Princess diary บันทึกรักฉบับเจ้าหญิง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“แค่กๆ”แก้วที่ถูกกระแสน้ำพัดมาติดฝั่งหนึ่งที่เป็นฝั่งป่าติดภูเขาก่อนจะไอ และมองไปรอบๆ

 

 

 

 

“กะ แก้ว”โทโมะที่ซักมาติดฝั่งก่อนก็เรียกแก้วรีบหันขวับไปมองทางต้นเสียงทันที

 

 

 

 

 

 

“องค์ชาย”แก้วไม่รู้ว่าตอนนี้จะดีใจรึกลัว รึเว่าเสียใจกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นบนเรือรวดเร็วมากเมื่อกี้นี้

ก็ทำให้แก้วไม่รู้จะทำอย่างไรก็ร้องไห้ออกมา

 

 

 

 

 

 

“ไม่เป็นไรนะแก้ว ดีแล้วล่ะที่เธอไม่เป็นอะไร”โทโมะดึงแก้วไปกอดปลอบทันทีเมื่อเห็นแก้วร้องไห้

แก้วร้องไห้ซุกลงที่อกกว้างของโทโมะเหใอนเด็กที่กลัวมากคนหนึ่ง

 

 

 

 

 

“แล้วเราจะทำยังไงต่อไปดีเพคะองค์ชาย”หลังจากที่แก้วตั้งสติได้ก็ถามโทโมะทันที

 

 

 

 

 

 

“เราว่าตอนนี้เราต้องสำรวจก่อนว่าตรงนี้คือที่ไหนของkzเหนือ แล้วมันห่างจากจุดที่เรากำลังล่องเรือ

อยู่มากน้อยเพียงใด เพราะตอนนี้ก็เริ่มใกล้มือแล้ว ทางที่ดีเราควรจะหาพื้นที่ปลอดภัยเพื่อให้เรา

ปลอดภัยจากสัตว์ร้าย อย่าลืมสิว่าเราอยู่ที่ป่ากัน”โทโมะพูดยาวเหยียดทำให้แก้วทึ่งไม่คิดว่าองค์

ชายเพลย์บอยแบบโทโมะเมื่อถึงเวลาคับขันจะสามารถตั้งสติ และสังเกตรอบๆได้อย่างรวดเร็ว

 

 

 

 

 

 

“อะ องค์ชายจะถอดเสื้อทำไมน่ะเพคะ”แก้วตกใจเมื่อโทโมะพาเธอมาหลบที่ต้นไม้ใหญ่ตามชายป่า

ไม่ไกลจากแม่น้ำที่ตกมาเมื่อกี้ แล้วช่วยกันก่อกองไฟแล้วต้องตกใจเมื่อเห็นโทโมะถอดเสื้อผ้า

 

 

 

 

 

 

“เอ้า เธอไม่รู้หรอว่าถ้าร่างกายที่เปียกชุ่มไปกับเสื้อผ้าที่เปียกเนี่ย มันจะทำให้เราเป็นปวดบวมรึไม่ก็

เจ็บป่วยได้นะ”โทโมะพูดก่อนถอดเสื้อตัวนอกและเสื้อเชิ้ตออกเผยให้เห็นอกกว้าง

 

 

 

 

 

 

“องคืชายเนี่ยก็รอบรู้เรื่องเล็กๆน้อยๆแบบนี้เหมือนกันนะเพคะ”แก้วพูด

 

 

 

 

“แหงล่ะ อยากจะให้สาวๆมาติด อยากเป็นเพลย์บอยตัวพ่อ เราต้องรอบรู้สิ”โทโมะยักคิ้วกวนๆ

 

 

 

 

 

 

 

 

“องค์ชายอย่าถอดกางเกงสิเพคะ”แก้วตกใจเมื่อเห็นโทโมะปลดเข็มขัดจะแก้ผ้า

 

 

 

 

 

“เอ้า ถ้าเราไม่ถอดเราก็ไม่สบายน่ะสิ นี่เราน่ะไม่ชอบนะที่ร่างกายจะมาหมักหมมเสื้อผ้าอะไรแบ

บนี้น่ะ เธอเองก็เหมือนกัน ถอดเสื้อผ้าออกซะ คืนนี้จะได้ไม่เป็นไข้ป่า”โทโมะรีบบ่นทันทีก่อนจะสั่ง

แก้ว

 

 

 

 

 

 

“ตะ แต่หม่อมชั้นเป็นผู้หญิงนะเพคะ จะมาแก้ผ้ากับองค์ชายกลางป่าแบบนี้ได้ยังไง”แก้วรีบพูด

 

 

 

 

 

“ยิ่งเป็นผุ้หญิงน่ะยิ่งดูแลตัวเองให้มากๆสิ เอาน่า ในป่านี้มีเธอกับชั้นแค่2คน ชั้นไม่เอาไปบอกใคร

หรอกน่า”โทโมะพูด แก้วอึกอักก่อนจะเดินไปหลังต้นไม้แล้วถอดเสื้อผ้าตัวเองออกจนหมดแต่ไม่

กล้าออกไปผิงไฟเพราะอายโทโมะที่ถอดเสื้อผ้าจนเปลือยเปล่าเช่นกัน จึงนั่งห่อตัวเองอยู่หลัง

ต้นไม้

 

 

 

 

 

 

“ว้าย องค์ชายมาทำไม ออกไปนะเพคะ”แก้วร้องอย่างตกใจเมื่อโทโมะเดินมาใกล้หลังต้นไม้ที่เธอ

นั่งอยู่

 

 

 

 

 

“อ่ะ เสื้อเรา ยังไม่แห้งดีแต่ก็ใส่ได้ไปพลางๆก่อนละกัน”โทโมะโยนเสื้อเขิ้ตตัวโคร่งของเขาให้แก้ว

แก้วหน้าแดงก่อนจะสวมเสื้อตัวนั้นแล้วค่อยๆเดินออกมาพบว่าโทโมะเองก็สวมบ๊อกเซอร์ที่ผึ่งไว้

ก่อนอยู่แล้ว

 

 

 

 

 

“ขอบพระทัยนะเพคะสำหรับเสื้อตัวนี้”แก้วพูดขอบคุณขณะที่พึ่งเสื้อ โทโมะยิ้มนิดนึงก่อนจะช่วย

แก้วเอาเสื้อผ้ามาผึ่งข้างเสื้อตัวเอง

 

 

 

 

 

 

“ขอดูแผลเมื่อตอนเย็นหน่อยสิ พอดีว่า เราพกนี่ตอกตัวมาด้วย”โทโมะพูดก่อนจะแบมือให้แก้วเห็น

ว่าข้าวของที่โทโมะพกติดตัวมาตอนตกน้ำมีมือถือที่เปียกน้ำ มีพก แว่นกันแดด ไฟแช็ก และยา

หม่องเล็กๆ

 

 

 

 

 

 

“เร็วๆ จะถอดเองรึว่าให้เราถอดให้”โทโมะพูดขู่แก้วหน้าแดงรีบหันหัลงก่อนจะปลดกระดุมออกมา

แล้วถอดเสื้อเชิ้ตแล้วรีบเอามาคลุมด้านหน้าไว้ โทโมะหน้าแดงจัดก่อนจะมองเห็นรอยแดงจ้ำๆตาม

กลางหลัง ไหล่และเอว ก่อนสายตาจะหยุดชะงักที่ตราคล้ายกับนกอินทรีย์โบราณของกษัตริย์องค์

ก่อนราชวงค์ตัวเองจะปกครอง ก่อนจะเก็บความสงสัยไว้แล้วทายาหม่องให้แก้ว

 

 

 

 

 

“เธอนี่น้า น่าจะถนอมตัวเองหน่อยสิ สวยก็สวย ขาวก็ขาว ยังต้องมาเป็นรอยแผลแบบนี้อีก ช่วยหัด

แต่งตัวดูน่ารักๆสมวันหน่อยสิ ของดีมีไว้โชว์เข้าใจมั้ย”โทโมะบ่น

 

 

 

 

 

 

“ก็หม่อมชั้นก็เป็นของหม่อมชั้นแบบนี้นิเพคะ ถ้าองค์ชายอยากได้สาวสวยๆหุ่นดีๆก็ไปหาพี่กู้ดดี้สิ

เพคะ จะมาสนใจหม่อมชั้นทำไม”แก้วพูด

 

 

 

 

 

 

 

“อ๋อ ให้เราไปหาพี่เธอเพราะเธอจะไปหากั้ง เราไม่ยอมหรอก”โทโมะโมโหเมื่อนึกถึงเรื่องบนเรือก็

พลิกตัวแก้วมาชนตัวเองก่อนจะกดแก้วลงไปโดยที่เขาทับอยู่

 

 

 

 

 

 

“องค์ชายจะทำอะไรเพคะ ปล่อยนะเพคะ”แก้วร้องเพราะตอนนี้สภาพเธอเปลือยเปล่าต่อหน้าโท

โมะอยู่

 

 

 

 

 

 

“เราก็จะทำให้เธอรับรู้ไว้ซะว่าเธอคือคนของเรา ไม่ใช่ของกั้ง และก็อย่าคิดจะแย่งกั้งไปจากน้องโบว์

พวกเค้าเหมาะสมกันมาก”โทโมะพูด และหน้าแดงจัดยิ่งเห็นร่างเปลือยเปล่าของแก้ว

 

 

 

 

 

 

 

“หม่อมชั้นไม่เคยแย่งของใคร”แก้วพูด โทโมะยิ้มนิดนึงก่อนจะก้มลงจูบแก้วทันที

 

 

 

 

 

 

“งั้นก็เป็นของเราแทนละกัน”โทโมะถอนจูบออกมาแล้วพูด แก้วอึ้งก่อนจะถูกโทโมะจูบอีกครั้งจน

เธอเคลิ้มไปตามรสจูบก่อนโทโมะจะจูบไล้มาตามซอกคอ ขบเม้มตามอกสวยของแก้วและไล้ลงมา

ที่หน้าท้องแบนราบก่อนจะเริ่มฉกชิมกลีบกุหลาบสีหวานนี้ของแก้ว

 

 

 

 

 

 

“อ๊ะ องค์ชาย อย่าเพคะ มันสกปรก”แก้วร้องครางสลับกับห้ามเพราะตอนนี้สติของเอกำลังจะแตก

 

 

 

 

 

 

“คืนนี้เป็นของเรานะ”เมื่อโทโมะรู้สึกได้ว่าแก้วพร้อมแล้วก็ช้อนแก้วมาจูบอีกครรั้งแล้วขอแก้ว ก่อน

จะถอดกางเกงบ๊แกเซอร์ออกมาแล้วสอดใส่แกนกลางเข้าไปในโพรงสาว

 

 

 

 

“จะเจ็บ อย่า แก้วเจ็บ”แก้วกอดคอโทโมะแน่นแก้วร้องออกมา

 

 

 

 

 

 

 

“เจ็บนิดเดียวนะ อดทนหน่อย”โทโมะพูดก่อนจะค่อยๆดันแกนกลางเข้าไปด้านในจนมิดด้ามก่อน

เยื่อพรมจรรย์จะฉีกขาดพร้อมกับเสียงร้องด้วยความเจ็บของแก้วจนโทโมะต้องจูบปิดปาก แล้วสัก

พักร่างกายของแก้วก็เริ่มปรับสภาพได้ ก่อนโทโมะจะเริ่มขยับแกนกลางตัวเองเข้าออกช้าๆ

 

 

 

 

 

 

“อ๊ะ องค์ชาย”แก้วร้องครางออกมากับสัมผัสสวาทที่โทโมะปรนเปรอให้สาวบริสุทธ์อย่างแก้วเคลิ้ม

และหลงไปตามอารมณ์ของมันและเด้งสะโพกตอบสนองชายหนุ่มทันที

 

 

 

 

“เธอกำลังทำให้ชั้นคลั่ง แก้ว”โทโมะครางออกมาแล้วขยับสะโพกเร็วขึ้น

 

 

 

 

 

“องค์ชาย แก้วไม่ไหวแล้วเพคะ”แก้วร้องออกมาสลับกับตัวเองที่คราง

 

 

 

 

 

 

“อีกนิดแก้วอีกนิด”โทโมะพูดแล้วขยับสะโพกให้แรงขึ้นจนร่างกายของทั้ง2ร้องครางกันลั่นอย่างไม่

สนใจอะไรอีกแล้ว

 

 

 

 

 

“อ๊า”แก้วและโทโมะร้องครางออกมาเมื่อถึงฝั่งฝันก่อนโทโมะจะฉีดพุ่งธารสีขาวเข้าไปในตัวแก้วและ

กอดร่างบางไว้แน่น

 

 

 

 

 

ก่อนอื่นไรเตอร์ต้องขอโทษรีดเดอร์ทุกคนด้วยนะคะ เรื่องที่มาขอรีดเดอร์ให้เม้นฟิคตัวเอง ขอทำความเข้าใจตรงนี้นะคะ เปื่อ รีดเดอร์คนอื่นจะได้เข้าใจ

 

 

1. ที่ไรเตอร์ต้องพูดบ่อยๆว่า ขอเม้นเยอะๆเพราะว่า ไรเตอร์อัพให้แน่ค่ะ ฟิค แต่เพียงแค่ช่วยคอมเม้นเนื้อหาในเรื่องไม่ใช่ แค่คำว่า อัพๆ นะคะ

 

 

2. การที่ไรเตอร์บอกว่าจะลบฟิคแล้วไม่ลบสักที อาจจะทำให้รีดเดอร์รำคาญรึหมั่นไส้ อันนี้ไรเตอร์คิดจะลบจริงๆค่ะ เพราะฟิคไรเตอร์มันมีเยอะมาก เยอะจนรีดเดอร์ ไม่ชอบ และไรเตอร์กำลังดูๆอยู่ว่าจะลบเรื่องไหนดี

 

3. การที่ไรเตอร์ไม่ตอบคำถามของรีดเดอร์ ไม่ค่อยมาอัพ หรือว่า ไม่ค่อยไปคอมเม้นฟิคคนอื่นไม่ใช่ว่าหยิ่งนะคะ แต่เข้าใจหน่อยว่า ชีวิตคนเรามันไม่เหมือนกันจะให้ชีวิตคนมาเป็นตามที่เราต้องการมันไม่ได้ ไรเตอร์ก็มีธุระ มีเรื่อง มีงานของไรเตอร์ที่ต้องทำ ไรเตอร์เคยบอกแล้ว ถ้าใครที่มาติดตามฟิคไรเตอร์ประจำไรเตอร์จะเคยบอกว่า ถ้าสงสัยอะไร ไปเม้นถามที่ไทม์ไลน์ ไม่ได้ปิดซะหน่อย และจะฝากฟิคก็ฝากได้ที่ไทม์ไลน์ เพียงแค่บอกเเล้วว่า ช่วงนี้ไรเตอร์ยุ่งมากจริงๆ จนบางทีไม่ได้มาอ่านฟิคของใครเลย นอกจากมาอัพแค่ของตัวเอง ใครจะฝากก็ฝากได้นะคะ

 

4. ข้อสุดท้าย ไรเตอร์รู้ค่ะว่าไรเตอร์อาจจะไม่ใช่คนที่แต่งฟิคดีพอ การที่คุณรีดเดอร์จะชื่นชมนักเขียนท่านอื่น มันก็คือสิทธิของรีดเดอร์ แต่ขอความกรุณาอย่าพาดพิง และการที่ไรเตอร์แต่งฟิคน้ำเน่าแล้วทำให้รีดเดอร์เบื่อ รำคาญ ไม่เป็นไรค่ะ ไม่ต้องอ่าน ไรเตอร์ไม่ว่า แต่จะบอกไว้เลยนะคะว่า ถึงไรเตอร์จะแต่งน้ำเน่าและพล็อตเรื่องเดิมๆ องค์ประกอบในเรื่องๆนั้นๆ มันไม่เหมือนกัน 

 

 

เข้าใจตรงกันนะคะ ไม่พอใจ หรือสงสัยอะไรนอกเหนือจากเรื่องฟิคคุยกันได้ที่ไทม์ไลน์ค่ะ ^^