พรหมรักลวงใจ

"เจอพี่เขื่อนยัง"บูมถามทันที เมื่อเห็นเฟย์เดินเข้ามา

"เจอแล้ว"เฟย์เดินไปนั่งหน้ามุ่ยๆ

"แล้วพี่เขื่อนอยู่ไหน"บูมชะเง้อมองหาพี่ชาย

"จะไปรู้เหรอ"เฟย์ทำเป็นไม่สนใจ

"นั่นไง พี่เขื่อน"บูมรีบวิ่งไปหาเขื่อนก่อนจะกระโดดกอด

"ไง เรา กลับมาจากญี่ปุ่นไม่บอกสักคำ"

"ก็โทรไปบอกเมื่อวานไง เออ พี่เขื่อนเฟย์เขายอมคืนดีด้วยไหม"

บูมแอบกระซิบถามเขื่อน

"พี่ว่ามันคงเป็นไปไม่ได้แล้วล่ะ"เขื่อนทำหน้าเศร้า

"พี่เขื่อน..."บูมสงสารพี่ชายอยู่เหมือนกัน

"ช่างเถอะ พี่ก็ไม่ได้สนใจอะไรมากอยู่แล้ว"

"แล้วพี่เขื่อนจะพาบูมกลับเลยรึเปล่าคะ"บูมถาม

"บูม อยากให้พี่กลับไปคบกับเฟย์รึเปล่า"

"อยากสิคะ พี่พูดงี้แสดงว่าพี่จะทำให้เฟย์กลับมารักพี่ใช่ไหม"

"เข้าข้างในกันเถอะ"เขื่อนกอดคอน้องสาวเดินเข้าไป

ตกค่ำ

ป๊อปปี้นั่งดื่มเหล้าจนมากมายเพราะแบมโทรมาบอกเลิกเขา ชายหนุ่มเสียใจ

มาก นั่งดื่มอยู่ตรงระเบียงของห้องนอน

"พี่ป๊อป พอแล้วค่ะ"เฟย์เข้ามาแย่งแก้วเหล้าออกจากมือของร่างสูง

"ปล่อย ฉันจะดื่มให้ลืมผู้หญิงใจร้าย"ป๊อปปี้โวยวาย

"เลิกดื่มเถอะ มันไม่ได้ช่วยอะไรดีขึ้นมาเลยนะ"

"อย่างน้อยมันก็ทำให้ฉันดีขึ้น"ร่างสูงกระดกแก้วเหล้าต่อไม่สนใจ

"งั้นเฟย์ไปนอนนะ"เฟย์มองพี่ชายก่อนจะถอนหายใจเบาๆออกไป

ฟางออกมาจากห้องเพื่อจะลงไปดื่มน้ำแต่ได้ยินเสียงแก้วแตกดังมาจาก

ห้องป๊อปปี้ซะก่อน

"คุณภาณุ เป็นอะไรรึเปล่าคะ"ฟางถามก่อนจะเปิดประตูห้องเข้าไปดูด้านใน

"เธอเข้ามาทำไม"ป๊อปปี้มองเธออย่างไม่ชอบใจนัก

"ฟางได้ยินเสียงอะไรแตกก็เลยมาดู"

"มันไม่ใช่เรื่องของเธอ ออกไปได้แล้ว"ป๊อปปี้ไล่

"กลิ่นเหล้าคลุ้งขนาดนี้ คงจะดื่มหนักละสิ"

"ฉันบอกว่าให้เธอออกไปไง"

"ฟางออกไปแน่ ฟางก็ไม่ได้อยากจะอยู่กับคนอย่างคุณนักหรอก"

ฟางกำลังจะออกไปแต่ถูกร่างสูงดีงไว้ซะก่อน

"ทำไม คนอย่างฉันมันทำไม"ป๊อปปี้จ้องหน้าเธอ

"เหอะ...ยังจะต้องให้ฟางอธิบายอีกเหรอ ว่าคนอย่างคุณมันเป็นยังไง"

ฟางตอบอย่างไม่เกรงกลัว

"เธอมันอวดดี จองหอง คิดว่าตัวเองเก่ง หึ...ฉันก็อยากรู้เหมือนกันว่าเธอ

จะเก่งได้สักกี่น้ำ"

"คุณหมายความว่าไง อ๊ะ...ปล่อยนะ"ฟางตกใจที่จู่ๆชายหนุ่มก็อุ้มเธอขึ้น

ก่อนจะโยนไปบนเตียง

"ไว้จะปล่อยตอนที่ฉันสุขสมแล้วล่ะกันนะ"

"คุณภาณุ ฟางขอร้อง"หญิงสาวมองเขาน้ำตาคลอ ป๊อปปี้ยิ้มเยาะก่อนจะ

ไซร้ไปตามเนื้อตัวของร่างบางด้วยความเมามัน

อัพแล้วนะ  เด๋วอัพเรื่องอื่นให้ตอนดึกๆนะคะ