รักไม่ได้

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ตื่นนานแล้วหรอครับ”ป๊อปปี้ลืมตาตื่นมาตอนเย็นของอีกวัน มองรางบางที่เอาคางเกยที่อกกว้างของ
เขา จ้องเขาตอนหลับก็เขินจัดก่อนจะรีบถามฟาง
 
 
 
 
 
“อยู่ด้วยกันแบบนี้ไปนานๆก็ดีเหมือนกันเนาะ”ฟางพูดยิ้มๆแล้วหอมแก้มป๊อปปี้ซ้ายขวาสลับกันแล้ว
เลื่อนไปจูบที่หน้าผากก่อนจะไล้ลงมาจูบที่จมูกแล้วที่ปากของป๊อปปี้
 
 
 
 
 
 
“เอะอะจับพี่กดลงเตียงๆ พี่ก็หมดแรงแล้วนะฟาง”เมื่อถอนจูบออกมา ป๊อปปี้ก็พูดแซวฟาง ฟางจึง
ฟาดไปที
 
 
 
 
 
 
“นี่เบื่อกันแล้วใช่มั้ยห้ะๆๆๆ เมื่อคืนขอเราแต่งงานแล้วนี่เบื่อง้นหรอ”ฟางรีบลุกมาบิดหูป๊อปปี้ทันที
 
 
 
 
 
“เปล่าครับๆ พี่กลัวเราท้องก่อนแต่งนี่ เล่นจับพี่กดทุกคืน”ป๊อปปี้พูดตามตรงเล่นเอาฟางหน้าแดง
ก่อนจะตีแขนไปทีแล้วชวนกันไปอาบน้ำก่อนจะเดินลงมาชั้นล่าง
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“นี่ไม่ทราบว่ากำลังฮันนีมูนรึเปล่าน้อ สวีทกันแบบนี้มีหวังมีหลานเร็วๆวันแน่ๆ”เคนตะแซว
 
 
 
 
 
 
“อ้อ จริงสิคะ ฟ้าไปเอาชุดมาแล้วนะคะคุณป๊อป”ฟ้าพูดแล้วรีบเอากล่องชุดแต่งงานของป๊อปปี้และ
ฟางยื่นให้
 
 
 
 
 
 
 
 
“เอ่อ วันก่อนขอโทษนะที่ทำเธอ พี่ป๊อปเล่าเรื่องของฟาง เอ่อ ของชั้นแล้วล่ะ ถึงแม้ชั้นจะจำไม่ค่อย
ได้เรื่องอดีตที่ผ่านมา แต่ชั้นสัญญาชั้นจะไม่ทำตัวแย่ๆกับทุกคนอีกแล้วนะ”ฟางพูดแล้วขอโทษทุก
คน เพราะป๊อปปี้เป็นคนบอกเธอเองถึงเรื่องราวอดีต และเรื่องราวต่างๆของฟาง ทำให้ความทรงจำ
ของเธอเริ่มแวบเข้ามาในหัว วูบวายเหมือนภาพฉายตัดไปมาที่ยังไม่ปะติดปะต่อกัน
 
 
 
 
 
 
“แค่น้องฟางไม่หนีพวกเราไปไหน กลับมาอยู่กับพวกเราแค่นี้ก็ดีแล้วล่ะจ้ะ”จินนี่ที่ถูกกวินประคองตัว
เข้ามาในปราสาทขาวพร้อมแครอลและเกรซก็พูดขึ้น
 
 
 
 
 
“จินนี่ ฟื้นตั้งแต่เมื่อไหร่กัน แล้วแผลสมานดีแล้วใช่มั้ย”ป๊อปปี้รีบถามด้วยความเป็นห่วง
 
 
 
 
 
 
“จินนี่พึ่งฟื้นเมื่อบ่ายนี้ แล้วพอรู้ว่านายได้ตัวฟางกลับมาแล้วก็อยากเจอฟาง ชั้นเลยพา เมีย กับลูก
ชั้นมาเที่ยวหาพวกนาย”กวินรีบโอบเอวจินนี่แล้วพูดก่อนจะแสดงความเป็นเจ้าของเล่นเอาจินนี่ที่ฟัง
ก็หน้าแดง เพราะตั้งแต่เธอลืมตาฟื้นมา กวินก็ดูแลเธอดีมาก สลับกับเกรซ เรียกว่าเป็นครอบครัว
อบอุ่นเลยทีเดียว เธอชักจะขอบคุณยัยแจมที่ทำร้ายและผลักเธอโดนระเบิดของเฟย์ซะแล้ว
 
 
 
 
 
 
“ดีแล้วๆ มากันก็ดี ชั้นจะได้บอกว่า เสาร์ที่จะถึงนี้ชั้นกับฟางเราจะแต่งงานกัน”ป๊อปปี้ประกาศ
 
 
 
 
 
 
“ห้ะ อะไรกันนี่พี่ป๊อปจะแต่งงานกับยัยนี่ ทั้งที่ยังเป็นแวมไพร์ชั้นต่ำอยู่หรอ อี๋ คงโดนนินทาแย่ล่ะ
ไหนจะความจำก็ไม่กลับมา เผลอๆทำร้ายพี่ป๊อปล่ะว่าไง”แครอลโวยวาย
 
 
 
 
 
“คนเค้าเป็นคู่แท้กันมา ต่อให้ห่าง ตายจากกันไป ยังไงก็มาพบกันใหม่ เค้าฆ่ากันไม่ลงหรอก แม้ว่า
คนนึงจะเป็นแวมไพร์เลือดบริสุทธ์อีกคนจะเป็นแวมไพร์กระหายเลือด เชื่อสิ ว่ามันต้องมีปาฎิหาริย์
แน่ๆ อย่าโวยวายเลยแครอล”ผู้อาวุโสพูดเมื่อนั่งมองเหตุการณ์ทั้งหมด แครอลได้แต่ฮึดฮัดทำอะไร
ไม่ได้
 
 
 
 
 
 
 
 
“ถ้าจะแต่งงานกันแล้วไม่ชวนผมเลยแบบนี้ก็แย่สิครับ”เขื่อนที่พอรู้ว่าทุกคนมาเยี่ยมผู้อาวุโสก็
พาเฟย์มาที่ปราสาทขาวทันที
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“เขื่อนพวกเราเป็นห่วงนายแทบแย่แล้วนี่ทำไมถึงมาด้วยกันได้”จินนี่รีบพูดทันทีและมองที่เฟย์อย่าง
แปลกใจ
 
 
 
 
 
 
 
“เฟย์เป็นคนช่วยชีวิตผมครับทุกคน ถ้าไม่มีเฟย์ผมคงตายไปแล้วล่ะครับ”เขื่อนตอบแล้วกุมมือเฟย์ไว้
ก่อนจะมองตากันหวานเยิ้ม ทุกคนมองก็รู้ทันทีว่าเฟย์และเขื่อนนั้นมีซัมติงต่อกันแน่นอน
 
 
 
 
 
 
“เออ ดีกันทั้งเจ้านายลูกน้อง พาศัตรูมาเป็นเมีย”แครอลพูดจบก็เดินปึงปังไปทันที
 
 
 
 
 
“อย่าสนเด็กเอาแต่ใจอย่างแครอลเลย พวกนายไปลองชุดเถอะ”กวินที่เอือมกับนิสัยขี้งอนของแค
รอลก็เปลี่ยนเรื่องบอกให้ป๊อปปี้และฟางไปแต่งตัวทันที
 
 
 
 
 
 
 
“สวยมากเลยจ้าฟาง”ทุกคนพูดเมื่อฟางลองชุดออกมาให้ทุกคนดู
 
 
 
 
 
“แหงล่ะ ก็ตัดเองนี่นา”ฟางพูดจบทำให้ทุกคนหันไปมองตกใจ
 
 
 
 
“นี่ฟางจำเรื่องราวทุกอย่างได้แล้วหรอ ถึงได้รู้ว่าตัวเองเป็นคนตัดชุดนี้”ป๊อปปี้รีบถามอย่างดีใจ
 
 
 
 
 
 
 
“ไม่ได้หรอก เอ้า ก็เป็นคนบอกเองนี่นาว่าฟางตัดชุดนี้ๆ”ฟางตอบตามที่ตัวเองรู้มาทำให้ป๊อปปี้ถึงกับ
เซ็ง
 
 
 
 
 
 
 
 
“เอาน่า ค่อยๆจำๆ รื้อฟื้นกันไป ฟางยังอยู่กับพวกเราอีกนาน”จินนี่เห็นก็เดินไปกระซิบบอกป๊อปปี้
 
 
 
 
 
 
 
 
“โรส”เฟย์ที่เดินไปทำธุระกับเขื่อนกลับมาเห็นฟางที่เปลี่ยนชุดออกมาก็เรียกฟางตามความเคยชิน
 
 
 
 
 
 
“เฟย์”ฟางยิ้มก่อนจะจูงมือเฟย์วิ่งเข้าไปในห้องด้วยกันทันที
 
 
 
 
 
 
“สบายใจได้เลย เมียชั้นไม่มีวันทำอะไรไม่ดีแน่นอน”เขื่อนรีบยืนยันเพราะเห็นทุกคนมองเฟย์อย่าง
ตกใจ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“นี่ความจำกลับมาแล้วใช่มั้ยถึงได้จะแต่งงานกับคุณป๊อปปี้เค้าน่ะ”เฟย์เปิดประเด็นถามทันที
 
 
 
 
 
 
“ไม่รู้สิ ตอนนี้โรสต้องการเค้า อยากแต่งงานกับเค้า ไม่อยากให้เค้าจากโรสไปไหนเลย เฟย์หรือว่า
โรสรักเค้าเข้าแล้ว แล้วไทม์ล่ะเฟย์ โรสจะทำไงดี”ฟางรีบพูดเพราะ เธอรู้สึกว่าป๊อปปี้ทำให้เธอแทบ
คลั่งทุกครั้ง และคิดถึงทุกครั้งเวลาไม่เจอกัน แต่กับไทม์ ไม่เคยมีแบบนี้มาก่อน
 
 
 
 
 
 
 
“นี่ไม่ได้โดนยาเสน่ห์อะไรหรอกนะ”เฟย์เหล่มองฟางแล้วถาม
 
 
 
 
 
 
 
“ไม่ๆ ชั้นไม่มีทางโดนหรอก แต่เราต้องมาคิดกันว่าเราจะทำยังไงดี เฟย์ได้เจอไทม์มั้ย”ฟางถามต่อ
 
 
 
 
 
 
“ตั้งแต่เหตุการณ์ระเบิดครั้งนั้นมา แพน ไทม์และแจมหายไป ตอนนี้เฟย์ติดต่อกับพี่แบงค์ที่อยู่ที่
อิตาลีได้แล้วนะ พี่เค้าจะมามะรืนนี้ เพราะสายเลือดพี่น้องจะต้องมีสื่อที่สื่อถึงกันได้อยู่”เฟย์พูด
 
 
 
 
 
 
 
“ดีเหมือนกัน ชั้นก็อยากจะรู้เรื่องราวทั้งหมดจากปากไทม์และป๊อปปี้เกี่ยวกับชั้น”ฟางพูด เฟย์ลอบ
มองแล้วกลืนน้ำลายเอื้อกเพราะแม้ไทม์นั้นจะเปลี่ยนฟางเพื่อทำลายหัวใจป๊อปปี้แต่ฟางก็ทำให้ไทม์
หลงรักได้ง่ายๆเหมือนกัน ถึงกับป้อนข้อมูลว่าเขาและฟางเป็นคู่รักกัน
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“อะไรนะ ไอ้ป๊อปปี้ได้ฟางไปแล้วไม่พอ มันจะแต่งงานกันเสาร์นี้งั้นหรอ”แพนรู้เรื่งจากพวกค้างคาวที่
เขาสามารถคุยกับมันได้และใช้ให้ไปสืบข้อมูลที่ปราสาทของป๊อปปี้
 
 
 
 
 
 
 
 
“โธ่โว้ย”ไทม์ที่ฟังเรื่องราวก็แทบคลั่งถึงกับปัดพวกกระดูกสัตว์ที่แห้งตายเนื้อติดกระดูกจากที่พวก
เขา และแพนดูดเลือดเพื่อประทังชีวิต แววตาไทม์สีแดงจัดวาวโรจน์ด้วยความแค้น
 
 
 
 
 
 
“เอ บางทีตบมือข้างเดียวก็ไม่ดังหรอกค่ะ นังนั่นอาจะเล่นด้วย ติดใจรสชาติเก่าๆแล้ว หรือไม่ก็จำ
เรื่องราวในอดีตได้แล้วก็ได้”แจมที่ลุกขึ้นจากหินแท่นใหญ่ในถ้ำแล้วเดินมาหาไทม์
 
 
 
 
 
 
 
“ไม่มีวัน ฟางไม่มีวันจำได้ถ้าชั้นไม่คืนความจำให้ ไม่มีวัน”ไทม์หันกลับไปบีบคอแจมจนตัวลอยแล้ว
จ้องมองแจมอย่างโกรธจัดนแจมตกใจเสียงคำรามด้วยความโกรธของไทม์และมองเส้นเลือดสีดำที่
ปูดชัดที่ขมับและหน้าตา ความมืดในใจของเขาเริ่มเด่นชัดออกมาภายนอกแล้วสินะ
 
 
 
 
 
 
 
“ทั้งๆที่แจมรักคุณนะคะไทม์ ไทม์ทำไมคุณไม่มองแจมเลย”แจมแกล้งบีบน้ำตาเล่นบทนางเอดเจ้า
น้ำตาออดอ้อนไทม์จนแพนเบ้ปาก
 
 
 
 
 
 
“อ๋อ อยากจะให้ชั้นมองเธอใช่มั้ย ได้”ไทม์พูดจบก็กระชากร่างบางไปที่หลังหินขนาดใหญ่ในถ้ำ
ก่อนจะมีเสียงกรีดร้องของแจมออกมาอย่างโหยหวน
 
 
 
 
 
 
 
“เห้อ คบกับชั้นคนเดียวแค่นี้ก็จบ สมน้ำหน้าอยากไม่รู้จักพอเอง”แพนพูดเยาะๆก่อนจะกระโดดออก
ไปจากถ้ำที่พวกเขาหลบมากบดานเพื่อหาอะไรกิน
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“เดี๋ยวช่วยเอาซุ้มไปวางตรงนั้นด้วยนะคะ”แบมและฟ้าช่วยกันจัดงานแต่งงานของป๊อปปี้และฟาง
 
 
 
 
 
“เหนื่อยมั้ยตัวเองที่มาช่วยงานแบบนี้”เควินเอาน้ำมาให้แบมแล้วพูด
 
 
 
 
 
“ไม่อ่ะ เก๋ดีเนาะคุณหมาจัดงานแต่งงานตอนกลางคืนแบบนี้ ดูสิ สวยมากเลย”แบมพูดแล้วชี้ให้ดูที่
ป๊อปปี้ที่ยืนกับผู้อาวุโสที่รับหน้าที่แทนบาทหลวง
 
 
 
 
 
“เจ้าสาวมาแล้วครับ”เขื่อนที่คล้องแขนฟางในชุดเจ้าสาวเดินมาส่งให้ป๊อปปี้
 
 
 
 
 
 
“วันนี้โรสของพี่สวยที่สุดเลยนะครับ”ป๊อปปี้กระซิบบอกฟางที่ยิ้มให้ชายหนุ่ม
 
 
 
 
 
 
 
“แต่งงานแล้ว อนุญาตให้เรียกฟางได้ค่ะ”ฟางกระซิบบอกทำให้ป๊อปปี้ยิ้มแป้นที่อย่างน้อยฟางก็
ยอมรับแล้ว เช่นเดียวกับฟางที่คืนก่อนแต่งงานเธอฝันเห็นภาพของเธอและป๊อปปี้ครั้งมีชีวิตที่ไป
เที่ยวทะเลด้วยกันและมองเห็นคำสญญาที๊อปปี้จะดูแลปกป้องฟาง ทำให้เธอมั่นใจว่าเธอคือคน
เดียวกับฟางแน่ๆ
 
 
 
 
 
 
 
“ป๊อปปี้ โรส เอ่อหนูฟาง ในที่สุดก็มาถึงวันนี้ วันที่คู่แท้ได้ฝ่าฟันอุปสรรคต่างๆมาทั้งความเป็น ความ
ตายในที่สุดคู่กันแล้วก็ไม่แคล้วคลาดจากกัน ในนามของผู้อาวุโสของที่นี่ ชั้นจะเริ่มพิธีนะ ป๊อปปี้
ยินดีจะรับฟางเป็นภรรยา ไม่ว่าจะร่วมทุกข์หรือสุขมั้ย”ผู้อาวุโสถาม
 
 
 
 
 
 
“รับครับ”ป๊อปปี้พูด
 
 
 
 
 
 
“แล้วฟางล่ะยินดีจะรับป๊อปปี้เป็นสามีและพร้อมจะร่วมทุกข์ และสุขได้วยกันมั้ย”ผู้อาวุโสถาม
 
 
 
 
 
 
 
ตู้ม
 
 
 
 
 
 
เสียงระเบิดดังตูมหน้าปราสาทดำทำให้คนในงานเริ่มแตกตื่น
 
 
 
 
 
 
 
“เสียงอะไรน่เขื่น เควิน”ป๊อปปี้รีบประคองกอดฟางแล้วถามเขื่อนและเควินที่วิ่งไปดูสถานการณ์มา
ทันที
 
 
 
 
 
“เกิดเรื่องใญ่แล้วครับ พวกของไทม์บุกเข้ามาและเริ่มทำลายเกราะป้องกันที่ปราสาทนี้แล้วครับ”เค
วินรีบพูดก่อนเสียงระเบิดจะดังอีกครั้ง ฟางและเฟย์มองหน้ากันอย่างตกใจ
 
 
 
 
 
“ไอ้ป๊อปปี้ เอาตัวเจ้าสาวของชั้นมานะ ไอ้แมวขโมย”ไทม์พูดเสียงดังก้องอย่างน่ากลัว
 
 
 
 
 
 
 
พี่ไทม์มาแล้ว วงแตกสิทุกคนงานนี้55555555555
 
 
 
 
ต้อเม้นนะๆ เพราะจะจบแล้ว แล้วไรเตอร์ตะถาม ว่าเรื่องใหม่จะเอาน่ารักหรือดราม่า ตอบกันด้วยนะคะๆ จะได้ไปปั่นเรื่องนั้น