[2'Brother]รักเฮี้ยนๆของนายไร้ร่าง

9.9

เขียนโดย TKda

วันที่ 3 มิถุนายน พ.ศ. 2557 เวลา 22.36 น.

  35 ตอน
  1033 วิจารณ์
  50.92K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 20 กรกฎาคม พ.ศ. 2557 22.00 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

16) เงียบ

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"เอ่อ.."โทโมะเปล่งเสียงออกมาเล็กน้อยก่อนจะหลบตาแก้วเพราะรู้สึกว่าตัวเองเริ่มร้อนๆที่ใบหน้า

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"เอ่อ..หะ..หิวยังอ่ะ"แก้วถามออกไปแก้เขินก่อนจะหันหน้าไปอีทาง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"แก้วแกคุยกับใครน่ะ"เขื่อนออกมาก็ถามทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"อะไรชั้นคุยกับใครมีที่ไหน"แก้วพูดเเล้วยักไหล่

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"หรอ ไหนมากอดทีดิ๊ คิดถึงว่ะ"เขื่อนพูดเเล้วเดินเข้ามากอดแก้ว โทโมะได้เเต่มองเเล้วกัดปาก

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"คิดถึงว่ะ ไม่เจอกันนาน"เขื่อนพูดทั้งที่ยังกอดแก้วอยู่

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"เออๆ ชั้นก็คิดถึงแกเหมือนกัน"แก้วพูดเเล้วกอดเขื่อนตอบ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"ผมขอตัวนะครับ"อยู่โทโมะก็หายตัวไป

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"อ้าวเห้ย เดี่ยวจะไปไหน..หึ้ย"แก้วจะร้องถามเเต่โทโมะก็หายตัวไปแล้ว

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"ใครไปไหน ชั้นก็อยู่นี่ไง"เขื่อนผละออกจากแก้วแล้วพูด

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"เออว่ะ ฮ่าๆ แล้วามามีอะไร"แก้วถาม

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"คิดถึง โดดงานมาหา"เขื่อนพูดแล้วยักคิ้ว

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"แหม๋ จ้าๆ ชั้นก็คิดถึงแต่ทำไมนายพึ่งมาวันนี้ชั้นมาเป็นอาทิตย์เเละ"แก้วพูดเเล้วหน้ามู่

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"เอ้าชั้นพึ่งรู้เรื่องจากฟาง ไม่งั้นชั้นมานานเเล้วใครจะไปรู้เเล้วทำไมแกมาอยู่ที่นี่ล่ะ ที่พักเยอะเเยะ"เขื่อนพูด

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"ก็ชั้นอยากอยู่คนเดียวสบายๆ ไม่อยากอยู่เเบบรีสอร์ทบ้านมันติดกันชั้นอยากมาพักสมอง"แก้วบอก

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"แล้วอยู่ที่นี่เป็นไงบ้าง"เขื่อนถามเเล้วมองไปรอบบ้านด้วยสายตาแปลกๆ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"ก็ดีนะ..ถ้าไม่มีไอ้บ้านั่น"แก้วพูดประโยคหลังเบาๆ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"ห๊ะ"เขื่อนถามเพราะได้ยินไม่ถนัด

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"เปล่าๆ"แก้วพูดยิ้มๆ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"หรอ เเล้วนี่แกกินอะไรยัง"เขื่อนถาม

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"ยังรอเนยเอามาให้อ่ะ"แก้วบอก

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"ชั้นวาไม่ได้กินหรอก ไปกินบ้านชั้นดีกว่าขนมเพียบ"เขื่อนพูด

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"ก็ดีไม่ได้กินข้าวกับแกนานเเละ"แก้วพูด

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"งั้นไปเหอะ"เขื่อนพูดแล้วรีบดึงแก้วออกมาจากบ้าน

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"จะไปไหนกันน่ะ"โทโมะพูดเศร้าๆเเล้วมองรถเขื่อนที่ขับออกไป

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"ลืมไปแล้วหรอ ว่าต้องทานข้าวกันผมน่ะ.."โทโมะพูดก่อนเรือนร่างจะค่อยๆจากหายไป

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"ไหนบ้านแกทำไมดูเรียบร้อยขึ้นว่ะ ฮ่าๆ"แก้วพูดเมื่อมาถึงบ้านเขื่อน

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"ก็แม่บ้านเค้าทำไว้ดีนี่หว่า"เขื่อนพูด

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"เออนี่ เเล้วเมื่อไหร่นายจะมีเเฟนกันเค้าบ้างเนี้ย"แก้วเเซว

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"ชั้นเลือกไว้"เขื่อนพูดขำๆ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"เลือกจนไม่มีให้เลือกก็เลยโสดใช่ป่ะ ฮ่าๆ"แก้วพูดขำๆ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"มั่วเเล้ว ไม่ว่ายังไงชั้นก็มีตัวเลือก"เขื่อนพูดแล้วยักไหล่

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"แหม๋ ไอ้หล่อ"แก้วพูดเเล้วผลักหัวเขื่อน

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"หล่อแค่ไหน"เขื่อนพูด

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"หล่อ แต่น้อยกว่าชั้นนินึง"แก่วพูดเเล้วยักคิ้ว

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"ผมคงไม่สำคัญเเล้วสินะ เเล้วทำไมเราถึงมาอยู่ที่นี่ได้"โทโมะที่อยู่ๆก็หายตัวมาที่บ้านเขื่อนเเล้วมองการกระทำของเขื่อนและแก้วอยู่ห่างๆก่อนจะพายายามหายตัวกลับไปที่บ้านพักหลายรอบจนกลับได้โดยที่ ที่นั้นไม่มีแก้ว

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"อ้าวคุณแก้วไปไหนเนี้ย"เนยที่จะเอาอาหารมาให้ก็ตกใจเพราะเห็นบ้านมืด

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"วางไว้ตรงนี้ก็เเล้วกัน"เนยมองบรรยากาศก่อนจะว่างปิ่นโตว้ที่โต๊ะหน้าบ้านเเล้วรีบปั่นจักรยานกลับทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"ปิ่นโคงั้นหรอ"โทโมะมองปิ่นโตที่วางอยู่ก้อนจะคลายจากการกอดเข่าเเล้วหายตัวมาดูปิ่นโตใกล้ๆ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"มันคงไม่สำคัญเเล้วสินะ"โทโมะพูดก่อนจะนั่งที่โต๊ะหน้าบ้านเเล้วฟุบหลังลงไป

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"บ๊ายบาย ไว้วันหลังชวนชั้นอีกนะ"แก้วพูดแล้วโบกมือให้เขื่อนที่มาส่ง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"เเน่นอน พรุ่งนี้เลยมั้ย"เขื่อนพูด

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"มันจะดีนะ ฮ่าๆ ไปเถอะชั้นเข้าบ้านเเล้ว"แก้วพูดเเล้วเดินเข้าบ้านมาก่อนจะเห็ฯร่างโทโมะที่นอนฟุบอยู่ที่โต๊หน้าบ้านกับปิ่นโตที่อยู่ขเางหน้า

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"เห้ย"แก้วอถทานออกมาเบาๆ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"นี่อย่าบอกนะว่าไม่ได้ตามไปด้วยน่ะ"แก้วพูด เพราะปกติโทโมะจะไปด้วยตลอดแต่ก็แอบแปลกใจที่ไม่มีโทโมะเหมือนกันก่อนจะเดินเข้ามานั่งตรงข้ามกับโทโมะ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"หน้าหวาน"แก้วพูดเเล้วสะกอดโทโมะเเต่สะกิดไม่ได้

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"เอ้า อะไรเนี้ย"แก้วพูดเบาๆ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"หน้าหวานตื่น"แก้วพูดก่อนโทโมะจะลืมตาขึ้นมาเเล้วมองหน้าแก้วก่อนจะลุกขึ้นเเล้วเดินทะลุประตูไป

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"เชิดเฉย"แก้วพูดก่นจะเดินตามเข้าไป

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"หน้าหวาน เป็นอะไรไม่พูดไม่จา"แก้วเดินเข้ามาก็เข้ามาถามโทโมะที่นั่งอยู่ปลายเคตียง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

".."โทโมะเงียบเเล้วไม่มองแก้วในใจก็คิดไม่อยากให้แก้วจับตัว ไม่อยากให้แก้วสัมผัส

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"นี่หน้าหวาน"แก้วพูดเเล้วเดินเข้ามานั่งข้างๆจะจับไหล่เเต่ก็ทะลุร่างของโทโมะ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

".."โทโมะเงียบเเล้วล้มตัวลงนอน

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"อ้าว"แก้วพูดเเล้วขมวดคิ้วมองโทโมะที่นอนอยู่

 

 

 

 

 

               

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

_____________________________________________________________________________

 

 

 

ขอโทษน้าที่มาอัพให้ช้า พึ่งจะเที่ยวเสร็จ 555

 

 

 

เม้นกันเยอะๆน้าาาา

 

 

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10.0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10.0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา