แรงรัก แรงริษยา

"ฮือ....."เฟย์หนีออกมาโดยไร้หนทาง ไม่รู้จะไปหาใครเลยตัดสินใจไปหาเขื่อน
 
"เฟย์ เฟย์ เป็นอะไร"เขื่อนถามด้วยความเป็นห่วง เมื่อเห็นเธอร้องไห้
 
"ฮึก...เขื่อน ไม่มีใครรักฉันแล้ว"
 
"หยุดร้องนะ"เขื่อนดึงตัวเธอมากอดแล้วลูบผมอย่างอ่อนโยน
 
"ฮือ...เขื่อน แกอย่าทิ้งฉันนะ"
 
"ไม่ทิ้งหรอก แกเป็นคนสำคัญของฉัน ฉันจะทิ้งแกได้ยังไง"เขื่อนพูด
 
"ฮึก...ฮือ... ทำไมอ่ะ ทำไมพี่ป๊อปไม่รักฉันแล้ว"เฟย์ฟูมฟาย
 
"ช่างเหอะนะ อย่าเก็บไปคิดอะไรเลย"
 
"อื้อ"เฟย์ร้องไห้ซบกับอกแกร่งของชายหนุ่ม เขื่อนกอดปลอบใจเธอ
จนเธอเริ่มสบายใจขึ้น
 
 
ณคอนโดของธามไท
"อ้าว...แคท มีอะไร"ธามไทที่กำลังจะไปบ้านแม่ เอ่ยถามแคทที่มาหาเขา
พอดี
 
"แคทมาทวงสัญญาค่ะ"แคทบอก ธามไทเลิกคิ้วเชิงสัญญา
 
"หืม...เราเคยสัญญากันเรื่องอะไรเหรอ"
 
"พี่ธามคงจะลืม เรื่องฟ้าไงคะ"แคทบอก
 
"อ๋อ...ครับ ที่พี่บอกจะให้ตอบแทนใช่ไหม แคทอยากได้อะไรล่ะ"ธามไทถาม
 
"แคทอยากได้พี่ธาม"แคทพูด ทำเอาเขาชะงัก
 
"พูดอะไรน่ะ ล้อพี่เล่นใช่ไหม"
 
"หวังว่าพี่ธามคงจะไม่ผิดสํญญา"แคทพูดยิ้มๆ
 
"กล้าขอพี่ก็กล้าให้ เข้ามาสิ"ธามไทเปิดประตูห้องให้แคทเข้าไป
 
 
"พี่ป๊อป ฟางเป็นห่วงเฟย์"ฟางพูดขึ้น ป๊อปปี้ที่ยืนดูวิวอยู่ที่ระเบียงก็หันมา
มองคนตัวเล็กที่นั่งทำหน้าเศร้าอยู่บนเตียงในห้องเขา
 
"ฟางห่วงเฟย์ แล้วเฟย์ล่ะเคยห่วงความรู้สึกฟางบ้างไหม"ป๊อปปี้ว่า
 
"ฟางไม่รู้ ฟางรู้แต่ว่า ฟางรู้สึกผิด"
 
"อย่าคิดมากสิ"ป๊อปปี้เดินเข้ามาหาร่างบาง
 
"ฟางก็ไม่อยากคิด แต่นั่นน่ะน้องสาวฟางทั้งคนนะพี่ป๊อป"
 
"อืม พี่รู้ เอางี้ไหม เราไปตามหาเฟย์กันก็ได้"
 
"พี่ป๊อปต้องพาไปนะ พี่พูดแล้ว"ฟางพูด
 
"ครับ...งั้นเรากินข้าวกัน แล้วไปตามหาเฟย์ โอเคไหม"ป๊อปปี้ว่า ฟางพยัก
หน้า  แล้วไปนั่งทานข้าวกับชายคนรัก
 
 
เย้...ได้มาอัพแล้ว  คิดถึงรีดเดอร์มั่กๆๆๆ