รักกำมะลอของนายหน้าหล่อกับนางหน้าสวย

เวลาเดียวกันที่มุมหนึ่งของที่นั่น

‘เขา’ เป็นผู้มีอำนาจมากได้ขี่สกีมุ่งหน้ากลับสู่คฤหาสน์ 

         หลังจากที่ไม่ค่อยพอใจเรื่องที่มารดาบังคับให้เขาแต่งงานกับพิม คุณหนูตระกูลดัวผู้หญิงที่

เขาไม่ได้รัก  เขาพยายามอธิบายและปฏิเสธเรื่องการแต่งงานครั้งแล้วครั้งเล่าแต่มารดาเขาก็ไม่ยอม

ฟัง  ท้ายสุดจึงต้องหนีออกมาเพื่อที่จะหาที่คลายความกดดันที่มีอยู่มากมาย และที่นี่คือที่ที่มีสถาน

ที่ทาธรรมชาติที่สวยงาม เมื่อมาอยู่ที่นี่ความเครียดทั้งหมดก็ผ่อนคลายลงไปในพริบตา  พอสบายใจ

เขาก็เดินทางกลับคฤหาสน์พร้อมกับโทโมะอีกครั้ง  ตั้งใจว่าคราวนี้จะยืนกรานหัวชนฝาให้ได้ว่าจะไม่

ยอมแต่ง อยากรู้นักว่าถ้าเขายืนยันแข็งขันขนาดนั้นมารดายังจะให้เขาแต่งงานอีกหรือเปล่า

จู่ๆเขาก็หยุดจนโทโมะซึ่งเป็นองครักษ์ของเขาที่กำลังขี่สกีตามมาก็หยุดแล้วถาม

“มีอะไรหรือเปล่าท่านป๊อป”

“ไม่รู้สิ  เหมือนมีอะไรให้ฉันหยุดอยู่แถวๆนี้” ป๊อปปี้พูดพรางหันซ้ายหันขวาแล้วเจอกับกองหิมะ

ใหญ่กองหนึ่งจึงลงไปดู

“ระวังนะครับ แถวนี้มีตัวอะไรไม่รู้เยอะแยะไปหมด อย่าเพิ่งเข้ามาครับ เดี๋ยวผมไปดูให้ก่อน”  โท

โมะหยิบปืนสั้นออกมา

“ไม่เป็นไร” ร่างสูงเดินเข้ามาใกล้อย่างหน้าตาเฉย รูปร่างที่ใหญ่โตล่ำสัน โดดเด่นอยู่ท่ามกลาง

หิมะ  ชายหนุ่มกระชากปืนสั้นที่เหน็บอยู่ตรงเอว

“ฉันไม่กลัว  ถ้าเจอฉันจะฆ่ามันเอง” ถึงแม้ว่าที่นี่จะเป็นที่ค่อนข้างอันตราย แต่ชายหนุ่มก็ยังสัญจร

ไปมาที่นี่เป็นประจำ     

    มือหนากระชับปืนสั้นค่อยๆก้าวย่างไปอย่างระวังและมีสติ  ทันใดนั้นเองสายตาคมกริบก็ไปปะทะ

กับสิ่งหนึ่งเข้า  ชายหนุ่มรีบวิ่งไปดู...

ผู้หญิงนี่...เธอนอนหมดสติหายใจรวยรินอยู่ที่ริมทาง เนื้อตัวมอมแมมเต็มไปด้วยหิมะ ใครกันนะ มา

จากไหนกัน เขาประคองร่างของเธอขึ้นมาก่อนจะใช้ปลายนิ้วเขี่ยปอยผมที่คลุมหน้าก่อนดวงตาจะ

เบิกกว้าง

“สวยเหลือเกิน” เขาตะลึงงันเหมือนถูกมนต์สะกดอย่างจัง

“มีอะไรหรือเปล่าท่านป๊อป” โทโมะเห็นเจ้านายนิ่งไปจึงรีบวิ่งเข้ามาหา

“มีผู้หญิงหมดสติอยู่ตรงนี้โทโมะ” เขาตะโกนกลับไป  โทโมะแปลกใจรีบก้าวเท้าเข้ามา

“จริงด้วย มีผู้หญิงหมดสติอยู่ตรงนี้จริงๆ  ยังมีชีวิตอยู่หรือเปล่าครับ” โทโมะสบตากับชายหนุ่มก่อน

จะเอ่ยถาม

“มี...ยังหายใจอยู่แต่ถ้าปล่อยเอาไว้นา ย่อมไม่ดีแน่”  เขาพูด ดวงตาจ้องไปที่หน้างาม อ่อนโยนลง

เกิดความห่วงใยอย่างน่าประหลาด

“ฉันจะต้องพาเธอกลับไปให้เร็วที่สุด”

ฉับ

ไรท์ตัดอีกแล้วค่ะ ท่านรีด

สนุกไหม เม้นให้ด้วยน้ะ

[สั้นอีกแล้ว ขออภัย]