วิวาห์อาวรณ์ ( be concerned about wedding )

เช้าวันรุ่งขึ้น
"ฮัลโหล ได้ๆ เดี๋ยวป๊อปจะรีบไปนะ "ป๊อปปี้คุยโทรศัพท์กับใครบางคน
"แค่นี้นะ "ป๊อปปี้วางสายโทรศัพท์ลง
 
"นี่นาย มากินข้าวต้มร้อ...."ฟางกำลังชวนป๊อปปี้มากินข้าวต้ม
"ฉันต้องรีบไปธุระ ขอตัวก่อนนะ "ป๊อปปี้ไม่ได้ฟังฟางเลย เขารีบเดินออกจากบ้านทันที
"เอ้า  นี่นาย!  จะรีบไปไหนของเค้า"ฟางแอบสงสัยเล็กน้อย
 
 
 
ฮื้ม เลิกกันนะเธอ ก่อนมันจะสายไป....
 
 
"ฮัลโหล สวัสดีค่ะ "ฟางรับโทรศัพท์
"ผู้จัดการ! "ฟางตกใจเมื่อคนที่คุยกับตัวเองคือผู้จัดการที่บริษัท   ฟางรีบกดวางสายเพราะกลัวโดนด่า เธอรีบไปเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วออกจากบ้านไปทันที
 
 
 
 
 
"ฮัลโหล แครอลอยู่ไหนแล้วน่ะ "ป๊อปปี้กำลังคุยโทรศัพท์กับผู้หญิงคนนึง ตอนนี้ป๊อปปี้อยู่ที่สนามบิน
 
"ป๊อปปี้! "เสียงผู้หญิงคนนึงตะโกนเรียกป๊อปปี้จากไกลๆ
"แครอล! "ป๊อปปี้เรียกชื่อเธอกลับ  หญิงสาวคนนั้นรีบวิ่งมาหาป๊อปปี้แล้วกระโดดกอด
 
"โอ้  I  miss you very much  มว๊วฟ มว๊วฟ "แครอลหอมแก้มป๊อปปี้อย่างสนิมสนม  
"I ก็คิดถึงYou มากๆ เหมือนกัน "ป๊อปปี้พูดอย่างเป็นมิตร
"you มาคนเดียวหรอ "แครอลถาม
"ใช่  I มาคนเดียว  ไม่ได้เจอกันนานสวยขึ้นนะเนี่ย "ป๊อปปี้หยอดชมแครอล
"บ้า You  ยัง  seductive (ปากหวาน) เหมือนเดิมเลยนะ "แครอลหยิกแก้มป๊อปปี้อย่างรักใคร่
"I ว่าเดี๋ยว I พา You ไปที่บ้านก่อนแล้วกัน "ป๊อปปี้บอก
"ok "แครอลตอบรับ จากนั้นป๊อปปี้ก็เดินควงแครอลออจากสนามบิน
 
 
 
 
"พี่ค่ะ โน๊ตบุ๊คที่ฉันฝากซ่อมไว้เสร็จแล้วยังค่ะ "ฟางวิ่งมาที่ร้านคอมที่เธอฝากไว้ตอนเจอป๊อปปี้ครั้งแรก
"เรียบร้อยแล้วครับ จะรับเลยมั๊ยครับ "พนักงานถาม
"รับเลยค่ะ เร็วๆเลยนะค่ะ "ฟางเร่งมาก  เธอยืนไม่เป็นสุข
"นี่ครับ ส่วนเงินคุณจ่ายแล้วนะครับ "พนักงานบอก
"ค่ะ! "จากนั้นฟางก็รีบแบกโน๊ตบุ๊คออกจากร้านทันที
 
 
 
 
 
 
เอี๊ยดดดดดดดดดด
 
"ว้าวววว  นี่บ้านของ You หรอ "แครอลถามป๊อปปี้
"ใช่ เข้าบ้านก่อนสิ คุณแม่คงอยากพบYou "ป๊อปปี้บอก แล้วเดินพาแครอลเข้าบ้าน
 
 
 
"mummy! "แครอลตะโกนเรียกแม่ป๊อปปี้ด้วยความดีใจ เธอรีบวิ่งไปหาแม่ป๊อปปี้ทันที
 
"แครอล! นี่ลูกหรอเนี่ย "แม่ป๊อปปี้ถาม
"yes มัมมี่สบายดีใช่มั๊ยค่ะ "แครอลถาม
"สบายดี แครอลล่ะ "แม่ป๊อปปี้ถามกลับ
"โอ้ am find "แครอลตอบ
"เอ่อ นี่ใครหรอค่ะคุณพี่ "แม่ฟางเดินเข้ามาถาม
"อ๋อ ลืมแนะนำ นี่หนูแครอล เป็นเพื่อนสมัยเด็กๆของป๊อปปี้ เธอไปเรียนต่อที่ต่างประเทศเมื่อ10ปีก่อน  เอ่อ..แครอล นี่ ชือ คุณธนันดา นีระสิงห์ (แต่งเอง ฮ่าาๆ ไม่รู้ว่าแม่ฟางชื่ออะไร ) เป็น..เอ่อ..แม่ยายของป๊อปปี้ น่ะ "แม่ป๊อปปี้แนะนำแครอลให้แม่ฟางรู้จักและแนะนำแม่ฟางให้แครอลจัก
 
"แม่ยาย? "แครอลงง
"เอ่อ...เป็น... mother-in-low (แม่ยาย) (หาจากแปลภาษาgoogleมา) ของ I เอง"ป๊อปปี้ตอบอย่างรู้สึกผิดนิดหน่อย  
       เพราะความจริงแล้วแครอลและป๊อปปี้เคยเป็นเพื่อนสนิทกันตอนเด็ก จากนั้นป๊อปปี้ก้ไปเรียนต่อต่างประเทศแล้วก็ไปเจอแครอลที่ต่างประเทศอีกครั้ง 
 
"นี่youแต่งงานแล้วหรอ "แครอลถามอย่างอึ้งๆ  ป๊อปปี้ได้แต่หลบสายตา
 
 
 
 
 
 
เอี๊ยดดดดดดดดดดดดดด
 
"ต้องรีบทำงานให้เสร็จซะแล้วเรา "ฟางเครียด เธอลงจากรถแล้วเดินเข้าบ้าน
 
ปัง!
"กลับมาแล้..."ฟางเข้ามาในบ้านแล้วพบว่าทุกคนกำลังทำหน้าเครียด ฟางจึงหยุดพูด
"ทุกคน...เป็นอะไรไปอ่ะค่ะ  เอ๊ะ แล้วคุณ..."ฟางงงๆ เมื่อพบแครอล
 
"เอ่อ...ฟาง นี่คือแครอลเป็นเพื่อนสนิทของป๊อปปี้สมัยเด็กๆ เธอพึ่งกลับมาจากต่างประเทศ "แม่ป๊อปี้แนะนำให้ฟางรู้จัก
"เอ่อ สวัสดีค่ะ เอ๊ะ หรือว่า Hello ฮ่าๆ "ฟางพยายามครึกครื้นพูดคุยอย่างเป็นมิตร
"อ๋อ สวัสดีค่ะ ฉันพูดไทยได้"แครอลพยายามพูดจาดีๆกับฟาง
"นี่ฟาง เป็น...wife(ภรรยา)  ของป๊อปปี้ "แม่ป๊อปปี้แนะนำให้แครอลรู้จัก
"ค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักนะค่ะ "ฟางพูด
"ยินดีค่ะ "แครอลส่งยิ้มให้อย่างเป็นมิตร ถึงแม้ในใจจะไม่อยากเป็นมิตรก็ตาม
"You  ขอคุยอะไรด้วยหน่อยสิ "แครอลบอก แล้วควงป๊อปปี้ออกไปคุยกันสองต่อสอง  ฟางไม่ค่อยเข้าใจท่าทางของแครอล
 
 
 
 
 
 
"นี่ You แต่งงานแล้วจริงๆหรอ "แครอลถาม
"อื้ม "ป๊อปปี้ตอบ
"หึ  you  คงลืมสัญญาระหว่างเราแล้วใช่มั๊ย "แครอลถาม
 
 
เมื่อ 20 ปีที่แล้ว
 
"แครอลต้องไปต่างประเทศจริงๆหรอ "ป๊อปปี้สมัยเด็ก ม.ต้น  ถามหญิงสาวที่ยืนตรงหน้า
"อื้ม แต่...เราไม่อยากไป ฮือๆๆ "แครอลร้องไห้ออกมา
"อย่าร้องนะ เราสัญญาว่าเราจะรอแครอลกลับมา "ป๊อปปี้บอก
"ป๊อปปี้ สัญญากับเราได้มั๊ยว่าจะไม่มีใครนอกจากเราคนเดียว "แครอลยื่นนิ้วก้อยให้ป๊อปปี้
"สัญญา เราสัญญาว่าเราจะรอแครอลกลับมาและจะไม่มีใคร "ป๊อปปี้บอก จากนั้นทั้งก็กอดกัน
 
 
 
 
ประมาณ10 กว่า ปีที่แล้ว
    ป๊อปปี้ได้เดินทางมาเรียนต่อที่ต่างประเทศ จนจบการศึกษา
 
"ฮู้วววววววววว  จบแล้ววเว้ย "ป๊อปปี้จัดงานเรื่องที่คอนโดในต่างประเทศหลังเรียนจบ
"นี่ I กับ You ต้องแยกกันอีกแล้วหรอ "แครอลพูดเศร้าๆ  ทั้งสองได้เจอกันอีกครั้งตอนป๊อปปี้มาเรียนต่อ
"แครอล "ป๊อปปี้นิ่งอึ้ง 
"อย่าลืมสิ  ถึงยังไง I ก็รออยู่กลับไปประเทศไทย เหมือนเดิม "ป๊อปปี้บอก
" You จะไม่มีใครเหมือนที่เราเคยสัญญากันตอนเด็กๆใช่มั๊ย "แครอลถาม อย่ามีความหวัง
"อื่ม  เมื่อตอนเด็กๆ I ก็รอ You กลับมาตลอด จน I ได้มาเรียนต่อแล้วได้เจอ You อีกครั้ง  ถึงยังไง I ก็สัญญาว่า Iจะไม่มีใคร "ป๊อปปี้พูดอย่างหนักแน่น
"ขอบคุณ You มากนะ ที่คอย I มาตลอด  พอ You กลับไป youต้องรอ I เหมือนเดิมนะ "แครอลขอร้องป๊อปปี้
"I จะรอวันที่ You กลับไป "ทั้งสองกอดกันอีกครั้ง ท่ามกลางฝูงเพื่อนในงานปาร์ตี้
 
 
 
 
 
กลับมาปัจจุบัน
 
"I ขอโทษ "ป๊อปปี้ได้แต่หลบสายตาจากแครอล
"ช่างเหอะ  เสียดาย ที่ I ไม่ได้มาร่วมงานแต่งของ You "ป๊อปปี้ซึมไปในทันที 
"แครอลคือ..."ป๊อปปี้อยากจะอธิบายเพราะความดป็นจริงในหัวใจของป๊อปปี้ก็มีแต่ฟางเท่านั้น
 
" I ขอตัว ก่อน "แครอลรีบเดินหนีป๊อปปี้ทันที 
"โถ่เว้ย "ป๊อปปี้หงุดหงิดตัวเองเบาๆเขาลืมแครอลไปเสียสนิท
 
 
 แครอล  เป็นเพื่อนสนิทของป๊อปปี้สมัยเด็กและตอนป๊อปปี้ไปเรียนต่างประเทศทำให้ได้เจอกันอีกครั้ง แครอลแอบชอบป๊อปปี้มาเสมอโดยที่ป๊อปปี้ก็รู้ตัว
 
  
 
ป๊อปปี้กับแครอลจะเป็นยังไง แล้วฟางล่ะ  เม้นนนนๆๆ  ช่วยติดตามต่อไปด้วยนะค่ะ อาจจะเพิ่มตัวละครมาเรื่อยๆ  ฝากด้วยจร้าาาา