Princess diary บันทึกรักฉบับเจ้าหญิง

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“เท่านี้องค์เหนือหัวก็เริ่มล้มป่วยเจ็บออดแอดๆแล้วล่ะคัรบองค์หญิง”แบงค์พูดกับโฟร์ในห้องนอน
 
 
 
 
 
“ดี ถ้ายังไม่เห็นอาการนะก็ใส่มันไปหมดซองล่ะ อยากจะรู้เหมือนกันว่าลูกสุดที่รักจะมัวเที่ยวเล่นอยู่
ที่เมืองไทยอีกมั้ย”โฟร์ยิ้มเยาะกับแผนการ โดยที่เอี๊ยงเดินมาแล้วแอบได้ยิน
 
 
 
 
 
“แล้วคนของเราที่อยู่ที่เมืองไทยจะให้เริ่มจัดการต่อมั้ยครับองค์หญิง”กราฟถาม
 
 
 
 
 
“ก็จัดการต่อสิ จะอยู่เฉยทำไมกันเล่นงนให้ตายเลยก็ดี จะได้ถือเป็นการโค่นล้มราชวงค์ทิ้งเลย”โฟร์
ยิ้มเยาะ เอี๊ยงอึ้งไม่คิดว่าโฟร์กับแบงค์จะเป็นผู้อยู่เบื้องหลังเรื่องราวทั้งหมด
 
 
 
 
 
“เราต้องรีบบอกคุณพ้อยท์ให้เตือนองค์หญิง”เอี๊ยงพูดแล้วรีบเดินไป โดยไม่รู้เลยว่าแบงค์และโฟร์
เดินออกมาเห็นเข้า
 
 
 
 
 
“แบงค์ เธอคงจะรู้นะว่าจะต้องทำยังไงกับพวกที่แส่ไม่เข้าเรื่องน่ะ”โฟร์พูดอย่างร้ายกาจ แบงค์พยัก
หน้าให้กับโฟร์แล้วเดินตามเอี๊ยงไปทันที
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“มีอะไรรึเปล่าพ้อยท์ทำไมทำหน้าตาไม่สู้ดีเลย”ฟางอาบน้ำแต่งตัวเสร็จตอนเช้าก็ออกมาเจอกับพ้อ
ยท์ที่นั่งทำหน้าเครียดๆอยู่บนเตียง
 
 
 
 
“หม่อมชั้นรู้สึกสังหรณ์ใจยังไม่พิกลเพคะองค์หญิง เอี๊ยงโทรทางไกลมาหาแบบนี้ต้องไม่ใช่เรื่องดี
แน่ๆ ไหนจะข้อความที่ส่งมาแค่ว่า ระวังตัวที่ไทยอันตราย จากคนใกล้ตัว พอโทรกลับก็กลายเป็นว่า
เอี๊ยงปิดเครื่อง หม่อมชั้นอยากกลับkzใต้แล้วเพคะ”พ้อยท์พูดถึงองค์รักษ์อย่างเอี๊ยงและเป็นห่วง
เพื่อนมาก
 
 
 
 
 
 
 
“เอาอย่างงี้มั้ย เมื่อกี้เราเห็นคุณเขื่อนมาพอดี เราลองเอาเรื่องนี้ไปคุยกับคุณเขื่อนดูละกัน”ฟาง
เสนอ
 
 
 
 
 
 
“เรื่องนี้เดี๋ยวผมจะลองให้ทางสถานทูตที่โน่นติดต่อคุณเอี๊ยงให้นะกระหม่อม”เขื่อนพูดเมื่อฟังเรื่อง
ราว
 
 
 
 
 
 
“และทางที่เราทำได้ที่อยู่ที่ไทยตอนนี้ก็คือ เราต้องคุ้มกันความปลอดภัยองค์หญิงให้เขิ้มขึ้น
เป็น2เท่า เพราะข้อความนี้บ่งบอกได้ชัดว่าที่เมืองไทยมีพวกกบฏแฝงตัวอยู่ไม่ใช่แค่พวกนั้นที่มา
ทำร้ายองค์หญิงอย่างอุกอาจแล้ว มันต้องมีพวกอีกแน่ๆ”ป๊อปปี้พูดสรุป
 
 
 
 
 
 
 
“งั้นไหนๆเราจัดการเรื่องราวทุกอย่างแล้วเรากลับบ้านพักกันเลยละกัน”กราฟสรุปก่อนที่ทุกคนจะลา
แม่ป๊อปปี้แล้วขับรถกลับไปในตัวเมือง โดยที่เขื่อนขับล่วงหน้าไปก่อนเพราะต้องไปจัดการเรื่องของ
เอี๊ยง
 
 
 
 
 
 
 
“เป็นอะไรรึเปล่าคุณทำไมทำหน้านิ่วคิ้วขมวดแบบนั้น หิวหรอ”กราฟที่ขับรถแทนป๊อปปี้แซวพ้อยท์
 
 
 
 
 
 
“ไม่ใช่นะ ชั้นแค่สงสัยว่า เราออกมาจากบ้านสวนคุณป๊อปปี้สักพักทำไมรถยนต์คันนั้นถึงตามเรามา
ตลอดล่ะไม่ว่าพวกเราจะเลี้ยว หรือขึ้นลงสะพานลอย”พ้อยท์พูดทำให้ป๊อปปี้มองที่กระจกหลังพบว่า
มีรถยนต์สีดำติดฟิล์มมืดคันหนึ่งตามมาจริงๆ
 
 
 
 
 
 
“เห้ย จะแซงก็ไม่แซง ปล่อยมาขนาดนี้ละ พี่ว่ามันชักจะแปลกๆละนะ”กราฟบ่นเมื่อขับรถและเข้าใจ
ว่ารถคันนี้จะแซงแต่แปลกที่ไม่ยอมแซง และจังหวะนั้นเอง ขณะที่กราฟกำลังขับรถอยู่นั้น รถคันนั้น
ก็ขับพุ่งขึ้นมาตีเสมอก่อนจะเลื่อนกระจกรถลงแล้วคนในรถก็ชักปืนออกมา
 
 
 
 
 
 
 
“เห้ย พี่กราฟระวัง”ป๊อปปี้บอก กราฟขับรถหลบได้ทัน
 
 
 
 
 
 
“ต้องเป็นพวกกบฏที่ตามมาจัดการองค์หญิงแน่ๆเลยค่ะ”พ้อยท์พูดแล้วกอดฟางแน่น
 
 
 
 
 
 
“ทำยังไงดีพ้อยท์ กราฟ ป๊อปปี้”ฟางที่กลัวมากกอดพ้อยท์แน่นขณะที่กราฟพยายามขับรถหนีอยู่
 
 
 
 
 
 
 
“ไม่ต้องกลัวนะองค์หญิง ไว้ใจผม ผมจะปกป้ององค์หญิงเอง”ป๊อปปี้เลื่อนเอามือไปกุมมือฟางแน่น
เพื่อปลอบใจและสร้างความเชื่อใจให้กับฟาง
 
 
 
 
 
 
 
 
ปัง ปัง
 
 
 
 
เสียงปืนยิงไล่หลังพวกป๊อปปี้มาไม่ลดละ ฟางจึงกรีดร้องป๊อปปี้จึงเปิดกระจกรถแล้วไปยิงโต้ ก่อนจะ
ยิงถูกยิงเข้าที่ยางรถจนรถเซ ป๊อปปี้จึงตัดสินใจยิงเข้าที่ยางรถพวกนั้นเหมือนกัน
 
 
 
 
 
“กรี๊ดดด”พ้อยท์และฟางกรีดร้องกอดกันเมื่อกราฟคุมรถไม่อยู่ก่อนจะขับชนต้นไม้ข้างทาง
 
 
 
 
 
“ทุกคนไม่เป็นไรนะ”กราฟหันไปถามฟางและพ้อยท์ที่นั่งข้างหลังรถ
 
 
 
 
 
 
“หัวโขกเบาะนิดหน่อย ตายละ กราฟนายเลือดออก”พ้อยท์ตอบก่อนจะเห็นกราฟหัวแตกก็รีบเปิด
ประตูรถลงรถไปดูอาการของกราฟที่ฟากคนขับรถทันที
 
 
 
 
 
 
 
 
“ไม่เป็นไรนะองค์หญิง”ป๊อปปี้พูดแล้วยิ้มให้กับฟาง ฟางจึงลงรถแล้วไปหาป๊อปปี้บ้าง
 
 
 
 
 
ปัง ปัง
 
 
 
 
 
 
เสียงปืนดังขึ้นพบว่า พวกกบฏยิงปืนไล่หลังมาใกล้ๆ
 
 
 
 
 
 
“เดี๋ยวก่อนทุกคน ตอนนี้ทางที่ดีเราต้องหาที่หลบพวกนั้นกันเถอะ”กราฟพูดแล้วจับมือพ้อยท์วิ่งหนี
ไปเช่นเดียวกับป๊อปปี้ที่จับมือฟางวิ่งหนีตามกันไปติดๆ
 
 
 
 
 
“เดี๋ยว ป๊อปปี้ ที่หัวไหล่นายมีเลือด”ฟางมองที่หัวไหล่ป๊อปปี้ก็ตกใจกับเลือด
 
 
 
 
 
“ไม่เป็นไรองค์หญิง ตอนนี้เราต้องหนีกันไปให้เร็วที่สุดก่อนเถอะ เพื่อความปลอดภัยขององค์หญิง
นะ”ป๊อปปี้พูดอย่างไม่ห่วงตัวเอง ก่อนจะดึงฟางวิ่งหลอกล่อพวกกบฏไปอีกทางแยกกับกราฟและ
พ้อยท์
 
 
 
 
 
 
“5555หนีไม่รอดหรอกองค์หญิง ถึงเวลาที่เราต้องโค่นล้มบัลลังค์kzใต้แล้ว”กบฏ2คนที่ถือปืนวิ่ง
ตามฟางและป๊อปปี้มาถึงท่าน้ำที่ออกมาจากป่าละเมาะข้างทาง
 
 
 
 
 
 
“ถ้าจะทำอะไรองค์หญิงก็ข้ามศพชั้นไปก่อนละกัน”ป๊อปปี้ถีบกบฏที่เข้ามาใกล้ตัวเองมากที่สุดก่อน
จะตัดสินใจกอดฟางกระโดดลงแม่น้ำไปท่ามกลางเสียงยิงปืนมาหลายนัด
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“โถ่ โว้ย ครับองค์หญิง องค์หญิงฟางกับนายบอดี้การ์ดนั่นหนีรอดได้ไปอีกแล้วครับ”กบฏทั้ง2ตกใจ
เมื่อเห็นรถตำรวจก็รีบวิ่งหนีออกมาก่อนจะโทรหาโฟร์ทันที
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“องค์ชายเพคะ”จินนี่ที่เดินนำโบว์เดินเข้ามาหาโทโมะที่กำลังจะไปขี่ม้ากับกั้ง
 
 
 
 
 
 
“อ้าวพี่จินนี่ อ้าว น้องโบว์”กั้งทักจินนี่และมองโบว์ที่ยืนหลบด้านหลังไม่กล้าสบตากั้ง
 
 
 
 
 
“จะไปขี่ม้ากันหรอคะ วันนี้จินนี่กับน้องขอไปด้วยได้มั้ยเพคะ”จินนี่รีบพูดทันที
 
 
 
 
 
 
“อ๋อ ได้สิ ไปหลายๆคนสนุกดี”โทโมะพูดแล้วดึงโบว์ไปใกล้ๆกั้งทันที
 
 
 
 
 
 
 
“อ้าวแก้ว มาพอดี พวกเรากำลังจะไปขี่ม้ากัน ไปด้วยกันสิ”กั้งเห็นแก้วเดินมากับพิมและกู้ดดี้ก็พูด
โบว์เห็นกั้งสนใจแต่แก้วก็ซึมลงไปทันที
 
 
 
 
 
 
“แหม แกนี่มันโชคดีซะจริงๆเลยนะ”กู้ดดี้กระซิบว่าแก้ว จนแก้วซึมลงไป
 
 
 
 
 
 
“อย่าชวนแต่แก้วคนเดียวสิกั้ง ไหนๆละ ไปกันทั้งหมดนี่ล่ะ”โทโมะที่แอบหงุดหงิดแก้วกับกั้งก็พูด กู้
ดดี้ดีใจรีบวิ่งไปเกาะแขนโทโมะทันที จินนี่ไม่พอใจก็เกาะแขนโทโมะอีกข้าง แก้วมองโทโมะที่มีทั้ง
กู้ดดี้และจินนี่ล้อมรอบ นี่ถ้าไม่นับพิมที่ช่วงหลังๆโทโมะเรียกหาตลอดอีกคนหนึ่ง
 
 
 
 
 
 
 
 
“ว้าว โรงม้าที่นี่กว้างจังเลยนะเพคะ องค์ชายสอนกู้ดดี้ขี่ม้าด้วยนะเพคะ”กู้ดดี้พูดอย่างตื่นเต้นเมื่อมา
ถึงโรงม้าที่ริมเขาก่อนจะอ้อนโทโมะ
 
 
 
 
 
 
“ชิ นังบ้านนอก”จินนี่แขวะว่ากู้ดดี้เบาๆไม่พอใจ
 
 
 
 
 
 
 
 
“มาเดี๋ยวเราช่วยจับนะ”กั้งที่เห็นแก้วแต่งตัวเสร็จก็ไปช่วยจับม้าและดันแก้วขึ้นไปโดยโทโมะมองดู
แล้วหงุดหงิดก่อนจะรีบจับมือกู้ดดี้ไปสอนขี่ม้าท่ามกลางความไม่พอใจของจินนี่และโบว์
 
 
 
 
 
 
 
 
“อ้าย องค์ชายเพคะ กู้ดดี้กลั๊ว กลัวเพคะ”กู้ดดี้ร้องแกล้งกลัวก่อนจะกอดโทโมะ โทโมะจึงกอด
ปลอบโดยที่แก้วมองแล้วก็รู้สึกหงุดหงิดใจมากเช่นกัน
 
 
 
 
 
 
 
“นี่แกจะมานั่งเศร้าแบบนี้องค์ชายกั้งก็ไม่แลแกหรอกโบว์”จินนี่เดินมาดุน้องสาว
 
 
 
 
 
 
 
“ช่างโบว์เถอะค่ะ โบว์ทำให้พี่ชายกั้งเกลียดแล้ว แม้แต่หน้าก็ไม่อยาก”โบว์พูดเศร้าๆนึกถึงเรื่องบน
เรือ
 
 
 
 
 
 
 
 
“เหอะ จะมายอมแพ้ง่ายๆแบบนี้ก็ช่าง แต่ชั้นไม่ยอมแพ้ ยังไงชั้นต้องกำจัดเสี้ยนหนามนัง2พี่น้อง
นั่นไปพ้นๆทางการเป็นราชินีของkzเหนือให้ได้”จินนี่พูดเยาะๆก่อนจะเดินไปที่โรงม้าแล้วจ้างคน
เลี้ยงม้าให้เตรียมตัวก่อกวนให้ม้าของแก้วและกู้ดดี้ตื่นกระเจิง โบว์เห็นแล้วส่ายหน้าก่อนจะขึ้นไปขี่
ม้าแก้เซ็ง
 
 
 
 
 
 
 
“ชักช้าอะไรล่ะ ไปจัดการสิ”จินนี่พูดกับคนเลี้ยงม้า ทั้งคู่รีบจุดประทัดใกล้ๆทันที
 
 
 
 
 
 
 
ปังๆๆๆๆ
 
 
 
 
 
 
เสียงประทัดดังมาใกล้ๆที่แก้วกับกูดดี้กำลังขี่ม้าเดินรอบๆคอกม้า
 
 
 
 
 
 
“ฮี้ๆ”ม้าของ2สาวเกิดพยศขึ้นมาท่ามกลางความตกใจของโทโมะและกั้ง
 
 
 
 
 
 
“แก้ว”โทโมะและกั้งพูดพร้อมกันก่อนจะรีบวิ่งไปควบม้าอีกคนละตัวแล้วไปหาม้า2สาวที่วิ่งไป
 
 
 
 
 
 
 
“ว้าย อย่ามาทางนี้นะ”โบวืที่ขี่ม้าแล้วม้ากูดดี้ก็วิ่งชนจนม้าโบว์ก็พยศตื่นไปอีกตัวก่อนจะวิ่งเตลิด กั้ง
ที่อยู่ใกล้โบว์ก็ตัดสินใจวกม้าไปช่วยโบว์ก่อน แต่โบว์เด้งตัวออกจากม้าตกลงไปในกองฟางเช่นเดียว
กับกู้ดดี้
 
 
 
 
 
 
 
“น้องโบว์”กั้งตกใจรีบลงจากม้าแล้ววิ่งไปอุ้มโบว์ที่สลบไปแล้วทันที
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“กรี๊ดด”แก้วร้องตกใจเมื่อม้าไม่หยุดสักที โทโมะรีบควบม้ามาขนานแก้ว
 
 
 
 
 
 
 
“กระโดดมาแก้ว เชื่อใจชั้น”โทโมะพูดขึ้นแก้วสบตากับโทโมะก่อนจะตัดสินใจจับมือกับโทโมะให้
โทโมะดึงแก้วมาจากม้าตัวนั้นแล้วโทโมะควบม้าพาแก้วอยู่ในอ้อมกอดได้อย่างปลอดภัย
 
 
 
 
 
คู่พระเอกนางเอกเรื่องนี้ไม่ดราม่านะ แต่จะเป็นคู่ทรหดกันมากกว่า บุกน้ำลุยไฟ555555