Princess diary บันทึกรักฉบับเจ้าหญิง

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“เห้อ แบงค์ เอี๊ยง เราคิดถึงลูกหญิงจัง ป่านนี้จะเป็นตายร้ายดียังไงก็ไม่รู้”กษัตรย์Kzใต้ประชุมกับ
ท่านฑูตประเทศต่างๆเสร็จก็กลับมาที่ห้องพร้อมกับพูดกับคนสนิท
 
 
 
 
 
“ตอนนี้พวกกบฏก็ไม่เคลื่อนไหวแล้ว ทำไมเราไม่ตามองค์กลับมาล่ะพะยะค่ะ”เอี๊ยงถาม
 
 
 
 
 
“ไม่ได้หรอกเอี๊ยง เพื่อความปลอดภัยของลูกหญิงเราต้องแน่ใจว่าที่นี่ปลอดภัยแล้วจริงๆ ลูกหญิงจะ
ได้กลับมาเพื่อเตรียมตัวเข้าพิธีดูตัวจากองค์ชายแคว้นต่างๆ”กษัตริย์kzใต้ตรัส
 
 
 
 
 
 
“งั้นกระหม่อมโทรคุยกับองค์หญิงมั้ยพะยะค่ะ จะได้หายคิดคิดองค์หญิงด้วย”เอี๊ยงพูดก่อนจะเดินนำ
กษัตริย์kzใต้ไปโทรหาฟางที่เมืองไทยทันที แบงค์จึงเดินเลี่ยงออกมาด้านนอก
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“เรื่องคนที่ให้ไปที่เมืองไทยถึงไหนแล้ว เริ่มจัดการนังองค์หญิงรึยัง”เสียงวีนร้ายๆเดินมาดุแบงค์
 
 
 
 
 
“เรียบร้อยแล้วครับ แล้วคุณโฟร์ แหม ไม่น่าเชื่อเลยนะครับว่าเด็กรับเลี้ยงของกษัตริย์kzใต้ ที่แท้ก็
คือ1ในผู้เข้าร่วมการก่อกบฏครั้งนี้”แบงค์พูดเยาะๆ
 
 
 
 
 
“หึ หรือนายเองก็พอใจที่จะให้องค์หญิงที่ไม่มีประสิทธิภาพมาดำรงตำแหน่งราชินีของประเทศเรา
เชอะ ไม่ได้เรื่อง เหยาะ แหยะ แถมเอะอะ เสด็จพ่อก็จะส่งตัวลูกสาวให้เจ้าชายเมืองอื่น เหอะ ไร้
สาระที่สุด”โฟร์พูดออกมาอย่างหมั่นไส้ เพราะเธอคือบุตรบุญธรรมที่มีศักดิ์เป็นพี่ของฟางพึ่งกลับมา
จากอเมริกา และรับรู้ข่าวว่าฟางจะต้องขึ้นครองราชย์ ซึ่งเธอไม่เห็นพ้องกับการกระทำของฟางที่ยัง
เด็กเกินไปจึงได้ร่วมมือกับกบฎทางkzใต้ก่อความไม่สงบในประเทศเพื่อให้ชาวเมืองต่อต้านไม่รับ
องค์หญิงฟางเป็นราชินี
 
 
 
 
 
 
“ครับ คุณโฟร์ช่างฉลาดสมกับเป็นองค์หญิงองค์โตของkzใต้นะครับ”แบงค์พูดทำให้โฟร์เดินไป
คล้องแขนกราฟทันที
 
 
 
 
 
 
“เบื่อน่ะ มีแต่เรื่องงานที่ต้องปวดหัว ช่วยนวดให้หน่อยสิ”โฟร์พูด แบงค์ยิ้มนิดนึงก่อนจะอุ้มโฟร์เข้า
ห้องไป
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“เพคะ ลูกก็รักเสด็จพ่อนะเพคะ รักๆ รักมากที่สุดในโลกเลยเพคะ”ฟางที่ออกมาคุยโทรศัพท์ข้าง
นอกกับบิดาวางสายไปก่อนจะมองพระจันทร์ที่ระเบียงแล้วชะงักเมื่อเห็นป๊อปปี้กำลังออกกำลังกายที่
สวนก็เดินลงไปหาป๊อปปี้ทันที
 
 
 
 
 
 
“ดึกดื่นกลางค่ำกลางคืนทำไมบอดี้การ์ตคนเก่งถึงไม่ยอมนอน”ฟางเดินมาหาป๊อปปี้แล้วพูด
 
 
 
 
 
“เอ้า ก็ผมบอกแล้วไงว่าผมเป็นบอดี้การ์ดองค์หญิง ผมจะต้องแข็งแรงตลอดเวลา จะมาเจ็บป่วย
ออดๆแอดๆแบบนี้ไม่ได้ ถ้าองค์หญิงเป็นอะไรเหมือนที่เกาะผมคงไม่ให้อภัยตัวเองแน่ๆ”ป๊อปปี้พูด
ทำให้ฟางที่ยืนกอดอกฟังก็ใจเต้น เผลออมยิ้มกับคำพูดทันที
 
 
 
 
 
 
“งั้นเราอยากแข็งแรงบ้าง ช่วยสอนเราให้รู้จักป้องกันตัวเล็กๆน้อยๆบ้างสิ นะๆ”ฟางรีบอ้อนป๊อปปี้
 
 
 
 
 
 
“อ่ะๆ ได้ครับ แต่แปป เดียวนะองค์หญิง เดี๋ยวคุณพ้อยท์ได้มาดุผมเอาว่าชวนองค์หญิงมาซน”ป๊อปปี้
พูดก่อนจะเริ่มสอนทริดเล็กๆน้อยๆให้ฟาง
 
 
 
 
 
“เห้อ คิดถูกคิดผิดวะเนี่ย ขออย่าให้คู่นี้มีอะไรเกินเลยเลย”เขื่อนที่แอบมองพวกป๊อปปี้ฟางอยู่ด้วย
กันผ่านกล้องวีดีโอก็กังวลเพราะรู้ดีว่ากษัตริย์kzใต้หวงองค์หญิงฟางมากแค่ไหน และป๊อปปี้เป็นแค่
สามัญชนธรรมดา ไม่มียศฐาบันดาศักดิ์อะไรจะสู้ได้ สุดท้ายเพื่อนของเขาคนนี้ก็จะต้องกลายเป็น
หมาเห่าเครื่องบินชั้นสูงแบบฟางแน่ๆ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“นี่ป๊อปปี้เราอยากไปไหว้พระ แล้วก็อยากไปนี่ๆ”ฟางรีบเอาไอแพตมาให้ป๊อปปี้ดูถึงสถานที่ท่อง
เที่ยวในกรุงเทพที่เธออยากไป
 
 
 
 
 
“องค์หญิงเพคะ คุณป๊อปปี้เค้าคุยงานอยู่ไปวันหลังสิเพคะ”พ้อยท์เดินมาห้ามฟาง
 
 
 
 
 
“ไม่เป็นไรครับคุณพ้อยท์ผมเคลียร์งานเสร็จพอดี”ป๊อปปี้พูดก่อนจะปิดแฟ้มเอกสารที่ช่วยกราฟอยู่
ทันที
 
 
 
 
 
 
“เย้ งั้นเราไปกันเลยเนาะป๊อปปี้ ไป พ้อยท์”ฟางดีใจก่อนจะรีบดึงมือป๊อปปี้และพ้อยท์ให้ไปที่รถ
 
 
 
 
“คุณหนูคะระวังค่ะเดี๋ยวล้ม”เมื่อมาถึงสวน ฟางก็รีบวิ่งไปพ้อยท์ต้องรีบห้าม
 
 
 
 
“พ้อยท์ เราอยากพายเรือ ไปพายกับเรานะๆ”ฟางรีบอ้อนพ้อยท์
 
 
 
 
 
“องค์หญิงก็รู้นิเพคะ ว่าพ้อยท์ไม่ค่อยถูกกับพวกพาหนะทางน้ำนะเพคะ”พ้อยท์รีบพระซิลบอกฟาง
 
 
 
 
 
“แต่เราอยากนั่ง ป๊อปปี้ พายให้เราหน่อยน้า”ฟางหันขวับไปหาป๊อปปี้ วึ่งเมื่อชายหนุ่มได้ยินว่าฟาง
อยากพายเรือและเห็นสีหน้าของพ้อยท์ก็รีบไปเช่าเรือรอฟางไว้อยู่แล้ว
 
 
 
 
 
“นี่องค์หญิง องค์หญิงคิดว่าเรากำลังพายเรืออยู่ในสวนสาธารณะที่อังกฤษแบบมาปิกนิคกันอยู่
หรอ”ป๊อปปี้ที่พายเรือให้ฟางแล้วมองฟางที่กางรมแล้วสวมแว่นกันแดด ชื่นชมสวนอยู่ก็ตีป๊อปปี้ทันที
 
 
 
 
 
 
“ไม่ต้องมาแซวเราเลยนะ พายเรือไปเลย”ฟางพูดก่อนจะหัวเราะออกมากับป๊อปปี้และพายเรืออยู่
ด้วยกัน
 
 
 
 
“ระวังนะครับ”ป๊อปปี้พูดเมื่อขึ้นเรือมาก่อนแล้วยืนมือให้ฟางจับ
 
 
 
 
 
“ว้ายๆ”ฟางร้องเมื่อก้าวพลาดป๊อปปี้ดึงฟางไปกอด ทั้งคู่กอดกันไม่มีใครผละออกจากกัน
 
 
 
 
 
 
“องค์หญิง”พ้อยท์รีบดึงฟางไปทันที ฟางและป๊อปปี้รีบผละออกจากกันทันที
 
 
 
 
“ร้อนมั้ยเพคะเดี๋ยวพ้อยท์ไปซื้อน้ำมาให้นะเพคะ”พ้อยท์พูดแล้วเดินไปซื้อน้ำฟางจึงนั่งอยู่กับป๊อปปี้
แล้วนั่งฟังเพลงจากไอแพตที่พกมาด้วยทันใดนั้นเอง ป๊อปปี้เห็นชายท่าทางมีพิรุธเดินเข้ามาใกล้
ฟาง ป๊อปปี้จ้องมองด้วยความสงสัย เพราะรอบๆบริเวณสวนที่ฟางแยกมานั่งนั้นไม่ค่อยมีคนอยู่ด้วย
 
 
 
 
 
 
“องค์หญิงระวัง”ป๊อปปี้ที่เห็นคนร้ายชักปืนมาก็รีบดึงฟางไปหลบ
 
 
 
 
 
 
 
ปัง
 
 
 
 
เสียงกระสุนปืนดังขึ้น ก่อนป๊อปปี้จะล้มทับฟางไว้
 
 
 
 
 
“ว้าย ช่วยด้วยค่ะ ช่วยด้วย”พ้อยท์ได้ยินเสียงปืนก็รีบร้องเสียงดังให้คนมาช่วย คนร้ายรีบวิ่งหนีไป
ทันที
 
 
 
 
 
“องค์หญิงไม่เป็นอะไรนะครับ”ป๊อปปี้พูดแล้วประคองฟางขึ้นมา
 
 
 
 
“เราไม่เป็นอะไร ขอบใจนายมากนะป๊อปปี้”ฟางพูดแล้วยิ้มให้กับป๊อปปี้
 
 
 
 
 
“ว้าย คุณป๊อปปี้ เลือดค่ะ”พ้อยท์ที่วิ่งมาก็ตกใจเมื่อเห็นว่ากระสุนเฉี่ยวโดนท้องป๊อปปี้ที่รีบเอี้ยวตัว
เอาตัวเองเป็นเกราะกำบังให้กับฟางโดยไม่สนใจตัวเอง
 
 
 
 
 
“ปะ ป๊อปปี้”ฟางตกใจเช่นเดียวกับป๊อปปี้ที่จับเลือดที่ท้องตัวเองมาก่อนจะล้มพับไป
 
 
 
 
 
 
“ช่วยด้วยค่ะ ใครก็ได้ช่วยป๊อปปี้ด้วย”ฟางประคองกอดป๊อปปี้แล้วตะโกนบอกให้ใครก็ได้มาช่วยเขา
ที
 
 
 
 
ขอแบ่งพาร์ท อีกครั้งนะคะ