[2'Brother]รักเฮี้ยนๆของนายไร้ร่าง

9.9

เขียนโดย TKda

วันที่ 3 มิถุนายน พ.ศ. 2557 เวลา 22.36 น.

  35 ตอน
  1033 วิจารณ์
  50.80K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 20 กรกฎาคม พ.ศ. 2557 22.00 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

18) มัดมือชก

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"ช่วยด้วยยย"

 

 

 

 

 

"หน้าหวานพูดอะไรรึเปล่าเมื่อกี้อะ"แก้วหันไปถามโทโมะที่นั่งอยู่ข้างๆ

 

 

 

 

 

"ครับ ผมเปล่านะผมนั่งเฉยๆ"โทโมะพูด

 

 

 

 

 

"หรอ อืม"แก้วพูดแล้วดูทีวต่อ

 

 

 

 

 

"ช่วยชั้นด้วยย"

 

 

 

 

 

"..!!.."

 

 

 

 

 

"นี่เมื่อกี้มีคนพูดนายรึเปล่า"แก้วถามอีก

 

 

 

 

 

"ผมไม่ได้พูดนะครับ"โทโมะบอก

 

 

 

 

 

"ถ้างั้นใครพูดล่ะ"แก้วพูดเเล้วมองหน้าโทโมะก่อนจะเดินออกไปดูตรงหน้าต่าง

 

 

 

 

 

"อร๊ายยย!!"แก้วที่เดินมาดูพร้อมๆกับโทโมะก็ตกใจกระโดดเข้ากอดโทโมะทันที

 

 

 

 

 

"เดี๋ยวครับ ใจเย็นๆนะครับ ไม่ต้องกลัวครับเค้าไม่ได้มีเจตนาจะมาทำร้ายเรานะครับ"โทโมะพูดเเล้วลูบผมแก้วอย่างอ่อนโยน

 

 

 

 

 

"ฮื่อ..ไม่มีเจตนาจะมาทำร้ายทำไมไม่มาดีๆ"แก้วพูดเเล้วกลัวตัวสั่น

 

 

 

 

 

"นี่คุณครับ ช่วยมาแบบดีๆได้มั้ยครับ"โทโมะพูดกับวิญญาณที่อยู่นอกบ้าน

 

 

 

 

 

"ช่วยชั้นด้วยย"

 

 

 

 

 

"โอ้ยยย บอกให้หยุดพูดได้มั้ย ขนลุกเว้ย"แก้วพูดแล้วกอดโทโมะเเน่นขึ้น

 

 

 

 

 

"หยุดพูดคำว่าช่วยด้วยสิครับผมหลอนนะครับ คุณแก้วเค้าก็กลัวด้วย"โทโมะพูด

 

 

 

 

 

"ช่วยชั้นด้วยยย"

 

 

 

 

 

"โอ้ยยยย หยุดพูดนะยัยบ้า ชั้นกลัวเธอจรนฉี่ชั้นจะลาดเเล้วนะ"แก้วผละออกจากโทโมะเเล้วโวยวายใส่วิญญาณที่อยู่หน้าบ้าน

 

 

 

 

 

"ช่วยชั้นด้วยนะค่ะ"

 

 

 

 

 

"เเล้วจะให้ชั้นช่วยยังไง หยุดพูดชวนขนลุกสักทีได้มั้ย ชั้นสยอง"แก้วพูดแล้วกอดตัวเอง

 

 

 

 

 

"ชั้นขอโทษ.."

 

 

 

 

 

"ยังจะมาพูดเสียงยานอีก เอคโค่ไม่ต้องมาก็ได้ มันหลอน"แก้วพูดเเล้วมองซ้ายมองขวา

 

 

 

 

 

"คุณกลัวหรือคุณไม่กลัวล่ะเนี้ย"โทโมะพูดแล้วมองแก้ว

 

 

 

 

 

"กลัวดิ๊ เเล้วเมื่อกี้มาหน้าเละๆแบบนั้นทีหลังอย่ามาแบบนี้ชั้นกลัว"แก้วบอก

 

 

 

 

 

"ตอนนี้เค้าก็สวยแล้วนี่ครับ"โทโมะพูด

 

 

 

 

 

"เออรู้เเล้ว นายออกไปสื่vสารทีดิ้"แก้วพูดเเล้วผลักโทโมะ

 

 

 

 

 

"ทำไมต้องเป็นผมล่ะครับ"โทโมะพูดเเล้วชี้ตัวเอง

 

 

 

 

 

"ก็พวกเดียวกันนี่นา อย่าให้เค้าเข้ามานะ ชั้นกลัวเดี๋ยวไปรบนเตียง ไปล่ะ"แก้วพูดเเล้วรีบวิ่งขึ้นเตียงไปทันที

 

 

 

 

 

"ผมตลอด"โทโมะบ่นก่อนจะหายตัวออกไปแก้วเหล่มองนิดนึงก่อนจะคลุมโปง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"คุณเป็นใครนน่ะ"โทโมะออกมาก็ถาม

 

 

 

 

 

"ชั้นชื่อมด ช่วยชั้นทีชั้นหนาว"มดพูดเเล้วกอดร่างของตัวเอง

 

 

 

 

 

"เเล้วทำไมถึงมาอยู่ที่นี่ล่ะครับ"โทโมะถามอีก

 

 

 

 

 

"ชั้นไม่รู้ ชั้นรู้แต่ว่าผู้หญิงคนนั้นต้องช่วยชั้นได้เเน่ๆ ช่วยชั้นที ช่วยปลดปล่อยชั้น ช่วยชั้นด้วย ชั้นหนาว หนาวเหลือเกิน"มดพูดเเล้วกอดตัวเองก่อนจะมองหน้าโทโมะด้วยสายตาที่เศร้า

 

 

 

 

 

"คุณแก้วน่ะหรอครับจะช่วยได้"โทโมะพูดเเล้วมองเข้าไปในบ้าน

 

 

 

 

 

"ใช่ เค้าช่วยได้เเน่ๆ ถ้าไม่ใช่เค้าชั้นก็จะไม่ได้ไปเกิดเเน่ๆ ช่วยชั้นตามหาศพของชั้นที"มดพูดเเล้วเดินมาหาโทโมะเพื่อจะขอร้อง

 

 

 

 

 

"ผมไม่รู้ ต้องไปถามคุณแก้วเองนะครับ"โทโมะพูด

 

 

 

 

 

"ช่วยชั้นที ชั้นหนาวเหลือเกิน"มดพูดเเล้วกอดตัวเอง

 

 

 

 

 

"ผมก็อยากช่วยนะครับ แต่ผมไม่รู้จะทำยังไง"โทโมะพูด

 

 

 

 

 

"ชั้นอยากคุยกับผู้หญิงคนนั้น"มดพูดขึ้น

 

 

 

 

 

"มะ..ไม่ได้นะครับอย่าเข้าไปอยู่ข้างนอกนะครับ"โทโมะรีบห้ามเพราะแก้วสั่งห้ามไม่ให้เข้าไป

 

 

 

 

 

"ทำไมล่ะค่ะ ชั้นทรมานชั้นทรมานเหลือเกิน"มดพูดอีก

 

 

 

 

 

"คือผม.."โทโมะพูดเเล้วมองเข้าไปในบ้าน

 

 

 

 

 

".."

 

 

 

 

 

"เดี๋ยวผมจะเข้าไปถามคุณแก้วเองนะครับ รออยู่ข้างนอกนะครับ"โทโมะพูดเเล้วหายตัวเข้าไปหาแก้วข้างใน

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"คุณแก้วครับ"โทโมะพูดเเล้วดึงผ้าห่มที่คุลมตัวแก้วออก

 

 

 

 

 

"มีอะไร ไปรึยัง"แก้วรีบถาม

 

 

 

 

 

"ยังครับ เค้าอยากให้คุณช่วยเค้า"โทโมะพูด

 

 

 

 

 

"ห๊ะ ช่วยหน้าอย่างชั้นเนี้ยนะ ขนาดนายชั้นยังช่วยไม่ได้เลย เเล้วคนอื่นจะมาหวังอะไรกับชั้น ตอบชั้นสิ!"แก้วพูดเเล้วชี้หน้าตัวเอง

 

 

 

 

 

"ช่วยได้สิครับ ผมน่ะคุณยังไม่ได้ลองหาเลย เเต่คุณช่วยเค้าก่อนนะครับ เค้าน่าสงสาร"โทโมะพูด

 

 

 

 

 

"ชั้นก็สงสารเเต่จะให้ชั้นทำยังไงล่ะก็ชั้นไม่รู้"แก้วพูด

 

 

 

 

 

"เค้าบอกว่าเค้าอยากให้คุณช่วยหาศพเค้าน่ะครับ"โทโมะพูด

 

 

 

 

 

"ห๊ะ ศพ ถ้างั้นเค้าก็ตายเเล้วน่ะสิ"แก้วพูดเเล้วจะเป็นลม

 

 

 

 

 

" เดี๋ยวครับอย่าพึ่งเป็นลม"โทโมะพูดเเล้วเข้ามาประคองอย่างรสดเร็ว

 

 

 

 

 

"หื่อ นายน่ะเเค่วิญญาณเเต่นั่นผีTT"แก้วพูดเเล้วมองไปข้างนอก

 

 

 

 

 

"แต่เค้าต้องการความช่วย้เหลือนะครับ"โทโมะพูด

 

 

 

 

 

"เเล้วชั้นล่ะชั้นก็ต้องการความช่วยเหลือเหมือนกัน ช่วยพาชั้นไปจากที่นี่ที นายยังพอทนถ้ามีตัวอื่นอีกชั้นจะทำยังไงไม่ตายไปเล่นกับพวกนายหรอ"แก้วพูด

 

 

 

 

 

"ได้บุญนะครับ"โทโมะพูด

 

 

 

 

 

"โธ่ เข้าวัดทำบุญเองก็ได้ TT"แก้วพูด

 

 

 

 

 

"แต่ช่วยคนได้บุญเยอะกว่านะครับ ช่วยเค้าพ้นจากุกข์"โทโมะพูดอีก

 

 

 

 

 

"ชั้นปล่อยนกปล่อยปลาก็ได้ พ้นจากควาททุกข์เหมือนกัน"แก้วพูดอีก

 

 

 

 

 

"คุณแก้วครับ"โทโมะกดเสียงต่ำ

 

 

 

 

 

"ว่า TT"

 

 

 

 

 

"ช่วยเค้านะครับ"โทโมะพูด

 

 

 

 

 

"ตัวเองชั้นยังช่วยไม่ได้เลยเเล้วนับประสาอะไรจะไปช่วยคนอื่นเล่า"

 

 

 

 

 

"เดี๋ยวผมจะช่วยคุณอีกแรกนะครับ ไม่ต้องกลัว ช่วยค้าเเล้วเราจะได้บุญกุศลนะครับ"โทโมะพูดอีก

 

 

 

 

 

"เหมือนถูกบังคับ"แก้วพูด

 

 

 

 

 

"ผมขอบังคับ"โทโมะพูด

 

 

 

 

 

"ชั้นต้องยอมโดนบังคับมั้ยตอบ!"

 

 

 

 

 

"ไม่ยอมก็ต้องยอมครับ ผมจะไปบอกเค้านะครับว่าคุณยอมช่วย ขอบคุณครับ คุณนี่ใจดีที่สุดเลย"โทโมะพูดเเล้วหายตัวไป

 

 

 

 

 

"มัดมือชก TT"

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

___________________________________________________________________________________________

 

 

 

ก็มันเป็นรักเฮี้ยนๆนิเนาะ มันก็ต้องมีผีเข้ามาบ้างอะไรบ้า >< 5555

 

 

 

ยังไงก็เม้นเยอะๆนะ นางเอกเราจะต้องมีถาระกิจต้องทำแล้วล่ะ ฮิฮิ 555

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10.0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10.0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา