจารณ์
  50.78K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 20 กรกฎาคม พ.ศ. 2557 22.00 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

23) หน้าหวานหายไป

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

 

 

 

 

 

"นี่หน้าหวาน เอ่อคือชั้นจะเปลื่ยนเจลลดไข้ให้นายได้มั้ยอ่ะ"แก้วถามเพราะกลัวว่าโทโมะจะปวดหัวอีก

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"ตรงนี้หรอครับ"โทโมะจับหน้าผากก็พูด

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"อื้อ"แก้วพูดเเล้วพยักหน้า

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"ครับ"โทโมะพูดเเล้วยิ้มแก้วจึงเดินเข้ามาใกล้ก่อนจะหายใจข้าลึกๆ เเล้วเปิดผมหน้าม้าโทโมะขึ้นก่อนจะค่อยๆแกะออกอย่างช้าๆ โทโมะไม่มีอาการปวดหัวเหมือนเดิมเเล้วกลับยิ้มให้แก้วอย่างอ่อนโยน

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"จะ..เจ็บมั้ย"แก้วถาม

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"ไม่ครับ"โทโมะตอบไปทั้งที่ตอนนี้มันปวดหัวมากๆ แต่ก็ไม่เท่าครั้งนั้นที่แก้วเปิด โทโมะยิ้มให้แก้ว

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"ถ้างั้นเดี๋ยวแปะอันใหม่ให้นะ"แก้วพูดเเล้วไปเอาเจลลดไข้มาแปะใหม่

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"เเล้วมดไปไหนล่ะครับ"โทโมะถาม

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"ไม่รู้สิ หายไปเลยอ่ะ"แก้วพูด

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"เเล้วเชือกที่ว่าหาเจอหรือยังครับ"โทโมะถาม

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"ยังอ่ะ"แก้วพูดแล้วเบ้ปาก

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"ถ้างั้นเราไปหากันเถอะครับ"โทโมะพูดแล้วจะลุกขึ้นเเต่แก้วกลับดันตัวให้นั่งลงเหมือนเดิม

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"ไม่ต้องเลยนายป่วยอยู่"แก้วพูดเเล้วชี้หน้า

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"เเต่.."

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"ไม่มีเเต่อะไรทั้งนั้น ไม่ต้องทำอะไรทั้งนั้นแหละ เดี๋ยวชั้นหาเองดีกว่า นายนอนพักผ่อน"แก้วพูด

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"ไม่เอา"โทโมะพูดขึ้น

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"ไม่เอาไม่ได้ นอนอยู่นี่เาใจมั้ยว่าชั้นเป็นห่วงนาย"แก้วพูด

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"ผมก็เป็นห่วงคุณ ถ้าคุณไปผมก็จะไป ผมไม่ให้คุณไปคนเดียวโดยที่ไม่มีผมหรอกนะ ผมไม่ยอม"โทโมะพูดเเล้วมองหน้าแดง แก้วหน้าแดงเเล้วถอยห่างโทโมะ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"ชั้นไม่เป็นไรหรอกน่า ถึกแบบนี้น่ะ"แก้วพูด

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"ถึกแค่ไหน ผมก็เป็นห่วงอยู ถ้าไม่มให้ผมไป คุณต้องไม่ไป เเต่ถ้าคุณจะไปผมก็จะไป"โทโมะพูดเสียงเเข็ง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"นายมันดื้น"แก้วพูดเเล้วผลักไหลาโทโมะ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"^_^"โทโมะได้เเต่ยิ้มให้แก้ว

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"ไหนอยากทำอะไรอีกนึเปล่า วันนี้ชั้นจะตามใจวันนึก็เเล้วกัน"แก้วพูด

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"ผมไปไหนก็ได้ถ้ามีคุณ"โทโมะพูดเเล้วยิ้ม

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"ไอ้บ้า พูดแบบนี้ชั้นก็คิดนะ.."แก้วพูดเบาๆ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"ผมก็คิดครับ"โทโมะหายตัวมาอยู่ข้างหลังแก้วเเล้วพูด

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"O//////O"

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"^^"

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"คิดบ้าอะไรของนายเล่า"แก้วพูดแล้วผลักอกโทโมะ โทโมะจับอกตัวเองเเล้วทำหน้าเจ็บปวด เเต่ก็ต้องยิ้มให้แก้ว

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"นะ..นายเป็นอะไรรึเปล่า"แก้วถามเพราะเห็นโทโมะดูสีหน้าไม่ค่อยดี

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"เปล่าครับ"โทโมะพูดเเล้วยิ้มให้

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"ชั้นว่าหมู่นี้ชั้นจับตรงไหน นายก็เจ็บ นายเป็นอะไรกันเเน่หน้าหวาน"แก้วถามเเล้วเดินเข้ามาหาโทโมะ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"ผมไม่เป็นอะไรหรอกครับ"โทโมะพูด

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"นายจะไม่เป็นอะไรได้ยังไง อาการของนายมันแปลกๆตั้งเเต่นายไม่สบายเเล้วนะ"แก้วพูดสงสัย

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"ร่างกายผม..คง.."โทโมะยังพูดไม่จบอยู่ๆร่างของโทโมะก็เริ่มจางลง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"หน้าหวาน นายเป็นอะไรน่ะ"แก้วตกใจที่เห็นร่างของโทโมะ อยู่ๆก็จางลงไป

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"ผม.."โทโมะพยายามจะพูด

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"นายเป็นอะไร นายจะไปไหนน่ะ หน้าหวาน หน้าหวาน หน้าหวาน!!"แก้วตะโกนเรียกสุดเสียงเมื่ออยู่ๆโทโมะก็จงหายไปต่อหน้าต่อตา

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"ทำแบบนี้เเล้วจะได้ผลหรอค่ะคุณแม่"เฟย์ถามแม่ที่อยู่ๆก็พาผู้มีความรู้เรื่องวิญญาณมา

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"ไม่ลองก็ไม่รู้นะลูก"แม่พูดเเล้วตั้งในดู

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"เเต่เฟย์ว่าไม่เห็นจะมีประโยชน์เลย ทำแบบนี้อีกอย่างมันก็ไม่ดีด้วยนะค่ะ โทโมะไม่ได้ไปไหนสักหน่อย"เฟย์พูดเเล้วเดินไปหาหมอที่กำลังทำพิธี

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"หยุดได้เเล้วค่ะ"เฟย์พูดหมอที่กำลังทำพิธีจึงลืมตาขึ้นมาทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"อะไรกันเจ้ากล้ามาขัดการทำพิธีเราหรอ เจ้ารู้มั้ยว่าคู่หมั้นของเจ้ากำลังจะมาน่ะ"

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"ไม่รู้อะไรทั้งนั้นแหละค่ะ กลับไปเถอะค่ะ เฟย์จะดูแลโทโมะต่อ คุณแม่ค่ะเฟย์ขอโทษนะค่ะที่ต้องทำแบบนี้เเต่เฟย์ว่าโทโมะไม่ได้ไปไหนทั้งนั้น"เฟย์พูด

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"เอ่อ จ้ะ"แม่พูดเเล้วยิ้มให้

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"เเล้วค่าจ้างข้าล่ะ"

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"เดี๋ยวชั้นจะจ่ายให้เอง"เฟย์พูด

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"หน้าหวาน หน้าหวาน นี่นายอยู่ไหนน่ะ นายอย่าหาไปแบบนี้สิ หน้าหวาน"แก้วตะโกนเรียกโทโมะทั้งในบ้านเเละนอกบ้านก็ยังไม่มีวี่เเววที่โทโมะจะกลับมา

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"หน้าหวานนายกลับมานะ"แก้วเริ่มใจไม่ดี นั่งลงที่ปลายเตียงเเล้วจับหัวเข่า

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ฟรึ่บ!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"O_O!!"

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

หมับ!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"O[]O"

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

เอ๊ะจะเจอะไรนะ ?? ต้องรอลุ้นกันน้าาาา

 

 

เม้นเยอะๆน้าาาา 

 

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10.0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10.0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา