เปิดหัวใจรับฉันเข้าไปได้ไหมเธอ
เขียนโดย 
sunyo
วันที่ 29 เมษายน พ.ศ. 2557 เวลา 00.52 น.
แก้ไขเมื่อ 23 เมษายน พ.ศ. 2558 00.48 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
59)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ในห้องนอนหรูที่มีร่างบางนอนกกตัวอยู่บนเตียงนุ่นๆ ใต้ผ้าห่มหนาๆ เธอนอนพลิกตัวไปมาอยู่ห่างนั้นเกือยสองชั่วโมง
ก๊อกๆๆ แล้วเตียงเคาะประตูห้องก็ดังขึ้น พร้อมกับชายร่างสููง 2 คนที่เดินเข้ามาในห้องของเธอ
" ไปอาบน้ำได้แล้ว เดี๋ยวพาออกไปธุระข้างนอก "เขื่อนเข้ามาฉุดดึงมืน้องสาวที่นอนหน้าบูดบึ้งอยู่บนเตียง
"วันนี้ไม่อยากไปไหน อยากอยุบ้าน "เธอดึงมือตัวเองออกแล้วทิ้งตัวลงนอนต่อ
" กลัวเจอมันหรอ ถึงไม่กล้าออกไปกับเฮีย " ป๊อปรู้เชิงของแก้วดี ยิ่งพูดตรงปมด้อยของเธอเท่าไหร่ เธอยิ่งตื้อรั้นอยากเอาชนะมากขึ้นเท่านั้น
" จะไปกลัวทำไม ไม่เห็นมีอะไรน่ากลัวเลย ! " แก้วโวย
" งั้นก็ลุกไปอาบน้ำดิ ถ้าไม่กลัวอย่างที่ปากว่าจริงๆ " เขื่อนเสริม
" ไม่เห็นจะเกี่ยวกันเลย ไม่อยากไปก็คือไม่อยากไป ไม่ได้กลัวอะไรทั้งนั้นแหละ ' เธอก็ทำปากดีไปงั้นแหละ ที่จริงก็ไม่อยากจะเจอหน้าโทโมะนักหรอก
" ยังไม่ลืมมันใช่มั้ย ยังรักมันอยู่ใช่มั้ย " ป๊อปจี้ปม
" แล้วไม่เคยรักเค้า !! " แก้วขึ้นเสียงใส่ เธอชักสีหน้าใส่ป๊อป
" หึ ! " เขื่อนมองหน้าแก้วอย่างดูถูก แล้วเดินออกจากห้องไป ป๊อปเดินตามเขื่อนออกไปติด ๆ แก้วไม่พอใจในท่าทีของเขื่อน เธอลุกออกจากเตียงแล้วเดินเข้าห้องน้ำไป
" นี่เราจะเปิดทางให้มันจริงๆหรอเฮีย " ป๊อปยังไม่ค่อยแน่ใจ
" เผื่ออะไรๆ จะดีขึ้น " เขื่อนตอบสั้นๆ แล้วทิ้งตัวลงนั่งบนโซฟา หลังจากที่ได้คุยกับดิเรก เขาก็เก็บเอาคำพูดของดิเรกมานอนคิดทั้งคืน จึงได้ตัดสินใจเปิดไฟเขียวให้โทโมะง้อแก้ว ส่วนผลมันจะเป็นอย่างไร ก็ขึ้นอยู่ที่แก้วคนเดียว เขาไม่ขอยุ่งด้วย
" เอาไงก็เอา " ป๊อปเองก็จำใจ ในเมื่อป๋ากับเขื่อนไฟเขียว เขาเองก็จำต้องไฟเขียวตามๆกันไป
" ไหน จะไปไหน ไปเลยมั้ย แก้วเสร็จแล้ว " เธอเดินลงมาด้วยสีหน้าที่ท้าทาย เขื่อนหันไปหาป๊อปแล้วยิ้มมุมปาก การลงมาของแก้วมันตอบคำถามที่เขาสงสัยได้ทุกอย่าง น้องเขายังรักโทโมะอยู่ เหมือนที่ดิเรกได้กล่าวไว้จริงๆ คนอย่างแก้ว ถ้าไม่แคร์ ก็จะไม่ยุ่งเลย ไม่ว่าใครจะมาว่ายังไงก็ตาม
" งั้นไป " เขื่อนเดินนำไปขึ้นรถ
บ้านโทโมะ
" นี่เฮียมาที่นี่ทำไม ! " เธอขมวดคิ้วใส่เขื่อน เมื่อเห็นเขื่อนขับรถเข้าไปจอดในบ้านโทโมะ
" เอ้า ก็มาเลือกชุดแต่งงานไง " เขื่อนทำหน้าเหมือนไม่ได้มีอะไรเกิดขึ้น เขาจ้องมองแก้ว ราวกับจะตั้งคำถาม จนแก้วจำต้องปั้นหน้าให้เป็นปกติ
" เหมือนแกจะตกใจนะ ที่เรามาที่นี่ " ป๊อปจับผิด
" ปล่าวนิ ไม่ได้เป็นอะไร ลงเลยนะ " แก้วอวดเก่ง เดินลงจากรถเป็นคนแรก เดินจ้ำๆหายเข้าไปในบ้าน
"น้องมึงจะไปได้สักกี่น้้ำวะไอป๊อป " เขื่อนมองแก้วที่เดินหายเข้าไป
"ผมไม่รู้หรอกว่าน้องจะไปได้สักกี่น้ำ แต่ตัวผมนะ หลายน้ำแน่นอน ' ป๊อปพูดทะลึ่ง
" นกกระจอกกินน้ำนะหรอ ^^ " เขือนทิ้งทวนแล้วเดินลงจากรถไป ป๊อปเคืองๆ แค้นๆ มองเขื่อนย่างกมั่นไส้
" แก้ว " แล้วคนที่แก้วไม่อยากเจอ ก็โผล่หน้าออกมาให้เห็นเป็นคนแรก
" .... " เธอเดินเลี่ยงเขาไปทางอื่น
" เฮียปล่อยแกมาได้ยังไงวะ " เฟย์งง ที่เห็นแก้วในวันนี้
" นั้นสิ พี่ป๊อปอนุญาตให้แก้วมาหรอ " ฟางเองก็แปลกใจไม่น้อย
" เค้าเป็นคนไปลากแก้วออกมาจากเตียงเอง " แก้วหงุดหงิด ทิ้งตัวลงนั่งข้างๆฟาง เฟย์
" กินอะไรมาแล้วยัง " โทโมะเดินเข้ามานั่งข้างๆแก้ว
" อื๊มมม อื๊ม " ป๊อปกระแอม ก่อนจะนั่งลงข้างๆฟาง โทโมะเงยมองป๊อป แล้วกระเถิบห่างออกจากแก้ว
" เค้าเอาแบบมาให้แล้วยังคะ " ป๊อปโอบบ่าฟาง
" เค้ารออยู่ที่บ้านสวนของคุณย่าคะ เราไปกันเลยมั้ยคะ " ฟางรู้ทัน
" เราไปกันเลยดีกว่าจะได้ไม่เสียเวลา เดี๋ยวจะได้ไปดูโรงแรมต่อ " เขื่อนเสริม
"งั้นไปกันเลย "เฟย์ลุกขึ้น ทุกคนลุก กำลังจะเดินออกไป แก้วลุก จะเดินตาม เขื่อน เฟยฺ์ ฟา ป๊อป หันมามองแก้วด้วยสายตาเดี๋ยวกัน
" จะไปไหน !! " ทุกคนอุทานเป็นเสียงเดียวกัน จนน่าสงสัย
" ก็ไปดูชุดไง " แก้วหน้าเหวอ
" อยู่ที่นี้แหละ เดี๋ยวเค้าเอาของชำร่วยมาให้ แล้วจะไม่เจอใครอีก " ฟางพุด
" แต่ ... " แก้วจะแย้ง
" นะแก้วนะ วันนี้ยุ่งมากเลย ช่วยเฟย์หน่อยนะ " เฟย์อ้อน แก้วจำใจต้องอยู่
" มึงก็อยู่นี่แหละ อยู่รอของชำร่วย " เขื่อนออกคำสั่ง
O_O เฟย์ ฟาง แก้ว อึ้ง
" เออ ตามนั้นแล้วกันนะ ไปกันได้แล้วฟาง " ป๊อปเสริม แล้วรีบดึงฟางไปบ้านสวน
" พี่ป๊อปคะ นี่มันเกิดอะไรขึ้นคะ พี่ป๊อปไม่กีดกั้นพี่โทโมะแล้วหรอ " ฟางสงสัย
" อื้ม ไม่แล้ว " ป๊อปพูด
" เฮียเพี้ยนป่าวเนี่ย " เฟย์เองก็สงสัยไม่ต่างไปจากฟาง
" แล้วไม่ดีหรอ หรือจะให้กีดขวางเหมือนเดิม ก็ได้นะ " เขื่อนยั่ว
" ไม่หละ แบบนี้แหะดีแล้ว พี่โทโมะจะได้สมหวังสักที " เฟย์ดีใจ
" กินข้าวเช้ามาแล้วยัง "โทโมะเดินเข้ามานั่งตรงข้ามแก้ว
" ช่วยออกไปอยู่ห่างๆได้มั้ย " แก้วชักสีหน้าใส่
" เกลียดชั้นมากขนาดนั้นเลยหรอ " โทโมะทำหน้าเหมือนจะร้องไห้
" ต้องให้บอกอีกหรอ "แก้วพูด
" ขอโทษแล้วกันที่มารบกวน " โทโมะเดินหน้าจ๋อยออกไป แก้วเหลือบมองตามหลังโทโมะไป แล้วสะบัดหน้าหันกลับมาอย่างหงุดหงิด
" สู้หน่อยนะลูก ทั้งพ่อทั้งพี่เค้าเปิดทางให้ขนาดนี้แล้ว คงไม่มีอะไรยากแล้วหละ "อินอรเดินมาให้กำลังใจโทโมะ ที่แอบมองแก้วอยู่ห่างๆ
" เค้าเป็นคนใจแข็งมากครับแม่ ผมไม่รู้จะทำยังไง เค้าถึงจะยอมหายโกรธ "โทโมะหน้าเศร้า
" ถ้าไม้อ่อนใช้ไม่ได้ ก็ลองใช้ไม่แข็งดูบ้างก็ได้นะ " อินอรตบบ่าโทโมะ แล้วเดินเลี่ยงออกไป
" ไม้แข็งหรอ ??? "
" เอ้า ทำไมนั่งอยู่คนเดียว " หลังจากเลือกชุดแต่งงาน เลือกของชำร่วยกันเสร็จ ฟาง เฟย์ ป๊อป เขื่อน ก็เดินกลับมาที่บ้านใหญ่
" แก้วอยากกลับแล้ว " แก้วเดินหน้าบูดไปรอที่รถ
" ทำไมพี่โทโมะไม่มาง้อแก้ว " เฟย์สงสัย
" นั้นสิ ที่จริงเปิดโอกาสให้ขนาดนี้แล้ว น่าจะไม่พลาดนะ " ฟางเองก็งง
" งั้นเดี๊ยวเฮียไปส่งแก้วก่อนนะ ไอป๊อป พาน้องไปดูโรงแรม เดี๊ยวเฮีตามไป แก้วมันคงไม่มีอารมร์ไปดูแล้วหละ " เขื่อนพูด ทุกคนพยักหน้ารับคำ
ในรถ
" วันนี้มันไม่มาง้อแกหรอ " เขื่อนสงสัย
" ทำไมต้องง้อ " แก้วไม่สบอารมณ์
" เอ้า ! ก็เห็นมันง้อแกทุกวัน ทำไมวันนี้มันถึงไม่ง้อวะ " เขื่อนพูด
" ได้เมียใหม่แล้วมั้ง เลยไม่อยากง้อเมียเก่า " แก้วหลุดพุดออกมา เขื่อนยิ้มกริ่ม
" ยังรักมันอยู่ออะดิ " เขื่อนแซว
" เฮียอย่าพูดมากได้มั้ย ขับรถไปเถอะ " แก้วขึ้นเสียงใส่
" เอ้า ! " เขื่อนมึน
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
