ทาสรักทาสหัวใจ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“พี่ฟาง ตายแล้ว ไปต่อยคุณหวายทำไมคะ เดี๋ยวก็โดนดีหรอกค่ะ”โบว์ตกใจรีบวิ่งมาหาฟางที่เดิน

เข้ามาสงบสติอารมณ์ให้ห้องพักพนักงาน

 

 

 

 

 

 

“ก็ยัยนั่นว่าพี่ก่อน รำคาญเลยต่อยไปน่ะโบว์ ผู้หญิงอะไรหน้าตาก็ดี แต่ปากร้ายอบดูถูกคนอื่น”ฟางพูดอย่างไม่พอใจวูบหนึ่งก็นึกถึงตัวเองในอดีตที่เคยว่าดูถูกป๊อปปี้มาก่อน

 

 

 

 

 

 

“ค่ะ โบว์รู้ แต่พ่อของคุณหวายเค้ามีอิทธิพลมากนะคะ แบบนี้ถ้าคุณหวายเอาเรื่องนี้ไปฟ้องคุณพ่อ

เค้าเจ้านายต้องแย่แน่ๆเลยค่ะ”โบว์พูดทำให้ฟางนิ่งก่อนจะเดินไปที่ห้องของหวาย

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ฮือๆ ป๊อปขา ป๊อปต้องจัดการยัยนั่นนะคะ ไม่งั้นหวายจะให้พ่อหวายอุ้มมันไปฆ่าทิ้ง”หวายว่าเมื่อ

ป๊อปปี้ทำแผลให้หวายจนเสร็จ ป๊อปปี้ตกใจแต่ต้องเก็บสีหน้าและอาการเอาไว้

 

 

 

 

 

 

“แต่ยัยนั่นมาทำงานใช้หนี้ผมนะครับหวาย ครั้งนี้ผมต้องขอโทษแทนลูกน้องด้วยนะครับที่ทำอะไร

โดยไม่ทันยั้งคิดแบบนั้น ผมเป็นเจ้าของที่นี่ เจ้านายของเค้าผมยินดีจะรับผิดชอบทุกอย่าง”ป๊อปปี้ขอโทษหวายแทนฟาง ทำให้ฟางที่แอบฟังก็อึ้งไม่คิดว่าผู้ชายที่ร้าย แสนร้ายกับเธอมาตลอด จะต้องมาขอโทษเรื่องราวแทนเธอแบบนี้

 

 

 

 

 

 

“ป๊อป จะไปขอโทษแทนคนไร้มารยาทแบบนั้นทำไมคะ คนแบบนั้นเป็นแค่ลูกหนี้ แต่ไม่มี

สามัญสำนึกเลยว่าต้องทำให้เจ้านายอย่างป๊อปต้องมาเดือดร้อนที่คอยแก้ต่างให้ ดีแต่สร้างปัญหา

คนแบบนั้นน่ะไล่ๆออกไปซะเถอะค่ะ ดีแต่ทำให้โรงแรมของป๊อปเสียหายนี่ถ้าเรื่องแบบนี้เกิดกับแขก

คนสำคัญที่มาพักคนอื่นล่ะคะ เค้าจะมองโรงแรมของป๊อปไม่มีคุณภาพที่รับพนักงานเกรดต่ำมา

ทำงานนะคะ ไล่ยัยนั่นไปพ้นๆโรงแรมนี้เถอะนะคะป๊อป”หวายว่าก่อนจะเอามือโอบรอบคอแล้ว

คลอเคลียป๊อปปี้ก่อนจะโน้มจะจูบ

 

 

 

 

 

 

“ถ้าอยากให้ชั้นขอโทษ งั้นชั้นก็มาขอโทษแล้วไง”ฟางเปิดประตูเข้ามาแล้วพูด ป๊อปปี้รีบผละออกจากหวาย

 

 

 

 

 

 

“เธอมาทำอะไรที่นี่น่ะ ลงไปทำงานของเธอเดี๋ยวนี้”ป๊อปปี้ว่า

 

 

 

 

 

“ชั้นก็ออกมาแสดงความรับผิดชอบของตัวเองสิคะ วันนี้ทั้งวันชั้นทำกิริยาไม่เหมาะสม ทั้งตบหน้า

เจ้านาย แถมยังต่อยลูกค้า วี ไอ พี ชั้นเลยมาขอลาออก”ฟางพูดแล้วแกะป้ายชื่อที่ติดอกเสื้อคืนป๊อปปี้

 

 

 

 

 

“นี่ เธอทำบ้าอะไรน่ะ ลืมไปแล้วรึไงว่าเธอน่ะติดหนี้ชั้นอยู่นะ ชั้นให้เธอมาทำงานใช้หนี้นะ”ป๊อปปี้ว่า

 

 

 

 

 

“ก็ใช่ ข้อนี้ชั้นไม่ลืมหรอกน่า นายก็แค่ให้ชั้นกลับไปทำงานที่ฟาร์มหอยมุกของนายก็ได้ จะได้ไม่

ต้องมาสร้างเรื่องให้โรงแรมนายเสียชื่อเสียงอีก เพราะนายบอกเองไม่ใช่หรอว่าผู้หญิงที่ชอบหลอกลวงแบบชั้นดีแต่สร้างปัญหา”ฟางพูด ป๊อปปี้ทึ่งไม่คิดว่าฟางจะแคร์โรงแรม

ของเขา

 

 

 

 

“ดี ออกไปเลย ไปเป็นแรงงานแงะหอยมุกโน่นไป งานที่ไม่ต้องใช้สมอง ใช้แต่กำลัง เหมาะกับเธอดี”หวายเยาะ

 

 

 

 

 

“หวาย เรื่องนี้ผมขอจัดการคนของผมเอง มานี่เลยเธอน่ะ”ป๊อปปี้บอกหวายก่อนจะดึงมือฟางออกไป

จากห้องพักของหวายทันที

 

 

 

“นี่นาย ปล่อยชั้นนะ”ฟางพยายามแกะมือออกจากป๊อปปี้

 

 

 

 

 

 

 

“นี่คิดจะหนีไปให้ไกลจากชั้นหรอ ไม่มีทางซะหรอกคนพยศอย่างเธอน่ะ ต้องอยู่ในสายตาชั้น รอดพ้นสายตาไปยังไงก็ต้องหนีหนี้ไปอยู่ดี”ป๊อปปี้ว่า

 

 

 

 

 

“นายก็เห็นแล้วไม่ใช่รึไงว่าชั้นมันอารมณ์ร้อนทำงานบริการไม่ขึ้นหรอก ให้ชั้นไปทำงานที่ฟาร์มหอยมุกตามเดิมก็ได้ งานไม่ต้องใช้สมองแบบที่ยัยนั่นบอกไง ดาราตกอับอย่างชั้นเหมาะแล้วกับพวกแรงงานแบบนั้น”ฟางว่าแล้วถอนหายใจออกมา

 

  

 

 

“ไปให้ไอ้พวกคนงานที่โน่นมันปล้ำเอาน่ะ รึว่าเธอชอบเรื่องประเภทนี้อยู่แล้ว มันก็โอนะ เพราะเรื่อง

บนเตียงน่ะ เธอเองก็ทำหน้าที่มันได้ดีเยี่ยมนิ สงสัยตอนที่เป็นดาราคงจะให้ท่าพวกผู้กำกับใช้เต้าไต่ขนชินล่ะสิ งานที่ใช้แรงไม่ใช้สมอง”ป๊อปปี้พูดจบก็กระชับเอวฟางเข้ามาในอ้อมกอดตัวเอง

 

 

 

 

 

“ไอ้บ้า ไอ้ลามก ดีแต่คิดเรื่องแบบนี้นะ อื้อ”ฟางดิ้นในอ้อมกอดหน้าแดงแล้วว่าแต่ถูกป๊อปปี้จูบปิดปาก

 

 

 

 

 

“เอาล่ะ วันนี้ก่อเรื่องแสบๆมาทั้งวันแล้ว ชั้นขอลงโทษยัยลูกหนี้จอมพยศอย่างเธอละกัน”ป๊อปปี้พูด จบก็อุ้มฟางเดินไปที่ลิฟท์แล้วขึ้นห้องตัวเองทันที

 

 

 

 

 

“ไม่เอานะ อย่า นี่ชั้นยังไม่เลิกงานเลยนะ”ฟางร้องโวยวายดิ้นในอ้อมกอดของป๊อปปี้ขณะขึ้นลิฟท์

 

 

 

 

 

 

 

 

“หึ่ย นังมารยา กล้ามาอ่อยป๊อปปี้ของชั้นนะยะ พวกใฝ่สูงอย่างเธอต้องเจอชั้น”ทางด้านหวายพูดอย่างหัวเสียที่ป๊อปปี้ทิ้งตนเองออกไปกับฟาง แล้วกดโทรศัพท์โทรออกหาพ่อตัวเองทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เอ่อ หน้าผมมีอะไรติดอยู่รึเปล่าครับ”โทโมะถามเมื่อเห็น เฟย์จ้องหน้าตัวเองตั้งแต่เข้ามาในร้านอาหารพร้อมกับแก้ว

 

 

 

 

 

“รู้จักกันไม่กี่วันนี่คุณโทโมะไปไหนมาไหนกับยัยแก้วตลอดเลยนะคะ”เฟย์เปิดประเด็นเพราะหลังจากที่เธอกลับมาจากกรุงเทพเธอก็มักจะเห็นแก้วไปไหนมาไหนกับโทโมะตลอด

 

 

 

 

“รึว่าคุณจะจีบยัยตัวยุ่งนี่”เฟย์เห็นโทโมะนิ่งเงียบก็พูดตรงๆอีกครั้งทำให้โทโมะและแก้วดื่มน้ำอยู่พ่นน้ำออกมาทันที

 

 

 

 

 

“ไม่จริงนะหมอเฟย์ ก็บอกไปแล้วไงว่าคุณโทโมะมาเที่ยวภูเก็ต แก้วก็แค่อาสาเป็นไกด์พาเค้าเที่ยวเท่านั้นเอง ว่าแต่หมอ้ฟย์เถอะ ได้ข่าวว่า ไปงานแต่งงานแฟนเก่าอาทิตย์ก่อนควงแฟนใหม่ไปเปิดตัวนิ เค้าเป็นใครหรอคะ แก้วไม่ยักจะรู้เรื่องนี้เลย”แก้วพูดแล้วรีบเปลี่ยนเรื่องคุย

 

 

 "เค้าลือไปมั่วซั่วล่ะน่าแก้ว อย่าพึ่งเปลี่ยนเรื่องเลย ตอคำถามมาก่อน"เฟย์นึกถึงเขื่อนแล้วหย้าแดงก่อนจะรีบกลับมาตั้งคำถามกับทั้งคู่ต่อ

 

 

 

 

“ครับ ผมกับคุณแก้วน่ะก็เพื่อนกันไม่มีอะไรเกินเลยนะครับ เราพึ่งรู้จักกันเอง”โทโมะช่วยแก้วพูด

 

 

 

 

 

“แล้วคุณโทโมะมีแฟนรึยังล่ะคะ”เฟย์หันไปถามตรงๆ

 

 

 

 

 

“ไม่มีหรอกฮะ ผมโสด เคยมีจีบคนนึงนานมามากแล้วแต่สุดท้ายเธอก็เลือกที่จะขอเป็นเพื่อนกับผมมากกว่า”โทโมะคิดถึงฟางแล้วพูดขึ้นเพราะตั้งแต่อกหักจากฟางเขาก็ไม่เคยชอบใครใหม่เลย มีคนมาชอบเขามากมายแต่เขาก็ไม่ตัดสินใจคบใครจริงจัง

 

 

 

 

 

 

“นี่แก้ว เอาตรงๆนะ ชั้นว่าแก้วน่าจะลองเริ่มต้นใหม่กับคุณโทโมะนี่นะ ดูสิเค้าอกหัก เราก็อกหัก คนอกหักมาเจอกัน ดูแลแผลใจกันและกัน เวิร์กดีออก”เฟย์ที่ดึงแก้วมาคุยในห้องน้ำก็พูดเพราะเธอรู้ดีว่าแก้วรู้สึกยังไงกับป๊อปปี้

 

 

 

 

 

 

“บ้า แก้วชอบพี่ป๊อปมาตั้งนานนะจะให้แก้วตัดใจจากเค้าง่ายๆได้ไง แก้วไม่ใช่ผู้หญิงใจง่ายที่เจอใครถูกใจก็รักง่ายนะ”แก้วพูดแล้วคิดถึงสมัยเรียนที่ป๊อปปี้ช่วยเธอจากคนร้ายมาปล้นเธอ ไหนจะช่วยสอนเธอว่ายน้ำ ขับรถ และเรื่องต่างๆที่ป๊อปปี้ทำให้นั้นดีมากจนเธอเผลอใจรักแฟนพี่สาวตัวเองแบบไม่ทันตั้งตัว

 

 

 

 

“ก็พี่ไม่ได้หาว่าแก้วใจง่าย แต่ลองคิดดู แก้วรอป๊อปมากี่ปี นี่ก็ผ่านไปจะ3เดือนแล้วนะ จะครบ รอบ100วันที่พี่จินนี่จากไป ป๊อปก็ไม่คิดจะเปิดใจกับใครใหม่ พี่ว่าแก้วควรจะพอ ดีกว่า มัวแต่รอเค้ามันก็มีแต่เจ็บนะแก้ว พี่สิ เลิกปุ๊บมูฟออนเลย ชีวิตเรายังต้องเดินต่อไปนะ”เฟย์พูดออกมาจากใจอย่างเป็นห่วงแก้วนิ่งก่อนจะเดินออกจากห้องน้ำมาแล้วเดินไปนั่งข้างๆเมื่ออาหารมา โทโมะก็ตักอาหารให้เธอก่อน เทคแคร์เธอดีเยี่ยม จนแก้วอดยิ้มกับโทโมะไม่ได้

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“หื่นกาม ลามก”ฟางพูดเมื่อป๊อปปี้ลุกจากตัวฟางมานอนข้างๆ ก่อนจะพลิกตัวหันตะแคงแล้วมอง

พระอาทิตย์ที่ลาลับขอบฟ้าไปตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้

 

 

 

 

“อย่ามาว่าชั้นฝ่ายเดียวเธอน่ะ ทำเป็นไม่ยอมๆ สุดท้ายพอชั้นเริ่มเธอก็สนองชั้นตลอดล่ะ”ป๊อปปี้ว่า

 

 

 

 

 

“นี่ก็3เดือนแล้วสินะตั้งแต่ชั้นมาอยู่ที่นี่ ตั้งแต่แฟนนายจากไป”ฟางพูดขึ้น ป๊อปปี้ชะงัก

 

 

 

 

“ใช่ ไม่คิดเลยนะว่าคนเห็นแก่ตัวจะจำได้ว่าเมียชั้นจากไปแล้วกี่เดือน”ป๊อปปี้ว่า

 

 

 

 

 

“นายมานอนกับชั้นแบบนี้ตลอด ทั้งๆที่นายยังไม่ลืมเมียนายเนี่ยนะ”ฟางพูดขึ้น

 

 

 

 

 

 

“เหอะ ถ้าเธอคิดว่าที่ชั้นมานอนกับเธอตลอดๆ เพราะชั้นหลงเสน่ห์เธอเหมือนเมื่อก่อนชั้นบอกเลย

ว่าเธอน่ะคิดผิดแล้วล่ะ เพราะเธอมันก็แค่ลูกหนี้ทำหน้าที่เป็นที่ระบายอารมณ์ชั้นเท่านั้น ไม่มีความ

รักความหลงใหลกับsexของชั้นกับเธอ จำไว้เธอน่ะก็แค่have sex not makes loveจำไว้”ป๊อปปี้ว่าทันที

 

 

 

 

 

 

“แล้วถ้าชั้นท้องล่ะ นายจะว่ายังไง”ฟางพูดต่อ เพราะไม่ใช่ว่าเธอหวั่นไหวกับป๊อปปี้ ไม่เลย แต่สิ่งที่

เธอกลัว ถ้าเธอท้องขึ้นมาล่ะ พ่อกับแม่มีอะไรกันไม่ได้เกิดจากความรัก เกิดจากความแค้นล้วนๆ ถ้าลูกเกิดมาล่ะ

 

 

 

 

 

 

“หึ นี่จะใช้เด็กจับชั้นเลยรึไง นี่ชั้นลืมคิดข้อนี้ไปได้ยังไงเนี่ย”ป๊อปปี้รีบพูดว่าร้ายฟาง

 

 

 

 

 

 

 

เพี้ยะ

 

 

 

 

ฟางพลิกตัวมาตบหน้าป๊อปปี้หันทันที

 

 

 

 

 

“ถึงชั้นจะหลอกลวง โกหก มารยา แต่ถ้าเรื่องแบบนี้ ชั้นไม่เอาเด็กที่ไม่รู้เรื่องมาทำเรื่องเลวๆอย่างที่

นายคิดแน่นอนป๊อปปี้ ได้ ถ้าชั้นท้องขึ้นมา เด็กคนนี้จะเป็นลูกของชั้นคนเดียว ชั้นจะไปจากนาย”ฟางว่า

 

 

 

 

 

“หึ เธอคิดว่าเธอจะหนีไปจากชั้นง่ายๆงั้นหรอ ไม่มีวัน เพราะแค่นี้มันยังไม่สาแก่ความเจ็บปวดที่ชั้น

เสียจินนี่ไป เธอน่ะ ต้องเจ็บปวดมากกว่านี้ จำไว้”ป๊อปปี้ว่าก่อนจะคว้าผ้าเช็ดตัวมาสวมแล้วเข้าห้องน้ำไป

 

 

 

 

 

 

“สวรรค์คะ ลูกรู้ว่านี่อาจจะเป็นกรรมที่ลูกเคยหลอกลวงคนอื่น แต่อย่าให้เค้ามาเกิดเลยนะคะ อย่าให้

เค้าเกิดมารับรู้ว่าพ่อกับแม่ที่ให้กำเนิดเค้าไม่ได้รักกันเลยนะคะ”ฟางพูดแล้วเอามือลูบท้อง เพราะ

ตอนที่เธอมาเข้าห้องน้ำเธอเองแปลกใจที่ประจำเดือนของเธอไม่มา มันเลยสร้างความกังวลให้กับเธอมาก

 

 

 

 

 

 

 

 

“เรารักจินนี่ แต่ถ้าฟางท้องล่ะ”ป๊อปปี้ที่อยู่ในห้องน้ำนิ่งคิดกับสิ่งที่ตัวเองทำว่าถ้าฟางท้องจะทำยังไงดี

 

 

 

 

 

 

 

“ป๊อปคะ วันนี้คุณพ่อบอกว่าให้ป๊อปพาหวายไปเที่ยว ไปทะเลกันนะคะ ไปเที่ยวฟาร์มหอยมุกป๊อปก็ได้”หวายรีบมาอ้อนป๊อปปี้อีกวันต่อมา

 

 

 

 

 

“วันนี้เลยหรอครับ”ป๊อปปี้ถามพลางอ่านเอกสารอยู่

 

 

 

“ค่ะ วันนี้เลย ดูสิคะ อากาศดีมากด้วย ล่องเรือตอนนี้ก็ดีนะคะ”หวายพูดแล้วชี้มองท้องฟ้า

 

 

 

 

 

“เอ่อ ก็ได้ครับ แต่ก่อนจะไป ผมขอไปทำบุญที่วัดให้จินนี่ก่อนนะครับ”ป๊อปปี้พูดแล้วมองนาฬิกาที่ใกล้ถึงเวลาที่เขานัดเจอกับแก้วที่วัด

 

 

 

 

 

 

“ได้เลยค่ะ หวายเองก็อยากทำบุญให้จินนี่เหมือนกัน”หวายรีบพูดเห็นด้วยทำให้พิมและพวกทำความสะอาดอยู่แถวนั้นก็เบ้ปากหมั่นไส้กับหวายทันที

 

 

 

 

 

“อ้อ พวกเธอ เดี๋ยวไปบอกยัยฟางอะไรนั่นด้วยนะว่าไปทำความสะอาดแล้วก็ซื้อของใช้เข้ามาใน

ห้องชั้นด้วย เอาตามนี้นะ”หวายพูดแล้วยื่นลิสต์รายการของให้พิมเอาไปให้ฟางก่อนจะเดินควงป๊อปปี้ออกไป

 

 

 

 

 

“ใช้คนอื่นก็ทำไมต้องเป็นยัยดารานั่นด้วยนะ”พิมพูดแล้วมองหวายอย่างสงสัยแต่ไม่ได้พูดอะไรมาก

 

 

 

 

งานนี้เรามาดูกันว่านางร้ายคนไหนร้ายกว่ากัน555นางร้ายคนไหนที่เอาชนะนางเอกได้