ความทรงจำของเราสองคน...

 
 
                                            
 
                     โรงแรม...
 
 
" อ้าวมาแล้วหรอว้ะ อ้าวแก้ว ไอ้ป๊อป หวัดดี " เขื่อนทักโทโมะที่เดินมากับแก้ว ตาามมาด้วยฟางกับธามโดยมีป๊อปปี้เดินตามหลังมา
 
 
 
 
 
" เออแล้วพ่อแม่กูละว้ะ " โทโมะถาม
 
 
 
 
 
" อ๋อ.....นั่งเล่นกับคุณแม่คุณพ่อกูอยู่ที่สระน้ำอะแหละ ไปหาท่านกันเลยไหม " เขื่อนพูด โทโมะพยักหน้า ก่อนทั้งหมดจะเดินไปที่สระว่ายน้ำ
 
 
 
 
 
" คุณแม่ครับผมคิดถึงจังเลย ฟอด ฟอด " โทโมะเดินเข้าไปกอดคนเป็นแม่ทันที
 
 
 
 
 
" อะไรเนี่ยเรา โตแล้วน่ะลูกไม่อายเพื่อนๆๆ เขาบ้างหรือไง แล้วนี่เอ่อ..." แม่ของโทโมะพูด ก่อนจะมองไปทีป๊อปปี้และแก้ว 
 
 
 
 
 
" อ๋อ นี่แก้วครับพ่อแม่ ว่าที่ลูกสะใภ้พ่อกับแ่ม่ไง " โทโมะละออกจากแม่ ก่อนจะเดินไปโอบใหล่แก้ว แก้วกระทุ้งใส่ท้องของโทโมะอย่างแรงก่อนจะยกมือไหว้ พร้อมกับป๊อปปี้ 
 
 
 
 
 
" สวัสดีคะคุณลุงคุณป้า " แก้วพูด แม่ของโทโมะยิ้ม 
 
 
 
 
 
" ไหว้พระเถอะลูก ยังไม่ก็ฝากไอ้เจ้าลูกชายแม่ด้วยนะ มีอะไรก็จัดการไปเลยแม่สนับสนุน " แม่ของโทโมะพุด แก้วยิ้ม 
 
 
 
 
 
" โถ่แม่ " โทโมะพูด งอนๆๆ 
 
 
 
 
 
" 555 เออว่าแตไอ้เสือเราไปทำอะไรให้น้องเขาโกรธอีกละ " พ่อของธามไทพูดกับลูกชายที่ยืนยิ้มทะเล้นอยู่ข้างสาวน้อยหน้าหวานที่ยืนหน้าบูดอยู่ข้างๆๆ โดยมีป๊อปปี้ยืมมองอยู่ 
 
 
 
 
 
" ผมเปล่าสักหน่อยนิครับพ่อ " ธามไทปฏิเสธก่อนจะหันไปยักคิ้วให้ฟาง ฟางเลยเดินเข้าไปฟองพ่อของธามไททันที 
 
 
 
 
 
"  คุณอาคะ ธามแกล้งฟางคะ ตั้งแต่ไปตลาดแล้วด้วย " ฟางรีบเดินเข้าไปฟ้องพ่อของธามไท ก่อนจะหันมายิ้มเจ้าเหล่ให้ธาม  
 
 
 
 
 
" ไม่จริงนะพ่อ พ่ออย่าไปเชื่อ " ธามไทรีบปฏิเสธ ก่อนจะทำท่าเดินเข้ามาหาฟาง แต่ฟางวิ่งหนีไปยืนอยู่ด้านหลังของพวกแม่ๆๆ
 
 
 
 
 
" พอได้แล้วตาธามเรานี่ก็ชอบแกล้งน้องเขาจังเลย " ฟางยิ้มร่าใส่ธามไทที่โดนแม่ของตัวเองดุ ธามไทมองฟางอย่างหมันไส้
 
 
 
 
 
" ธามเปล่าสักหน่อยแม่ นี่ถ้าจะแกล้งต้องแบบนี้ " ธามไทพูดก่อนจะเดินเข้าไปหาแม่แต่เอี้ยวตัวไปอุ้มร่างบางพาดบ่า ก่อนจะเดินไปที่ทะเล
 
 
 
 
 
" ว๊ายยย ธามปล่อยฟางนะ คุณพ่อคุณแม่ คุณลุงคุณป้าช่วยฟางด้วย ธามปล่อยเลย ไม่เอาฟางไม่เล่นว๊ายย " ฟางร้องโวยวายอยู่บนหลังของคนตัวสูง พร้อมกับร้องขอความช่วยเหลือแต่กลับมีเพียงรอยยิ้มและเสียงหัวเราะของพวกพ่อแม่ ส่งมาให้เธอ
 
 
 
 
" ไม่ใครช่วยเลย น่าสงสาร 55 " ธามไท พูดเยาะเย้ยฟาง ฟางหมันไส้ก็ทุบหลังธามไทรัว
 
 
 
 
 
" โอ๊ยฟาง เล่นงี้หรอได้ " ธามไทพูดออกมาก่อนจะเหวี่ยงร่างบางไปมา จนฟางเองก็ต้องเอามือโอบรอบลำคอแกร่งเอาไว้ ซึ่งตอนนี้กลายเป็นว่า ทั้งธามไท ฟางกำลังเล่นกันอยู่ที่พระอาทิตย์กำลังตกดิน  
 
 
 
 
 
" ตาธามกับยัยฟางนี่น่ารักจังเลยนะคะคุณพี่ " แม่ของธามไทพูด กับแม่ของฟาง
 
 
 
 
 
 
" คะ..น่ารักมากพี่ชักอยากได้มาเป็นลูกเขยสะละสิ 5555 " แม่ของฟางพุดจบทั้งหมด ก็หันไปดู หนุ่มสาวที่ำกลังวิ่งไล่จับกันอย่างสนุกสนาน จะมีก็แต่ชายหนุ่มอีกคนหนึ่งที่ยืนมองนิ่ง
 
 
 
 
 
" งั้นผมขอตัวไปพักก่อนนะครับ พี่ไปก่อนนะแก้ว " ป๊อปปี้ขอตัวออกมาจากตรงนั้นเพราะเขาเองไม่อยากเห็นอะไรที่มันทำให้เขาต้องช้ำไปมากกว่านี้ ไหนจะคำพูดของผู้ใหญ่ทั้งสองฝ่ายที่บ่งบอกชัดเจนว่า กำลังจะจจับคู่ให้เขาทั้งสองคน....
 
 
 
 
 
" เอ่อแก้วขอตัวแล้วกันนะคะ " แก้วพูดก่อนจะเดินตามป๊อปปี้ไป โทโมะมองตามแก้วแต่ก็ไม่ไดว่าอะไรเพราะคิดว่าแก้วคงไปปลอบป๊อปปี้
 
 
 
 
 
" ธามพอแล้วฟางเหนื่อย ขึ้นบกกันเถอะ " ฟลังจากที่ทั้งสองคนวิ่งเล่นกันนานพอสมควร ฟางก็พูดออกมาเพราะความเหนื่อย
 
 
 
 
 
" 555 เป็นไงละกินเยอะ แค่นี้ก็เหนื่อยสะละ แม่หมู " ธามไทพุดก่อนจะยิ้ม แล้ววิ่งหนีไปทางพ่อแม่ของพวกเขาที่นั่งมองอยู่ที่ด้านริมสระว่ายน้ำ
 
 
 
 
 
" ธาม!! นายตาย " ฟางตะโกนเรียกธามไท ก่อนจะวิ่งตามไปทันที
 
 
 
 
 
" ว๊ายย พอแล้วลูกฟาง " แม่ของฟางร้องห้ามฟางท่กระโดดขึ้นหลังธามไท ก่อนจะบิดหูธามไท
 
 
 
 
" คุณแม่คะก็ธามมาว่าฟางก่อนนะ " ฟางหน้างอ
 
 
 
 
 
" พอแล้วละ เรานี่นะเล่นเป้นเด็กไปได้ เอาละไปอาบน้ำอาบท่าสะลูกแล้วจะได้มาทานข้าวกัน อ๋อเขื่อนเดี๋ยวเราไปตามหนูแก้ว กัป๊อปปี้มาด้วยละ พ่อกับแม่ขอตัวไปอาบน้ำก่อนดีกว่า " แม่ของเขื่อนและฟางพูด เขื่อนยิ้มรับก่อนที่พวกแม่ๆๆ จะเดินออกไปเหลือแค่ ธามไท โทโมะ เขื่อน เฟย์ ฟาง
 
 
 
 
 
" พี่ว่าเราไปอาบน้ำเถอะตัวเล็กเดี๋ยวไม่สบายเอา " โทโมะพูด
 
 
 
 
 
" คะ งั้นไปกันเถอะคะพี่เฟย์ " ฟางเดินไปดึงมือเฟย์ให้ลุกเดินตามไป แต่เขื่อนจับมือเฟย์เอาไว้
 
 
 
 
 
" ไม่ได้ตัวเล็ก เฟย์เค้านอนกับพี่คะ เพี๊ยะ " เขื่อนพูดจบเฟย์ก็ฟาดไปที่แขนของเขื่อนทันที
 
 
 
 
 
" อ้าวว!! อ๋อจะสวีทกันอ่ะดิ้ อะอ่ะ ฟางยังไม่อยากบาป ก็ได้คะ งั้นฟางไปคนเดียวก็ได้ " ฟางพูดก่อนจะเดินออกไป ธามไท รีบเดินไปคว้าข้องมือก่อนจะพูด
 
 
 
 
 
" เดี๋ยวไปส่งนะ " ธามไทยิ้มให้ฟาง ฟางก็ยิ้มกลับ ก่อนจะส่ายหน้า แล้วเดินมาทางด้านหลังของธษมไท
 
 
 
 
 
" ทำอะไรฟาง " ธษมไทถามฟาง ที่เดินมาทางด้านหลังของตัวเองก็ถาม
 
 
 
 
 
" ก็ทำอย่างงี้ไง อึ๊บ " ฟางพูดจบก็กระโดดขี่หลังธามไท ทันที
 
 
 
 
 
" 555 ท่าทางพี่จะต้อองเตรียมมยาแก้ปวดให้ธามแล้วละ " เขือนพูด ก่อนจะหัวเราะ
 
 
 
 
 
" เดี่ยวเถอะพี่เขื่อน พูดมาก ฟางจะพาพี่เฟย์มานอนด้วยเลย เอาป้ะ " ฟางพูดขู่เขื่อน เขื่อนรัีดึงเฟย์เข้าไปกอด
 
 
 
 
" ไม่ให้ครับผม ไปเลยไอ้ธาม พาน้องสาวพี่ไปถึงห้องละ อย่าแวะไหนละ " ธามไทยิ้ม ก่อนจะเดินไป ส่งฟางที่ห้อง โทโมะ เขื่อนเฟย์ มองตามแล้วยิ้ม
 
 
 
 
 
" ธามไทน่าจะมาไวกว่านี้อีกนิดนะเฟย์สงสารน้องเขาจัง " เฟย์พูด หลังจากที่ธษมไทกับฟางเดินออกไปแล้ว
 
 
 
 
" เขื่อนก็สงสารนะเฟย์    แต่เรื่องแบบนี้มันก็ขึ้นอยู่กับคนของเราจะเอายังไงแล้วละ เห้อ ไปเถอะเ " เขื่อนพูก่อนจะเดินไปพร้อมทั้งเฟย์และโ?โมะ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 ห้องพักของแก้วและ ป๊อปปี้
 
 
" เฮียโอเคไหมอ่ะ " แก้วที่เดินตามป๊อปปี้มาก็ถาม 
 
 
 
 
" พี่จะทำไงดีอ่ะแก้ว พ่อแม่เขาก็จะจับคู่ให้กัน ไหนจะ ไอ้บ้านั่นอีก " ป๊อปปี้พูดออกมาให้น้องสาวฟังอย่างหัวเสีย 
 
 
 
 
 
" ใจเย็นนะพี่เป๊อป แก้วเชื่อว่าฟางยังรักพี่อยู่ แค่ตอนนี้เธอกำลังต้องการคนที่จะมาเยียวยา แผลให้เธอ ซึ่มธามไท ก็มาได้จังหวะ แถมยังลงล๊อกที่เขาชอบฟางอีกด้วย แก้วว่าตอนนี้เฮียต้องหาโอกาศได้อยู่กับฟาง สองคนเพื่อปรับความเข้าจกันก่อน " แก้วร่ายยาว ป๊อปปี้มองหน้าน้องสาว 
 
 
 
 
 
" แล้วจะให้พี่ทำยังไง ตัวติดกันสะขนาดนั้น เหอะ ไม่รู้ว่านอนห้องเดียวกันหรือเปล่าเลย " ป๊อปปี้พูดออกมาอย่างเคืองๆๆ แก้วมองพี่ชายขำ 
 
 
 
 
 
" ไม่ต้องมาขำ " ป๊อปปี้พูดกับแก้ว แก้วรีบปิดปาก 
 
 
 
 
 
" ก็จะไม่ให้ขำได้ไงอ่ะ ทีเมื่อก่อนละทำร้ายกับเขาไว้สะ นี่แก้วยังคิดไม่ถึงเลยนะ ว่าเฮียจะใจร้ายขนาดนั้นอ่ะ " แก้วพูด ป๊อปปี้มองหน้า
 
 
 
 
 
" อย่าเพิ่งขุดสิแก้ว ช่วยพี่คิดก่อนว่าเราจะเอาไงดี " ป๊อปปี้พูดกับแก้ว 
 
 
 
 
 
" อืมตอนอื่นไม่ได้ ก็ตอนนอนไงเฮีย รับรองว่าได้ชัวร์ แต่อย่าไปทำไรเขาเข้าละ เพราะถ้าเกิดเรื่องมาคราวนี้ละก็เฮียและแน่ เล่นอยู่กันครบชุดจนาดนี้อ่ะ " แก้วพูด 
 
 
 
 
 
" เออ เฮียไม่ทำอะไรแล้ว แค่นี้ก็โกรธจนไม่รู้จะคืนดียังไงแล้ว " แก้วยิ้ม เมื่อพี่ชายของเธอที่ไม่เคยคิดจะง้อผู้หญิงคนไหน กลับต้องมาหัวเสีย ง้อสาวร่างเล็กดดยที่ทำให้เป็นเรื่องงวุ่นวายใหญ่โต 
 
 
 
 
 
ก๊อกก ก๊อกก 
 
 
 
" อ้าวพี่เขื่อน มีอะไรหรือเปล่าคะ " แก้วเดินไปเปิดประตู 
 
 
 
 
" อ๋อพี่จะบอกว่า อีกสัก ชั่วโมงหนึ่งให้เราไปทานอาหารที่โรงแรมนะจรี ฝากบอกไอ้ป๊อปด้วยละ " แก้วยิ้ม เขื่อนก็เดินออกไป 
 
 
 
 
" แล้วนี่เราไม่ไปนอนกับที่รักเราหรือไง " ป๊อปปี้หันมาถามแก้ว หลังจากที่เดินเข้ามา 
 
 
 
 
 
" อะไรใครที่รักเปล่าสักหน่อย " แก้วเขินปฏิเสธไม่มองหน้าป๊อปปี้ ป๊อปปี้ยิ้มในอาการของน้องสาว 
 
 
 
 
 
 
" นี่นะหรอไม่มี 555 พี่เห็นเรามีความสุขพี่ก็มีความสุขนะ อ๋อส่วนอีกเรื่อง ยังเรียนไม่จบน่ะน้องสาวดูแลตัวเองด้วยนะ " ป๊อปปี้พูด แก้วมองหน้าอย่างเคืองๆๆ ก่อนจะฟาดไปที่แขนของพี่ชายเบาๆๆ ป๊อปปี้ หัวเราะก่อนจะเดินเข้าไปห้องน้ำเพื่ออาบนำให้สบายตัว 
 
 
 
 
 
" ไอ้พี่บ้า " แก้วตะโกนตามหลังป๊อปปี้ ก็ได้ยินเสียงหัวเราะของชายหนุ่มดังมาจากห้องน้ำก็หน้าแดง เมื่อนนึกถึงคืนที่เธอกับโทโมะมีอะไรกัน ....
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

 
 
  บอกว่าไม่อยากได้ธามฟาง เราก็จัดให้ เดี่ยวจะพยายามให้ป๊อปฟางน้าา แต่ธามก็น่าสงสารอ่ะดิ เอาไงดี 555 
 
 
 ขอบคุณที่เม้น ที่อ่านคะ ...