แรงรัก แรงริษยา

"ป๊อปปี้มาเห็นเข้าจึงช่วยไว้ได้ทัน เขาตรงเข้าไป ชกหน้า และถีบจน

หงายหลัง แล้วกระทืบซ้ำ

"อ่อก...."มันนอนนิ่งไปทันที

"ฟาง ลุกไหวไหม"ป๊อปปี้เข้าไปประคองแฟนสาว

"อืม"ฟางถูกป๊อปปี้พากลับเข้าไปในบ้าน

"ตายแล้ว...ทำไมลูกฟางถึงมีสภาพเป็นแบบนี้"ปุณริกาตกใจรีบถลาเข้ามา

หาลูกสาวที่โดนอุ้มอยู่

"ผมไปเจอฟางกำลังจะ เอ่อ...ถูกข่มขืนน่ะครับ"ป๊อปปี้บอก

"ใครทำร้ายลูกสาวฉัน"ธนดลโกรธมาก

"ไม่ทราบครับ น่าจะเป็นพวกขี้ยาแถวนั้น"

"ฟาง...ลูกแม่ โธ่....."ปุณริกาสงสารลูกสาวมาก

"แม่...."ฟางกอดผู้เป็นแม่ทันที

"ฟาง เป็นยังไงบ้าง"ป๊อปปี้รีบถาม

"ไม่เป็นอะไรค่ะ ขอบคุณนะคะที่มาช่วยฟาง"

"แหม...ทำซึ้งกัน น่าอิจฉา"เฟย์เดินมาแขวะด้วยความหมั่นไส้

"เฟย์ มันไม่ใช่เวลานะ"ธนดลว่า

"สมควรแล้วล่ะที่เจอแบบนี้"เฟย์มองแล้วสะใจ

"เฟย์ นี่พี่สาวเฟย์นะลูก"ปุณริกาบอก

"เฟย์ไม่มีพี่สาวอย่างมัน"เฟย์พูดจาก้าวร้าวจนธนดลโมโห

"ยัยเฟย์!"

"เฟย์ไม่เข้าใจทำไมทุกคนต้องปกป้องพี่ฟาง"

"เฟย์ อย่าพาลแบบนี้ มันไม่ดีเลยนะ"ป๊อปปี้ทนไม่ไหวพูดออกมา

"พี่ป๊อปเงียบไปเลย ก็เพราะพี่นั่นแหละ ทำให้เฟย์เป็นแบบนี้"

"เฟย์ อยากได้พี่ป๊อปมากนักก็เอาคืนไปเหอะ"ฟางตัดสินใจพูดออกไปแบบ

นั้น เธออยากให้น้องสาวเป็นคนเดิม

"ฟาง...."ป๊อปปี้หันไปมองทันที

"ไม่ต้องมาทำเป็นนางเอกต่อหน้าทุกคนหรอก"เฟย์หมั่นไส้มาก

"เฟย์ หยุดได้แล้ว"ป๊อปปี้ทนไม่ได้

"พี่ป๊อป"เฟย์ชะงัก นี่คนรักของเธอเปลี่ยนไปได้มากขนาดนี้เลยเหรอ

"เฟย์จะไม่อยู่ที่นี่แล้ว"เฟย์วิ่งออกไป

"ยัยเฟย์!"ฟางจะตามไปแต่ธนดลห้าม

"อย่าไปตาม ถ้าตามจะได้ใจ ปล่อยไปก่อน"

"ไม่เป็นไรนะ"ป๊อปปี้คอยปลอบหญิงสาวข้างกาย ทำให้ฟางรู้สึกดีขึ้นบ้าง

ขอโทษนะที่แต่งให้พี่เฟย์ร้าย แต่บทมันแก้ไม่ได้แล้ว แต่ต่อจากนี้พี่เฟย์

จะถูกกระทำบ้างโดยฝีมือพี่เขื่อนเอง ถือว่าหายกันที่ทำกะพี่ฟาง