ความทรงจำของเราสองคน...
9.0
เขียนโดย mintmathuros
วันที่ 29 เมษายน พ.ศ. 2557 เวลา 12.32 น.
49 ตอน
577 วิจารณ์
99.74K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 15 มิถุนายน พ.ศ. 2557 00.19 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
29) ิคิดว่าฉันจะยอมหรอ..
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความผับ....
" เฮ้ยไอ้ป๊อปพอแล้วดีกว่ามั้ง " ทีเจร้องห้ามป๊อปปี้ที่เอาแต่กระดกเหล้าเข้าปากเพียงอย่างเดียว กวินนั่งมองนิ่งๆๆ ส่วนแก้วที่ตามมาด้วยก็มองพี่ชายอย่างสงสาร
" ปล่อยกู ทำไมมันต้องเป็นแบบนี้ด้วย " ป๊อปปปี้สะบัดออกจากทีเจแล้วดื่มต่อ
" แก้วเรากลับก่อนก็ได้นะ เดี๋ยวพี่พามันไปส่งบ้านเอง " กวินพูดกับแก้วที่นั่งดื่มไวน์อยู่ข้างๆๆเขา แก้วหันไปมองพี่ชายแล้วกลับมาพยักหน้าใมห้กวิน
" ยังไงแก้วฝากเฮียด้วยนะคะ " แก้วพูดจบก็ลุกขึ้นเพื่อที่จะกลับบ้าน โดยที่เธอเองก็มึนๆๆพอควร
หน้าผับ...
" อุ๊ย ขอโทษคะ " แก้วพูดเมื่อเดินออกมาชนกับบางคน ก่อนจะรีบกล่าวขอโทษ
" อ้าวแก้ว มาที่นี่ด้วยหรอ " เสียงผู้ชายคนนั้นทักเธฮ
" อ้าวพี่กราฟหวัดดีคะ ขอโทษทีนะคะที่แก้วซุ่มซ่าม " แก้วพูดกับรุ่นพี่ที่เธอรู้จัก
" ไม่เป้นไร ก็เป็นไรหรอกว่าแต่มาคนเดียวหรือไง แล้วนี่ดื่มมาใช่ไหมเรา " แก้วไม่ตอบแต่ยิ้มๆๆ ให้กราฟ กราฟส่ายหน้าก่อนจะเดินจับมือแก้วออกไป
" พี่จะพาแก้วไปไหนอ่ะพี่กราฟ " แก้วพูดเมื่อกราฟพาเธอเดินมาที่รถ
" ก็จะพาเราไปส่งที่บ้านไงละ เอารถมาก็ไม่ให้ขับหรอก ยิ่งดื่มแบบนี้อันตราย ไปเถอะขึ้นรถเดี๋ยวพี่ไปส่ง " กราฟพุดแก้วยิ้มให้กับความน่ารักของพี่ชายคนนี้ ก่อนจะทำตามอย่าว่าง่าย
" หึง่ายจังนะ " เสียงปริศนาที่สุ่มดูทุกเหตุการณ์ ก่อนจะพูดลอยๆๆ แล้วขับรถตมแก้วกับกราฟไป
หน้าบ้านแก้วป๊อปปี้ ....
" ขอบคุณพี่กรฟมากนะคะที่มาส่งแก้ว " แก้วพูดกับกราฟที่เดินมาส่งเธอ
" ไม่เป็นไร เข้าบ้านเถอะแล้วนี่ไอ้ป๊อปมันอยู่บ้านหรือเปล่า " กราฟพูด
" เปล่าหรอกคะเฮียก็อยู่ที่ผับนั่นแหละแต่แก้วง่วงเลยขอกลับมาก่อน อ่ะ " แก้วพูดแล้วยิ้ม
" นี่ถ้าเป็นเมื่อก่อนพี่คงจะละลายในรอยยิ้มของเราไปแล้วสาวน้อย 55 " กราฟพูดพร้อมกับโยกหัวของแก้วไปมาอย่างสนุก แก้วและกราฟหัวเราะให้กัน จนบางคนที่นั่งมองอยู่โมโห
" แสดงว่าเดี่ยวนี้แก้วยิ้มไม่สวยแล้วสิพี่กราฟถึงไม่ละลายอ่ะ " แก้วพุดก่อนจะยิ้มทะเล้นให้กราฟ
" หรืออยากให้พี่กลับมาละลายก็ได้นะแต่ขอบอกว่า จะจับลากเข้าห้องเลยคอยดูดิ 555 " กราฟพุดก่อนที่จะหัวเราะออกมา ไม่นานกราฟก็ขอตัวกลับไปหาเพื่อนที่ผับ โดยที่แก้วยืนส่งอยู่หน้าประตู พอรถของกราฟออกไป ก็มีรถอีกคันที่จ้องดูอยู่นานมาจอดต่อทันที
" คุณมาที่นี่ทำไม " แก้วพูด โทโมะเดินเข้ามาดึงร่างบางเข้าไปกระแทกกับหน้าอกของตัวเอง
" พี่บอกเราแล้วไม่ใช่หรอแก้ว ว่าให้เลิกยุ่งกับมัน " โทโมะพุดเสียงเข้ม พร้อมกับบีบข้อมมือแก้ว
" โอ๊ยนี่คุณ ฉันจะไปยุ่งเกี่ยวกับใครมันก็เรื่องของฉันปล่อยฉันนะ " แก้วพูดพร้อมกับพยายามแกะมือของโทโมะออกแต่ไม่เป็นผล โทโมะบีบมันแน่นขึ้น
" ได้งั้นมานี่ " โทโมะพูดก่อนจะลากแก้วไปขึ้นรถ
" อย่าคิดว่าจะเปิดออกไปนะ ไม่งั้นพี่อาจะป่าเถื่อนกับเราก็ได้ " โทโมพุดพร้อมกับขยับไปนั่งฝั่งคนขับ ก่อนจะออกรถด้วยความเร็ว
" ทำอย่างกับตอนนี้คุณเป็นสุภาพบุรุษกับฉันอย่างนั้นนหรอ หึ " แก้วพูดสะแหยะ ก่อนจะมองไปทางหน้าต่าง โทโมะมองหน้าแก้วแล้วส่ายหน้าก่อนจะขับรถไปที่โรงแรม ของเพื่นอสนิท
โรงแรม.....
" คุณพาฉันมาที่นี่ทำไม พาฉันกลับบ้านสะ " แก้วโวยวายเมื่อโดนโทโมะลากเข้ามาในโรงแรม
" ทำไมละไหนเมื่อกี้แม่สาวปากดีไปไหนแล้วละ " โทโมะพูดแก้วมองอย่าแค้น
" อ้าวว่าไงไอ้โมะ มาช้าน่ะมึงตกลงไม่เอาเด็กกูจริงหรอว้ะ วันนี้แจ่มน่ะเว้ย " เคนตะเดินเข้ามาพร้อมกับทักทายเพื่อนชายสนิท
" ไม่ละกูมีของกู หึ" โทโมะพุด เคนตะเบี่ยงสายตามาหาแก้ว แล้วยิ้มให้กับโทโมะ
" นี่คุณฉันจะกลับบ้าน ปล่อยนะ " แก้วโวยวายก่อนจะดิ้นหนีโทโมะ แต่ชายหนุ่มจับเธอขึ้นพาดบ่าแทน
" 555 งั้นกูขอตัวน่ะเว้ย จินนี่เค้ารอกูอยู่นะ เดี๋ยวงอนไปละ เชิญตามสบาย" เคนตะพูดจบก็เดินออกไป
" คุณจะทำอะไรปล่อยฉันนะ " แก้วดิ้นโวยวายทุบหลังโทโมะรัว
" โอ๊ยนี่แก้วพี่เจ็บน่ะ " โทโมะพูด ก่อนจะตีก้นร่างบางไป สองที
" โอ๊ยยไอ้บ้าฉันก็เจ็บนะคุณ ปล่อยดิปล่อย " แก้วพุดก่อนจะดิ้น
" นี่หยุดโวยวายเห็นไหมคนอื่นเข้ามองกันเยอะแล้ว " โทโมะพูดก่อนจะรีบเดินไปกดลิฟต์
" ดีนี่แหน่ะ ช่วยด้วยคะช่วยด้วยไอ้บ้านี่มันจะพาหนูมาทำมิดีมิร้ายคะ " แก้วทุบหลังโทโมก่อนจะตะโกนให้คนอื่นได้ยิน
" เฮ้ยนี่เธอ เออไม่ใช่ครับพอดีเมียผมเขางอน ผมเลยว่าจะพาไปง้อนะครับ เรื่องผัวเมียครับ " โทโมพูดจบก็พาแก้วขึ้นไปด้านบนทันที
ในห้องพัก....
" ทำพี่แสบมากนะแก้ว " โทโมะวางร่างบางยนเตียงก่อนจะพูด แก้วถอยหนีก่อนจะโต้ตอบไป
" ก็มันจริงหรือเปล่าละ คุณพาฉันมาี่นี่ทำไม มีอะไรทำไมไม่คุยกันที่บ้าน "แก้วพูด
" ร้อนขออาบน้ำก่อนนะ อ่อมาขัดหลังให้หน่อย " โทโมะไม่ตอบแต่กลับดึงมือร่างบางให้เดินตามเาเข้าไปในห้องน้ำ
" อะไรของคุณนี่ปล่อยน่ะ อยากอาบก็อาบไปสิฉันจะกลับบ้าน " แก้วโวยวาย ตีโทโมะไม่ยั้ง
" ว๊ายยย อีตาบ้าจะมาแก้ผ้าอะไรตรงนี้ ไม่เห็นหรือไงว่าฉันอยู่ด้วย " แก้วรีบโวยวายเมื่อโทโมะก็ถอดเสื้อผ้าของตัวเอง
" ก็คนจะอาบน้ำ ก็ต้องแก้ผ้าสิ " โทโมะเดินมากระซิบกับแก้วจนร่างบางขนลุกซู่ ก่อนจะดึงมือร่างบางให้เดินตามเขา ไปที่อ่างอาบน้ำ
" นี่คุณปล่อยฉันนะ ฉันไม่อาบ ฉัน จะ กลับ บ้าน " แก้วย้ำทีละคำก่อนจะดึงมือออกก่อนจะเดินออกไป แต่
" ถ้าคิดว่าออกไปแล้วจะรอดก็ไปสิ " โทโมะพูนิ่ง
" นี่คุณเป็นบ้าไปแล้วหรือไง " แก้วหันขวับมาต่อว่าโทโมะ
" คงงั้น" โทโมะตอบกวนก่อนจะปลดผ้าขนหนูที่พันช่วงล่างเอาไว้ แก้วหลัตาปี๋
" ไอ้บ้าเอ้ย++ " แก้วสบทออกมา ก่อนจะทำท่าเดินออกไปแต่โทโมะดึงแก้วมานั่งที่ขอบอ่างก่อน
" ขัดหลังให้พี่ก่อนสิ แล้วจะปล่อยออกไป " แก้วลืมตามามองโทโมะอย่าเคืองๆๆ โทโมะยิ้มกวนประสาทให้แก้ว
" หึ เพิ่งรู้น่ะว่าตัวขนาดนี้ีแรงแค่นี้นะ " โทโมะพูด แก้วมองอย่างเคืองๆๆ ก่อนจะเพิ่มแรงขัดให้แรงขึ้นจน
" โอ๊ยย นี่เราแกล้งพี่หรอ " โทโมะร้องออกมาเมื่อแก้วขัดหลังเขาแรงเกินไปก่อนจะหันมามองหน้าแก้ว ก่อนจะดึงแก้วให้ลงไปในอ่าง
" นี่คุณฉันไม่เล่นด้ยนะ ปล่อย " แก้วพูดพร้อมกับผลักโทโมะออกจากตัวและทำท่าจะลุกแต่โทโมะเองก็ไม่ยอม ดึงแก้วมานั่งตักเองอีกครั้งโดยให้แก้วหันหน้ามาหาเขา กลายเป็นว่าตอนนี้แก้วนั่งคร่อมเขาอยู่
" คุณ อื้อออ " แก้วกำลังจะโวยวายอีกครั้ง แต่โทโมะดึงเธอเข้าไปจูบก่อน โทโมะมอบจูบรสหวานที่อ่อนละมุนให้แก้วจนร่างบางเคลิบเคลิ้มแล้วเผลอเอามือมาโอบรอบคอของโทโมะเอาไว้ โทโมะค่อยๆๆเปลี่ยนจากรสหวานเป็นรสร้อนแรง เริ่มขย้ำสะโพกร่างบางที่ยังมีเสื้อผ้าสวมอยู่
" อื้ออ " เสียงของแก้วประท้วงในลำคออีกครั้ง โทโมะค่อยๆๆละออกจากปากของร่างบาง ก่อนจะจูบเธออีกครั้ง โดยครั้งนี้ มันเป้นจูบที่เริ่มร้อนแรง จบทำให้แก้วต้องจับใหล่โทโมะเอาไว้เพื่อหาที่บยึด ก่อนที่มือของโทโมะจะเริ่ไม่อยู่สุกค่อยๆๆ ล้วงเข้าไปในเสื้อเชิ้ต สีหวานของร่างบางก่อนจะขย้ำหน้าอกที่เขาปรารถนา
" อื้อออ๊ะ " แก้วคราวออกมาเมื่อโทโมะบีบเคล้นคลึงหน้าอกของเธอ โดยที่ปากของเขายังทำงานความหาความหวานจากปากของเธออยู่ พร้อมกับค่อยๆๆเลื่อนไปปลดตะขรอบราสวย
" พะพอแล้ว " โทโมะละออกจากปากร่างบางเมื่อเขาได้ถอดบราเซียสีเข้มออกจากตัวของเธอแลล้วเลื่อมาี่คอระหงส์ แก้วร้องห้าม แต่การกระทำของเธอกับตรงข้าม เมื่อร่างกายเธอตอบรับเขาดีเหลือเกิน
" อ๊ะ เจ็บ " แก้วร้องเมื่อโทโมะก้มลงขบเม้นที่่คอระหงส์โยที่มือของเขายังทำหน้าที่เคล้นคลึงหน้าอกของเธออย่างัมน โดยที่เธอเองยังไม่ได้ถอดเสื้อออก
ผลั่ก เพี๊ยะ
" คะ คิดว่าฉัน จะ ยะยอมคุณง่ายๆๆหรอ " แก้วที่เริ่มมีสติก็ผลักโทดโมะออกจากตัวเองก่อนจะตบหน้าโทโมะ แล้วลุกขึ้นไปคว้าบราเซียสีเข้มแล้วรีบเดินออกไป แต่โทโมะยิ้มเจ้าเหล่แล้วหยิบผ้าเช็ดตัวคลุมช่วงร่างแล้วเดินตามร่างบางออกไป
คู่นี้ร้อนแรงน่ะพูดเลย 555 เดี๋ยวมาอัพต่อนะ ขออาบน้ำก่อน ..
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.0 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ