เปิดหัวใจรับฉันเข้าไปได้ไหมเธอ

 
 
 
                              หลังเลิกงาน ป๊อปช่วยเขื่อนมาปรับทุกข์ที่ผับ หญิงสาวรายล้อมป๊อปมากมายแต่ป๊อปก็บอกปัดไม่สนใครสักคน 
 
 
 
                    "  เป็นอะไรไอป๊อป ทำไมดูเครียดๆจังวะ "    เขื่อนถามอย่างเป็นห่วง
 
 
                    "  ผมไม่เข้าใจอะเฮีย ทำไมฟางถึงไม่อยากเป็นแฟนกับผม ไม่อยากให้ผมไปเจอแม่เค้า " ป๊อปคิ้วขมวดกระดกเหล้าต่อ 
 
 
                    "  ก็บอกแล้วไงว่าให้ตามไป ให้ตามไป  มึงก็ไม่เชื่อ  " เขื่อนพูด 
 
 
                    " ผมกลัวเค้าจับได้ กลัวเค้าโกรธ " ป๊อปพูด 
 
 
                    " มึงก็อย่าให้จับได้สิวะ จะไปอยากอะไร  จ้างนักสืบก็ได้  เอามั้ย เพื่อนกูเป็นนักสืบ  " เขื่อนเสนอ 
 
 
                    " ผมไปเองดีกว่าเฮีย ผมอยากเห็นกับตา "  ป๊อปพูด 
 
 
                    "  เออ ก็แล้วแต่มึงแล้วกัน " เขือนพูด
 
 
                    " แล้วเฮียไม่สงสัยเฟย์บ้างหรอ " ป๊อปถาม
 
 
                    "  เฟย์มีออะไรให้สงสัยวะ " เขื่อนตอบอย่างมั่นใจ
 
 
                    "  นั้นนะสิ ที่บ้านเฟย์เฮียก็ไปมาแล้ว แล้วจะสงสัยอะไรอีก "  ป๊อปพูด
 
 
                    "  ไอป๊อป ผู้หญิงคนนั้นมองมึงอยู่วะ "  เขื่อนจ้องมองผู้หญิงชุดดำคนหนึ่งที่จ้องมาทางเขาอยู่
 
 
                    "  ช่างเถอะพี่  ผมไม่มีใจไปมองผู้หญิงคนอื่นแล้วหละ "    ป๊อปชำเลืองมองนิดหน่อยก็หันมากระดกเหล้าต่อ 
 
 
                      "  อ้าวเห้ย  นั้นเฟย์นี่หว่า  "  แล้วเขาก็เห็นสาวชุดแดงอีกคนที่ยืนอยู่หลังสาวชุดดำคนนั้น
 
 
                    "  ไหนๆ "  ป๊อปรีบมองตาม  แต่ไม่ทันแล้ว เขื่อนเดินไปก่อนซะแล้ว  
 
 
 
 
 
                                ทางด้านเฟย์ก็เต้นโยกซ้ายโยกขวา กับกลุ่มเพื่อนอย่างเมามัน 
 
 
 
                    "  แกดีกับพี่โทโมะแล้วหรอวะ  ถึงได้กลับมาอยู่ที่นี่ได้ "  เพื่อนตุ๊ดถาม
 
 
                    " ตอนแรกก็กะจะไม่กลับมาแล้ววะ แต่เพื่อนสนิทโทรมาก็ช่วยเรื่องสำคัญ เลยต้องกลับมา "  เฟย์พูด 
 
 
                    "  แล้วคุยกับพี่โทโมะบ้างมั้ยวะ  "  เพื่อนตุ๊ดถามต่อ 
 
 
                    " ก็คุยแหละ แต่ก็ยังไม่สนิทใจเหมือนเดิม แต่ก็ดีกวาเดิมเยอะแล้ว " เฟย์พูด 
 
 
                    "  เออ ชั้ลเห็นแฟนเก่าพี่โทโมะด้วยแหละ  นางย้ายกลับมาอยู่ที่บ้านเดิมแล้วนะคร้าาาา  " เพื่อนตุ๊ดพูดอย่างหมั่นไส้  แต่ชะงัก หยุดเต้นทันที
 
 
                    "  แกพูดจริงหรอ  "  เฟย์หน้านิ่ง  เพื่อนตุ๊ดพยักหน้าหยิกๆ
 
 
                    "  แต่แกไม่ต้องคิดมากหรอกนะ นางหอบลูกสาวของนางมาด้วย คงไม่มายุ่งกับโทโมะ แล้วหละ "  เพื่อนตุ๊ดพูด  เฟย์เครียดหนัก 
 
 
                    " อึก อึก อึก " เฟย์ซดเหล้าหมดแก้ว  
 
 
                    "  ชั้ลกลัวมันจะกลับมาหาพี่โทโมะอีก  เพราะถ้ามันกลับมาเมืองไทย แสดงว่ามันต้องโดนทิ้งมาแน่ๆ  ถ้าเป็นแบบนั้น แก้วต้องแย่แน่ๆ "  เฟย์พูด 
 
 
                    " แล้วมันเกี่ยวอะไรกับน้องชั้ล  "  เขื่อนมาได้ยินพอดี   เฟย์ชะงัก แล้วค่อยๆหันไป 
 
 
                    "  เฮีย  มาได้ไงคะ "  เฟย์ยิ้มเจื่อนๆ 
 
 
                    "ชั้ลซิ ต้องถามเธอ ว่าเธอมาที่นี่ได้ยังไง  แล้วเมื่อกี้ก็พูดถึงแก้วดว้ย  แก้วเป็นอะไรหรือเปล่า " เขื่อนไม่พอใจ  เฟย์เริ่มกลัว
 
 
                    "  เอ่อ  เฟย์ก็ไม่ได้พูดถึงแก้วนะคะ  เฟย์พูดถึงแกรน เพื่อนอีกคนของเฟย์คะ "  เฟย์โกหก 
 
 
                    "  หรอ  งั้นเมื่อกี้เฮียหูฟาดงั้นสิ "  เขื่อนพูด 
 
 
                    "  เฮียยย  อย่าหาเรื่องเฟย์ซิ  ไป กลับไปนั่ง  เรามาเที่ยวกันนะ อย่ามาชวนทะเลาะกันสิ "  ป๊อปปราม ก่อนจะลากมือเขื่อนให้กลับไปนั่งที่เดิม 
 
 
 
 
                     "  สองคนนั้นใครวะแก  หล๊อหล่อ "  เพื่อนตุ๊ดพูด 
 
 
                    "  พี่ของแก้ว  "  เฟย์พูด ก่อนจะหันไปมองเขื่อนทั้งคู่สบตากัน เฟย์รีบหลบตาทันที
 
 
                    "  ชั้ลว่าแกคงมีเรื่องต้องเคลียร์  งั้นชั้ลไปหากิ๊ฟซี่ก่อนนะ "  เพื่อนตุ๊ดเห็นสถานการณืไม่คอยดี รีบชิ่งหนีทันที  เฟย์จึงเดินไปนั่งกับเขื่อนและป๊อป 
 
 
 
                    "  ไม่คิดว่าเฮียจะมา  ไม่เห็นบอกเฟย์เลย  "  เฟย์ยิ้มเจื่อนๆ รู้สึกผิด 
 
 
                    "  เฟย์ยังบอกเอียมาอยู่ห้องเลย  แล้วทำไมจู่ๆมาโผล่ที่นี่ได้หละ "  เขื่อนโกรธ
 
 
                    " ก็เพื่อนโทรมาหา บอกให้มาอยู่เป็นเพื่อนหน่อย เฟย์สงสารเลยมาเป็นเพื่อน "  เฟย์ง้อ
 
 
                    "  แล้วทำไมไม่บอกเฮีย "  เขื่อนพูด 
 
 
                    "  ก็ถ้าบอก เดี๋ยวเฮียก็ไม่ให้เฟย์มานะสิ " เฟย์พูด
 
 
                    "  เฟย์ก็เลยเลือกที่จะโกหก "  เขื่อนพูด  ป๊อปมองทั้งคู่สลับกันไปมา
 
 
                    " เฟย์ขอโทษนะเฮีย "  เฟย์มองหน้าเขื่อนอย่ารู้สึกผิด 
 
 
                    " เอ่อ คู่รักทั้งคู่ครับ  คือ  ผมขอตัวก่อนนะครับ เชิญทั้งคู่ปรับความเข้าใจกันต่อตามสบายเลยนะครับ  "  ป๊อปรู้สึกเหมือนตัวเองอยู่กลางสมรภูมิศพ เลยรีบชิ่งออกมา
 
 
                    "  งั้นกลับพร้อมกันเลย  ชั้ลก็ว่าจะกลับแล้วเหมือนกัน  "  เขื่อนเดินหนีเฟย์  เฟย์ซึมไปเลย
 
 
 
 
 
                              บ้านฟาง โทโมะ   ในห้องของฟาง
 
 
 
                    "  ดื่มเหล้ามาอีกแล้วหรอเฟย์ " ฟางมองอย่าไม่พอใจ
 
 
                    "  ก้เฟย์เครียดนิฟาง  ไหนจะเรื่องเฮีย ไหนจะเรื่องแก้ว ไหนจะเรื่องพี่โทโมะ " เฟย์ทิ้งตัวลงนอนบนเตียงฟาง
 
 
                    " แล้วไปทะเลาะกับพี่เขื่อนตอนไหน เหนตอนเลิกงานก็ยังดีๆกันอยู่เลยหนิ " ฟาง งง
 
 
                    " ก็เฟย์โกหกเฮียว่าเฟย์อยู่ห้อง  แต่ที่จริงเฟย์อยู่ผับกับเพื่อน  แล้วเฮียกับพี่ป๊อปก็ดันมาเที่ยวผับเดียวกันอีก ซวยมั้ยหละฟาง "  เฟย์พูด 
 
 
                    "  พี่ป๊อปไปผับหรอ  "  ฟางซึม เพราะคิดว่าป๊อปไปหาผูหญิง
 
 
                    " แต่มีเรื่องใหญ่กว่านั้นนะฟาง   แฟนเก่าพี่โทโมะ กลับมาอยู่ที่นี่แล้วนะ "  เฟย์พูด  ฟางอึ้งไป 
 
 
                    " เฟย์พูดเรื่องจริงหรอ " ฟางช็อค
 
 
                    "จริงสิฟาง ไอตุ๊ดมันมาบอกกับเฟย์เองเลยนะ  อย่าให้พี่โทโมะรู้เรื่องนี้เด็ดขาดเลยะฟาง  ไม่งั้นแก้วแย่แน่ๆ "  เฟย์พูด ฟางพยักหน้า
 
 
                    "  แกว่าพี่โทโมะลืมผู้หญิงคนนั้นได้แล้วยัง "  ฟางพูด สีหน้าแววตาเธอดูเครียดและกังวลมาก 
 
 
                    "  ชั้ลยังไม่มั่นใจวะ  เออ แต่คงไม่เป็นไรหรอกมั้ง เพราะพี่โทโมะ ก็ต้องอยู่กับแก้วที่สร้างโรงแรมอยู่แล้วหนิ "  เฟย์เพิ่งคิดได้ 
 
 
                    "  เออจิงด้วย  แต่ต้องให้พี่โทโมะรีบกลับเลยนะ ฟางกลัวผู้หญิงคนนั้นมาหาพี่โทโมะ "  ฟางพูด 
 
 
                     "  เออ  แล้วนี่พี่โทโมะอยู่ไหนหละ  รีบไปบอกเลย ว่าให้กลับไปพรุ่งนี้เลย  " เฟย์พูด  ฟางพยักหน้าหยิกๆ แล้วลุกออกจากห้องไปหาโทโมะที่ห้อง  
 
 
 
 
 
                      " พี่โทโมะ "  ฟางเรียกโทโมะ ที่ยืนคุยโทรศัพท์อยู่ที่ระเบียง  ฟางหน้าเสียทันที
 
 
                    " ว่าไงคะ "  โทโมะพูด หน้าเขาดูมีความสุขเหมือนกับตอนที่เค้าคบกับผู้หญิงคนนั้น  มันยิ่งทำให้ฟางคิดมากไปอีก 
 
 
                    "  พี่คุยกับใคร "  ฟางถามเสียงแข็ง 
 
                    
                    "  คุยกับแฟนสิ "  โทโมะพูด แล้วหันหน้าไปทางอื่น  ฟางรีบเดินไปที่ระเบียง
 
 
                    "  ใครแฟนพี่ บอกฟางมานะ "  ฟางทำหน้าเหมือนจะร้องไห้  โทโมะชะงักมองฟางอย่าง งงๆ 
 
 
                    " นี่เป็นอะไร  ทำไมตาแดงๆ จะร้องไห้หรอ " โทโมะพูด 
 
 
                     ( ฟาง  แกเป็นอะไร ใครทำแก )  เสียงแก้วดังออกมาจากโทรศัพท์  ฟางมอโทรศัพท์ก็เห็นแก้ว ที่ำลังเฟสทามอยู่กับโทโมะ 
 
 
 
                    "  แฟนที่ว่านี่คือแก้วหรอ  "  ฟางถาม
 
 
                    "  ก็ใช่นะสิ แล้วแกคิดว่าใครหละ "  โทโมะยิ้นถาม  ฟางไม่ตอบยิ้มโล่งอกทันที
 
 
                    "  ป่าวๆไม่มีอะไร  ฟางแค่อยากจะมาถามวาพี่จะไปดูงานโรงแรมวันไหน " ฟางพูดไปยิ้มไป 
 
 
                    " ว่าจะไปพรุ่งนี้เลย  อดใจรอไม่ไหวแล้ว " โทโมะพูดกับฟาง ก่อนจะหันไปพูดกับแก้ว 
 
 
                    " โอเค  ดีมากเลย  งั้นฟางไปนอนก่อนนะ ฝันดีนะคะ ฝันดียัยแก้ว "  ฟางพูด แล้วเดินออกจากห้องไปทันที
 
 
 
 
 
                                 ห้องฟาง
 
 
 
                    "  ว่าไงบ้างฟาง  "  เฟย์มองฟางอย่างรอคำตอบ
 
 
                    " พี่โทโมะเป็นแฟนกับแก้วแล้ววววววว  "  ฟางดีใจกระโดดขึ้นเตียง
 
 
                    " เห้ย จริงดิ  งั้นเราก็ไม่ต้องเครียดเรื่องนังนั้นอีกแล้วสิ "  เฟย์ดีใจไม่แพ้กัน  ฟางพยักหน้า
 
 
                    " ค่อยยังชั่ว  งั้นก็มาเครียดเรื่องตัวเองต่อดีกว่า  "  เฟย์พูดแล้วล้มลงนอน 
 
 
 
 
 
                            เช้าของวันใหม่ แก้วเตรียมกระเป๋าลงรถโทโมะ เขื่อน ป๊อปเดินมาส่งหน้าบ้าน
 
 
                    " ไม่รู้จะรีบกลับไปไหน อยู่ต่ออีกสองสามวันไม่ได้หรอ " เขื่อนพูด 
 
 
                    "  นั้นสิ ให้โทโมะกลับไปก่อนดิ  แก้วค่อยกลับ เดี๋ยวเฮียไปส่งเอง " ป๊อปพูด 
 
 
                    " เฮีย  แก้วเป็นห่วงงานอะ อีก 4-5 วัน แก้วมาหาใหม่นะ "  แก้วพูด 
 
 
 
                    " อือๆ ก้ได้  งั้นมากอดก่อน "  แก้วอ้าแขนรับกอด เขื่อนเข้ามากอดก่อน แล้วหอมแก้มแก้ว  ก่อนจะผละกอดออก แล้วปีอปก็เข้ามากอดต่อ แล้วก็หอมแก้มแก้วอีกข้างหนึ่ง  โทโมะมองด้วยหางตา
 
 
                     "  อื้ม !  ไปเถอะครับ "  โทโมะตัดบท  2 เฮียหันมองอย่างไม่พอใจ แก้วมองค้อนโทโมะ
 
 
                    "  แก้วไปก่อนนะ "  แก้วโบกมือลา แล้วขึ้นรถไป 
 
 
 
                    "  ถึงแล้วโทรมาด้วยนะ "  เขื่อนพูด 
 
 
 
 
                                   ในรถ 
 
 
 
                    "  นี่ เธอโตแล้วนะ  ทำไมต้องให้พี่หอมแก้มด้วย "
 
 
                    " ก็ปกติหนิ  บ้านอื่นเค้าก็กอด หอมกันแบบนี้อยู่แล้ว "                     
                                        
                    
                    "  ไม่ได้ดิ  มันเล่นหอมกันคนละข้างแล้ว  แล้วเหลืออะไรไว้ให้ชั้ลหละ ชั้ลจะหอมตรงไหน "  โทโมะพูด 
 
 
                    " ทะลึ่งแล้ว  นายไม่เกี่ยวสักหน่อย  " แก้วเขิล 
 
 
                    " ไม่เกี่ยวอะไร  ก็เราเป็นแฟนกันนิ  แต่ไม่เป็นไร ยังเหลืออีทีที่ยังหอมได้ "  โทโมะพูด  แก้วหันมองหน้าโทโมะ 
 
 
 
                    " ยังเหลืออีกหรอ "   แก้วพูด 
 
 
                    " ก็ใช่หนะสิ  ก็ปากเธอไง พ่อจูบหน้าผาก  พี่ชายเธอก็หอมแก้วไป  ส่วนชั้ลก็จูบปาก  โอเคเลยเนอะ  แบ่งเท่าๆกัน  แฟร์ดี " โทโมะพูด 
 
 
 
                            เพี๊ยะ  แก้วตีแขนแก้เขิล
 
 
 
                    "  จะบ้าหรอ " แก้วเบือนหน้าหนีไปทางอื่น
 
 
                    "  แก้ว  เธอใจเต้นแรงมั้ยตอนนี้  "  โทโมะถาม  มองทางสลับกับมองแก้ว  แก้วเอามือมาจับหัวใจตัวเอง  
 
 
 
                    "  ถามทำไมเนี่ย  "  ใจเธอเต้นแรงจริงๆ 
 
 
 
                    " เอามืออีกข้างมาจับที่อกชั้ลหน่อยดิ  ชั้ลรู้สึกเหมือนหัวใจตัวเองหยุดเต้นเลย  "  โทโมะทำหน้าเครียด  แก้วตกใจรีบเอามือไปทาบอกด้านซ้าย  ส่วนมืออีกข้างก็ทาบอกด้านซ้ายของตัวเองอยู่
 
 
 
 
                                   ตึกตัก ตึกตัก ตึกตัก 
 
 
 
 
                    "  แก้วว่าหัวใจเราเต้นแรงไปนะ " แก้วพูด ก่อนจะเอามือออก 
 
 
                    "  แล้วก่อนหน้านี้เคยเต้นแรงแบบนี้รึปล่าว  "  โทโมะพูด 
 
 
                    "  เคย  "  แก้วนึกถึงตอนจูบกับโทโมะ แต่โทโมะนึกว่าแก้วหัวใจเต้นแรงเพราะผู้ชายคนอื่น
 
 
                    "  ตอนไหน  กับใคร "  โทโมะถาม 
 
 
                    "  ก็ตอนจูบ  กับนายไง  "  แก้วก้มหน้าพูดด้วยความเขิล  โทโมะพอได้ยินก็ยิ้มกริ่มทันที
 
 
                    "  เค้านึกว่าเธอใจเต้นแรงกับคนอื่นซะอีก "  โทโมะแทนตัวเองว่า เค้า แทนหันขวับไปมองอย่างไว ก่อนจะยิ้มให้กับโทโมะ  เขาดูน่ารักมากในเวลานี้
 
 
                    "  เค้าก็ใจเต้นแรงกับเธอคนเดียวนั้นแหละ "  แก้วอมยิ้ม โทโมะยิ้มแกมปริ
 
 
                    " เค้ามีความสุขจัง  "  โทโมะพูด  ความสุขแบบนี้ที่เขาไม่ได้มีมานานมากแล้ว
 
 
                    "  เค้าก็เหมือนกัน  "    แก้วพูด 
 
 
 
 
 
                                   ห้องทำงานเขื่อน ตั้งแต่เข้ามาทำงานเขื่อนก็ก้มหน้าก้มตาทำงาน ไม่พูดกับเฟย์สักคำ จนเฟย์รู้สึกอึดอัด จำต้องเดินเข้าไปหาเขื่อน
 
 
                    "  ไหน ดมดูสิ ว่าเปลี่ยนกลิ่นโลออนแล้วยัง  "  เฟย์แกล้งดมที่จักแร้เขื่อน แต่เขื่อนเบี่ยงตัวหลบไม่ให้เฟย์ดม 
 
 
                    "  ออกไปห่างๆ ไม่อยากอยู่ใกล้  " เขื่อนพูด เฟย์มองหน้าเขื่อนอย่างน้อยใจ
 
 
                     "  เฮีย  เฟย์ขอโทษนะ  ต่อไปเฟย์จะไม่ทำอีก  เฟย์สัญญา  " เฟย์ชูนิ้วก้อยขอคืนดี ยื่นไปตรงหน้าเขื่อน แต่เขื่อนทำเป็นไม่สนใจ
 
 
                    "  ครั้งก่อนก็พูดแบบนี้หนิ "  เขื่อนพูด
 
 
                    "  บางครั้งเฟย์ก็จำเป็นต้องโกหก แต่เฟย์ไม่ได้ตั้งใจนะเฮีย  "  เฟย์พุด  เขื่อนหันมามองหน้าเฟย์
 
 
                    " จะตั้งใจหรือไม่ไดตั้งใจ สุดท้ายคนที่โดนโกหกใส่มันก็รู้สึกแย่อยู่ดี เฟย์ว่าจริงมั้ย " เขื่อนมองหน้าเอาเรื่อง  หน้าเขื่อนดุ จนเฟย์ร้องไห้
 
 
                    "  เฟย์ขอโทษนะเฮีย  เฮียให้อภัยเฟย์นะ นะเฮียนะ  ให้อภัยเฟย์นะ  ฮึก ฮึก "  เฟย์คุกเข่าลงตรงหน้าเขื่อน ก่อนจะกอดเขื่อนเอาไว้
 
 
                    "  ครั้งต่อไปเฮียจะไม่ให้อภัยเฟย์แล้วนะ  ขอให้ครั้งนี้เป็นครั้งสุดท้าย  เฮียพูดคำไหนคำนั้นนะเฟย์ "  เขื่อนผละกอดออกก่อนจะกำแขนทั้งสองข้างอย่างเบามือให้มาฟังในสิ่งที่เขาจะพูด
 
 
                    "  เฟย์จะไม่โกหกเฮียอีกแล้ว เฟย์สัญญา "  เฟย์พุด  เขื่อนยิ้มบางๆแล้วเช็ดน้ำตาให้เฟย์  
 
 
 
                    "  อื้อ  ไม่ต้องร้องแล้วนะ "  เขื่อนพูด เฟย์พยักหน้า แล้วยิ้ม
 
 
 
 
                             ในห้องป๊อป 
 
 
 
                    "  วันนี้เลิกงานแล้ว ฟางจะกลับบ้านเลยหรือเปล่า  "  ป๊อปพูด 
 
 
                    " เอ่อคือฟาง  "  ฟางกลัวว่าป๊อปจะไปส่ง
 
 
                    "  นี่  ไม่ต้องลำบากใจหรอก พี่แค่ถามเฉยๆเท่านั้นแหละ  พอดีพี่จะไปซื้อของหน่อยหนะ  ถ้าฟางไม่รีบกลับบ้าน ไปเลือกของเป็นเพื่อนพี่หน่อยสิ "  ป๊อปพูด 
 
 
                    "  ฟางไม่รีบคะ  ฟางไปเป็นเพื่อนพี่ป๊อปได้  "  ฟางยิ้มดีใจ 
 
 
                    "  โอเคครับ "  ป๊อปยิ้มหวานให้