Princess diary บันทึกรักฉบับเจ้าหญิง

9.4

เขียนโดย Chapond

วันที่ 15 พฤษภาคม พ.ศ. 2557 เวลา 00.39 น.

  35 ตอน
  445 วิจารณ์
  67.03K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 12 มิถุนายน พ.ศ. 2557 23.57 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

17) กบฏจาก Kz ใต้ (Poppy&Fang)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เห้อ แบงค์ เอี๊ยง เราคิดถึงลูกหญิงจัง ป่านนี้จะเป็นตายร้ายดียังไงก็ไม่รู้”กษัตรย์Kzใต้ประชุมกับ

ท่านฑูตประเทศต่างๆเสร็จก็กลับมาที่ห้องพร้อมกับพูดกับคนสนิท

 

 

 

 

 

“ตอนนี้พวกกบฏก็ไม่เคลื่อนไหวแล้ว ทำไมเราไม่ตามองค์กลับมาล่ะพะยะค่ะ”เอี๊ยงถาม

 

 

 

 

 

“ไม่ได้หรอกเอี๊ยง เพื่อความปลอดภัยของลูกหญิงเราต้องแน่ใจว่าที่นี่ปลอดภัยแล้วจริงๆ ลูกหญิงจะ

ได้กลับมาเพื่อเตรียมตัวเข้าพิธีดูตัวจากองค์ชายแคว้นต่างๆ”กษัตริย์kzใต้ตรัส

 

 

 

 

 

 

“งั้นกระหม่อมโทรคุยกับองค์หญิงมั้ยพะยะค่ะ จะได้หายคิดคิดองค์หญิงด้วย”เอี๊ยงพูดก่อนจะเดินนำ

กษัตริย์kzใต้ไปโทรหาฟางที่เมืองไทยทันที แบงค์จึงเดินเลี่ยงออกมาด้านนอก

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เรื่องคนที่ให้ไปที่เมืองไทยถึงไหนแล้ว เริ่มจัดการนังองค์หญิงรึยัง”เสียงวีนร้ายๆเดินมาดุแบงค์

 

 

 

 

 

“เรียบร้อยแล้วครับ แล้วคุณโฟร์ แหม ไม่น่าเชื่อเลยนะครับว่าเด็กรับเลี้ยงของกษัตริย์kzใต้ ที่แท้ก็

คือ1ในผู้เข้าร่วมการก่อกบฏครั้งนี้”แบงค์พูดเยาะๆ

 

 

 

 

 

“หึ หรือนายเองก็พอใจที่จะให้องค์หญิงที่ไม่มีประสิทธิภาพมาดำรงตำแหน่งราชินีของประเทศเรา

เชอะ ไม่ได้เรื่อง เหยาะ แหยะ แถมเอะอะ เสด็จพ่อก็จะส่งตัวลูกสาวให้เจ้าชายเมืองอื่น เหอะ ไร้

สาระที่สุด”โฟร์พูดออกมาอย่างหมั่นไส้ เพราะเธอคือบุตรบุญธรรมที่มีศักดิ์เป็นพี่ของฟางพึ่งกลับมา

จากอเมริกา และรับรู้ข่าวว่าฟางจะต้องขึ้นครองราชย์ ซึ่งเธอไม่เห็นพ้องกับการกระทำของฟางที่ยัง

เด็กเกินไปจึงได้ร่วมมือกับกบฎทางkzใต้ก่อความไม่สงบในประเทศเพื่อให้ชาวเมืองต่อต้านไม่รับ

องค์หญิงฟางเป็นราชินี

 

 

 

 

 

 

“ครับ คุณโฟร์ช่างฉลาดสมกับเป็นองค์หญิงองค์โตของkzใต้นะครับ”แบงค์พูดทำให้โฟร์เดินไป

คล้องแขนกราฟทันที

 

 

 

 

 

 

“เบื่อน่ะ มีแต่เรื่องงานที่ต้องปวดหัว ช่วยนวดให้หน่อยสิ”โฟร์พูด แบงค์ยิ้มนิดนึงก่อนจะอุ้มโฟร์เข้า

ห้องไป

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เพคะ ลูกก็รักเสด็จพ่อนะเพคะ รักๆ รักมากที่สุดในโลกเลยเพคะ”ฟางที่ออกมาคุยโทรศัพท์ข้าง

นอกกับบิดาวางสายไปก่อนจะมองพระจันทร์ที่ระเบียงแล้วชะงักเมื่อเห็นป๊อปปี้กำลังออกกำลังกายที่

สวนก็เดินลงไปหาป๊อปปี้ทันที

 

 

 

 

 

 

“ดึกดื่นกลางค่ำกลางคืนทำไมบอดี้การ์ตคนเก่งถึงไม่ยอมนอน”ฟางเดินมาหาป๊อปปี้แล้วพูด

 

 

 

 

 

“เอ้า ก็ผมบอกแล้วไงว่าผมเป็นบอดี้การ์ดองค์หญิง ผมจะต้องแข็งแรงตลอดเวลา จะมาเจ็บป่วย

ออดๆแอดๆแบบนี้ไม่ได้ ถ้าองค์หญิงเป็นอะไรเหมือนที่เกาะผมคงไม่ให้อภัยตัวเองแน่ๆ”ป๊อปปี้พูด

ทำให้ฟางที่ยืนกอดอกฟังก็ใจเต้น เผลออมยิ้มกับคำพูดทันที

 

 

 

 

 

 

“งั้นเราอยากแข็งแรงบ้าง ช่วยสอนเราให้รู้จักป้องกันตัวเล็กๆน้อยๆบ้างสิ นะๆ”ฟางรีบอ้อนป๊อปปี้

 

 

 

 

 

 

“อ่ะๆ ได้ครับ แต่แปป เดียวนะองค์หญิง เดี๋ยวคุณพ้อยท์ได้มาดุผมเอาว่าชวนองค์หญิงมาซน”ป๊อปปี้

พูดก่อนจะเริ่มสอนทริดเล็กๆน้อยๆให้ฟาง

 

 

 

 

 

“เห้อ คิดถูกคิดผิดวะเนี่ย ขออย่าให้คู่นี้มีอะไรเกินเลยเลย”เขื่อนที่แอบมองพวกป๊อปปี้ฟางอยู่ด้วย

กันผ่านกล้องวีดีโอก็กังวลเพราะรู้ดีว่ากษัตริย์kzใต้หวงองค์หญิงฟางมากแค่ไหน และป๊อปปี้เป็นแค่

สามัญชนธรรมดา ไม่มียศฐาบันดาศักดิ์อะไรจะสู้ได้ สุดท้ายเพื่อนของเขาคนนี้ก็จะต้องกลายเป็น

หมาเห่าเครื่องบินชั้นสูงแบบฟางแน่ๆ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“นี่ป๊อปปี้เราอยากไปไหว้พระ แล้วก็อยากไปนี่ๆ”ฟางรีบเอาไอแพตมาให้ป๊อปปี้ดูถึงสถานที่ท่อง

เที่ยวในกรุงเทพที่เธออยากไป

 

 

 

 

 

“องค์หญิงเพคะ คุณป๊อปปี้เค้าคุยงานอยู่ไปวันหลังสิเพคะ”พ้อยท์เดินมาห้ามฟาง

 

 

 

 

 

“ไม่เป็นไรครับคุณพ้อยท์ผมเคลียร์งานเสร็จพอดี”ป๊อปปี้พูดก่อนจะปิดแฟ้มเอกสารที่ช่วยกราฟอยู่

ทันที

 

 

 

 

 

 

“เย้ งั้นเราไปกันเลยเนาะป๊อปปี้ ไป พ้อยท์”ฟางดีใจก่อนจะรีบดึงมือป๊อปปี้และพ้อยท์ให้ไปที่รถ

 

 

 

 

“คุณหนูคะระวังค่ะเดี๋ยวล้ม”เมื่อมาถึงสวน ฟางก็รีบวิ่งไปพ้อยท์ต้องรีบห้าม

 

 

 

 

“พ้อยท์ เราอยากพายเรือ ไปพายกับเรานะๆ”ฟางรีบอ้อนพ้อยท์

 

 

 

 

 

“องค์หญิงก็รู้นิเพคะ ว่าพ้อยท์ไม่ค่อยถูกกับพวกพาหนะทางน้ำนะเพคะ”พ้อยท์รีบพระซิลบอกฟาง

 

 

 

 

 

“แต่เราอยากนั่ง ป๊อปปี้ พายให้เราหน่อยน้า”ฟางหันขวับไปหาป๊อปปี้ วึ่งเมื่อชายหนุ่มได้ยินว่าฟาง

อยากพายเรือและเห็นสีหน้าของพ้อยท์ก็รีบไปเช่าเรือรอฟางไว้อยู่แล้ว

 

 

 

 

 

“นี่องค์หญิง องค์หญิงคิดว่าเรากำลังพายเรืออยู่ในสวนสาธารณะที่อังกฤษแบบมาปิกนิคกันอยู่

หรอ”ป๊อปปี้ที่พายเรือให้ฟางแล้วมองฟางที่กางรมแล้วสวมแว่นกันแดด ชื่นชมสวนอยู่ก็ตีป๊อปปี้ทันที

 

 

 

 

 

 

“ไม่ต้องมาแซวเราเลยนะ พายเรือไปเลย”ฟางพูดก่อนจะหัวเราะออกมากับป๊อปปี้และพายเรืออยู่

ด้วยกัน

 

 

 

 

“ระวังนะครับ”ป๊อปปี้พูดเมื่อขึ้นเรือมาก่อนแล้วยืนมือให้ฟางจับ

 

 

 

 

 

“ว้ายๆ”ฟางร้องเมื่อก้าวพลาดป๊อปปี้ดึงฟางไปกอด ทั้งคู่กอดกันไม่มีใครผละออกจากกัน

 

 

 

 

 

 

“องค์หญิง”พ้อยท์รีบดึงฟางไปทันที ฟางและป๊อปปี้รีบผละออกจากกันทันที

 

 

 

 

“ร้อนมั้ยเพคะเดี๋ยวพ้อยท์ไปซื้อน้ำมาให้นะเพคะ”พ้อยท์พูดแล้วเดินไปซื้อน้ำฟางจึงนั่งอยู่กับป๊อปปี้

แล้วนั่งฟังเพลงจากไอแพตที่พกมาด้วยทันใดนั้นเอง ป๊อปปี้เห็นชายท่าทางมีพิรุธเดินเข้ามาใกล้

ฟาง ป๊อปปี้จ้องมองด้วยความสงสัย เพราะรอบๆบริเวณสวนที่ฟางแยกมานั่งนั้นไม่ค่อยมีคนอยู่ด้วย

 

 

 

 

 

 

“องค์หญิงระวัง”ป๊อปปี้ที่เห็นคนร้ายชักปืนมาก็รีบดึงฟางไปหลบ

 

 

 

 

 

 

 

ปัง

 

 

 

 

เสียงกระสุนปืนดังขึ้น ก่อนป๊อปปี้จะล้มทับฟางไว้

 

 

 

 

 

“ว้าย ช่วยด้วยค่ะ ช่วยด้วย”พ้อยท์ได้ยินเสียงปืนก็รีบร้องเสียงดังให้คนมาช่วย คนร้ายรีบวิ่งหนีไป

ทันที

 

 

 

 

 

“องค์หญิงไม่เป็นอะไรนะครับ”ป๊อปปี้พูดแล้วประคองฟางขึ้นมา

 

 

 

 

“เราไม่เป็นอะไร ขอบใจนายมากนะป๊อปปี้”ฟางพูดแล้วยิ้มให้กับป๊อปปี้

 

 

 

 

 

“ว้าย คุณป๊อปปี้ เลือดค่ะ”พ้อยท์ที่วิ่งมาก็ตกใจเมื่อเห็นว่ากระสุนเฉี่ยวโดนท้องป๊อปปี้ที่รีบเอี้ยวตัว

เอาตัวเองเป็นเกราะกำบังให้กับฟางโดยไม่สนใจตัวเอง

 

 

 

 

 

“ปะ ป๊อปปี้”ฟางตกใจเช่นเดียวกับป๊อปปี้ที่จับเลือดที่ท้องตัวเองมาก่อนจะล้มพับไป

 

 

 

 

 

 

“ช่วยด้วยค่ะ ใครก็ได้ช่วยป๊อปปี้ด้วย”ฟางประคองกอดป๊อปปี้แล้วตะโกนบอกให้ใครก็ได้มาช่วยเขา

ที

 

 

 

 

ขอแบ่งพาร์ท อีกครั้งนะคะ 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.3 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.4 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา