พรหมรักลวงใจ

"คุณทำบ้าอะไรน่ะ"ฟางรีบผลักเขาออกทันที

 

"ก็จูบไง ไม่เคยทำเหรอ"เขาว่า

 

"ไม่...ฟางไม่ใช่คนจูบพร่ำเพรื่อแบบคุณ"

 

"นี่มันเรื่องอะไรกันคะ"พิมที่ยืนมองได้สักพักเอ่ยถามขึ้น

 

"ถึงฟางจะเป็นแค่คนมาอาศัยอยู่ แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าฟางจะยอมให้คุณ

หยามเกียรติฟางนะคะ คุณภาณุ"หญิงสาวจ้องมองเขาอย่างโกรธๆก่อนจะ

เดินออกไปทันที

 

"พี่ฟาง"พิมรีบตามไปหาพี่สาวตน

 

"ผู้ชายอะไรน่าเกลียดที่สุดเลย"ฟางมาหยุดยืนตรงหน้าบ้านพัก

 

"ทำไม พี่กับคุณป๊อปถึงได้ไปจูบกันได้ล่ะ"

 

"พี่ไม่รู้"ฟางหน้าแดง เมื่อพูดถึงเรื่องนั้น

 

"ไม่แน่นะ คุณป๊อปอาจจะชอบพี่ฟางก็ได้"พิมยิ้ม

 

"ไม่หรอก เขาเกลียดพี่จะตาย พิม"

 

"แล้วพี่ฟางชอบคุณป๊อปบ้างไหม"พิมถาม  ฟางนิ่งไป แค่ได้ยินคำว่าชอบ

หน้าของเขาก็ลอยมาทำให้หัวใจเธอเต้นแล้ว

 

"ไม่"หญิงสาวพยายามสลัดเขาออกจากความคิด

 

"ก็ดีนะคะ หากพี่ฟางจะลงเอยกับคุณป๊อป แล้วพิมก็แต่งงานกับคุณเคนตะ

ดีจริงๆ"พิมฝันหวาน

 

"มันไม่ดีหรอกพิม คุณเคนน่ะ เขามีภรรยาอยู่แล้วนะ"

 

"พิมจะใช้ความสวย สาว ขาว เอ็กซ์ ของพิม เอาชนะยัยจินนี่ลูกสามนั่น"

พิมยิ้มร้ายก่อนจะหมุนตัวเข้าไปในบ้าน

 

"น้องใครเนี่ย ร้ายกาจจริงๆ"ฟางถอนหายใจ

 

 

"โอ๊ย....ร้อนๆๆๆ"เฟย์เดินตามหาป๊อปปี้ในไร่กุหลาบเพราะโทโมะต้องการ

จะคุยเรื่องงานเลี้ยงครบรอบยี่สิบปีของไร่จิระคุณ

 

"อ้าว...ยัยเฟย์"ป๊อปปี้เห็นเฟย์เดินมาก็ส่งยิ้ม

 

"พี่ป๊อปคะ พี่โทโมะให้เฟย์มาตามค่ะ"

 

"เหรอ อืม...เดี๋ยวพี่ไป"ป๊อปปี้บอก

 

"เฟย์"เสียงนึงเรียกเธอ เฟย์จึงหันไปมอง

 

"เขื่อน"ร่างบางอึ้งไป ไม่คิดว่าเขาจะมา

 

"ไง เขื่อน มาได้ไงล่ะเนี่ย"ป๊อปปี้ทัก

 

"มาหายัยบูมน่ะ"เขื่อนบอก

 

"อ่อ...น้องบูมอยู่ข้างในบ้านน่ะ"

 

"ใช่ บูมอยู่ในบ้าน ไปหาสิ"เฟย์รีบพูด

 

"ก่อนจะไปหาบูม เขื่อนขอคุยกับเฟย์หน่อยสิ"

 

"งั้นคุยกันไปนะ ไม่กวนล่ะ"ป๊อปปี้บอกทั้งสอง ก่อนจะเดินออกไป

 

"เดี๋ยวสิ พี่ป๊อป"เฟย์จะตามพี่ชาย แต่เขื่อนจับมือเธอไว้ซะก่อน

 

"จะรีบไปไหนล่ะ"

 

"ไปไหนก็ได้ ที่ไม่มีคนอย่างเขื่อน"เฟย์ว่า

 

"คุยกันดีๆได้ไหม เฟย์"เขื่อนว่า

 

"ถ้าเป็นเขื่อนจะอยากคุยกับแฟนเก่าที่ทิ้งเขื่อนไป โดยไม่มีเหตุผลไหมล่ะ"

 

"เฟย์..."ชายหนุ่มรู้สึกผิดมาก

 

"ปล่อยได้แล้ว"เฟย์มองมือเขื่อนที่ยังคงจับอยู่ เขื่อนปล่อยตามที่เฟย์สั่ง

 

" เฟย์ จะไม่ยกโทษให้เขื่อนเหรอ"

 

"ขอตัวนะ"เฟย์เดินไปทันที ปล่อยชายหนุ่มยืนอยู่ตรงนั้น เธอไม่อยาก

ใจอ่อนให้กับคนอย่างเขาอีก

 

ณ โรงพยาบาล

 

"เคนตะ"จินนี่ดีใจมากเมื่อเห็นผู้เป็นสามีฟื้น

 

"จินนี่..."เคนตะค่อยๆมองดู

 

"เป็นยังไงบ้างคะ"เธอถามอาการเขา

 

"แล้วหนูพิมล่ะ"เคนตะถามหาพิม จินนี่เศร้าไปทันที

 

"ไม่รู้ค่ะ"

 

"ไปตามมาที ฉันอยากเจอหนูพิม"เคนตะบอก

 

"แล้วจินนี่ล่ะคะ คุณไม่อยากเจอจินเลยเหรอ"

 

"จิน  อย่ามางี่เง่านะ"เคนตะว่า

 

"ก็ได้ค่ะ จินจะไปตามเด็กพิมให้คุณ"จินนี่เดินออกมาด้วยความเสียใจ

เธอทนอยู่กับผู้ชายที่ไม่ใส่ใจเธอไม่ได้อีกแล้วจริงๆ...

 

สงสารจินนี่จัง