ทาสรักทาสหัวใจ

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“พี่ฟาง ตายแล้ว ไปต่อยคุณหวายทำไมคะ เดี๋ยวก็โดนดีหรอกค่ะ”โบว์ตกใจรีบวิ่งมาหาฟางที่เดิน
เข้ามาสงบสติอารมณ์ให้ห้องพักพนักงาน
 
 
 
 
 
 
“ก็ยัยนั่นว่าพี่ก่อน รำคาญเลยต่อยไปน่ะโบว์ ผู้หญิงอะไรหน้าตาก็ดี แต่ปากร้ายอบดูถูกคนอื่น”ฟางพูดอย่างไม่พอใจวูบหนึ่งก็นึกถึงตัวเองในอดีตที่เคยว่าดูถูกป๊อปปี้มาก่อน
 
 
 
 
 
 
“ค่ะ โบว์รู้ แต่พ่อของคุณหวายเค้ามีอิทธิพลมากนะคะ แบบนี้ถ้าคุณหวายเอาเรื่องนี้ไปฟ้องคุณพ่อ
เค้าเจ้านายต้องแย่แน่ๆเลยค่ะ”โบว์พูดทำให้ฟางนิ่งก่อนจะเดินไปที่ห้องของหวาย
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ฮือๆ ป๊อปขา ป๊อปต้องจัดการยัยนั่นนะคะ ไม่งั้นหวายจะให้พ่อหวายอุ้มมันไปฆ่าทิ้ง”หวายว่าเมื่อ
ป๊อปปี้ทำแผลให้หวายจนเสร็จ ป๊อปปี้ตกใจแต่ต้องเก็บสีหน้าและอาการเอาไว้
 
 
 
 
 
 
“แต่ยัยนั่นมาทำงานใช้หนี้ผมนะครับหวาย ครั้งนี้ผมต้องขอโทษแทนลูกน้องด้วยนะครับที่ทำอะไร
โดยไม่ทันยั้งคิดแบบนั้น ผมเป็นเจ้าของที่นี่ เจ้านายของเค้าผมยินดีจะรับผิดชอบทุกอย่าง”ป๊อปปี้ขอโทษหวายแทนฟาง ทำให้ฟางที่แอบฟังก็อึ้งไม่คิดว่าผู้ชายที่ร้าย แสนร้ายกับเธอมาตลอด จะต้องมาขอโทษเรื่องราวแทนเธอแบบนี้
 
 
 
 
 
 
“ป๊อป จะไปขอโทษแทนคนไร้มารยาทแบบนั้นทำไมคะ คนแบบนั้นเป็นแค่ลูกหนี้ แต่ไม่มี
สามัญสำนึกเลยว่าต้องทำให้เจ้านายอย่างป๊อปต้องมาเดือดร้อนที่คอยแก้ต่างให้ ดีแต่สร้างปัญหา
คนแบบนั้นน่ะไล่ๆออกไปซะเถอะค่ะ ดีแต่ทำให้โรงแรมของป๊อปเสียหายนี่ถ้าเรื่องแบบนี้เกิดกับแขก
คนสำคัญที่มาพักคนอื่นล่ะคะ เค้าจะมองโรงแรมของป๊อปไม่มีคุณภาพที่รับพนักงานเกรดต่ำมา
ทำงานนะคะ ไล่ยัยนั่นไปพ้นๆโรงแรมนี้เถอะนะคะป๊อป”หวายว่าก่อนจะเอามือโอบรอบคอแล้ว
คลอเคลียป๊อปปี้ก่อนจะโน้มจะจูบ
 
 
 
 
 
 
“ถ้าอยากให้ชั้นขอโทษ งั้นชั้นก็มาขอโทษแล้วไง”ฟางเปิดประตูเข้ามาแล้วพูด ป๊อปปี้รีบผละออกจากหวาย
 
 
 
 
 
 
“เธอมาทำอะไรที่นี่น่ะ ลงไปทำงานของเธอเดี๋ยวนี้”ป๊อปปี้ว่า
 
 
 
 
 
“ชั้นก็ออกมาแสดงความรับผิดชอบของตัวเองสิคะ วันนี้ทั้งวันชั้นทำกิริยาไม่เหมาะสม ทั้งตบหน้า
เจ้านาย แถมยังต่อยลูกค้า วี ไอ พี ชั้นเลยมาขอลาออก”ฟางพูดแล้วแกะป้ายชื่อที่ติดอกเสื้อคืนป๊อปปี้
 
 
 
 
 
“นี่ เธอทำบ้าอะไรน่ะ ลืมไปแล้วรึไงว่าเธอน่ะติดหนี้ชั้นอยู่นะ ชั้นให้เธอมาทำงานใช้หนี้นะ”ป๊อปปี้ว่า
 
 
 
 
 
“ก็ใช่ ข้อนี้ชั้นไม่ลืมหรอกน่า นายก็แค่ให้ชั้นกลับไปทำงานที่ฟาร์มหอยมุกของนายก็ได้ จะได้ไม่
ต้องมาสร้างเรื่องให้โรงแรมนายเสียชื่อเสียงอีก เพราะนายบอกเองไม่ใช่หรอว่าผู้หญิงที่ชอบหลอกลวงแบบชั้นดีแต่สร้างปัญหา”ฟางพูด ป๊อปปี้ทึ่งไม่คิดว่าฟางจะแคร์โรงแรม
ของเขา
 
 
 
 
“ดี ออกไปเลย ไปเป็นแรงงานแงะหอยมุกโน่นไป งานที่ไม่ต้องใช้สมอง ใช้แต่กำลัง เหมาะกับเธอดี”หวายเยาะ
 
 
 
 
 
“หวาย เรื่องนี้ผมขอจัดการคนของผมเอง มานี่เลยเธอน่ะ”ป๊อปปี้บอกหวายก่อนจะดึงมือฟางออกไป
จากห้องพักของหวายทันที
 
 
 
“นี่นาย ปล่อยชั้นนะ”ฟางพยายามแกะมือออกจากป๊อปปี้
 
 
 
 
 
 
 
“นี่คิดจะหนีไปให้ไกลจากชั้นหรอ ไม่มีทางซะหรอกคนพยศอย่างเธอน่ะ ต้องอยู่ในสายตาชั้น รอดพ้นสายตาไปยังไงก็ต้องหนีหนี้ไปอยู่ดี”ป๊อปปี้ว่า
 
 
 
 
 
“นายก็เห็นแล้วไม่ใช่รึไงว่าชั้นมันอารมณ์ร้อนทำงานบริการไม่ขึ้นหรอก ให้ชั้นไปทำงานที่ฟาร์มหอยมุกตามเดิมก็ได้ งานไม่ต้องใช้สมองแบบที่ยัยนั่นบอกไง ดาราตกอับอย่างชั้นเหมาะแล้วกับพวกแรงงานแบบนั้น”ฟางว่าแล้วถอนหายใจออกมา
 
  
 
 
“ไปให้ไอ้พวกคนงานที่โน่นมันปล้ำเอาน่ะ รึว่าเธอชอบเรื่องประเภทนี้อยู่แล้ว มันก็โอนะ เพราะเรื่อง
บนเตียงน่ะ เธอเองก็ทำหน้าที่มันได้ดีเยี่ยมนิ สงสัยตอนที่เป็นดาราคงจะให้ท่าพวกผู้กำกับใช้เต้าไต่ขนชินล่ะสิ งานที่ใช้แรงไม่ใช้สมอง”ป๊อปปี้พูดจบก็กระชับเอวฟางเข้ามาในอ้อมกอดตัวเอง
 
 
 
 
 
“ไอ้บ้า ไอ้ลามก ดีแต่คิดเรื่องแบบนี้นะ อื้อ”ฟางดิ้นในอ้อมกอดหน้าแดงแล้วว่าแต่ถูกป๊อปปี้จูบปิดปาก
 
 
 
 
 
“เอาล่ะ วันนี้ก่อเรื่องแสบๆมาทั้งวันแล้ว ชั้นขอลงโทษยัยลูกหนี้จอมพยศอย่างเธอละกัน”ป๊อปปี้พูด จบก็อุ้มฟางเดินไปที่ลิฟท์แล้วขึ้นห้องตัวเองทันที
 
 
 
 
 
“ไม่เอานะ อย่า นี่ชั้นยังไม่เลิกงานเลยนะ”ฟางร้องโวยวายดิ้นในอ้อมกอดของป๊อปปี้ขณะขึ้นลิฟท์
 
 
 
 
 
 
 
 
“หึ่ย นังมารยา กล้ามาอ่อยป๊อปปี้ของชั้นนะยะ พวกใฝ่สูงอย่างเธอต้องเจอชั้น”ทางด้านหวายพูดอย่างหัวเสียที่ป๊อปปี้ทิ้งตนเองออกไปกับฟาง แล้วกดโทรศัพท์โทรออกหาพ่อตัวเองทันที
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“เอ่อ หน้าผมมีอะไรติดอยู่รึเปล่าครับ”โทโมะถามเมื่อเห็น เฟย์จ้องหน้าตัวเองตั้งแต่เข้ามาในร้านอาหารพร้อมกับแก้ว
 
 
 
 
 
“รู้จักกันไม่กี่วันนี่คุณโทโมะไปไหนมาไหนกับยัยแก้วตลอดเลยนะคะ”เฟย์เปิดประเด็นเพราะหลังจากที่เธอกลับมาจากกรุงเทพเธอก็มักจะเห็นแก้วไปไหนมาไหนกับโทโมะตลอด
 
 
 
 
“รึว่าคุณจะจีบยัยตัวยุ่งนี่”เฟย์เห็นโทโมะนิ่งเงียบก็พูดตรงๆอีกครั้งทำให้โทโมะและแก้วดื่มน้ำอยู่พ่นน้ำออกมาทันที
 
 
 
 
 
“ไม่จริงนะหมอเฟย์ ก็บอกไปแล้วไงว่าคุณโทโมะมาเที่ยวภูเก็ต แก้วก็แค่อาสาเป็นไกด์พาเค้าเที่ยวเท่านั้นเอง ว่าแต่หมอ้ฟย์เถอะ ได้ข่าวว่า ไปงานแต่งงานแฟนเก่าอาทิตย์ก่อนควงแฟนใหม่ไปเปิดตัวนิ เค้าเป็นใครหรอคะ แก้วไม่ยักจะรู้เรื่องนี้เลย”แก้วพูดแล้วรีบเปลี่ยนเรื่องคุย
 
 
 "เค้าลือไปมั่วซั่วล่ะน่าแก้ว อย่าพึ่งเปลี่ยนเรื่องเลย ตอคำถามมาก่อน"เฟย์นึกถึงเขื่อนแล้วหย้าแดงก่อนจะรีบกลับมาตั้งคำถามกับทั้งคู่ต่อ
 
 
 
 
“ครับ ผมกับคุณแก้วน่ะก็เพื่อนกันไม่มีอะไรเกินเลยนะครับ เราพึ่งรู้จักกันเอง”โทโมะช่วยแก้วพูด
 
 
 
 
 
“แล้วคุณโทโมะมีแฟนรึยังล่ะคะ”เฟย์หันไปถามตรงๆ
 
 
 
 
 
“ไม่มีหรอกฮะ ผมโสด เคยมีจีบคนนึงนานมามากแล้วแต่สุดท้ายเธอก็เลือกที่จะขอเป็นเพื่อนกับผมมากกว่า”โทโมะคิดถึงฟางแล้วพูดขึ้นเพราะตั้งแต่อกหักจากฟางเขาก็ไม่เคยชอบใครใหม่เลย มีคนมาชอบเขามากมายแต่เขาก็ไม่ตัดสินใจคบใครจริงจัง
 
 
 
 
 
 
“นี่แก้ว เอาตรงๆนะ ชั้นว่าแก้วน่าจะลองเริ่มต้นใหม่กับคุณโทโมะนี่นะ ดูสิเค้าอกหัก เราก็อกหัก คนอกหักมาเจอกัน ดูแลแผลใจกันและกัน เวิร์กดีออก”เฟย์ที่ดึงแก้วมาคุยในห้องน้ำก็พูดเพราะเธอรู้ดีว่าแก้วรู้สึกยังไงกับป๊อปปี้
 
 
 
 
 
 
“บ้า แก้วชอบพี่ป๊อปมาตั้งนานนะจะให้แก้วตัดใจจากเค้าง่ายๆได้ไง แก้วไม่ใช่ผู้หญิงใจง่ายที่เจอใครถูกใจก็รักง่ายนะ”แก้วพูดแล้วคิดถึงสมัยเรียนที่ป๊อปปี้ช่วยเธอจากคนร้ายมาปล้นเธอ ไหนจะช่วยสอนเธอว่ายน้ำ ขับรถ และเรื่องต่างๆที่ป๊อปปี้ทำให้นั้นดีมากจนเธอเผลอใจรักแฟนพี่สาวตัวเองแบบไม่ทันตั้งตัว
 
 
 
 
“ก็พี่ไม่ได้หาว่าแก้วใจง่าย แต่ลองคิดดู แก้วรอป๊อปมากี่ปี นี่ก็ผ่านไปจะ3เดือนแล้วนะ จะครบ รอบ100วันที่พี่จินนี่จากไป ป๊อปก็ไม่คิดจะเปิดใจกับใครใหม่ พี่ว่าแก้วควรจะพอ ดีกว่า มัวแต่รอเค้ามันก็มีแต่เจ็บนะแก้ว พี่สิ เลิกปุ๊บมูฟออนเลย ชีวิตเรายังต้องเดินต่อไปนะ”เฟย์พูดออกมาจากใจอย่างเป็นห่วงแก้วนิ่งก่อนจะเดินออกจากห้องน้ำมาแล้วเดินไปนั่งข้างๆเมื่ออาหารมา โทโมะก็ตักอาหารให้เธอก่อน เทคแคร์เธอดีเยี่ยม จนแก้วอดยิ้มกับโทโมะไม่ได้
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“หื่นกาม ลามก”ฟางพูดเมื่อป๊อปปี้ลุกจากตัวฟางมานอนข้างๆ ก่อนจะพลิกตัวหันตะแคงแล้วมอง
พระอาทิตย์ที่ลาลับขอบฟ้าไปตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้
 
 
 
 
“อย่ามาว่าชั้นฝ่ายเดียวเธอน่ะ ทำเป็นไม่ยอมๆ สุดท้ายพอชั้นเริ่มเธอก็สนองชั้นตลอดล่ะ”ป๊อปปี้ว่า
 
 
 
 
 
“นี่ก็3เดือนแล้วสินะตั้งแต่ชั้นมาอยู่ที่นี่ ตั้งแต่แฟนนายจากไป”ฟางพูดขึ้น ป๊อปปี้ชะงัก
 
 
 
 
“ใช่ ไม่คิดเลยนะว่าคนเห็นแก่ตัวจะจำได้ว่าเมียชั้นจากไปแล้วกี่เดือน”ป๊อปปี้ว่า
 
 
 
 
 
“นายมานอนกับชั้นแบบนี้ตลอด ทั้งๆที่นายยังไม่ลืมเมียนายเนี่ยนะ”ฟางพูดขึ้น
 
 
 
 
 
 
“เหอะ ถ้าเธอคิดว่าที่ชั้นมานอนกับเธอตลอดๆ เพราะชั้นหลงเสน่ห์เธอเหมือนเมื่อก่อนชั้นบอกเลย
ว่าเธอน่ะคิดผิดแล้วล่ะ เพราะเธอมันก็แค่ลูกหนี้ทำหน้าที่เป็นที่ระบายอารมณ์ชั้นเท่านั้น ไม่มีความ
รักความหลงใหลกับsexของชั้นกับเธอ จำไว้เธอน่ะก็แค่have sex not makes loveจำไว้”ป๊อปปี้ว่าทันที
 
 
 
 
 
 
“แล้วถ้าชั้นท้องล่ะ นายจะว่ายังไง”ฟางพูดต่อ เพราะไม่ใช่ว่าเธอหวั่นไหวกับป๊อปปี้ ไม่เลย แต่สิ่งที่
เธอกลัว ถ้าเธอท้องขึ้นมาล่ะ พ่อกับแม่มีอะไรกันไม่ได้เกิดจากความรัก เกิดจากความแค้นล้วนๆ ถ้าลูกเกิดมาล่ะ
 
 
 
 
 
 
“หึ นี่จะใช้เด็กจับชั้นเลยรึไง นี่ชั้นลืมคิดข้อนี้ไปได้ยังไงเนี่ย”ป๊อปปี้รีบพูดว่าร้ายฟาง
 
 
 
 
 
 
 
เพี้ยะ
 
 
 
 
ฟางพลิกตัวมาตบหน้าป๊อปปี้หันทันที
 
 
 
 
 
“ถึงชั้นจะหลอกลวง โกหก มารยา แต่ถ้าเรื่องแบบนี้ ชั้นไม่เอาเด็กที่ไม่รู้เรื่องมาทำเรื่องเลวๆอย่างที่
นายคิดแน่นอนป๊อปปี้ ได้ ถ้าชั้นท้องขึ้นมา เด็กคนนี้จะเป็นลูกของชั้นคนเดียว ชั้นจะไปจากนาย”ฟางว่า
 
 
 
 
 
“หึ เธอคิดว่าเธอจะหนีไปจากชั้นง่ายๆงั้นหรอ ไม่มีวัน เพราะแค่นี้มันยังไม่สาแก่ความเจ็บปวดที่ชั้น
เสียจินนี่ไป เธอน่ะ ต้องเจ็บปวดมากกว่านี้ จำไว้”ป๊อปปี้ว่าก่อนจะคว้าผ้าเช็ดตัวมาสวมแล้วเข้าห้องน้ำไป
 
 
 
 
 
 
“สวรรค์คะ ลูกรู้ว่านี่อาจจะเป็นกรรมที่ลูกเคยหลอกลวงคนอื่น แต่อย่าให้เค้ามาเกิดเลยนะคะ อย่าให้
เค้าเกิดมารับรู้ว่าพ่อกับแม่ที่ให้กำเนิดเค้าไม่ได้รักกันเลยนะคะ”ฟางพูดแล้วเอามือลูบท้อง เพราะ
ตอนที่เธอมาเข้าห้องน้ำเธอเองแปลกใจที่ประจำเดือนของเธอไม่มา มันเลยสร้างความกังวลให้กับเธอมาก
 
 
 
 
 
 
 
 
“เรารักจินนี่ แต่ถ้าฟางท้องล่ะ”ป๊อปปี้ที่อยู่ในห้องน้ำนิ่งคิดกับสิ่งที่ตัวเองทำว่าถ้าฟางท้องจะทำยังไงดี
 
 
 
 
 
 
 
“ป๊อปคะ วันนี้คุณพ่อบอกว่าให้ป๊อปพาหวายไปเที่ยว ไปทะเลกันนะคะ ไปเที่ยวฟาร์มหอยมุกป๊อปก็ได้”หวายรีบมาอ้อนป๊อปปี้อีกวันต่อมา
 
 
 
 
 
“วันนี้เลยหรอครับ”ป๊อปปี้ถามพลางอ่านเอกสารอยู่
 
 
 
“ค่ะ วันนี้เลย ดูสิคะ อากาศดีมากด้วย ล่องเรือตอนนี้ก็ดีนะคะ”หวายพูดแล้วชี้มองท้องฟ้า
 
 
 
 
 
“เอ่อ ก็ได้ครับ แต่ก่อนจะไป ผมขอไปทำบุญที่วัดให้จินนี่ก่อนนะครับ”ป๊อปปี้พูดแล้วมองนาฬิกาที่ใกล้ถึงเวลาที่เขานัดเจอกับแก้วที่วัด
 
 
 
 
 
 
“ได้เลยค่ะ หวายเองก็อยากทำบุญให้จินนี่เหมือนกัน”หวายรีบพูดเห็นด้วยทำให้พิมและพวกทำความสะอาดอยู่แถวนั้นก็เบ้ปากหมั่นไส้กับหวายทันที
 
 
 
 
 
“อ้อ พวกเธอ เดี๋ยวไปบอกยัยฟางอะไรนั่นด้วยนะว่าไปทำความสะอาดแล้วก็ซื้อของใช้เข้ามาใน
ห้องชั้นด้วย เอาตามนี้นะ”หวายพูดแล้วยื่นลิสต์รายการของให้พิมเอาไปให้ฟางก่อนจะเดินควงป๊อปปี้ออกไป
 
 
 
 
 
“ใช้คนอื่นก็ทำไมต้องเป็นยัยดารานั่นด้วยนะ”พิมพูดแล้วมองหวายอย่างสงสัยแต่ไม่ได้พูดอะไรมาก
 
 
 
 
งานนี้เรามาดูกันว่านางร้ายคนไหนร้ายกว่ากัน555นางร้ายคนไหนที่เอาชนะนางเอกได้