ยังเหมือนเดิมไม่เคยเปลี่ยน

“ ฟางพ่อรู้นะว่าเมื่อคืนเกิดอะไรขึ้น ถ้าไม่ไหวก็พอเถอะลูก ” คุณทรงพลที่บอกลูกสาวด้วยความเป็นห่วงเพราะเขาไม่ได้ชอบภาณุตั้งแต่แรกอยู่แล้ว
 
 
 
“ มีอะไรก็ค่อยๆพูดค่อยๆจากันนะลูก ” ส่วนคุณอรปิยาจะค่อยสั่งสอบและให้กำลังใจลูกสาวเสมอ
 
 
 
“ ฟางพี่ว่าเลิกกับมันเถอะไอ้ภาณุ น้องสาวของพี่เป็นผู้หญิงที่เพียบพร้อมไม่นานก็มีผู้ชายดีเข้ามาหา ” ฟลุ๊คพี่ชายของเธอที่อยู่ฝ่ายค้านเหมือนกับบิดาพูดออกมาอย่างโมโห
 
 
 
“ ฟางรู้ค่ะ พี่ป๊อปก็แค่เหงาที่ฟางไปเรียนต่อ ฟางกลับมาแล้วเขาก็คงจะเปลี่ยนคุณพ่อกับพี่ฟลุ๊คไม่ต้องเป็นห่วงนะคะ ” เหมือนเธอจะพยายามให้กำลังใจตัวเองทั้งที่ไม่รู้จะเป็นอย่างที่คิดไหม
 
 
“ โอเคพี่จะคอยดู ถ้ามันยังทำน้องสาวพี่ร้องไห้เหมือนเมื่อคืนอีก พี่นี่แหละจะลากมันออกไปจากฟาง ” พี่ชายเดินขึ้นบนบ้านอย่างอารมณ์เสียไม่รู้น้องสาวเขาโดนยาเสน่ห์หรือเปล่าเพราะเจ็บเท่าก็ไม่เคยจำ
 
 
 
“ แล้วหนูจะออกไปไหนลูก อย่าบอกนะว่าไปกับนายภาณุเมื่อคืนพอพึ่งจะเห็นร้องไห้แล้วไปคืนดีกันตอนไหน ” คุณทรงพลส่ายหัวเมื่อลูกสาวตัวน้อยยิ้มออกมา
 
 
 
“ ก็หลังจากที่ฟางวิ่งเข้าบ้าน พี่ป๊อปก็ไม่ยอมกลับเขายืนรออยู่หน้าประตูจนกว่าฟางจะหาโกรธ ฟางก็เลยใจอ่อนยกโทษให้ ” จากเหตุการณ์เมื่อคืนเธอคิดว่าครั้งนี้เธอใจแข็งที่สุดแล้วแต่เมื่อเห็นแฟนหนุ่มยืนตากลมอยู่หน้าบ้านไม่ถึงชั่วโมงก็ใจอ่อนยอมคืนดี
 
 
 
“ บางที่ไม่ใช่ว่าแม่จะเห็นด้วยกับหนูนะลูก แม่แค่อยากเห็นหนูมีความสุข ” คุณอรปิยาไม่รู้จะเสียใจหรือดีใจเมื่อลูกสาวได้ความใจอ่อนขี้สงสารคนมาจากเธอเต็มๆ
 
 
 
 
 
 
 
 
“ สวัสดีครับ คุณพ่อคุณแม่ ” บทสนทนายังไม่ทันจะจบชายร่างสูงใบหน้าคมเดินเข้ามมาแสดงความเคารพพ่อแม่แฟนสาว
 
 
 
“ สวัสดีจ๊ะตาป๊อป แล้ววันนี้จะพาน้องไปเที่ยวไหน ” ไม่แปลกหรอกที่ภาณุจะคุ้นเคยและสนิทกับคนบ้านนี้เพราะเขาคบกับฟางมา 5 ปีแล้ว
 
 
 
“ แล้วพ่อเราล่ะสบายดีไหม ” ถึงคุณทรงพลจะไม่ชอบภาณุแต่อย่างน้อยพ่อของชายหนุ่มก็เป็นเพื่อนนักธุรกิจที่รู้จักกันมานาน ถ้าจะเดินหนีมันจะดูเสียมารยาทเกินไป
 
 
 
“ สบายดีครับ แล้วคุณพ่อคุณแม่สบายดีไหมครับ ”
 
 
 
“ กายสบายดี......แต่ใจช่วงนี้มีหนักใจบางเรื่อง ” ภาณุที่พอจะรู้ว่าคุณทรงพลพูดเรื่องเขาและฟางถึงกับนิ่งเงียบ
 
 
 
“ คุณพ่อคุณแม่ค่ะ ฟางกับพี่ป๊อปขอตัวเลยนะคะ ” เป็นสาวร่างบางที่ตัดบทสนทนาที่เริ่มจะเกิดความผิดปกติ
 
 
 
“ พี่ป๊อปค่ะ วันนี้เราจะไปเที่ยวไหนกันดี ” เธอถามภาณุเมื่อรถเคลื่อนที่เดินทาง
 
 
 
“ ตามใจฟางเลยครับ พี่มีเวลาให้ฟางทั้งวัน ” เขาหันมายิ้มให้เธอ
 
 
 
 
เธอคนนี่แหละมีคุณสมบัติคบทุกประการที่จะแม่ของลูก ผู้หญิงที่ยิ้มเก่งมีความร่าเริงตลอดเวลา ถึงแม้เขาจะทำให้เสียใจเธอก็ให้อภัยเขาเสมอ เขาจะไม่ยอมปล่อยเธอให้หลุดมือเด็ดขาด
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
ประธารบริษัทไทยานนท์นั่งทานข้าวกับสาวสวยหุ่นนางแบบที่เป็นหนึ่งในคู่ควง เธอคนนี้เป็นเลขาเขาที่เพิ่งเข้ามาทำงานได้ไม่ถึงเดือนก็เข้าหาเขา ไม่แปลกหรอกที่เขาจะมองผู้หญิงที่เข้าหาเขาเหมือนกันหมดเพราะแต่ละคนก็หวังสิ่งตอบแทนกันทั้งนั้น ไม่รู้ว่าชีวิตนี้เขาจะเจอผู้หญิงที่ใช่ไหมนะ
 
 
 
“ แก้วครับ ตักอาหารจานนั้นให้ผมหน่อย ” เขาเรียกใช้จริญญาผู้หญิงสวยหุ่นดีคู่ควงคนล่าสุดที่มาขอเดทกับเขา
 
 
 
“ ได้ค่ะคุณวิศวะ ”
 
 
 
“ คุณนี่เอาใจผมเก่งจริงๆ ไว้วันหลังผมจะพามาทานข้าวบ่อยๆนะ ”
 
 
 
“ ขอบคุณค่ะ คุณวิศวะใจดีจังเลยค่ะ”จริญญาเอาอกเขาใจเขาอย่างดี เธอยอมเสนอตัวเองเพื่อจะได้มาอยู่ตรงจุดนี้เพราะเหตุผล
บางอย่าง
 
 
 
“ คุณรู้ใช้ไหมว่าผมเจ้าชู้ ” วิศวะหาเรื่องคุยกับสาวสวยนั่งข้างๆ
 
 
 
“ แก้วว่าคุณวิศวะไม่ได้เจ้าชู้หรอกค่ะ แค่คุณยังไม่เจอคนที่ใช่ ”
 
 
 
“ คุณนี่รู้ใจผมดีจริงๆแก้ว ”
 
 
 
“ แล้วคุณคิดว่าผู้หญิงคนนั้นเป็นไง คิดว่าผมเหมาะกับเธอไหม ” เขาชี้ให้จริญญาดูผู้หญิงร่างบางใส่ชุดเดรสสีหวานเรียบร้อยนั่งหันหน้ามาฝั่งเขา
 
 
 
“ เธอสวยมากค่ะ แต่เสียใจด้วยนะคะที่เธอมีเจ้าของแล้ว ไม่น่าเชื่อนะคะว่าเพลย์บอยอย่างคุณวิศวะจะมองไม่ออกว่านั่นคือแฟนเธอ ” จริญญาตอบด้วยความไม่พอใจที่ผู้ชายข้างๆถามถึงผู้หญิงอีกคนทั้งๆที่มากับเธอ
 
 
 
“ แต่คุณก็ไม่ปฎิเสธว่าผมกับสาวสวยคนนั้นเหมาะสมกัน ”เขาหันมาพูดกับจริญญาแล้วหันไปมองหญิงสาวคนนั้นยิ้มๆ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
ภาณุนั่งในร้านอาหารด้วยความหงุดหงิดเพราะตั้งแต่เดินเข้ามาในร้านจนตอนนี้ แฟนของเขาถูกหลายสายตาในร้านจับจ้อง สาวร่างบางใส่ชุดเดรสสีหวานบวกกับใบหน้าสวยและผมที่ถูกปล่อยมาจนถึงกลางหลังและที่สำคัญเธอพึ่งกลับมาจากต่างประเทศไม่แปลกที่ผิวขาวจะดูโดดเด่นกว่าใคร จนทำให้ภาณุไม่เป็นอันทานข้าว
 
 
 
 
“ พี่ป๊อปค่ะ พี่เป็นอะไรหรือเปล่าฟางเห็นพี่หันซ้ายหันขวาตั้งนานแล้ว ” เธอถามแฟนหนุ่มที่มัวแต่มองทางนั้นทางนี้แล้วไม่ทานอาหาร
 
 
 
“ ฟาง…….พี่ว่าเราเปลี่ยนร้านกันเถอะ พี่อยากกินอาหารอิตาลี ” ภาณุหาเรื่องเปลี่ยนร้านจะให้บอกว่าเขาหึงที่มีคนมองเธอมันคงฟังไม่ขึ้นแน่ๆ
 
 
 
“ ฟางว่าเราค่อยไปปทานวันหลังก็ได้และอีกอย่างอาหารก็มาแล้วของชอบพี่ทั้งนั้น ” เธอพูดกับเขาแล้วก้มหน้าทานต่อ
 
 
 
“ ไม่น่าพามาร้านนี้เลย………ถ้ารู้ว่าจะมองกันขนาดนี้ ” ภาณุยังไม่ยอมทานเขานั่งบ่นไปเรื่อยๆและยังทำตัวเป็นบอดี้การ์ดนั่งคุมแฟนสาวกินข้าว
 
 
 
“ พี่ป๊อป ทานข้าวเถอะค่ะเขาก็แค่มองเพราะเห็นว่าเราเหมาะกัน ” เธอรู้ตั้งแต่แรกเมื่อเห็นอาการของเขาที่หวงแฟนจนเกินไป นี่แหละคือความน่ารักอีกอย่างที่เธอชอบ
 
 
 
“ พี่ทานกก็ได้จะได้รีบไปที่อื่น ” เขาทำท่าอารมณ์เสียจนเธออดขำไม่ได้
 
 
 
 
 
 
 
 
สองหนุ่มสาวนั่งทานไปเรื่อยๆและเหมือนว่าเหตุการณ์จะดีขึ้นเมื่อภาณุยอมทานข้าวแต่ขณะที่เขามองหน้าแฟนสาว…………..
 
 
 
 
“ ฟางยิ้มให้ใครอ่ะ ” เขาหันไปมองข้างหลังพบผู้ชายหน้าหวานส่งยิ้มให้แฟนตัวเองถึงกับตาลุกเป็นไฟ
 
 
 
“ ก็เขายิ้มมา ฟางก็ยิ้มตอบไงเราทานต่อเถอะค่ะ ” เธอนั่งทานข้าวต่อแต่ภาณุยังหันไปมองผู้ชายหน้าหวานคนนั้นต่อ
 
 
 
“ ขนาดมันมากับแฟนยังมามองแฟนคนอื่น บ้าจริงๆ ”เขาพูดออกมาด้วยอารมณ์ร้อนพร้อมที่จะพุ่งไปหาอีกฝ่าย
 
 
 
“ ก็เหมือนตอนที่พี่ป๊อปมองสาวอื่นแหละ ฟางยังไม่ว่าอะไรเลย ” เธอแกล้งแซวแฟนหนุ่มเล่นๆ
 
 
 
“ มันไม่เหมือนกันนะฟาง พี่ว่าเรากลับกันเถอะพี่อิ่มแล้ว ” เขาดึงแขนเธอจะลุกขึ้นอย่างเดียวไม่รู้จะหวงอะไรมากขนาดนี้
 
 
 
“ ฟางขอขัดนะคะเพราะอาหารร้านนี้อร่อยมากๆ พึ่งทานได้นิดเดียวเอง ” เธอก้มลงทานต่ออย่างอารมณ์ดีเป็นไงล่ะให้รู้ซะบ้างว่าเวลาหึงมากๆมันเป็นไง
 
 
 
“ ก็ได้ครับ แต่ฟางต้องสลับที่นั่งกับพี่ ดูสิไอ้นั่นนะถ้ามันกินฟางได้มันกินแทนข้าวไปแล้วมั้ง………..เซ็ง..เซ็ง...เซ็งจริงๆ ” เธอหัวเราะทันทีเมื่อเห็นอาการหึงหวงของเขา ไม่ได้เห็นแบบนี้มานานแล้วมีความสุขจริงๆ
 
 
 
“ ยังจะมาหัวเราะอีก พี่ยิ่งเครียดๆอยู่ ” เขาลุกขึ้นมาสลับที่กับเธอและทำหน้าที่เป็นบอดี้การ์ดนั่งเฝ้าเธอทานข้าวเหมือนตอนแรก
 
 
 
“ ไม่ทานหรอค่ะ อร่อยน้าจะบอกให้5555 ” ฟางแกล้งตักอาหารเข้าปากตัวเองแล้วถาม ส่วนเขานั่งมองเธอยิ้มๆ นี่สินะที่ยังยืนยังได้ว่าเขายังรักเธออยู่ไม่ได้น้อยลงอย่างที่เธอคิด
 
 
 
 
 
 
 
 
 
ขอบใจทุกๆคนที่ติดตาม
เม้นกันเยอะๆนะจะได้อัพบ่อยๆ