ความทรงจำของเราสองคน...

 

 

                                            

 

                     โรงแรม...

 

 

" อ้าวมาแล้วหรอว้ะ อ้าวแก้ว ไอ้ป๊อป หวัดดี " เขื่อนทักโทโมะที่เดินมากับแก้ว ตาามมาด้วยฟางกับธามโดยมีป๊อปปี้เดินตามหลังมา

 

 

 

 

 

" เออแล้วพ่อแม่กูละว้ะ " โทโมะถาม

 

 

 

 

 

" อ๋อ.....นั่งเล่นกับคุณแม่คุณพ่อกูอยู่ที่สระน้ำอะแหละ ไปหาท่านกันเลยไหม " เขื่อนพูด โทโมะพยักหน้า ก่อนทั้งหมดจะเดินไปที่สระว่ายน้ำ

 

 

 

 

 

" คุณแม่ครับผมคิดถึงจังเลย ฟอด ฟอด " โทโมะเดินเข้าไปกอดคนเป็นแม่ทันที

 

 

 

 

 

" อะไรเนี่ยเรา โตแล้วน่ะลูกไม่อายเพื่อนๆๆ เขาบ้างหรือไง แล้วนี่เอ่อ..." แม่ของโทโมะพูด ก่อนจะมองไปทีป๊อปปี้และแก้ว 

 

 

 

 

 

" อ๋อ นี่แก้วครับพ่อแม่ ว่าที่ลูกสะใภ้พ่อกับแ่ม่ไง " โทโมะละออกจากแม่ ก่อนจะเดินไปโอบใหล่แก้ว แก้วกระทุ้งใส่ท้องของโทโมะอย่างแรงก่อนจะยกมือไหว้ พร้อมกับป๊อปปี้ 

 

 

 

 

 

" สวัสดีคะคุณลุงคุณป้า " แก้วพูด แม่ของโทโมะยิ้ม 

 

 

 

 

 

" ไหว้พระเถอะลูก ยังไม่ก็ฝากไอ้เจ้าลูกชายแม่ด้วยนะ มีอะไรก็จัดการไปเลยแม่สนับสนุน " แม่ของโทโมะพุด แก้วยิ้ม 

 

 

 

 

 

" โถ่แม่ " โทโมะพูด งอนๆๆ 

 

 

 

 

 

" 555 เออว่าแตไอ้เสือเราไปทำอะไรให้น้องเขาโกรธอีกละ " พ่อของธามไทพูดกับลูกชายที่ยืนยิ้มทะเล้นอยู่ข้างสาวน้อยหน้าหวานที่ยืนหน้าบูดอยู่ข้างๆๆ โดยมีป๊อปปี้ยืมมองอยู่ 

 

 

 

 

 

" ผมเปล่าสักหน่อยนิครับพ่อ " ธามไทปฏิเสธก่อนจะหันไปยักคิ้วให้ฟาง ฟางเลยเดินเข้าไปฟองพ่อของธามไททันที 

 

 

 

 

 

"  คุณอาคะ ธามแกล้งฟางคะ ตั้งแต่ไปตลาดแล้วด้วย " ฟางรีบเดินเข้าไปฟ้องพ่อของธามไท ก่อนจะหันมายิ้มเจ้าเหล่ให้ธาม  

 

 

 

 

 

" ไม่จริงนะพ่อ พ่ออย่าไปเชื่อ " ธามไทรีบปฏิเสธ ก่อนจะทำท่าเดินเข้ามาหาฟาง แต่ฟางวิ่งหนีไปยืนอยู่ด้านหลังของพวกแม่ๆๆ

 

 

 

 

 

" พอได้แล้วตาธามเรานี่ก็ชอบแกล้งน้องเขาจังเลย " ฟางยิ้มร่าใส่ธามไทที่โดนแม่ของตัวเองดุ ธามไทมองฟางอย่างหมันไส้

 

 

 

 

 

" ธามเปล่าสักหน่อยแม่ นี่ถ้าจะแกล้งต้องแบบนี้ " ธามไทพูดก่อนจะเดินเข้าไปหาแม่แต่เอี้ยวตัวไปอุ้มร่างบางพาดบ่า ก่อนจะเดินไปที่ทะเล

 

 

 

 

 

" ว๊ายยย ธามปล่อยฟางนะ คุณพ่อคุณแม่ คุณลุงคุณป้าช่วยฟางด้วย ธามปล่อยเลย ไม่เอาฟางไม่เล่นว๊ายย " ฟางร้องโวยวายอยู่บนหลังของคนตัวสูง พร้อมกับร้องขอความช่วยเหลือแต่กลับมีเพียงรอยยิ้มและเสียงหัวเราะของพวกพ่อแม่ ส่งมาให้เธอ

 

 

 

 

" ไม่ใครช่วยเลย น่าสงสาร 55 " ธามไท พูดเยาะเย้ยฟาง ฟางหมันไส้ก็ทุบหลังธามไทรัว

 

 

 

 

 

" โอ๊ยฟาง เล่นงี้หรอได้ " ธามไทพูดออกมาก่อนจะเหวี่ยงร่างบางไปมา จนฟางเองก็ต้องเอามือโอบรอบลำคอแกร่งเอาไว้ ซึ่งตอนนี้กลายเป็นว่า ทั้งธามไท ฟางกำลังเล่นกันอยู่ที่พระอาทิตย์กำลังตกดิน  

 

 

 

 

 

" ตาธามกับยัยฟางนี่น่ารักจังเลยนะคะคุณพี่ " แม่ของธามไทพูด กับแม่ของฟาง

 

 

 

 

 

 

" คะ..น่ารักมากพี่ชักอยากได้มาเป็นลูกเขยสะละสิ 5555 " แม่ของฟางพุดจบทั้งหมด ก็หันไปดู หนุ่มสาวที่ำกลังวิ่งไล่จับกันอย่างสนุกสนาน จะมีก็แต่ชายหนุ่มอีกคนหนึ่งที่ยืนมองนิ่ง

 

 

 

 

 

" งั้นผมขอตัวไปพักก่อนนะครับ พี่ไปก่อนนะแก้ว " ป๊อปปี้ขอตัวออกมาจากตรงนั้นเพราะเขาเองไม่อยากเห็นอะไรที่มันทำให้เขาต้องช้ำไปมากกว่านี้ ไหนจะคำพูดของผู้ใหญ่ทั้งสองฝ่ายที่บ่งบอกชัดเจนว่า กำลังจะจจับคู่ให้เขาทั้งสองคน....

 

 

 

 

 

" เอ่อแก้วขอตัวแล้วกันนะคะ " แก้วพูดก่อนจะเดินตามป๊อปปี้ไป โทโมะมองตามแก้วแต่ก็ไม่ไดว่าอะไรเพราะคิดว่าแก้วคงไปปลอบป๊อปปี้

 

 

 

 

 

" ธามพอแล้วฟางเหนื่อย ขึ้นบกกันเถอะ " ฟลังจากที่ทั้งสองคนวิ่งเล่นกันนานพอสมควร ฟางก็พูดออกมาเพราะความเหนื่อย

 

 

 

 

 

" 555 เป็นไงละกินเยอะ แค่นี้ก็เหนื่อยสะละ แม่หมู " ธามไทพุดก่อนจะยิ้ม แล้ววิ่งหนีไปทางพ่อแม่ของพวกเขาที่นั่งมองอยู่ที่ด้านริมสระว่ายน้ำ

 

 

 

 

 

" ธาม!! นายตาย " ฟางตะโกนเรียกธามไท ก่อนจะวิ่งตามไปทันที

 

 

 

 

 

" ว๊ายย พอแล้วลูกฟาง " แม่ของฟางร้องห้ามฟางท่กระโดดขึ้นหลังธามไท ก่อนจะบิดหูธามไท

 

 

 

 

" คุณแม่คะก็ธามมาว่าฟางก่อนนะ " ฟางหน้างอ

 

 

 

 

 

" พอแล้วละ เรานี่นะเล่นเป้นเด็กไปได้ เอาละไปอาบน้ำอาบท่าสะลูกแล้วจะได้มาทานข้าวกัน อ๋อเขื่อนเดี๋ยวเราไปตามหนูแก้ว กัป๊อปปี้มาด้วยละ พ่อกับแม่ขอตัวไปอาบน้ำก่อนดีกว่า " แม่ของเขื่อนและฟางพูด เขื่อนยิ้มรับก่อนที่พวกแม่ๆๆ จะเดินออกไปเหลือแค่ ธามไท โทโมะ เขื่อน เฟย์ ฟาง

 

 

 

 

 

" พี่ว่าเราไปอาบน้ำเถอะตัวเล็กเดี๋ยวไม่สบายเอา " โทโมะพูด

 

 

 

 

 

" คะ งั้นไปกันเถอะคะพี่เฟย์ " ฟางเดินไปดึงมือเฟย์ให้ลุกเดินตามไป แต่เขื่อนจับมือเฟย์เอาไว้

 

 

 

 

 

" ไม่ได้ตัวเล็ก เฟย์เค้านอนกับพี่คะ เพี๊ยะ " เขื่อนพูดจบเฟย์ก็ฟาดไปที่แขนของเขื่อนทันที

 

 

 

 

 

" อ้าวว!! อ๋อจะสวีทกันอ่ะดิ้ อะอ่ะ ฟางยังไม่อยากบาป ก็ได้คะ งั้นฟางไปคนเดียวก็ได้ " ฟางพูดก่อนจะเดินออกไป ธามไท รีบเดินไปคว้าข้องมือก่อนจะพูด

 

 

 

 

 

" เดี๋ยวไปส่งนะ " ธามไทยิ้มให้ฟาง ฟางก็ยิ้มกลับ ก่อนจะส่ายหน้า แล้วเดินมาทางด้านหลังของธษมไท

 

 

 

 

 

" ทำอะไรฟาง " ธษมไทถามฟาง ที่เดินมาทางด้านหลังของตัวเองก็ถาม

 

 

 

 

 

" ก็ทำอย่างงี้ไง อึ๊บ " ฟางพูดจบก็กระโดดขี่หลังธามไท ทันที

 

 

 

 

 

" 555 ท่าทางพี่จะต้อองเตรียมมยาแก้ปวดให้ธามแล้วละ " เขือนพูด ก่อนจะหัวเราะ

 

 

 

 

 

" เดี่ยวเถอะพี่เขื่อน พูดมาก ฟางจะพาพี่เฟย์มานอนด้วยเลย เอาป้ะ " ฟางพูดขู่เขื่อน เขื่อนรัีดึงเฟย์เข้าไปกอด

 

 

 

 

" ไม่ให้ครับผม ไปเลยไอ้ธาม พาน้องสาวพี่ไปถึงห้องละ อย่าแวะไหนละ " ธามไทยิ้ม ก่อนจะเดินไป ส่งฟางที่ห้อง โทโมะ เขื่อนเฟย์ มองตามแล้วยิ้ม

 

 

 

 

 

" ธามไทน่าจะมาไวกว่านี้อีกนิดนะเฟย์สงสารน้องเขาจัง " เฟย์พูด หลังจากที่ธษมไทกับฟางเดินออกไปแล้ว

 

 

 

 

" เขื่อนก็สงสารนะเฟย์    แต่เรื่องแบบนี้มันก็ขึ้นอยู่กับคนของเราจะเอายังไงแล้วละ เห้อ ไปเถอะเ " เขื่อนพูก่อนจะเดินไปพร้อมทั้งเฟย์และโ?โมะ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 ห้องพักของแก้วและ ป๊อปปี้

 

 

" เฮียโอเคไหมอ่ะ " แก้วที่เดินตามป๊อปปี้มาก็ถาม 

 

 

 

 

" พี่จะทำไงดีอ่ะแก้ว พ่อแม่เขาก็จะจับคู่ให้กัน ไหนจะ ไอ้บ้านั่นอีก " ป๊อปปี้พูดออกมาให้น้องสาวฟังอย่างหัวเสีย 

 

 

 

 

 

" ใจเย็นนะพี่เป๊อป แก้วเชื่อว่าฟางยังรักพี่อยู่ แค่ตอนนี้เธอกำลังต้องการคนที่จะมาเยียวยา แผลให้เธอ ซึ่มธามไท ก็มาได้จังหวะ แถมยังลงล๊อกที่เขาชอบฟางอีกด้วย แก้วว่าตอนนี้เฮียต้องหาโอกาศได้อยู่กับฟาง สองคนเพื่อปรับความเข้าจกันก่อน " แก้วร่ายยาว ป๊อปปี้มองหน้าน้องสาว 

 

 

 

 

 

" แล้วจะให้พี่ทำยังไง ตัวติดกันสะขนาดนั้น เหอะ ไม่รู้ว่านอนห้องเดียวกันหรือเปล่าเลย " ป๊อปปี้พูดออกมาอย่างเคืองๆๆ แก้วมองพี่ชายขำ 

 

 

 

 

 

" ไม่ต้องมาขำ " ป๊อปปี้พูดกับแก้ว แก้วรีบปิดปาก 

 

 

 

 

 

" ก็จะไม่ให้ขำได้ไงอ่ะ ทีเมื่อก่อนละทำร้ายกับเขาไว้สะ นี่แก้วยังคิดไม่ถึงเลยนะ ว่าเฮียจะใจร้ายขนาดนั้นอ่ะ " แก้วพูด ป๊อปปี้มองหน้า

 

 

 

 

 

" อย่าเพิ่งขุดสิแก้ว ช่วยพี่คิดก่อนว่าเราจะเอาไงดี " ป๊อปปี้พูดกับแก้ว 

 

 

 

 

 

" อืมตอนอื่นไม่ได้ ก็ตอนนอนไงเฮีย รับรองว่าได้ชัวร์ แต่อย่าไปทำไรเขาเข้าละ เพราะถ้าเกิดเรื่องมาคราวนี้ละก็เฮียและแน่ เล่นอยู่กันครบชุดจนาดนี้อ่ะ " แก้วพูด 

 

 

 

 

 

" เออ เฮียไม่ทำอะไรแล้ว แค่นี้ก็โกรธจนไม่รู้จะคืนดียังไงแล้ว " แก้วยิ้ม เมื่อพี่ชายของเธอที่ไม่เคยคิดจะง้อผู้หญิงคนไหน กลับต้องมาหัวเสีย ง้อสาวร่างเล็กดดยที่ทำให้เป็นเรื่องงวุ่นวายใหญ่โต 

 

 

 

 

 

ก๊อกก ก๊อกก 

 

 

 

" อ้าวพี่เขื่อน มีอะไรหรือเปล่าคะ " แก้วเดินไปเปิดประตู 

 

 

 

 

" อ๋อพี่จะบอกว่า อีกสัก ชั่วโมงหนึ่งให้เราไปทานอาหารที่โรงแรมนะจรี ฝากบอกไอ้ป๊อปด้วยละ " แก้วยิ้ม เขื่อนก็เดินออกไป 

 

 

 

 

" แล้วนี่เราไม่ไปนอนกับที่รักเราหรือไง " ป๊อปปี้หันมาถามแก้ว หลังจากที่เดินเข้ามา 

 

 

 

 

 

" อะไรใครที่รักเปล่าสักหน่อย " แก้วเขินปฏิเสธไม่มองหน้าป๊อปปี้ ป๊อปปี้ยิ้มในอาการของน้องสาว 

 

 

 

 

 

 

" นี่นะหรอไม่มี 555 พี่เห็นเรามีความสุขพี่ก็มีความสุขนะ อ๋อส่วนอีกเรื่อง ยังเรียนไม่จบน่ะน้องสาวดูแลตัวเองด้วยนะ " ป๊อปปี้พูด แก้วมองหน้าอย่างเคืองๆๆ ก่อนจะฟาดไปที่แขนของพี่ชายเบาๆๆ ป๊อปปี้ หัวเราะก่อนจะเดินเข้าไปห้องน้ำเพื่ออาบนำให้สบายตัว 

 

 

 

 

 

" ไอ้พี่บ้า " แก้วตะโกนตามหลังป๊อปปี้ ก็ได้ยินเสียงหัวเราะของชายหนุ่มดังมาจากห้องน้ำก็หน้าแดง เมื่อนนึกถึงคืนที่เธอกับโทโมะมีอะไรกัน ....

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

---

 

 

  บอกว่าไม่อยากได้ธามฟาง เราก็จัดให้ เดี่ยวจะพยายามให้ป๊อปฟางน้าา แต่ธามก็น่าสงสารอ่ะดิ เอาไงดี 555 

 

 

 ขอบคุณที่เม้น ที่อ่านคะ ...