เปิดหัวใจรับฉันเข้าไปได้ไหมเธอ
เขียนโดย 
sunyo
วันที่ 29 เมษายน พ.ศ. 2557 เวลา 00.52 น.
แก้ไขเมื่อ 23 เมษายน พ.ศ. 2558 00.48 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
26)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
หลังเลิกงาน ป๊อปช่วยเขื่อนมาปรับทุกข์ที่ผับ หญิงสาวรายล้อมป๊อปมากมายแต่ป๊อปก็บอกปัดไม่สนใครสักคน
" เป็นอะไรไอป๊อป ทำไมดูเครียดๆจังวะ " เขื่อนถามอย่างเป็นห่วง
" ผมไม่เข้าใจอะเฮีย ทำไมฟางถึงไม่อยากเป็นแฟนกับผม ไม่อยากให้ผมไปเจอแม่เค้า " ป๊อปคิ้วขมวดกระดกเหล้าต่อ
" ก็บอกแล้วไงว่าให้ตามไป ให้ตามไป มึงก็ไม่เชื่อ " เขื่อนพูด
" ผมกลัวเค้าจับได้ กลัวเค้าโกรธ " ป๊อปพูด
" มึงก็อย่าให้จับได้สิวะ จะไปอยากอะไร จ้างนักสืบก็ได้ เอามั้ย เพื่อนกูเป็นนักสืบ " เขื่อนเสนอ
" ผมไปเองดีกว่าเฮีย ผมอยากเห็นกับตา " ป๊อปพูด
" เออ ก็แล้วแต่มึงแล้วกัน " เขือนพูด
" แล้วเฮียไม่สงสัยเฟย์บ้างหรอ " ป๊อปถาม
" เฟย์มีออะไรให้สงสัยวะ " เขื่อนตอบอย่างมั่นใจ
" นั้นนะสิ ที่บ้านเฟย์เฮียก็ไปมาแล้ว แล้วจะสงสัยอะไรอีก " ป๊อปพูด
" ไอป๊อป ผู้หญิงคนนั้นมองมึงอยู่วะ " เขื่อนจ้องมองผู้หญิงชุดดำคนหนึ่งที่จ้องมาทางเขาอยู่
" ช่างเถอะพี่ ผมไม่มีใจไปมองผู้หญิงคนอื่นแล้วหละ " ป๊อปชำเลืองมองนิดหน่อยก็หันมากระดกเหล้าต่อ
" อ้าวเห้ย นั้นเฟย์นี่หว่า " แล้วเขาก็เห็นสาวชุดแดงอีกคนที่ยืนอยู่หลังสาวชุดดำคนนั้น
" ไหนๆ " ป๊อปรีบมองตาม แต่ไม่ทันแล้ว เขื่อนเดินไปก่อนซะแล้ว
ทางด้านเฟย์ก็เต้นโยกซ้ายโยกขวา กับกลุ่มเพื่อนอย่างเมามัน
" แกดีกับพี่โทโมะแล้วหรอวะ ถึงได้กลับมาอยู่ที่นี่ได้ " เพื่อนตุ๊ดถาม
" ตอนแรกก็กะจะไม่กลับมาแล้ววะ แต่เพื่อนสนิทโทรมาก็ช่วยเรื่องสำคัญ เลยต้องกลับมา " เฟย์พูด
" แล้วคุยกับพี่โทโมะบ้างมั้ยวะ " เพื่อนตุ๊ดถามต่อ
" ก็คุยแหละ แต่ก็ยังไม่สนิทใจเหมือนเดิม แต่ก็ดีกวาเดิมเยอะแล้ว " เฟย์พูด
" เออ ชั้ลเห็นแฟนเก่าพี่โทโมะด้วยแหละ นางย้ายกลับมาอยู่ที่บ้านเดิมแล้วนะคร้าาาา " เพื่อนตุ๊ดพูดอย่างหมั่นไส้ แต่ชะงัก หยุดเต้นทันที
" แกพูดจริงหรอ " เฟย์หน้านิ่ง เพื่อนตุ๊ดพยักหน้าหยิกๆ
" แต่แกไม่ต้องคิดมากหรอกนะ นางหอบลูกสาวของนางมาด้วย คงไม่มายุ่งกับโทโมะ แล้วหละ " เพื่อนตุ๊ดพูด เฟย์เครียดหนัก
" อึก อึก อึก " เฟย์ซดเหล้าหมดแก้ว
" ชั้ลกลัวมันจะกลับมาหาพี่โทโมะอีก เพราะถ้ามันกลับมาเมืองไทย แสดงว่ามันต้องโดนทิ้งมาแน่ๆ ถ้าเป็นแบบนั้น แก้วต้องแย่แน่ๆ " เฟย์พูด
" แล้วมันเกี่ยวอะไรกับน้องชั้ล " เขื่อนมาได้ยินพอดี เฟย์ชะงัก แล้วค่อยๆหันไป
" เฮีย มาได้ไงคะ " เฟย์ยิ้มเจื่อนๆ
"ชั้ลซิ ต้องถามเธอ ว่าเธอมาที่นี่ได้ยังไง แล้วเมื่อกี้ก็พูดถึงแก้วดว้ย แก้วเป็นอะไรหรือเปล่า " เขื่อนไม่พอใจ เฟย์เริ่มกลัว
" เอ่อ เฟย์ก็ไม่ได้พูดถึงแก้วนะคะ เฟย์พูดถึงแกรน เพื่อนอีกคนของเฟย์คะ " เฟย์โกหก
" หรอ งั้นเมื่อกี้เฮียหูฟาดงั้นสิ " เขื่อนพูด
" เฮียยย อย่าหาเรื่องเฟย์ซิ ไป กลับไปนั่ง เรามาเที่ยวกันนะ อย่ามาชวนทะเลาะกันสิ " ป๊อปปราม ก่อนจะลากมือเขื่อนให้กลับไปนั่งที่เดิม
" สองคนนั้นใครวะแก หล๊อหล่อ " เพื่อนตุ๊ดพูด
" พี่ของแก้ว " เฟย์พูด ก่อนจะหันไปมองเขื่อนทั้งคู่สบตากัน เฟย์รีบหลบตาทันที
" ชั้ลว่าแกคงมีเรื่องต้องเคลียร์ งั้นชั้ลไปหากิ๊ฟซี่ก่อนนะ " เพื่อนตุ๊ดเห็นสถานการณืไม่คอยดี รีบชิ่งหนีทันที เฟย์จึงเดินไปนั่งกับเขื่อนและป๊อป
" ไม่คิดว่าเฮียจะมา ไม่เห็นบอกเฟย์เลย " เฟย์ยิ้มเจื่อนๆ รู้สึกผิด
" เฟย์ยังบอกเอียมาอยู่ห้องเลย แล้วทำไมจู่ๆมาโผล่ที่นี่ได้หละ " เขื่อนโกรธ
" ก็เพื่อนโทรมาหา บอกให้มาอยู่เป็นเพื่อนหน่อย เฟย์สงสารเลยมาเป็นเพื่อน " เฟย์ง้อ
" แล้วทำไมไม่บอกเฮีย " เขื่อนพูด
" ก็ถ้าบอก เดี๋ยวเฮียก็ไม่ให้เฟย์มานะสิ " เฟย์พูด
" เฟย์ก็เลยเลือกที่จะโกหก " เขื่อนพูด ป๊อปมองทั้งคู่สลับกันไปมา
" เฟย์ขอโทษนะเฮีย " เฟย์มองหน้าเขื่อนอย่ารู้สึกผิด
" เอ่อ คู่รักทั้งคู่ครับ คือ ผมขอตัวก่อนนะครับ เชิญทั้งคู่ปรับความเข้าใจกันต่อตามสบายเลยนะครับ " ป๊อปรู้สึกเหมือนตัวเองอยู่กลางสมรภูมิศพ เลยรีบชิ่งออกมา
" งั้นกลับพร้อมกันเลย ชั้ลก็ว่าจะกลับแล้วเหมือนกัน " เขื่อนเดินหนีเฟย์ เฟย์ซึมไปเลย
บ้านฟาง โทโมะ ในห้องของฟาง
" ดื่มเหล้ามาอีกแล้วหรอเฟย์ " ฟางมองอย่าไม่พอใจ
" ก้เฟย์เครียดนิฟาง ไหนจะเรื่องเฮีย ไหนจะเรื่องแก้ว ไหนจะเรื่องพี่โทโมะ " เฟย์ทิ้งตัวลงนอนบนเตียงฟาง
" แล้วไปทะเลาะกับพี่เขื่อนตอนไหน เหนตอนเลิกงานก็ยังดีๆกันอยู่เลยหนิ " ฟาง งง
" ก็เฟย์โกหกเฮียว่าเฟย์อยู่ห้อง แต่ที่จริงเฟย์อยู่ผับกับเพื่อน แล้วเฮียกับพี่ป๊อปก็ดันมาเที่ยวผับเดียวกันอีก ซวยมั้ยหละฟาง " เฟย์พูด
" พี่ป๊อปไปผับหรอ " ฟางซึม เพราะคิดว่าป๊อปไปหาผูหญิง
" แต่มีเรื่องใหญ่กว่านั้นนะฟาง แฟนเก่าพี่โทโมะ กลับมาอยู่ที่นี่แล้วนะ " เฟย์พูด ฟางอึ้งไป
" เฟย์พูดเรื่องจริงหรอ " ฟางช็อค
"จริงสิฟาง ไอตุ๊ดมันมาบอกกับเฟย์เองเลยนะ อย่าให้พี่โทโมะรู้เรื่องนี้เด็ดขาดเลยะฟาง ไม่งั้นแก้วแย่แน่ๆ " เฟย์พูด ฟางพยักหน้า
" แกว่าพี่โทโมะลืมผู้หญิงคนนั้นได้แล้วยัง " ฟางพูด สีหน้าแววตาเธอดูเครียดและกังวลมาก
" ชั้ลยังไม่มั่นใจวะ เออ แต่คงไม่เป็นไรหรอกมั้ง เพราะพี่โทโมะ ก็ต้องอยู่กับแก้วที่สร้างโรงแรมอยู่แล้วหนิ " เฟย์เพิ่งคิดได้
" เออจิงด้วย แต่ต้องให้พี่โทโมะรีบกลับเลยนะ ฟางกลัวผู้หญิงคนนั้นมาหาพี่โทโมะ " ฟางพูด
" เออ แล้วนี่พี่โทโมะอยู่ไหนหละ รีบไปบอกเลย ว่าให้กลับไปพรุ่งนี้เลย " เฟย์พูด ฟางพยักหน้าหยิกๆ แล้วลุกออกจากห้องไปหาโทโมะที่ห้อง
" พี่โทโมะ " ฟางเรียกโทโมะ ที่ยืนคุยโทรศัพท์อยู่ที่ระเบียง ฟางหน้าเสียทันที
" ว่าไงคะ " โทโมะพูด หน้าเขาดูมีความสุขเหมือนกับตอนที่เค้าคบกับผู้หญิงคนนั้น มันยิ่งทำให้ฟางคิดมากไปอีก
" พี่คุยกับใคร " ฟางถามเสียงแข็ง
" คุยกับแฟนสิ " โทโมะพูด แล้วหันหน้าไปทางอื่น ฟางรีบเดินไปที่ระเบียง
" ใครแฟนพี่ บอกฟางมานะ " ฟางทำหน้าเหมือนจะร้องไห้ โทโมะชะงักมองฟางอย่าง งงๆ
" นี่เป็นอะไร ทำไมตาแดงๆ จะร้องไห้หรอ " โทโมะพูด
( ฟาง แกเป็นอะไร ใครทำแก ) เสียงแก้วดังออกมาจากโทรศัพท์ ฟางมอโทรศัพท์ก็เห็นแก้ว ที่ำลังเฟสทามอยู่กับโทโมะ
" แฟนที่ว่านี่คือแก้วหรอ " ฟางถาม
" ก็ใช่นะสิ แล้วแกคิดว่าใครหละ " โทโมะยิ้นถาม ฟางไม่ตอบยิ้มโล่งอกทันที
" ป่าวๆไม่มีอะไร ฟางแค่อยากจะมาถามวาพี่จะไปดูงานโรงแรมวันไหน " ฟางพูดไปยิ้มไป
" ว่าจะไปพรุ่งนี้เลย อดใจรอไม่ไหวแล้ว " โทโมะพูดกับฟาง ก่อนจะหันไปพูดกับแก้ว
" โอเค ดีมากเลย งั้นฟางไปนอนก่อนนะ ฝันดีนะคะ ฝันดียัยแก้ว " ฟางพูด แล้วเดินออกจากห้องไปทันที
ห้องฟาง
" ว่าไงบ้างฟาง " เฟย์มองฟางอย่างรอคำตอบ
" พี่โทโมะเป็นแฟนกับแก้วแล้ววววววว " ฟางดีใจกระโดดขึ้นเตียง
" เห้ย จริงดิ งั้นเราก็ไม่ต้องเครียดเรื่องนังนั้นอีกแล้วสิ " เฟย์ดีใจไม่แพ้กัน ฟางพยักหน้า
" ค่อยยังชั่ว งั้นก็มาเครียดเรื่องตัวเองต่อดีกว่า " เฟย์พูดแล้วล้มลงนอน
เช้าของวันใหม่ แก้วเตรียมกระเป๋าลงรถโทโมะ เขื่อน ป๊อปเดินมาส่งหน้าบ้าน
" ไม่รู้จะรีบกลับไปไหน อยู่ต่ออีกสองสามวันไม่ได้หรอ " เขื่อนพูด
" นั้นสิ ให้โทโมะกลับไปก่อนดิ แก้วค่อยกลับ เดี๋ยวเฮียไปส่งเอง " ป๊อปพูด
" เฮีย แก้วเป็นห่วงงานอะ อีก 4-5 วัน แก้วมาหาใหม่นะ " แก้วพูด
" อือๆ ก้ได้ งั้นมากอดก่อน " แก้วอ้าแขนรับกอด เขื่อนเข้ามากอดก่อน แล้วหอมแก้มแก้ว ก่อนจะผละกอดออก แล้วปีอปก็เข้ามากอดต่อ แล้วก็หอมแก้มแก้วอีกข้างหนึ่ง โทโมะมองด้วยหางตา
" อื้ม ! ไปเถอะครับ " โทโมะตัดบท 2 เฮียหันมองอย่างไม่พอใจ แก้วมองค้อนโทโมะ
" แก้วไปก่อนนะ " แก้วโบกมือลา แล้วขึ้นรถไป
" ถึงแล้วโทรมาด้วยนะ " เขื่อนพูด
ในรถ
" นี่ เธอโตแล้วนะ ทำไมต้องให้พี่หอมแก้มด้วย "
" ก็ปกติหนิ บ้านอื่นเค้าก็กอด หอมกันแบบนี้อยู่แล้ว "
" ไม่ได้ดิ มันเล่นหอมกันคนละข้างแล้ว แล้วเหลืออะไรไว้ให้ชั้ลหละ ชั้ลจะหอมตรงไหน " โทโมะพูด
" ทะลึ่งแล้ว นายไม่เกี่ยวสักหน่อย " แก้วเขิล
" ไม่เกี่ยวอะไร ก็เราเป็นแฟนกันนิ แต่ไม่เป็นไร ยังเหลืออีทีที่ยังหอมได้ " โทโมะพูด แก้วหันมองหน้าโทโมะ
" ยังเหลืออีกหรอ " แก้วพูด
" ก็ใช่หนะสิ ก็ปากเธอไง พ่อจูบหน้าผาก พี่ชายเธอก็หอมแก้วไป ส่วนชั้ลก็จูบปาก โอเคเลยเนอะ แบ่งเท่าๆกัน แฟร์ดี " โทโมะพูด
เพี๊ยะ แก้วตีแขนแก้เขิล
" จะบ้าหรอ " แก้วเบือนหน้าหนีไปทางอื่น
" แก้ว เธอใจเต้นแรงมั้ยตอนนี้ " โทโมะถาม มองทางสลับกับมองแก้ว แก้วเอามือมาจับหัวใจตัวเอง
" ถามทำไมเนี่ย " ใจเธอเต้นแรงจริงๆ
" เอามืออีกข้างมาจับที่อกชั้ลหน่อยดิ ชั้ลรู้สึกเหมือนหัวใจตัวเองหยุดเต้นเลย " โทโมะทำหน้าเครียด แก้วตกใจรีบเอามือไปทาบอกด้านซ้าย ส่วนมืออีกข้างก็ทาบอกด้านซ้ายของตัวเองอยู่
ตึกตัก ตึกตัก ตึกตัก
" แก้วว่าหัวใจเราเต้นแรงไปนะ " แก้วพูด ก่อนจะเอามือออก
" แล้วก่อนหน้านี้เคยเต้นแรงแบบนี้รึปล่าว " โทโมะพูด
" เคย " แก้วนึกถึงตอนจูบกับโทโมะ แต่โทโมะนึกว่าแก้วหัวใจเต้นแรงเพราะผู้ชายคนอื่น
" ตอนไหน กับใคร " โทโมะถาม
" ก็ตอนจูบ กับนายไง " แก้วก้มหน้าพูดด้วยความเขิล โทโมะพอได้ยินก็ยิ้มกริ่มทันที
" เค้านึกว่าเธอใจเต้นแรงกับคนอื่นซะอีก " โทโมะแทนตัวเองว่า เค้า แทนหันขวับไปมองอย่างไว ก่อนจะยิ้มให้กับโทโมะ เขาดูน่ารักมากในเวลานี้
" เค้าก็ใจเต้นแรงกับเธอคนเดียวนั้นแหละ " แก้วอมยิ้ม โทโมะยิ้มแกมปริ
" เค้ามีความสุขจัง " โทโมะพูด ความสุขแบบนี้ที่เขาไม่ได้มีมานานมากแล้ว
" เค้าก็เหมือนกัน " แก้วพูด
ห้องทำงานเขื่อน ตั้งแต่เข้ามาทำงานเขื่อนก็ก้มหน้าก้มตาทำงาน ไม่พูดกับเฟย์สักคำ จนเฟย์รู้สึกอึดอัด จำต้องเดินเข้าไปหาเขื่อน
" ไหน ดมดูสิ ว่าเปลี่ยนกลิ่นโลออนแล้วยัง " เฟย์แกล้งดมที่จักแร้เขื่อน แต่เขื่อนเบี่ยงตัวหลบไม่ให้เฟย์ดม
" ออกไปห่างๆ ไม่อยากอยู่ใกล้ " เขื่อนพูด เฟย์มองหน้าเขื่อนอย่างน้อยใจ
" เฮีย เฟย์ขอโทษนะ ต่อไปเฟย์จะไม่ทำอีก เฟย์สัญญา " เฟย์ชูนิ้วก้อยขอคืนดี ยื่นไปตรงหน้าเขื่อน แต่เขื่อนทำเป็นไม่สนใจ
" ครั้งก่อนก็พูดแบบนี้หนิ " เขื่อนพูด
" บางครั้งเฟย์ก็จำเป็นต้องโกหก แต่เฟย์ไม่ได้ตั้งใจนะเฮีย " เฟย์พุด เขื่อนหันมามองหน้าเฟย์
" จะตั้งใจหรือไม่ไดตั้งใจ สุดท้ายคนที่โดนโกหกใส่มันก็รู้สึกแย่อยู่ดี เฟย์ว่าจริงมั้ย " เขื่อนมองหน้าเอาเรื่อง หน้าเขื่อนดุ จนเฟย์ร้องไห้
" เฟย์ขอโทษนะเฮีย เฮียให้อภัยเฟย์นะ นะเฮียนะ ให้อภัยเฟย์นะ ฮึก ฮึก " เฟย์คุกเข่าลงตรงหน้าเขื่อน ก่อนจะกอดเขื่อนเอาไว้
" ครั้งต่อไปเฮียจะไม่ให้อภัยเฟย์แล้วนะ ขอให้ครั้งนี้เป็นครั้งสุดท้าย เฮียพูดคำไหนคำนั้นนะเฟย์ " เขื่อนผละกอดออกก่อนจะกำแขนทั้งสองข้างอย่างเบามือให้มาฟังในสิ่งที่เขาจะพูด
" เฟย์จะไม่โกหกเฮียอีกแล้ว เฟย์สัญญา " เฟย์พุด เขื่อนยิ้มบางๆแล้วเช็ดน้ำตาให้เฟย์
" อื้อ ไม่ต้องร้องแล้วนะ " เขื่อนพูด เฟย์พยักหน้า แล้วยิ้ม
ในห้องป๊อป
" วันนี้เลิกงานแล้ว ฟางจะกลับบ้านเลยหรือเปล่า " ป๊อปพูด
" เอ่อคือฟาง " ฟางกลัวว่าป๊อปจะไปส่ง
" นี่ ไม่ต้องลำบากใจหรอก พี่แค่ถามเฉยๆเท่านั้นแหละ พอดีพี่จะไปซื้อของหน่อยหนะ ถ้าฟางไม่รีบกลับบ้าน ไปเลือกของเป็นเพื่อนพี่หน่อยสิ " ป๊อปพูด
" ฟางไม่รีบคะ ฟางไปเป็นเพื่อนพี่ป๊อปได้ " ฟางยิ้มดีใจ
" โอเคครับ " ป๊อปยิ้มหวานให้
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
