H.K.U มหาลัยแห่งรัก

5
I am teacher, you are a student .
 
H.K.U // ห้องอธิการบดี
“ ขอโทษน่ะครับที่มาช้า พอดีเกิดปัญหานิดหน่อย ” ป๊อปปี้บอกก่อนจะนั่งที่เก้าอี้สีน้ำตาลด้านหน้าโต๊ะท่านอธิการ เค้ามาในชุดสูทตัวใหม่ที่กลับไปเปลี่ยนที่โรงแรมหลักจากฝนตก และ ยัยไร้มารยาทนั้นทำชุดเค้าเปลื้อนทำให้เสียเวลาไปไม่น้อย
“ ไม่เป็นไรๆ ” ท่านอธิการบอกยิ้มๆอย่างไม่ถือสา
“ คือว่า ...” ท่านอธิการเริ่มพูด “ ตอนนี้เราขาดบุคลากรในวิชาการจัดการคณะบริหารธุรกิจ ลุงอยากให้เธอมาช่วยหน่อย เห็นว่าตอนนี้กำลังเรียนต่อโทด้วย ใช่มั้ย ”
“ ครับ แต่ตอนนี้ที่นู้นยังไม่เปิดเรียนก็เลยจะมาช่วยที่นี่ก่อน ” ป๊อปปี้พูดยิ้มๆ
“ คงจะรบกวนเธอแย่ ”
“ โอ้ ไม่เป็นไรเลยครับ ผมเต็มใจ ”
“ แต่ไม่ต้องห่วง ลุงมีค่าตอบแทนให้ ” ท่านอธิการเอื่อมมือไปตบบ่าป๊อปปี้เบาๆ
“ ครับ ขอบคุณครับ ”
“ แต่ผมได้ยินมาว่า อาจารย์วิชานี้สอนยังไม่ถึงอาทิตย์ ก็โดนไล่ออกแล้ว ” ป๊อปปี้เอาปัญหาที่พ่อเค้าเล่ามา พูดขึ้น
“ ลุงไม่ใช่คนไล่ออกหรอกน่ะ แต่นักศึกษาเค้าประท้วงมา ” ท่านอธิการนึกถึงลูกสาวตัวแสบที่ทำตัวเหมือนเป็นอธิการบดีแทนพ่อตัวเอง
“ ผมคงไม่เป็นแบบนั้น ใช่มั้ยครับ ”
“ ใช่ ถ้าเธอรับมือได้ ” “ ตอนแรกอาจจะเจอปัญหาเรื่องนักศึกษาบ้างนิดหน่อย เธออาจจะต้องพิสูทอะไรบางอย่างเพื่อให้พวกนักศึกษามั่นใจว่าเธอ..เป็นอาจารย์ของพวกเค้าได้ ”
“ ยังไงเหรอครับ ” ป๊อปปี้เริ่มกังวลน้อยๆ
“ ไม่รู้เหมือนกัน ” “ ลุงคิดว่าเธอทำได้ เธอยังหนุ่มแถมเป็นรุ่นพี่ของนักศึกษาพวกนี้ คงจะเข้าใจความรู้สึกของวัยเดียวกัน ”
.
.
.
.
 
หลังจากไปพบท่านอธิการเสร็จแล้ว เค้าก็ไปที่ฝ่ายบุคคล
“ ผมเป็นอาจาย์ใหม่ วิชาการจัดการครับ ”
.
.
 
ห้องเรียน
“ ทูกกกคนนนนนนนนนน ชั้นมีข่าวจะบอก!!!!! ” นักศึกษาผู้หญิงผมสั้นวิ่งตะโกนเข้ามาในห้อง
“ ข่าวอะไรอีกล่ะ ” ฟางพูดอย่างอารมณ์เสีย ที่มีคนมาขัดจังหวะการอ่านหนังสือของเธอ
“ ตอนนี้เรามีอาจารย์คนใหม่ วิชาการจัการแล้วววววว ” ผู้หญิงผมสั้นเอ่ยอย่างดีใจ ซึ่งก็ทำให้เพื่อนในห้องที่ทำหน้าห่อเหียวกับมายิ้มอีกครั้ง
“ วันนี้เค้ามารายงานตัว พรุ่งนี้จะมาสอนเราได้ ”
“ จริงหรอผู้หญิงหรือผู้ชาย ”
“ ผู้ชายยยยยยยยย หล่อด้วยน่ะ ” หญิงผมสั้นบอก
“ ไปดูกัน!! ” ผู้หญิงผมสั้นชวนเพื่อน แล้วทั้งหญิงและชายก็วิ่งพากันไปดูอาจารย์คนใหม่ ในห้องก็เหลือแต่ ฟาง เขื่อนและจินนี่
“ ไร้สาระ ไม่เคยเห็นคนกันรึไง ” ฟางเบ่ปากก่อนจะอ่านหนังสือต่อ
“ ชั้นว่า ไปดูสักหน่อยก็ไม่เสียหายอะไรน่ะ ” จินนี่อ่อมแอ่มบอก
“ เป้าหมายใหม่ ” เขื่อนบอกอีกคน
“ ป่ะ ไปทำความรู้จักอาจารย์คนใหม่ ” จินนี่คะยั้นคะยอ ซึ่งฟางก็ต้องละสายตาจากหนังสือแล้ว
มองไปที่เพื่อนทั้งสองอย่างเหนื่อยใจ
.
.
.
 
“ นางสาวธนันต์ธรณ์ นีระสิงห์ ” เค้าอ่านชื่อนักศึกษาที่ได้รับมอบหมายให้เป็นอาจารย์ที่ปรึกษาบนกระดาษที่เพิ่งได้รับจากฝ่ายบุคคล
 
เนื่องจากเป็นนักศึกษาที่ค่อนข้างมีปัญหา จึงต้องคอยดูแล แนะนำเป็นการส่วนตัว เค้าก็ไม่รู้เหมือนกันว่านักศึกษาคนนี้มีความพิการทางด้านอะไรรึเปล่าถึงจะต้องให้ดูแลอย่างใกล้ชิดขนาดนี้
 
“ อาจารย์!!!!!!!!!!!!!!!!!! ” เสียงเอะอะโวยวายดังมาจากด้านหลัง ทำให้เค้าหันไปดูก็เห็นนักศึกษาเป็นขบวนยืนฉีกยิ้มให้กับเค้า
“ สวัสดีครับ ” ป๊อปปี้ทักทาย
“ อาจารย์จะมาสอนวิชา การจัดการใช่มั้ยค่ะ ” ผู้หยิงหนึ่งในนั้นถามขึ้นเพื่อความแน่ใจ
“ ครับ ผมสอนวิชาการจัดการ ”
“ ว๊าววววว สู้ๆน่ะค่ะพวกเชื่อว่าอาจารย์ต้องผ่านอุปสรรคไปได้ แล้วได้สอนพวกเรานานๆ ”
“ ครับ ” .... อุปสรรคอะไร เค้าถามตัวเองในใจ
“ อาจารย์ชื่ออะไรค่ะ ”
“ ภาณุ ครับ ยินดีที่ได้รู้จักทุกคน ” ป๊อปปี้ฉีกยิ้ม
“ ขอพิมพ์ชื่ออาจารย์ไว้ในใจได้มั้ยค่ะ ” ผู้หญิงด้านหลังตะโกนขึ้น
“ ได้ครับ ” ( นี่ ขนาดยังไม่ได้สอนก็ได้รับใจจากนักศึกษาไปเต็มๆ เลยน่ะเนี่ยยยอาจารย์ภาณุ 55+)
“ สวัสดีค่ะ อาจารย์คนใหม่ ” เสียงทักจากด้านหลังดังขึ้นปรากฏให้เป็นผู้หญิงผมบลอนสีคาราเมลเดินมาพร้อมกับชายและหญิงเดินประกบข้างสองคน
“ ครับ ”
 
พอสายตาทั้งคู่หันมาประสานกัน ก็เกิดพลังงานไฟฟ้าแรงสูงขึ้น
 
“ นาย/เธอ!!! ” ทั้งสองเอ่ยพร้อมกันอย่างตกใจ
“ ยัยคนไม่มีมารยาท !” เค้าจำได้แม่น ยัยนี้เป็นคนเอาเงิดฟาดหัวเค้าเมื่อเช้า
“ ไอ้ผู้ชายซกมก สกปรก ” เธอจำเค้าได้ ผู้ชายบนแท็กซี่และผู้ชายที่เอาเงินให้เมื่อเช้านี้
“ ฟาง แกรู้จักเค้าด้วยเหรอ ” จินนี่ถามอย่างแปลกใจ
“ เดี๋ยว เล่าให้ฟังทีหลัง ”
“ เป็นนักศึกษาที่นี่เหรอ ” ป๊อปปี้ถาม
ฟางยักไหล่แทนคำตอบ
“ ผมเป็นอาจารย์วิชาการจัดการ ”
“ ชั้นไม่ได้อยากรู้ ” ฟางบอกเชิดๆ “ ท่านอธิการให้คนสกปรกอย่างนายมาสอนได้ยังไง” ฟางคิดในใจ
“ แต่ผมอยากบอก ” “ นี่ เงินของคุณเอาคืนไป ผมไม่ใช่คนเห็นแก่เงิน ” ป๊อปปี้ควักแบงค์พันสามใบที่ได้เมื่อเช้าส่งคืนให้เจ้าของ ซึ่งก็สร้างความแปลกใจให้กับนักศึกษาที่ยืนอยู่รอบข้างอย่างมาก
                 ‘ อาจารย์กับยัยฟางรู้จักันด้วยเหรอ ’
“ ให้แล้วไม่รับคืน ” ฟางโยนเงินใส่ป๊อปปี้จนฝ่ายตรงข้ามถึงกับผงะกับพฤติกรรมของฟาง
“ นี่นักศึกษา รู้จักมั้ยคุณค่าของเงิน ” ป๊อปปี้ก้มเก็บเงินที่อยู่ตรงพื้น
“ ก็แค่สามพัน ”
“ ตั้งสามพันต่างหาก เธอนี่มันเป็นคนที่นิสัยเสียจริงๆ ”
“ มันเรื่องของชั้น ”
“ เมื่อเช้า คำขอโทษสักคำมีมั้ย ” ป๊อปปี้พุดถึงที่เธอขับรถเหยียบน้ำสาดใส่เค้า
“ ชั้นไม่ผิด นายต่างหากที่ยืนไม่ดูเอง นายนั้นแหละที่ต้องขอโทษชั้นที่ทำรถชั้นเปื้อน ”
“ ผมไม่ผิด ”
“ ชั้นก้ไม่ผิด ”ฟางเถียง
“ เอาล่ะ ผมไม่อยากคุยกับคนที่ไม่มีสมอง ” ป๊อปปี้พยายามระงับอารมณ์
“ อ้ายยยย ไอบ้า ชั้นมีสมองย่ะ ”
“ คนมีสมองเค้าคิดเป็นว่าอะไรถูกหรือผิด อย่างเธอมันไร้สมอง ”
เธอมองป๊อปปี้ก่อนจะยิ้มหวานให้
“ เอิม..ว่าแต่เป็นอาจารย์ วิชาการจัดการคนใหม่ชั้ยม่ะ ยินดีที่ได้รู้จักน่ะค่ะ ”
เธอเปลี่ยนอารมณ์ได้เร็วจริงๆ
“ เธอก็เป็นนักศึกษา บริหารธุรกิจ ด้วยใช่มั้ย ”
“ ค่ะ เราคงได้เจอกันแน่ ไม่ต้องดีใจน่ะค่ะ ” “ ไม่แน่นาย อาจจะโดนไล่ออกก่อนจะเริ่มงานก็ได้” ฟางกระซิปขู่ ซึ่งก็ทำให้ป๊อปปี้งงเล็กน้อย เธอเป็นใครทำไมต้องมาขู่เค้า...
“ โชคดีน่ะค่ะอาจารย์ ” ฟางแตะบ่าป๊อปปี้เบาๆ ก่อนจะเดินยิ้มร่าออกไป
 
 
นักศึกษาคนนี้เป็นใคร ??...........
 
 

 
ตอนที่ 5 มาอัฟแล้ว 
ถ้าไม่สนุกก็ขอโทษด้วยน่ะ
 
เมนต์โหวตติชมกันได้รับฟังทุกความเห็น
รักรีดเดอร์ทุกคน