ความทรงจำของเราสองคน...

9.0

เขียนโดย mintmathuros

วันที่ 29 เมษายน พ.ศ. 2557 เวลา 12.32 น.

  49 ตอน
  577 วิจารณ์
  99.74K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 15 มิถุนายน พ.ศ. 2557 00.19 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

29) ิคิดว่าฉันจะยอมหรอ..

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
 
 
 
               ผับ....
 
" เฮ้ยไอ้ป๊อปพอแล้วดีกว่ามั้ง " ทีเจร้องห้ามป๊อปปี้ที่เอาแต่กระดกเหล้าเข้าปากเพียงอย่างเดียว กวินนั่งมองนิ่งๆๆ ส่วนแก้วที่ตามมาด้วยก็มองพี่ชายอย่างสงสาร
 
 
 
 
 
" ปล่อยกู ทำไมมันต้องเป็นแบบนี้ด้วย " ป๊อปปปี้สะบัดออกจากทีเจแล้วดื่มต่อ
 
 
 
 
 
" แก้วเรากลับก่อนก็ได้นะ เดี๋ยวพี่พามันไปส่งบ้านเอง "  กวินพูดกับแก้วที่นั่งดื่มไวน์อยู่ข้างๆๆเขา แก้วหันไปมองพี่ชายแล้วกลับมาพยักหน้าใมห้กวิน 
 
 
 
 
 
" ยังไงแก้วฝากเฮียด้วยนะคะ " แก้วพูดจบก็ลุกขึ้นเพื่อที่จะกลับบ้าน โดยที่เธอเองก็มึนๆๆพอควร 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
  หน้าผับ...
 
 
 
" อุ๊ย ขอโทษคะ " แก้วพูดเมื่อเดินออกมาชนกับบางคน ก่อนจะรีบกล่าวขอโทษ 
 
 
 
 
 
" อ้าวแก้ว มาที่นี่ด้วยหรอ " เสียงผู้ชายคนนั้นทักเธฮ 
 
 
 
 
 
" อ้าวพี่กราฟหวัดดีคะ ขอโทษทีนะคะที่แก้วซุ่มซ่าม " แก้วพูดกับรุ่นพี่ที่เธอรู้จัก 
 
 
 
 
 
" ไม่เป้นไร ก็เป็นไรหรอกว่าแต่มาคนเดียวหรือไง แล้วนี่ดื่มมาใช่ไหมเรา " แก้วไม่ตอบแต่ยิ้มๆๆ ให้กราฟ กราฟส่ายหน้าก่อนจะเดินจับมือแก้วออกไป 
 
 
 
 
 
" พี่จะพาแก้วไปไหนอ่ะพี่กราฟ " แก้วพูดเมื่อกราฟพาเธอเดินมาที่รถ 
 
 
 
 
 
" ก็จะพาเราไปส่งที่บ้านไงละ เอารถมาก็ไม่ให้ขับหรอก ยิ่งดื่มแบบนี้อันตราย ไปเถอะขึ้นรถเดี๋ยวพี่ไปส่ง " กราฟพุดแก้วยิ้มให้กับความน่ารักของพี่ชายคนนี้ ก่อนจะทำตามอย่าว่าง่าย 
 
 
 
 
 
" หึง่ายจังนะ " เสียงปริศนาที่สุ่มดูทุกเหตุการณ์ ก่อนจะพูดลอยๆๆ แล้วขับรถตมแก้วกับกราฟไป 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
หน้าบ้านแก้วป๊อปปี้ ....
 
 
" ขอบคุณพี่กรฟมากนะคะที่มาส่งแก้ว " แก้วพูดกับกราฟที่เดินมาส่งเธอ 
 
 
 
 
 
" ไม่เป็นไร เข้าบ้านเถอะแล้วนี่ไอ้ป๊อปมันอยู่บ้านหรือเปล่า " กราฟพูด 
 
 
 
 
 
" เปล่าหรอกคะเฮียก็อยู่ที่ผับนั่นแหละแต่แก้วง่วงเลยขอกลับมาก่อน อ่ะ " แก้วพูดแล้วยิ้ม
 
 
 
 
 
" นี่ถ้าเป็นเมื่อก่อนพี่คงจะละลายในรอยยิ้มของเราไปแล้วสาวน้อย 55 " กราฟพูดพร้อมกับโยกหัวของแก้วไปมาอย่างสนุก แก้วและกราฟหัวเราะให้กัน จนบางคนที่นั่งมองอยู่โมโห 
 
 
 
 
 
 
" แสดงว่าเดี่ยวนี้แก้วยิ้มไม่สวยแล้วสิพี่กราฟถึงไม่ละลายอ่ะ " แก้วพุดก่อนจะยิ้มทะเล้นให้กราฟ 
 
 
 
 
 
 
 
" หรืออยากให้พี่กลับมาละลายก็ได้นะแต่ขอบอกว่า จะจับลากเข้าห้องเลยคอยดูดิ 555 " กราฟพุดก่อนที่จะหัวเราะออกมา ไม่นานกราฟก็ขอตัวกลับไปหาเพื่อนที่ผับ โดยที่แก้วยืนส่งอยู่หน้าประตู พอรถของกราฟออกไป ก็มีรถอีกคันที่จ้องดูอยู่นานมาจอดต่อทันที 
 
 
 
 
 
 
" คุณมาที่นี่ทำไม " แก้วพูด โทโมะเดินเข้ามาดึงร่างบางเข้าไปกระแทกกับหน้าอกของตัวเอง 
 
 
 
 
 
 
" พี่บอกเราแล้วไม่ใช่หรอแก้ว ว่าให้เลิกยุ่งกับมัน " โทโมะพุดเสียงเข้ม พร้อมกับบีบข้อมมือแก้ว 
 
 
 
 
 
" โอ๊ยนี่คุณ ฉันจะไปยุ่งเกี่ยวกับใครมันก็เรื่องของฉันปล่อยฉันนะ " แก้วพูดพร้อมกับพยายามแกะมือของโทโมะออกแต่ไม่เป็นผล โทโมะบีบมันแน่นขึ้น 
 
 
 
 
 
" ได้งั้นมานี่ " โทโมะพูดก่อนจะลากแก้วไปขึ้นรถ 
 
 
 
 
 
" อย่าคิดว่าจะเปิดออกไปนะ ไม่งั้นพี่อาจะป่าเถื่อนกับเราก็ได้ " โทโมพุดพร้อมกับขยับไปนั่งฝั่งคนขับ ก่อนจะออกรถด้วยความเร็ว 
 
 
 
 
 
 
" ทำอย่างกับตอนนี้คุณเป็นสุภาพบุรุษกับฉันอย่างนั้นนหรอ หึ " แก้วพูดสะแหยะ ก่อนจะมองไปทางหน้าต่าง โทโมะมองหน้าแก้วแล้วส่ายหน้าก่อนจะขับรถไปที่โรงแรม ของเพื่นอสนิท 
 
 
 
 
 
 
 
โรงแรม.....
 
 
 
 
 
 
" คุณพาฉันมาที่นี่ทำไม พาฉันกลับบ้านสะ " แก้วโวยวายเมื่อโดนโทโมะลากเข้ามาในโรงแรม 
 
 
 
 
 
 
" ทำไมละไหนเมื่อกี้แม่สาวปากดีไปไหนแล้วละ " โทโมะพูดแก้วมองอย่าแค้น 
 
 
 
 
 
 
" อ้าวว่าไงไอ้โมะ มาช้าน่ะมึงตกลงไม่เอาเด็กกูจริงหรอว้ะ วันนี้แจ่มน่ะเว้ย " เคนตะเดินเข้ามาพร้อมกับทักทายเพื่อนชายสนิท 
 
 
 
 
 
 
" ไม่ละกูมีของกู หึ" โทโมะพุด เคนตะเบี่ยงสายตามาหาแก้ว แล้วยิ้มให้กับโทโมะ
 
 
 
 
 
" นี่คุณฉันจะกลับบ้าน ปล่อยนะ  "  แก้วโวยวายก่อนจะดิ้นหนีโทโมะ แต่ชายหนุ่มจับเธอขึ้นพาดบ่าแทน 
 
 
 
 
" 555 งั้นกูขอตัวน่ะเว้ย จินนี่เค้ารอกูอยู่นะ เดี๋ยวงอนไปละ เชิญตามสบาย" เคนตะพูดจบก็เดินออกไป
 
 
 
 
 
 
" คุณจะทำอะไรปล่อยฉันนะ " แก้วดิ้นโวยวายทุบหลังโทโมะรัว
 
 
 
 
 
 
" โอ๊ยนี่แก้วพี่เจ็บน่ะ " โทโมะพูด ก่อนจะตีก้นร่างบางไป สองที 
 
 
 
 
 
 
" โอ๊ยยไอ้บ้าฉันก็เจ็บนะคุณ ปล่อยดิปล่อย " แก้วพุดก่อนจะดิ้น 
 
 
 
 
 
 
" นี่หยุดโวยวายเห็นไหมคนอื่นเข้ามองกันเยอะแล้ว " โทโมะพูดก่อนจะรีบเดินไปกดลิฟต์ 
 
 
 
 
 
 
" ดีนี่แหน่ะ ช่วยด้วยคะช่วยด้วยไอ้บ้านี่มันจะพาหนูมาทำมิดีมิร้ายคะ " แก้วทุบหลังโทโมก่อนจะตะโกนให้คนอื่นได้ยิน 
 
 
 
 
 
" เฮ้ยนี่เธอ เออไม่ใช่ครับพอดีเมียผมเขางอน ผมเลยว่าจะพาไปง้อนะครับ เรื่องผัวเมียครับ " โทโมพูดจบก็พาแก้วขึ้นไปด้านบนทันที 
 
 
 
 
 
 
ในห้องพัก....
 
 
 
 
" ทำพี่แสบมากนะแก้ว " โทโมะวางร่างบางยนเตียงก่อนจะพูด แก้วถอยหนีก่อนจะโต้ตอบไป 
 
 
 
 
 
" ก็มันจริงหรือเปล่าละ คุณพาฉันมาี่นี่ทำไม มีอะไรทำไมไม่คุยกันที่บ้าน "แก้วพูด 
 
 
 
 
 
 
" ร้อนขออาบน้ำก่อนนะ อ่อมาขัดหลังให้หน่อย " โทโมะไม่ตอบแต่กลับดึงมือร่างบางให้เดินตามเาเข้าไปในห้องน้ำ 
 
 
 
 
 
 
" อะไรของคุณนี่ปล่อยน่ะ อยากอาบก็อาบไปสิฉันจะกลับบ้าน " แก้วโวยวาย ตีโทโมะไม่ยั้ง 
 
 
 
 
 
 
" ว๊ายยย อีตาบ้าจะมาแก้ผ้าอะไรตรงนี้ ไม่เห็นหรือไงว่าฉันอยู่ด้วย " แก้วรีบโวยวายเมื่อโทโมะก็ถอดเสื้อผ้าของตัวเอง 
 
 
 
 
 
 
" ก็คนจะอาบน้ำ ก็ต้องแก้ผ้าสิ " โทโมะเดินมากระซิบกับแก้วจนร่างบางขนลุกซู่ ก่อนจะดึงมือร่างบางให้เดินตามเขา ไปที่อ่างอาบน้ำ 
 
 
 
 
 
 
" นี่คุณปล่อยฉันนะ ฉันไม่อาบ ฉัน จะ กลับ บ้าน " แก้วย้ำทีละคำก่อนจะดึงมือออกก่อนจะเดินออกไป แต่
 
 
 
 
 
" ถ้าคิดว่าออกไปแล้วจะรอดก็ไปสิ " โทโมะพูนิ่ง 
 
 
 
 
 
" นี่คุณเป็นบ้าไปแล้วหรือไง " แก้วหันขวับมาต่อว่าโทโมะ 
 
 
 
 
 
 
" คงงั้น" โทโมะตอบกวนก่อนจะปลดผ้าขนหนูที่พันช่วงล่างเอาไว้ แก้วหลัตาปี๋ 
 
 
 
 
 
" ไอ้บ้าเอ้ย++ " แก้วสบทออกมา ก่อนจะทำท่าเดินออกไปแต่โทโมะดึงแก้วมานั่งที่ขอบอ่างก่อน 
 
 
 
 
 
 
" ขัดหลังให้พี่ก่อนสิ แล้วจะปล่อยออกไป " แก้วลืมตามามองโทโมะอย่าเคืองๆๆ โทโมะยิ้มกวนประสาทให้แก้ว 
 
 
 
 
 
" หึ เพิ่งรู้น่ะว่าตัวขนาดนี้ีแรงแค่นี้นะ " โทโมะพูด แก้วมองอย่างเคืองๆๆ ก่อนจะเพิ่มแรงขัดให้แรงขึ้นจน
 
 
 
 
 
" โอ๊ยย นี่เราแกล้งพี่หรอ " โทโมะร้องออกมาเมื่อแก้วขัดหลังเขาแรงเกินไปก่อนจะหันมามองหน้าแก้ว ก่อนจะดึงแก้วให้ลงไปในอ่าง 
 
 
 
 
 
" นี่คุณฉันไม่เล่นด้ยนะ ปล่อย " แก้วพูดพร้อมกับผลักโทโมะออกจากตัวและทำท่าจะลุกแต่โทโมะเองก็ไม่ยอม ดึงแก้วมานั่งตักเองอีกครั้งโดยให้แก้วหันหน้ามาหาเขา กลายเป็นว่าตอนนี้แก้วนั่งคร่อมเขาอยู่ 
 
 
 
 
 
" คุณ อื้อออ " แก้วกำลังจะโวยวายอีกครั้ง แต่โทโมะดึงเธอเข้าไปจูบก่อน โทโมะมอบจูบรสหวานที่อ่อนละมุนให้แก้วจนร่างบางเคลิบเคลิ้มแล้วเผลอเอามือมาโอบรอบคอของโทโมะเอาไว้ โทโมะค่อยๆๆเปลี่ยนจากรสหวานเป็นรสร้อนแรง เริ่มขย้ำสะโพกร่างบางที่ยังมีเสื้อผ้าสวมอยู่ 
 
 
 
 
" อื้ออ " เสียงของแก้วประท้วงในลำคออีกครั้ง โทโมะค่อยๆๆละออกจากปากของร่างบาง ก่อนจะจูบเธออีกครั้ง โดยครั้งนี้ มันเป้นจูบที่เริ่มร้อนแรง จบทำให้แก้วต้องจับใหล่โทโมะเอาไว้เพื่อหาที่บยึด ก่อนที่มือของโทโมะจะเริ่ไม่อยู่สุกค่อยๆๆ ล้วงเข้าไปในเสื้อเชิ้ต สีหวานของร่างบางก่อนจะขย้ำหน้าอกที่เขาปรารถนา 
 
 
 
 
 
" อื้อออ๊ะ " แก้วคราวออกมาเมื่อโทโมะบีบเคล้นคลึงหน้าอกของเธอ โดยที่ปากของเขายังทำงานความหาความหวานจากปากของเธออยู่ พร้อมกับค่อยๆๆเลื่อนไปปลดตะขรอบราสวย 
 
 
 
 
 
 
" พะพอแล้ว " โทโมะละออกจากปากร่างบางเมื่อเขาได้ถอดบราเซียสีเข้มออกจากตัวของเธอแลล้วเลื่อมาี่คอระหงส์ แก้วร้องห้าม แต่การกระทำของเธอกับตรงข้าม เมื่อร่างกายเธอตอบรับเขาดีเหลือเกิน 
 
 
 
 
 
" อ๊ะ เจ็บ " แก้วร้องเมื่อโทโมะก้มลงขบเม้นที่่คอระหงส์โยที่มือของเขายังทำหน้าที่เคล้นคลึงหน้าอกของเธออย่างัมน โดยที่เธอเองยังไม่ได้ถอดเสื้อออก 
 
 
 
 
 
ผลั่ก   เพี๊ยะ 
 
 
 
 
 
" คะ คิดว่าฉัน จะ ยะยอมคุณง่ายๆๆหรอ " แก้วที่เริ่มมีสติก็ผลักโทดโมะออกจากตัวเองก่อนจะตบหน้าโทโมะ แล้วลุกขึ้นไปคว้าบราเซียสีเข้มแล้วรีบเดินออกไป แต่โทโมะยิ้มเจ้าเหล่แล้วหยิบผ้าเช็ดตัวคลุมช่วงร่างแล้วเดินตามร่างบางออกไป 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

 
 
 คู่นี้ร้อนแรงน่ะพูดเลย 555 เดี๋ยวมาอัพต่อนะ ขออาบน้ำก่อน ..
 
 
 
 
 
 
 
 
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา