รักไม่ได้

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ไอ้ป๊อปปี้ เอาตัวเจ้าสาวของชั้นมานะ ไอ้แมวขโมย”ไทม์พูดเสียงดังก้องอย่างน่ากลัว

 

 

 

 

 

 

“ใครกันแน่แมวขโมย ชั้นน่ะใช้คำนี้กับแกมากกว่านะไอ้ไทม์ ไอ้หน้าด้านพรากฟางไปจาก

ชั้น”ป๊อปปี้ตะคอกว่าไทม์ที่ยืนกับพวกแวมไพร์กระหายเลือดอยู่นอกรั้วแล้วกระชับกอดฟางแน่นใน

อ้อมอกตัวเองแน่น

 

 

 

 

 

 

 

“ฟางของแกน่ะหรอ ตายไปตั้งนานแล้ว ตรงนี้มีแต่โรสเจ้าสาวของชั้นต่างหาก”ไทม์ว่า

 

 

 

 

 

“ไม่จริง แกโกหก นี่คือฟางเมียชั้น เมียที่แกดูดเลือดแล้วเปลี่ยนฟางเป็นแบบนี้ไงล่ะไอ้ชั่ว”ป๊อปปี้ว่า

 

 

 

 

 

 

“คำก็ชั่ว2คำก็ชั่วงั้นหรอ ดีงั้นวันนี้กูนี่ล่ะจะฆ่าแวมไพร์เลือดบริสุทธ์ฉลองงานแต่งงานแกเลยละ

กัน”ไทม์พูดจบพวกแวมไพร์เกรดBก็ร้องเฮก่อนจะช่วยกันทำลายทั้งรั้ว กำแพงและเกราะป้องกัน

ของปราสาทมือ

 

 

 

 

 

 

 

“พอได้แล้ว ไทม์อย่าทำร้ายใครอีกเลยนะ ถ้าอยากได้ตัวชั้น ชั้นก็พร้อมที่จะกลับไปกับนาย”ฟาง

พูด

 

 

 

 

 

 

 

 

“แหม อย่ามาทำเป็นนางเอกผู้เสียสละไปหน่อยเลย คงดีใจล่ะสิที่มีผู้ชายมาแย่งแก”แจมในลุคใหม่

ที่มีตาสีแดงก่ำก็กระโดดมายืนข้างไทม์แล้วพูด

 

 

 

 

 

 

“แจม นี่เธอเปลี่ยนไป”แครอลอึ้งมองอดีตคนสนิท

 

 

 

 

 

 

“ความจริงต้องขอบคุณไทม์เค้าที่เปลี่ยนชั้นให้เป็นพวกเดียวกันไม่ใช่แวมไพร์เลือดบริสุทธ์กระจอก

งอกง่อยแบบนี้ แหม มันช่างเขากับพลังที่ชั้นมีทุนเดิมอยู่แล้วจริงๆ”แจมหัวเราะก่อนจะปล่อยพลังสี

ดำพุ่งเข้าไปทำให้เกราะป้องกนของปราสาทแตกเป็นเสียงๆ เหล่าองค์รักษ์และแวมไพร์เลือดบริ

สุทธ์ที่เป็นมืดดีของปราสาทขาวและมืดเริ่มคุ้มกันเจ้านายตัวเอง

 

 

 

 

 

 

“แหมๆ พวกหมารับใช้นี่ออกมาส่ายหาปกป้องเจ้านายทันทีเชียว”แพนพูดเยาะๆ

 

 

 

 

 

“เค้าแค่ปกป้องเจ้านายก็เป็นหน้าที่ที่ซื่อสัตย์ของลูกน้องไม่ใช่หรอ ไม่เหมือนนายที่เป็นเจ้านายที่

เห็นแก่ตัวปล่อยให้ลูกน้องต้องตายแพน”เฟย์เดินเข้ามายืนข้างป๊อปปี้และฟางที่ยืนด้านหน้าก่อนจะ

ตามด้วยเขื่อนและเควินที่กลายร่างเป็นหมาป่าแล้ว

 

 

 

 

 

 

“แหม ก็นึกว่าหายไปไหน ที่แท้ก็ทรยศต่อพวกพ้อง”แพนรีบว่า

 

 

 

 

 

“ชั้นเปล่าทรยศ แต่ชั้นมีหน้าที่ดูแลพวกนาย และเมื่อเพื่อนและพี่ที่ชั้นเค้ารพเค้าไม่อยู่แล้วทั้งโท

โมะและพี่แบงค์ ชั้นจะอยู่กบพวกนายทำไม”เฟย์พูดจบ แมก็ปล่อยพลังสีดำแต่เฟย์ใช้พลังสีม่วงตัว

เองรีบต้านก่อนที่พวกแวมไพร์เกรดBจะรีบพุ่งเข้ามาเริ่มต่อสู้กับพวกองค์รักษ์และแวมไพร์มือดีอย่าง

ชุลมุน

 

 

 

 

 

 

 

“เดี๋ยวกวินจะไปไหนน่ะ”จินนี่ร้องเรียกกวินท่ะออกไปข้างนอก

 

 

 

 

 

 

“ขอร้องอยู่ที่นี่ เพราะครั้งที่แล้วก็ทำชั้นแทบบ้าเมื่อเห็นเธอเป็นแบบนั้น อยู่ที่นี่ดูแลลูกและคนอื่นๆ

ไว้ แล้วชั้นจะกลับมา”กวินพูดจบก็จูบลงที่หน้าผากมนของจินนี่แล้วรีบวิ่งไปช่วยข้างนอก

 

 

 

 

 

“อุ้ยตายเขื่อน มีพลังสีม่วงมากไหนจ้ะ”แจมที่สู้กับเขื่อนก็ทักเมือ่เห็นเขื่อนปล่อยพลังปีศาจออกมา

 

 

 

 

 

 

“ไม่เห็นต้องถามมากว่าเอามาจากใคร”เฟย์พุ่งไปกระโดดถียแจมกระเด็นแล้วตั้งการ์ดสู้คู่กับเขื่อน

 

 

 

 

 

 

“หนอย ทำไม เป็นเมียมันแล้วก็ถึงกับแบ่งครึ่งชีวิตให้กันและกันเลยหรอ ดี งั้นชั้นก็ฆ่าทั้งคู่ทั้งผัวทั้ง

เมียเลยละกัน”แจมพูดจบก็เริ่มสู้กับเขื่อนและเฟย์

 

 

 

 

 

 

 

 

“พอได้แล้วยุดเถอะ”แบงค์ หวาย กวังที่รีบกลับจากอิตาลีคืนร่างจากค้างคาวรีบมาห้ามไทม์

 

 

 

 

“อย่ามาห้ามชั้นไอ้แบงค์”ไทม์มองแบงค์ที่มาขวางก็ไม่พอใจ

 

 

 

 

 

“พวกเราไปอยู่ที่อิตาลีก็ได้พี่ไทม์ เลิกสู้แล้วปล่อยนังนั่นไปเถอะ”หวายพูดแล้วหันไปมองฟางที่ยืน

กับป๊อปปี้

 

 

 

 

 

“ไม่ พี่จะไม่ปล่อยฟางไปเด็ดขาด อย่ามาขวาง”ไทม์โมโหผลักหวายล้มแล้วพุ่งไปหาป๊อปปี้

 

 

 

 

 

“ไม่ได้ ถ้าพี่ฆ่าพวกเค้าอีกต้องข้ามศพผมไปก่อน ขอร้องล่ะพี่ไทม์อย่าทำร้ายแล้วไปอิตาลีกับพวก

ผมเถอะ”แบงค์รีบพุ่งมาขวางไทม์อีกครั้งก่อนกวังจะประคองหวายขึ้นมา

 

 

 

 

 

 

“ข้ามศพงั้นหรอ ได้”ไทม์ยิ้มเยาะก่อนจะเอากรงเล็บกระซวกไปที่อกซ้ายของแบงค์แล้วกระชากเอา

หัวใจออกมาทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

“กรี้ดดด”หวายกรีดร้องสุดเสียงเมื่อเห็นพี่ชายคนรองถูกพี่ชายคนโตกระชากเอาหัวใจออกมา

 

 

 

 

 

 

“พะ พี่ไทม์”แบงค์มองไทม์ก่อนร่างจะสลายไป ท่ามกลางสายตาเย็นชาคู่นี้ของไทม์

 

 

 

 

“ไทม์ ทำเกินไปแล้วนะ”ฟางทนไม่ไหวพุ่งเข้าไปผลักไทม์ล้มลง

 

 

 

 

 

 

“ชั้นทำได้มากกว่าที่เธอคิด ที่รัก มานี่ กวัง หวาย ฆ่าไอ้ป๊อปปี้ถ้าไม่อยากตายเหมือนไปโง่

แบงค์”ไทม์พูดจบก็ตบฟางคว่ำจนหมดแรงสู้แล้วอุ้มพาดบ่าพาฟางออกไป หวายและกวังรีบไปสู้กับ

ป๊อปปี้เพราะไม่อยากตาย

 

 

 

 

 

 

 

 

“คุณชายไปตามฟางกลับมาเถอะครับ พวกเราจัดการเอง”เควินที่แปลงร่างแล้วก็มาพร้อมกับธามไท

และเคนตะเข้าไปสู้กับหวายและกวังแทน ป๊อปปี้รีบพุ่งตามไทม์ไปทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“อย่าไป”กั้งรั้งมือโบว์ที่หายดีแล้วจะไปช่วยพวกตัวเองจากอีกฝั่งของทะเลสาปเพราะรู้มาจากสาย

ของกั้งว่าพวกไทม์จะนำพวกแวมไพร์เกรดBไปบุกพวกที่ปราสาทมืดในงานแต่งงานองป๊อปปี้

 

 

 

 

 

 

 

“ปล่อยชั้น ชั้นจะไปช่วยพวกของชั้น”โบว์พูดแล้วผลักอกกั้งเบาๆแล้ววิ่งออกไป กั้งถอนหายใจก่อน

จะแปลงร่างเป็นหมาป่าแล้วพุ่งไปช้อนตัวโบว์มาขี่หลังตัวเอง

 

 

 

 

 

“ถ้าจะไปก็ไปพร้อมกันนี่ล่ะ ชั้นไม่ยอมให้ใครทำร้ายเธอหรอกน่า”กั้งพูดจบก็วิ่งไปทันที โบว์ที่เกาะ

หลังกั้งอยู่ก็หน้าแดงยิ้มออกมาแล้วเกาะกั้งแน่น

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ขะ ขอร้องนะไทม์อย่าทำร้ายใครอีกเลย ไปอิตาลีก็ได้ ไปอยู่ที่ไกลๆ ฟางยอมแล้วยอมไปกับไทม์

ขอแค่ไทม์อย่าทำร้ายใครก็พอ”ฟางพยายามพูด

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

เพี้ยะ

 

 

 

 

 

 

ไทม์โยนฟางลงแล้วตบหน้าหัน

 

 

 

 

 

 

 

“กล้าเรียกตัวเองว่าฟางเต็มปากนะโรส งั้นไทม์คงไม่ต้องปิดบังแล้วล่ะสิ”ไทม์พูดเยาะๆ

 

 

 

 

 

 

“งั้นสิ่งที่คนที่ปราสาทขาวบอกว่าไทม์คือแวมไพร์ตัวร้ายที่ทำร้ายฟางคือความจริงงั้นสิ”ฟางอึ้ง

 

 

 

 

 

 

 

“ใช่ ชั้นนี่ล่ะที่เปลี่ยนเธอ แรกๆชั้นทำเพื่อความสะใจ แต่เธอสวยดีมิน่าไอ้ป๊อปมันถึงรก ชั้นก็เลย

ล้างสมองเปลี่ยนเธอเป็นเจ้าสาวของชั้นไปล่ะ555”ไทม์หัวเราะออกมา

 

 

 

 

 

 

 

 

“เลวที่สุด งั้นจำไว้เลยนะ ว่าชั้นจะจำได้ไม่ได้ ชั้นก็ไม่มีวันรักนาย ชั้นรักพี่ป๊อปปี้ได้ยินมั้ยฟางรักพี่

ป๊อป กรี้ดด”ฟางแผดเสียงตะคอกกลับใส่ไทม์ ไทม์โมโหจัดจับฟางตรึงติดกับต้นไม้แล้วเอาเถาวัลย์

มัด

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ทำร้ายเจ้าสาวของนายแบบรี้ไม่แฟร์เลยนิหว่าไอ้ไทม์”โทโมะที่แอบเห็นไทม์ลากฟางมาบริเวณ

หน้าผาทะเลสาบที่ไทม์เคยโยนฟางไปก็รีบออกมา เพราะบริเวณนี้ใกล้กับหอคอยของเขานั่นเอง

 

 

 

 

 

 

“ไปมุดหัวอยู่ไหนมา รึว่าติดเมียมนุษย์นั่น เหอะ แต่บอกไว้ก่อนนะว่าไม่มีวันที่แกจะได้คืนร่างไม่ว่า

เป็นแวมไพร์กระหายเลือดหรือแวมไพร์เลือดบริสุทธ์ก็ตามจำไว้ว่าแกคือปีศาจ55”ไทม์เยาะ

 

 

 

 

 

 

 

“เออ คืนร่างไม่ได้ก็ขอฆ่าแกให้ตายละกัน”โทโมะพูดจบก็พุ่งเข้าทำร้ายไทม์ ไทม์หลบหลีกอย่าง

ว่องไว

 

 

 

 

 

 

 

“ฟาง พี่มาแล้ว”ป๊อปปี้สบโอกาสที่ไทม์และโทโมะสู้กันก็รีบวิ่งมาแกะเถาวัลย์ที่รัดฟางทันที

 

 

 

 

 

 

 

“อ้าว ขโมยเจ้าสาวพี่ชั้นหรอไอ้ป๊อป”แพนโมโหรีบเตะป๊อปปี้กลิ้งเมื่อมาถึง

 

 

 

 

 

 

 

 

“กรี้ดด อย่าทำอะไรพี่ป๊อปนะ”แครอลที่แอบตามกวินที่วิ่งตามแพนมาอีกทีก็ร้องก่อนจะพุ่งเข้าไป

ผลักแพน

 

 

 

 

 

 

 

“โอ้ย รำคาญโว้ย”แพนพูดแล้วซัดใส่แครอลจนล้มไปกองกับพื้นก่อนจะหันไปทำร้ายป๊อปปี้แทน

 

 

 

 

 

 

 

“อย่าทำพี่ป๊อปนะ”แครอลไม่ยอมแพ้พุ่งเข้าไปผลักแพนล้มอีกครั้ง แพนโมโหสะบัดแครอลกระเด็น

 

 

 

 

 

 

 

“โว้ย เกะกะรำคาณโว้ย”แพรว่าออกมาก่อนจะซัดพลังใส่แครอลอีกครั้งโดยคราวนี้แครอลกระเด็นไป

กระแทกใส่ต้นไม้ทำให้มีไม้แหลมแทงเข้ากลางหลัง กวินที่พึ่งสู้พวกที่ติดตามไทม์มาตายก็หันไป

หาแครอลก็ตกใจรีบประคองแครอลขึ้นมา

 

 

 

 

 

 

 

“แครอลน้องพี่”กวินพยายามห้ามเลือดแครอล

 

 

 

 

 

 

“แกทำน้องแครอลทำไมวะ”ป๊อปปี้โมโหก็ซัดพลังใส่แพน แต่แพนพลิกกลับมาสู้ก่อนจะคว้าเหล็ก

แหลมออกมาหมายจะปลิดชีวิตป๊อปปี้

 

 

 

 

 

 

 

ฉึก

 

 

 

 

 

 

 

แครอลในพลังพุ่งขึ้นเอาตัวบังแทนป๊อปปี้

 

 

 

 

 

 

“แครอล ไม่”กวิน ฟางและป๊อปปี้ร้องพร้อมกันเมื่อเห็นเหล็กแหลมแทงทะลุอกข้างซ้ายของแครอล

 

 

 

 

 

 

 

 

“พะ พี่ป๊อป แครักพี่นะคะ”แคพูดจบก่อนร่างจะสลายเป็นสีทองลอยขึ้นฟ้าไป

 

 

 

 

 

 

“แครอลไม่นะ”ฟางที่ความจำเริ่มปะติดปะต่อก็ร้องไห้ออกมาก่อนจะเริ่มกรีดร้องเมื่อความทรงจำใน

อดีตกำลังตีประท้วงขึ้นมา เลือดเริ่มไหลออกมาจากจมูกฟางไม่หยุด

 

 

 

 

 

 

 

“นี่อย่าบอกนะว่าฟางกำลังจำได้”โทโมะหันไปมองฟางทำให้ไทม์กระซวกเข้าที่อกซ้ายโทโมะ

เหมือนกัน

 

 

 

 

 

 

“อย่าทำโทโมะ”ป๊อปปี้ตกใจกระโดดถีบไทม์ทำให้ไทม์ไม่ได้กระซวกเอาหัวใจโทโมะออกมา แต่

อาการของชายหนุ่มก็สาหัสเหมือนกันจนโทโมะทรุดแล้วสำลักเลือดออกมา

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“แกนี่มันเลวเกินปีศาจไปแล้ว”ป๊อปปี้โกรธจัดเริ่มชกกับไทมื ก่อนร่างกายของเขาจะเริ่มเปลี่ยนเพราะ

โกรธพวกไทม์และแพนมากที่ฆ่าแครอลและทำร้ายโทโมะถึงปางตาย เปลี่ยนร่างเป็นครึ่งแวมไพร์

ครึ่งหมาป่าที่มีร่างกายกำยำ ตาสีเงินวาวแต่ลักษณะที่เหลือคล้ายแวมไพร์เหมือนเดิม

 

 

 

 

 

 

 

“โธ่ก็อีแค่พวกกระจอกจะสู้อะไรชั้นได้”ไทม์เยาะก่อนจะซัดพลังใส่ฟางคล้ายกับการคืนความทรงจำ

เพียงแต่ต้องการให้ป๊อปปี้ไม่มีสมาธิสู้กับเขา

 

 

 

 

 

 

“พะ พี่ป๊อป ช่วยฟางด้วยฟางกลัว”ความทรงจำก่อนถูกล้างสมองก็ประดังประเดเข้ามาทำให้ฟาง

ละเมอออกมา ป๊อปปี้หันกลับไป ทำให้ไทม์กระซกเข้าไปที่อกซ้ายเต็มๆ

 

 

 

 

 

 

 

“กรี้ดดด”ฟางกรีดร้องเมื่อตามาเจอป๊อปปี้ถูกทำร้ายแล้วนึกถึงภาพคืนนั้นที่ป๊อปปี้จากไปทันที

 

 

 

 

 

 

ฉับบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ

 

 

 

 

พักก่อนนนน อยากรู้มาเม้นกับโหวตเรื่องนี้นะ ใกล้จะจบแล้ว5555555