[2'Brother]รักเฮี้ยนๆของนายไร้ร่าง
9.9
เขียนโดย 
TKda
วันที่ 3 มิถุนายน พ.ศ. 2557 เวลา 22.36 น.
35 ตอน
1033 วิจารณ์
51.00K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 20 กรกฎาคม พ.ศ. 2557 22.00 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
แชร์นิยายฟิคชั่น
17) ง้อผีขี้งอน
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"นี่หน้าหวานลุกขึ้นมาคุยกันให้รู้เรื่องนะ"แก้วพูดเเล้วคลานเข้าไปหาโทโมะที่นอนอยู่
ฟรึ่บ
แก้วจะจับตัวโทโมะเเต่ก็ทะลุผ่านร่างโทโมะมาเหมือนเดิม
"นี่ มีอะไรมาพูดกันตรงๆอยามางอนเงียบแบบนี้"แก้วพูดเเล้วนั่งมองหน้าโทโมะที่แกล้งหลับอยู่
".."โทโมะเงียบไม่พูดอะไร
"นี้ไอ้ผีขี้งอนอย่ามาเงียบแบบนี้ชั้นไม่ชอบลุกขึ้นมา"แก้วพูดเเล้วตีเตียงจนโทโมะลืมตาขึ้นมา
"หยุดตีได้มั้ยครับผมจะนอน"โทโมะพูด
ฟึ่บ!
แก้วรีบคลานเข้าหาโทโมะเเล้วกอดทันที จิตโทโมะที่ไม่ให้แก้วจับหรือสัมผัสก็หายไปทำให้แก้วกอดโทโมะได้
"ไอ้หน้าหวานไอ้บ้า ไอ้ผีขี้งอน นายเป็นบ้าอะไรงอนออะไรพูดมา"แก้วพูดเพราะไม่ชอบให้โทโมะเป็นแบบนี้ ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน..
"ผมเปล่า.."โทโมะปฏิเสธ
"นายเป็นพูดมา"แก้วผละออกก่อนจะพูด
"ก็คุณลืมไปแล้วหรือไงว่าต้องทานข้าวกันผม"โทโมะพูด
"ก็ชั้นนึกว่านายจะตามมานิ"แก้วพูด
"ผมตามไปทำไมล่ะครับเสียเวลาคุณสวิทกับแฟนเปล่าๆ"โทโมะพูด
"แฟน ใครว่ะ"แก้วพูด งงๆ
"ก็คนหน้ายาวๆนั้นไงครับ"โทโมะพูด
"อ๋อ ไอ้บ้านั้นมันเพื่อนชั้น"แก้วพูด
"เพื่นหรอครับ"โทโมะเงยหน้าขึ้นมาถาม
"ก็ใช่น่ะสิ เพื่อนกัน"แก้วบอก
"ก็เห็นกอดกัน"โทโมะพูด
"ไม่ได้เจอกันนานมันก็ต้องคิดถึงกันเป็นธรรมดามั้ยห๊ะ นายนี่น่ะนี่อย่าบอกงอนชั้นเพราะไม่ได้มากินข้าวด้วยอ่านะ"แก้วพูดเเล้วมองหน้าโทโมะ
".."โทโมะเงียบเเล้วไม่มองหน้าแก้ว
"งั้นรอชั้นแป๊ป"แก้วพูดเเล้วเดินออกจากบ้าน ก่อนจะเข้ามาพร้อมกับปิ่นโต
"ทำอะไรครับ"โทโมะเดินมาถามเมื่อเห็นแก้วจัดปินโตออก
"กินข้าวไง มานี่เลยนั่งลง"แก้วพูดเเล้วดึงโทโมะให้มานั่ง
"ไหนอยากกินอันไหน"แก้วถาม
"อันนี้ครับ"โทโมะพูดเเล้วชี้ต้มจืดแก้วจึงตักต้มจืดเเล้วจ่อปากโทโมะ
"ทำอะไรครับ"โทโมะถาม
"กินสิ ชั้นป้อน"แก้วพูด
"..??.."
"อ้าปากมาก็สิ้นเรื่องเเล้ว"แก้วพูดโทโมะจึงยอมอ้าปากให้แก้วป้อน
"อ่ะข้าว"แก้วพุดเเล้วตักข้าวให้แก้วโทโมะจึงยอมทานโดยดี
"ชั้นขอโทษนะที่ไปแล้วไม่ได้บอกอ่ะ"แก้วป้อนข้าวจนโทโมะอิ่มก็พูดขอโทษ
"ไม่เป็นไรครับ"โทโมะพูด
"นี่ไอ้ผีขี้งอน ทีหลังมีอะไรบอกมาตรงๆเข้าใจมั้ย"แก้วพูด
"ผมเปล่าขี้งอน"โทโมะพูด
"นายงอนอย่าเถียงชั้น!"แก้วพูด
"ครับ.."โทโมะตอบเสียงแผ่ว
"เฮ้อ"แก้วถอนหายใจออกมาก่อนจะนึกถึงคำของหลวงพ่อ
"นายออกจากร่างมาใช่มั้ย"แก้วพูดขึ้นเมื่อนักคิดสักพัก
"หืม ผมเปล่า"โทโมะพูด
"เเต่จากที่หลวงพ่อเค้าบอก นายออกจากร่างมา"แก้วพูด
"ผมไม่รู้ครับ"โทโมะพูด
"ถ้างั้นชั้นจะช่วยนายหาร่างเอง พอจำอะไรได้บ้างมั้ยล่ะ"แก้วถาม
"ไม่ครับ"โทโมะตอบ
"-_-"
"ก็ผมไม่รู้จริงๆนะครับ"โทโมะพูด
"ไม่เป็นไร ชั้นรู้นายอยากกลับไปใช่มั้ยล่ะ เดี๋ยวค่อยๆหากันไปก็ได้นิเนาะ"แก้วพูดเเล้วยิ้มให้โทโมะมองแก้วเเล้วยิ้มตาม
"ป๊อปฟางว่าแก้วแปลกๆ"ฟางพูดขึ้น
"ยังไง"ป๊อปปี้ถาม
"หมู่นี้แก้วคุยคนเดียวบ่อยอ่ะ แก้วเป็นอะไรรึเปล่าก็ไม่รู้"ฟางพูดเเล้วทำท่าทางเป็นห่วง
"ไม่เป็นอะไรหรอก ก็ไหนบอกว่าแก้วซ้อมแก้วบ่นคนเดียวไง"ป๊อปปี้พูด
"นั้นสิ เห้อ ชั่งเถอะนอนดีกว่า"ฟางพูดเเล้วล้มตัวลงนอนเเต่ป๊อปปี้กลับมาดึงตัวไว้
"ดื่มนมก่อน"ป๊อปปี้พูดเเล้วยื่นนมมาให้
"โห่ เอามาๆ"ฟางพูดเเล้วเอาแก้วนมมาก่อนจะดื่ม
"นี่หน้าหวาน"แก้วเรียกโทโมะที่นั่งดูทีสีอยู่ข้างๆ
"ทำไมนายถึงมาอยู่ที่นี่ได้ล่ะ"แก้วถาม
"ไม่รู้ครับ"โทโมะพูด
"เอ้า โห่ นายนี่มัน.."แก้วพูดเเล้วส่ายหน้าก่อนจะดูทีวีต่อ
________________________________________________________________________________________________________
มาอัพเเล้วเมื่อวานต้องขอโทษน้่าที่ไม่ได้มาอัพ ^^
ยังไงก็เม้นกันเยอะๆน้าาาา ><
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10.0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10.0 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
